Ο Άαρον Μπέινς βλέποντας όλες τις τελευταίες εξελίξεις σχετικά με την δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ θέλησε να πάρει θέση κατά του ρατσισμού και μέσω ενός κειμένου άνοιξε την καρδιά του ώστε να παρακινήσει συνανθρώπους του να ευαισθητοποιηθούν και να γνωρίσουν περισσότερα για τις φυλετικές διακρίσεις.
Ο Αυστραλός σέντερ δεν κατέβηκε σε κάποια πορεία αλλά έδειξε την συμπαράστρασή του μέσω ενός γραπτού κειμένου παραδεχούμενος ότι δεν ήταν το καλύτερο πρότυπο στη νεαρή του ηλικία μένοντας αποστασιοποιημένος σε θέματα ρατσισμού, καθώς δεν είχε πληροφορηθεί καταλλήλως επί του θέματος και πλέον ως πατέρας δεν μπορεί να παραβλέπει την αδικία και την ανισότητα.
Διαβάστε εδώ αναλύτικά το κείμενο:
«Λένε ότι η άγνοια είναι ευτυχία. Λέω μα...κιες. Η άγνοια είναι μια δικαιολογία και ένα δεκανίκι, φίλοι μου, κι αυτό είναι που θα τραβήξει αυτόν τον κόσμο προς τα κάτω εάν δεν είμαστε προσεκτικοί.
Πιστέψτε με, ξέρω για τι μιλάω.
Μεγάλωσα όντας αδαής. Μεγάλωσα όντας αμόρφωτος. Μεγάλωσα ως μέρος του προβλήματος - μέρος της λευκής πλειοψηφίας σε μια μικρή αυστραλιανή πόλη.
Μην με παρεξηγήσεις. Δεν είναι ότι αντιπαθούσα κάποιο συγκεκριμένο άτομο εξαιτίας της φυλής ή της κουλτούρας του. Αλλά δεν τους υποστήριζα κιόλας, το οποίο ήταν εξίσου κακό. Ήμουν ένας ήσυχος θεατής. Δεν είχα την γνώση ή την επιθυμία για να υπερασπιστώ αυτούς που καταπιέζονταν ή περιθωριοποιούνταν.
Δεν καταλαβαίνω από πρώτο χέρι πώς αισθάνεται μια ζωή ή κάποιες γενιές ανθρώπων που καταπιέζονται. Αυτό που ξέρω είναι ότι διαλύει την καρδιά μου το ενδεχόμενο οι άνθρωποι να έκριναν τα παιδιά μου ή οποιοδήποτε άλλο παιδί αποκλειστικά λόγω του χρώματος του δέρματός τους. Τώρα καταλαβαίνω ένα μέρος του φόβου, του θυμού, της έλλειψης βοήθειας και της αντοχής που απαιτείται για τη μάχη για ισότητα.
Ως πατέρας νοιάζομαι περισσότερο για τα παιδιά μου και την ευτυχία τους, παρά για τη δική μου. Αντί να το καταπνίγω και να δουλεύω προς μια τέτοια κατεύθυνση με τον δικό μου ήσυχο τρόπο, όπως έκανα στο μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου, θέλω να το βγάλω από μέσα μου, να αναπνέω για τις πεποιθήσεις μου μέσα από τα λόγια μου. Να μιλήσω γι αυτά τα θέματα.
Ήταν κάπου κοντά στα 16 μου, όταν ήμουν σε θέση να καταλάβω ότι ο ρατσισμός υπάρχει σε κάθε σχήμα και μέγεθος. Θα μπορούσε να είναι δυνατός και περήφανος, αλλά το ακόμη χειρότερο είναι ότι θα μπορούσε να είναι σιωπηλός όπως τα ήρεμα νερά ενός ποταμού, που ήσυχα πνίγει τους ανθρώπους. Χωρίς να έχει σημασία τι μορφή ή πόσο καθαρά εκφραζόταν, συνειδητοποίησα πως το πρόβλημα ήταν συστημικό εντός της κοινωνίας, κι ότι η άγνοια δεν ήταν απλά μέρος του προβλήματος, αλλά και μια δικαιολογία. Καθώς μεγάλωσα και κέρδισα μια σπουδαία ευκαιρία στη ζωή, δούλεψα για να επιμορφωθώ και να γίνω ένας καλύτερος πολίτης για όλο τον κόσμο.
Ως πατέρας και άνδρας, τώρα ξέρω ότι έχω μια φωνή που μπορεί να ακουστεί όταν βλέπω την αδικία. Δεν θα την αντεχτώ. Η άγνοια δεν είναι δεκανίκι.
Συνήθως είμαι αρκετά κλειστός. Οι περισσότεροι δεν ξέρουν ότι η σύζυγός μου είναι μαύρη, κι ότι τα παιδιά μας είναι μιγάδες. Είμαι ευγνώμων για εκείνα γιατί μου έχουν μάθει τόσα για τον εαυτό μου, όσα έχω μάθει εγώ σε εκείνα για τον κόσμο. Τους μεταλαμπαδεύω την αγάπη για τους ανθρώπους πέρα από κάθε υπόβαθρο και εθνικότητα. Κι όταν είναι αρκετά μεγάλα για να καταλαβαίνουν τα πάντα, είναι υποχρέωσή μου να τα ενημερώσω για τις αδικίες και τις ανισότητες που υπάρχουν στον κόσμο.
Θυμάστε τι είπα για την άγνοια; Η μόρφωση ξεκινάει από το σπίτι και δεν μπορεί παρά να ξεκινήσει νωρίς. Τα παιδιά μας πρέπει να μάθουν μέσα από τα λόγια και τις πράξεις να μην κάνουν κρίσεις για τους ανθρώπους βασισμένα στο χρώμα ή το υπόβαθρο των άλλων. Να κρίνεις έναν άντρα ή μια γυναίκα από τον χαρακτήρα -η ακεραιότητα παρέχεται σε όλους τους πολιτισμούς, αλλά δεν την έχουν όλοι.
Όπως μου είπε ο τετράχρονος γιος μου χθες "μπαμπά, δεν σε συμπαθώ πάντα, αλλά σε αγαπάω με όλη μου την καρδιά". Οι άνθρωποι μπορούν να αλλάξουν προς το καλύτερο, όπως το έκανε και συνεχίζει να το κάνει ο μπαμπάς τους.
Υπάρχουν πολύ πιο έξυπνοι άνθρωποι από μένα, πολύ πιο "διαβασμένοι" και με μεγαλύτερη επιρροή, που ήδη μιλάνε (για τέτοια θέματα).
Εκτιμώ τον χρόνο που διαθέσατε για να ακούσετε τα λόγια μου, με την ελπίδα ότι αυτά μπορούν να περάσουν ως μαθήματα σε όλους, ακόμη πιο νέους, προκειμένου να ωθήσουν στην άκρη την άγνοια και να πιάσουν τη μόρφωση από τα κέρατα.
Το κυνήγι για ισότητα είναι ένα παγκόσμιο ζήτημα, μία μάχη για την ανθρώπινη φυλή, για τη χώρα μας, για την κοινωνία μας, για τους συνεργάτες μας, για τους φίλους μας. Θα κάνω ό,τι μπορώ προκειμένου να επηρεάσω τους ανθρώπους και να σιγουρευτώ ότι η αγάπη, η αποδοχή και η κατανόηση είναι κυρίαρχες και ότι η άγνοια δεν έχει καμία θέση.
Η οικογένειά μου -η σύζυγος και τα παιδιά μου- είναι ο κόσμος μου και δεν θα αφήσω την άγνοια να μας τραβήξει προς τα κάτω».
