Ο Ντιάντε Γκάρετ έρχεται στην Πάτρα για χάρη του Προμηθέα και το Basketa.gr σας παρουσιάζει τον «βασιλιά» που, στην προσπάθεια του να βρει μόνιμη θέση στο ΝΒΑ, κατακτά το ρόλο του στην Ευρώπη.
Τον καιρό που οι Μιλγουόκι Μπακς διάλεγαν στο νούμερο 15 του draft του 2013 τον Γιάννη Αντετοκούνμπο, ένας 25χρονος τότε παίκτης, ο οποίος γεννήθηκε στην πόλη, όπου μεγαλουργεί σήμερα ο «Greek Freak», θα κέρδιζε την πολυπόθητη θέση του στο ΝΒΑ. Οι Γιούτα Τζαζ του έδωσαν συμβόλαιο στις 13 Νοεμβρίου του ίδιου χρόνου και μαζί τη δυνατότητα να αναδειχθεί στο κορυφαίο πρωτάθλημα.
Ο Ντιάντε Γκάρετ, όμως, δεν κατάφερε να καθιερωθεί. Στον προσωπικό του λογαριασμό αναφέρει τον εαυτό του ως «βασιλιά», αλλά αυτό δεν μπορούσε να πραγματοποιηθεί στη μεγαλύτερη λίγκα. Έπρεπε να ψάξει αλλού την τύχη του και, μάλλον, αυτό έπρεπε να γίνει στην Ευρώπη.
Το αποτέλεσμα είναι, πλέον, αυτός να βρίσκεται στην χώρα που γέννησε τον σούπερ σταρ των «Ελαφιών», την ίδια ώρα που εκείνος μοιάζει πιο ικανός από κάθε άλλον να τα φέρει στη Γη της Επαγγελίας.
https://www.youtube.com/watch?v=vYXqK6JSvqg
Ένα κορυφαίο πρότζεκτ στις Δαλματικές Ακτές και τη Γαλλία
Ο Γκάρετ είχε θεωρηθεί, πάντως, ως ένα κορυφαίο πρότζεκτ σε σχετικές αναλύσεις, που είχαν γίνει μεταξύ των ειδικών για παίκτες, που διεκδικούν ως νέοι τη θέση τους στο «μαγικό κόσμο». Το 2007, άλλωστε, κέρδισε την πρώτη του μεγάλη διάκριση ως κορυφαίος της περιοχής του Μιλγουόκι για τη σεζόν, έχοντας μέσο 15.2 πόντων και 5.3 ασίστ ανά αγώνα.
Η ίδια δουλειά συνεχίστηκε στο κολλέγιο, όπου εργαζόταν πυρετωδώς για βελτίωση σε κάθε τομέα. Στην Αϊόβα συνδύασε επιθετικό ταλέντο με δημιουργία με τον ίδιο υποδειγματικό τρόπο, όντας εκ των κορυφαίων στις ασίστ, ενώ στην 4η χρονιά του είχε φτάσει να σκοράρει 17.3 πόντους ανά παιχνίδι, «εμπλουτίζοντας» και το αμυντικό του παιχνίδι στη συνέχεια, μιας και την ίδια περίοδο σημείωσε και 1.7 κλεψίματα.
https://www.youtube.com/watch?v=e9EMI8xVCTo
Στις αναλύσεις, όμως, έβλεπαν ένα μεγάλο «πλην» για τον Ντιάντε. Αυτό δεν ήταν άλλο από το μακρινό του σουτ, το οποίο μπορεί από 22% να βελτιώθηκε σε 31.9% μέσα σε μια τετραετία, αλλά στο σύγχρονο μπάσκετ είναι απαραίτητο στοιχείο η ικανότητα να σκοράρεις από απόσταση, εφόσον δε διαθέτεις άλλο χαρακτηριστικό, στο οποίο να ξεχωρίζεις ανάμεσα στους κορυφαίους, όπως συμβαίνει επί παραδείγματι στην περίπτωση του Ρίκι Ρούμπιο.
«Πρέπει να τον κλείσει στο γυμναστήριο όποια ομάδα τον πάρει και να δουλέψει πολύ μαζί του», είχε αναφέρει το 2011, όταν τελείωνε το κολλέγιο, το «Orlando Magic Daily», καθώς οι Μάτζικ τότε έμοιαζαν μεταξύ των υποψηφίων ομάδων για την επιλογή στο draft. Δεν επελέγη από κανέναν, όμως, και η πρώτη του χρονιά ως επαγγελματίας πέρασε μεταξύ Κροατίας και Γαλλίας, καθώς μπορεί να υπέγραψε με τη Ζάγκρεμπ τον Ιούλιο του 2011, αλλά τέσσερις μήνες αργότερα θα την άφηνε για την Ναντέρ.
Έχασε τις ευκαιρίες του και… καθιερώθηκε στα μέρη μας
Η πρώτη πραγματική ευκαιρία, που του ήρθε, ήταν το φθινόπωρο του 2012, όταν υπέγραψε συμβόλαιο με τους Σανς. Στο ντεμπούτο του, όμως, δε «θάμπωσε» απέναντι στο Μαϊάμι με μόλις δύο πόντους και ισάριθμες ασίστ, για να βρεθεί αμέσως στην αναπτυξιακή λίγκα και τους Μπάκερσφιλντ Τζαμ.
Οι Τζαζ τον πίστεψαν λίγο παραπάνω και για αυτό τον υπέγραψαν τον Νοέμβριο του 2013, ενώ είχε περάσει και από τους Θάντερ για μικρό χρονικό διάστημα, συμμετέχοντας στην προετοιμασία. Ο ίδιος, πάντως, έδειχνε πανευτυχής, λέγοντας τότε πως «είναι πολύ δύσκολο να μπεις στο ΝΒΑ, αλλά ακόμη πιο δύσκολο να μείνεις σε αυτό».
Και είχε απόλυτο δίκιο. Αγωνίστηκε σε πάνω από 70 ματς με τους «μορμόνους», αλλά οι αριθμοί ήταν και πάλι «φτωχοί», ενώ γρήγορα συμπέρανε, ότι με συνεργασίες στην G-league, σαν αυτές με την Αϊόβα και τους Γκραντ Ράπιντς δεν μπορούσαν να φέρουν κάτι αξιόλογο, κοιτάζοντας και πάλι την προοπτική να διαβεί τον Ατλαντικό.
https://www.youtube.com/watch?v=ElTTwzQLnIk
Και το έκανε, αφού τον Αύγουστο του 2015 συμφώνησε με τη Μακάμπι Ασντόντ, κάνοντας μια νέα αρχή και περνώντας, επίσης, από το Τόκιο για μια περίοδο.
Εκεί, όμως, όπου ξεκίνησε την πραγματική του αγωνιστική άνοδο, ήταν η Τορίνο του έδωσε την ευκαιρία να πάρει θέση στο ιταλικό πρωτάθλημα. Αυτή την φορά δεν πήγε στράφι, με την ομάδα να αποτελεί μια ανερχόμενη εκ νέου δύναμη στην χώρα της και χαρακτηριστικό είναι, ότι ο Εργκίν Αταμάν την απέκτησε προ ημερών με όνειρο να την φέρει στην κορυφή της Ευρώπης, αλλά η αρχή έγινε με τον Γκάρετ πρωταγωνιστή, κατακτώντας το Κύπελλο Ιταλίας του 2018.
https://www.youtube.com/watch?v=-NXfPI6tdd4
Θα έλεγε κανείς, ότι ήταν ένα πρώτο «μπαμ» για να ανέβει επίπεδο και να βρεθεί στις τάξεις της Τόφας πέρυσι το καλοκαίρι. Οι επιδόσεις του, εκεί, έγιναν ακόμη καλύτερες, έχοντας κατά μέσο όρο 18.4 πόντους, 2.8 ριμπάουντ, 6.1 ασίστ και 0.7 κλεψίματα, σουτάροντας στα τρίποντα με 43.5% το 2018-2019.
https://www.youtube.com/watch?v=H-1YqWMvGwc
Ο ίδιος, πράγματι, έκανε τη δουλειά για την οποία μιλούσε, όταν τον πήραν οι Τζαζ. «Έγινα καλύτερος, πιο δυνατός και βρήκα άτομα κατάλληλα για να με καθοδηγήσουν», είχε πει τότε χαρούμενος για τη μεταγραφή του. Όλα αυτά αποδεικνύονται, έστω κι αν χρειάστηκε χρόνος, για να φτάσει στα σχεδόν 32 του χρόνια (τα κλείνει στις 3/11) και να κλείσει στον Προμηθέα, αλλά σε κάθε περίπτωση αφήνει καθημερινά τα διαπιστευτήριά του στην Ευρώπη.
Πέρασε, βέβαια, κι ένα σημαντικό διάστημα με τραυματισμούς τη σεζόν που προηγήθηκε, αλλά, όπως είπε, τέτοια πράγματα γίνονται για να σε κάνουν πιο σκληρό. Και ένας «βασιλιάς», έστω κι αν περιφέρεται, όταν γίνεται πιο σκληρός, γίνεται και πιο επικίνδυνος…
