Τα προημιτελικά του Ευρωμπάσκετ ξεκινούν και το Basketa.gr παρουσιάζει τα άλλα τρία ζευγάρια, με στόχο την είσοδο στη ζώνη των μεταλλίων και την Ελλάδα να έχει τη δική της δοκιμασία.
Μπήκαμε πια… στα πολύ σοβαρά. Ένας αγώνας είναι τόσο κοντά στη δόξα ενός μεταλλίου, δίνοντας δύο ευκαιρίες στον νικητή, μα και παράλληλα το ίδιο κοντά στην απογοήτευση εκείνου που δε θα τα καταφέρει. Το Ευρωμπάσκετ 2022, έχοντας προσφέρει ήδη σπουδαίες συγκινήσεις και εκπλήξεις, που κανείς δε θα περίμενε, μέσα από οκτώ συναρπαστικά παιχνίδια στην φάση των «16», ύστερα και από την φάση των ομίλων, βρίσκεται στις καλύτερες μέρες του.
Τα προημιτελικά της διοργάνωσης ξεκινούν, λοιπόν, με την προσπάθεια της Εθνικής μας να προέχει κόντρα στην οικοδέσποινα Γερμανία, ελπίζοντας επιτέλους να ζήσει το μεγάλο όνειρο του μεταλλίου, εισερχόμενη στη διεκδίκησή του άμεσα με μια μόνο νίκη. Το ίδιο, επίσης, ευελπιστούν να πετύχουν οι άλλες έξι ομάδες, που αγωνίζονται στους «8», γνωρίζοντας πως μόνο ένας θα στήσει γλέντι στο φινάλε. Το Basketa.gr παρουσιάζει τα υπόλοιπα ζευγάρια των προημιτελικών.
Ο «Λύκος» της Σκανδιναβίας και οι… επαγγελματίες νικητές
Ο Παναγιώτης Γιαννάκης είχε αποκαλέσει κάποτε «επαγγελματίες νικητές» τους παίκτες, που είχε στην ομάδα του υπέροχου κύκλου μεταξύ 2004 και 2008. Με όλο το σεβασμό στο ελληνικό μπάσκετ, όμως, αυτός ο χαρακτηρισμός ανήκει περισσότερο από κάθε άλλη σχολή στην ισπανική, που χρόνο με τον χρόνο μας δείχνει, γιατί είναι η κορυφαία, διαθέτοντας γενιά προς γενιά παίκτες που ξέρουν πώς να νικούν και μας το αποδεικνύουν τα τελευταία 16 χρόνια, από τότε που μας «διέλυσαν» στην αρένα της Σαϊτάμα.
Η «Φούρια Ρόχα» ταξίδεψε αρχικά για την Τιφλίδα και ύστερα για το Βερολίνο με επτά πρωτοεμφανιζόμενους παίκτες σε Ευρωμπάσκετ, αναγκαζόμενη να έχει ακόμη και νατουραλιζέ, που δεν είχε σχέση με την χώρα σε αντίθεση με το παρελθόν (Μπράουν). Με αρκετούς, που ίσως σε μια παλιότερη πλήρη έκδοση δε θα είχαν θέση, παρά ίσως στην προετοιμασία, αλλά και πρωτοκλασάτους που δεν… τρομάζουν ιδιαίτερα, είτε λόγω ικανοτήτων έναντι άλλων κορυφαίων είτε επειδή βρίσκονται στη «δύση» της καριέρας τους. Βάλτε μαζί με τις απουσίες των Γιουλ και Ρούμπιο, που θα ισχυροποιούσε κι άλλο την ομάδα, κι έχετε την αρχή μιας νέας… εποποιίας, όπως αυτή γράφτηκε για τους «απέθαντους» Ίβηρες κόντρα στη Λιθουανία, μετά τη διαδικασία της παράτασης, που ακολούθησε την πρωτιά με 4-1 στον όμιλο.
Μπορούν να κάνουν ακόμη μια υπέρβαση οι παίκτες του Σέρτζιο Σκαριόλο, που για άλλη μια φορά βάζει φαρδιά πλατιά την «υπογραφή» του σε ένα σχέδιο, που ζηλεύει κάθε άλλη ευρωπαϊκή χώρα, από τις μικρότερες ηλικίες μέχρι την ανδρική ομάδα; Θα πει κανείς, βέβαια, ότι δεν πρόκειται για υπέρβαση, όταν βρίσκεις μπροστά σου την Φινλανδία, αλλά παίκτη σαν τον Λάουρι Μαρκάνεν, παραδόξως, οι Ισπανοί δεν έχουν. Ο σούπερ σταρ των Σκανδιναβών «φώναξε» στο παιχνίδι με την Κροατία με τους 43 πόντους του, χωρίς να κρύβει όμως… τον ουρανό από τους υπερπολύτιμους συμπαίκτες του, με παραστάσεις στο υψηλό επίπεδο, ότι έχει δικαίωμα να μπαίνει στη συζήτηση για τον κορυφαίο του τουρνουά, «σπάζοντας» το υπάρχον δίπολο Γιάννη και Ντόντσιτς, με τον Γκομπέρ από πίσω, τώρα που ο Γιόκιτς πήγε σπίτι του για να ξεπεράσει τον αποκεισμό των Σέρβων… αγοράζοντας άλογα.
Αυτή είναι και η βασική «μάχη» ανάμεσα στις δύο ομάδες. Ένας τρομερά προικισμένος ηγέτης, με όλες τις λέξεις να χρειάζονται ως επεξήγηση στο λεξικό την εικόνα του Μαρκάνεν, απέναντι σε ένα σύνολο που ξέρει το πώς, όταν βρίσκεται στα κρίσιμα, με όποιον παίκτη κι αν έχει στο δυναμικό του. Θα αδράξει την ευκαιρία η Φινλανδία του φιλόδοξου Λάσι Τουόβι να γράψει ιστορία απέναντι σε μια Ισπανία όχι τόσο ισχυρή σε σύγκριση με το παρελθόν, ή εκείνη θα μας κάνει ξανά να υποκλιθούμε στο μεγαλείο της, όσο κι αν δεν είναι… η συμπάθειά μας;
Το νέο «πρέπει» σε τρία χρώματα και… η παρέα του τρελο-Μάρκο
Οι δύο επόμενοι αντίπαλοι ήταν πρωταγωνιστές σε δύο προηγούμενα παιχνίδια, που έκαναν «θόρυβο» για διαφορετικό λόγο το καθένα. Οι Γάλλοι, αρχικά, που προβάλλουν και πάλι ως μεγάλο φαβορί λόγω του αποκλεισμού των Σέρβων, είδαν τους Τούρκους να έχουν στο φινάλε μια σκανδαλώδη εύνοια, αφού πρώτα βέβαια οι γείτονες γύρισαν με παλικαρίσιο τρόπο το ματς, για να δουν όμως μια από τις πιο μεγάλες «αυτοκτονίες» στην ιστορία του Ευρωμπάσκετ.
Είναι πολύ πιθανό, βέβαια, να είχαν το άγχος που φανέρωσαν όλοι οι ισχυροί, μήπως πάνε πρόωρα στο σπίτι τους, καθώς το ταλέντο δεν αμφισβητείται. Από τον παγκόσμια επιβλητικό στις ρακέτες Γκομπέρ, τον έτερο Καππαδόκη Πουαριέ και τους βιρτουόζους Φουρνιέ και Γκομπέρ, μέχρι τα… εργαλεία σαν τον Γιαμπουσέλε, τον Εμπαγιέ, τον Καμπαρό και αρκετούς ακόμη, οι «Τρικολόρ» διαθέτουν μια από τις πιο γεμάτες ομάδες του τουρνουά και θα φανεί σε αυτό το ματς, αν απλώς οι Τούρκοι θα μας στερούσαν ένα σπουδαίο σύνολο, που θα άξιζε το μετάλλιο, ή απλώς η παρουσία τους στο τουρνουά, βάσει εμφανίσεων, τελικά δεν αξίζει κάτι ιδιαίτερα σπουδαίο.
Αυτό, φυσικά, θα το κρίνει μια ομάδα, που ήδη… έστειλε σπίτι της ένα τεράστιο φαβορί για τον τίτλο, με την Ιταλία να έχει κάθε λόγο να πανηγυρίζει και μόνο για την είσοδο στα ημιτελικά. Από την τρομερή μαχητικότητα των βασικών τους παικτών, όπως του Μέλι, του Ντατόνε, του Φοντέκιο και του Πολονάρα, μέχρι τον ενθουσιασμό άλλων που μπορούν να εξελιχθούν σε καταλύτες, όπως ο Σπίσου που γύρισε το ματς με τους «Πλάβι» με τα μακρινά του σουτ, τον Τόνουτ, τον Μάνιον, τον Παγιόλα και άλλους, η «Σκουάντρα Ατζούρα» μπορεί να ελπίζει σε νέα υπέρβαση.
Ο Τζιανμάρκο Ποτσέκο, άλλωστε, δε σταμάτησε ποτέ να πιστεύει. Οι αγκαλιές σε άπαντες, όταν αποβλήθηκε, ήταν από τα στοιχεία που αποτέλεσαν «βενζίνη», ώστε με μια αγωνιστική «σπίθα» μετά να έρθει η «έκρηξη» των θαλάσσιων γειτόνων μας και, μαζί, να απαθανατιστεί η στιγμή του Ευρωμπάσκετ, όπου αποφάσισε να… χιμήξει στον Γιάννη μας. Και γιατί, λοιπόν, ο… τρελο-Μάρκο να μην πιστεύει στην τετράδα, ζώντας με τους παίκτες το δικό του όνειρο κι έχοντας, όπως όλα δείχνουν, απαλλαγεί από το «βάρος» της πρόκρισης στο σπίτι τους στον πρώτο γύρο;
Το κατά… Λούκα ευαγγέλιον και ο εφιάλτης των «παραθύρων»
Ο τελευταίος χρονικά αγώνας είναι ίσως κι εκείνος, που έχει και το πιο σαφές φαβορί από όλα. Η Σλοβενία του Λούκα Ντόντσιτς μπορεί να δυσκολεύτηκε για 30 λεπτά κόντρα στους Βέλγους, αλλά άπαντες γνώριζαν πως χρειαζόταν μόνο μια… γκαζιά για να περάσουν στα προημιτελικά, με την τύχη των έτερων Βαλκανίων να βρίσκεται αποκλειστικά στα χέρια τους, στο ζευγάρωμα με την αξιόμαχη Πολωνία, που ήδη μπορεί να χαμογελά για την πορεία της.
Ο Λούκα, όμως, και η παρέα του δε θα χαμογελάσουν, αν φύγουν αυτή τη στιγμή. Ο Αλεξάντερ Σέκουλιτς, βέβαια, βρίσκεται πρωτίστως σε «αναμμένα κάρβουνα», αφού ο ηγέτης των Μάβερικς αποχώρησε με πάγο από την τελευταία προπόνηση, τη στιγμή που το Ευρωμπάσκετ έχει τελειώσει και για τον Ζόραν Ντράγκιτς. Αν η απώλεια τύχαινε να είναι «διπλή», πάντως, και ειδικά με την απουσία του «μάγου» των Σλοβένων, θα θέλαμε να υπενθυμίσουμε την τεράστια διαφορά, που η ομάδα αυτή έχει σε απόδοση, με βάση τα «παράθυρα» των προκριματικών αγώνων, όταν εκείνος λείπει. Ο Σέκουλιτς τόνισε, βέβαια, ότι λογικά ο Ντόντσιτς θα αγωνιστεί, αλλά μένει να φανεί σε ποια κατάσταση θα είναι, αν τελικά θα τα καταφέρει για ένα ικανοποιητικό διάστημα και, σε περίπτωση που δεν αγωνιστεί, ποιος θα επωμιστεί το «βάρος» της πρόκρισης απέναντι σε μια ομάδα θεωρητικά υποδεέστερη, χωρίς να υπάρχει δικαιολογία, με τον Γκόραν Ντράγκιτς να οφείλει να συνεργαστεί περισσότερο με τον Μάικ Τόμπι και άλλους, όπως ο Κλέμεν Πρέπελιτς, ο Γιάκα Μπλάζιτς, ο Έντο Μούριτς και άλλοι να χρειαστεί να πάρουν πιο πολλές πρωτοβουλίες.
Οι Πολωνοί, από την πλευρά τους, θα παρακολουθούν με ενδιαφέρον τις εξελίξεις αυτές, έχοντας ήδη κάνει τη δουλειά τους στην πραγματικότητα. Κακά τα ψέματα, δε θα τους ψάξει κανείς αν αποκλειστούν από τον Ντόντσιτς και την παρέα του, έχοντας ήδη περάσει στα προημιτελικά με την νίκη κόντρα στην Ουκρανία. Αυτό ίσως να τους κάνει και πιο επικίνδυνους, καθώς στη διάρκεια του τουρνουά έχουν επιδείξει αξιοσημείωτη σταθερότητα στην απόδοσή τους, κάτι που σε όσους την παρακολουθήσαμε από το τουρνουά Ακρόπολις κιόλας, δε μας έκανε εντύπωση.
Είναι χαρακτηριστικό, μάλιστα, ότι παρότι έχει ως σαφείς ηγέτες τους Ματέους Πονίτκα και Έι Τζέι Σλότερ, ο Ιγκόρ Μίλιτσιτς έχει δημιουργήσει μια ομάδα με πραγματική δύναμη στο παρκέ και ρόλους μοιρασμένους, κάτι που φανερώνει το γεγονός, ότι τέσσερις παίκτες έχουν διψήφιο αριθμό πόντων και με μικρή απόκλιση, από τους 14 έως τους 12.2 κατά μέσο όρο ανά αγώνα. Οι Σοκολόφσκι και Μπαλτσερόφσκι έχουν σταθεί ως εξαιρετικά στηρίγματα δίπλα στους δύο προαναφερθέντες και άλλοι, όπως ο Μίχαλακ, ο Σελ, ο Γκάρμπατς, ο Κολέντα και όχι μόνο είναι έτοιμοι να προσφέρουν ανάσες. Μένει να φανεί αν υπάρχει η δυνατότητα να ανταγωνιστούν έναν τόσο ισχυρό αντίπαλο και να διεκδικήσουν κάτι, που στην αρχή του τουρνουά ενδεχομένως και να μην φαντάζονταν…
