Ο Γιώργος Μπαρτζώκας είναι ένας από τους ανθρώπους που ένιωσαν λύτρωση με τον τίτλο στο Κύπελλο Ελλάδας και το Basketa.gr θυμάται την πορεία του από έναν αγώνα της διοργάνωσης, που του έφερε την πιο «μαύρη» μνήμη, μέχρι το θρίαμβο στον τελικό με τον Παναθηναϊκό, που για πολλούς λόγους πρόσφερε εξιλέωση.
Κανείς δεν ξεχνά στον Ολυμπιακό εκείνη τη μέρα. Η 9η Οκτωβρίου 2014 είναι μια μέρα «τραυματική» για το σύλλογο, έστω κι αν στο τέλος εκείνης της χρονιάς γιορτάστηκε με πανηγυρικό τρόπο η κατάκτηση της Basket League, ενώ η ομάδα έφτασε έως τον τελικό της Ευρωλίγκα, σε μια χρονιά, που αναδείχθηκε… αναγεννησιακή.
Εκείνη η μέρα, όμως, παρέμεινε μια σκληρή ανάμνηση μέσα στα χρόνια, και ειδικά για τον Γιώργο Μπαρτζώκα, που τότε έζησε έναν εφιάλτη, ο οποίος δεν περιορίστηκε μονάχα στην τότε απομάκρυνσή του από το Φάληρο. Ήταν και ίσως η ιστορία, που θα ήθελε να «ξορκίσει» με την πρώτη ευκαιρία, όταν αποφάσιζε να γυρίσει τον Ιανουάριο του 2020 στο μέρος, που κατά τα άλλα θεωρεί σπίτι του.
Τελικά τα κατάφερε. Ο Έλληνας τεχνικός όπως έφυγε μετά από παιχνίδι Κυπέλλου, έτσι και σε παιχνίδι Κυπέλλου, έναν τελικό, «έσπασε» τη δική του κατάρα. Ακόμη καλύτερα θα μπορούσαμε να του πούμε, ότι ήταν η χαρά, που του όφειλε το κάρμα του. Το Basketa.gr θυμάται όσα είχαν γίνει τη μοιραία νύχτα και το δρόμο έως την εξιλέωση.
«Μαύρη» νύχτα και… εξορία
Ο Ολυμπιακός ξεκινούσε την νέα σεζόν, ως απόλυτο φαβορί στο «κεκλεισμένων των θυρών» ΟΑΚΑ, για τον τότε προημιτελικό του Κυπέλλου. Η άδεια εξέδρα και οι πολλές απουσίες έμοιαζαν να λυγίζουν τον ήδη χαμηλών δυνατοτήτων Παναθηναϊκό του Ντούσκο Ιβάνοβιτς, με αποτέλεσμα η πίεση να πέφτει εξ’ ολοκλήρου στους «ερυθρολεύκους». Οτιδήποτε πέρα από μια άνετη νίκη, θα ήταν αφορμή από το να αρχίσει η γκρίνια μέχρι την αποπομπή του κόουτς Μπαρτζώκα.
Και μιλάμε για αποπομπή, καθώς ήδη είχε κάνει την εμφάνισή του το «σύνδρομο του ΟΑΚΑ». Για την ακρίβεια, θα το αποκαλούσε κανείς «πράσινο σύνδρομο», αφού παρότι ο Ολυμπιακός έκανε σαφέστατα καλύτερες πορείες στην Ευρώπη, ειδικά κατακτώντας την Ευρωλίγκα του 2013, εντούτοις στις εντός συνόρων διοργανώσεις εμφανιζόταν στην καλύτερη περίπτωση… μαγκωμένος, με αποτέλεσμα ο πάντοτε ψυχολογικά ευρισκόμενος σε καλύτερη κατάσταση Παναθηναϊκός να παίρνει ματς περισσότερο με την αυτοπεποίθηση και την φανέλα του «Εξάστερου», παρά με την ποιότητα.
Κάπως έτσι, είχε στερήσει για δύο σεζόν κάθε τίτλο από τον «αιώνιο» αντίπαλο, με αποτέλεσμα εκείνος ο προημιτελικός να χαρακτηριστεί ως μοναδική ευκαιρία. Από τη στιγμή που δεν τον τελείωνε ο Ολυμπιακός, όμως, το άγχος έγινε θηλειά στο λαιμό και ο Παναθηναϊκός, που τίποτα δεν είχε να χάσει, γύρισε και με το κάρφωμα του Μπατίστα πανηγύρισε μια από τις πιο σπουδαίες προκρίσεις του, με βάση τα τότε δεδομένα.
Όσα ακολούθησαν εκείνη την νύχτα, δε θα ήθελε κανείς να τα θυμάται στον Ολυμπιακό, πόσο μάλλον ο ίδιος ο Μπαρτζώκας. Αμέσως αποχώρησε, τη θέση του πήρε ο Γιάννης Σφαιρόπουλος και ο ίδιος έφυγε για το εξωτερικό. Εκεί έδειξε και το τι μπορεί να κάνει ως προπονητής, χωρίς αυτή την πίεση που σου δημιουργεί τρέλα, αλλά αντιθέτως με εμπιστοσύνη στον προπονητή και πρόγραμμα. Έφερε τη Λοκομοτίβ Κουμπάν έως το Finak Four, το μοναδικό στην ιστορία της, προπόνησε την Μπαρτσελόνα, δημιούργησε μια σοβαρή Χίμκι έστω και με ηγέτη τον… τρελο-Σβεντ και έφτιαξε τις βάσεις, για να γυρίσει μια μέρα.
Η λύτρωση
Ο Ολυμπιακός, στο μεταξύ, έχει περάσει από τα χέρια του Σφαιρόπουλου σε εκείνα του Μπλατ και, εν συνεχεία, αποφασίζει να αποχωρήσει από τη μεγάλη κατηγορία, παίζοντας στην Α2. Το αν ήταν μια σωστή απόφαση, μπορεί κανείς να το κρίνει υπό το δικό του πρίσμα, αλλά το σημαντικό είναι πως στα μέσα της σεζόν 2019-2020 και μέσα σε μια πρωτόγνωρη κατάσταση, οι αδελφοί Αγγελόπουλοι έπεισαν τον Μπαρτζώκα για το πλάνο τους για το μέλλον κι εκείνος συμφώνησε.
Στις πρώτες του δηλώσεις, μάλιστα, δεν έμοιαζε να έχει καμία αμφιβολία και ήδη η ομάδα στα χέρια του έγινε καλύτερη, θριαμβεύοντας στο ντέρμπι της Ευρωλίγκα επί του Παναθηναϊκού του Ρικ Πιτίνο. Έναν χρόνο αργότερα, όμως, τα «φαντάσματα» θα γυρνούσαν. Μην ξεχνάμε, ότι οι Πειραιώτες έχασαν οριστικά το «τρένο» για την οκτάδα, όταν ο βαθμολογικά αδιάφορος Παναθηναϊκός έκανε… πάρτι στο ΣΕΦ.
Δεν είχε σημασία, τελικά. Την ίδια στιγμή, η αναπτυξιακή ομάδα έπαιρνε την άνοδο για την Basket League και είχε έρθει η ώρα της επιστροφής. Ο Ολυμπιακός μπορεί να ηττήθηκε στο Φάληρο από τον «αιώνιο» αντίπαλο, αλλά αυτή την φορά είχε αντανακλαστικά. Δεν πανικοβλήθηκε, δε θεώρησε πως είναι το τέλος του κόσμου. Έβγαλε αντίδραση στην εξαιρετική του σεζόν στην Ευρωλίγκα κι έκανε… παρέλαση στο ΟΑΚΑ, σε μια σαφή επίδειξης της διαφοράς ποιότητας των δύο πλευρών.
Εκείνο το ματς, όμως, δεν έκρινε τίτλο. Αυτό θα γινόταν τελικά στα «Δύο Αοράκια». Εντελώς συμπτωματικά για τον Μπαρτζώκα, ήταν πάλι ένας αγώνας Κυπέλλου, αλλά με διαφορετική σημειολογία. Και για 30 λεπτά θύμιζε, με άλλο τρόπο, εκείνο το χαμένο ματς στο ΟΑΚΑ. Στο τελευταίο δεκάλεπτο, όμως, το ποτάμι δεν μπορούσε να πάει άλλο πίσω. Ο Ολυμπιακός στα δικά του χέρια είναι πράγματι μια μεγάλη ομάδα και ως τέτοια φέρθηκε. Όπως φερόταν ακριβώς, δηλαδή, και ο Παναθηναϊκός μέχρι πολύ πρόσφατα στα μεταξύ τους ματς. Στην πραγματικότητα, όπως φερόταν για 30 λεπτά στο Ηράκλειο.
Ένα είναι σίγουρο, όμως. Η λύτρωση. Όπως βρέθηκε στο ναδίρ από εκείνο τον αγώνα Κυπέλλο, έτσι ο θρίαμβος σε αυτό τον τελικό είναι το έναυσμα για να φτάσει στο ζενίθ, που φυσικά δεν ήταν ο θεσμός αυτός. Το σίγουρο είναι, ότι το κάρμα πάντοτε σου αποδίδει δικαιοσύνη…
