Ο Τάιλερ Χάνεϊκατ γεννήθηκε σαν σήμερα (15/7) πριν από ακριβώς 30 χρόνια και το Basketa.gr δεν ξεχνά ποτέ το υπέροχο, γελαστό παιδί που «εγκλωβίστηκε» στους χειρότερους δαίμονές του και αυτοκτόνησε πριν από δύο χρόνια, αποτίοντας το δικό του φόρο τιμής.
Όσες φορές κι αν το σκεφτείς, όσες κι αν προσπαθήσεις να το «χωνέψεις», δεν μπορείς να το καταφέρεις. Η αυτοκτονία οποιουδήποτε ανθρώπου είναι κάτι λυπηρό και τραγικό, πολύ περισσότερο όταν πρόκειται για κάποιον, ο οποίος αποτελούσε κάποτε μια χαρούμενη και ευχάριστη παρουσία. Και αυτό είναι μια απόδειξη, ότι ποτέ δεν ξέρεις από πού μπορεί να ακούσεις τέτοια είδηση.
Τέτοια περίπτωση υπήρξε ο Τάιλερ Χάνεϊκατ. Ο παίκτης, που έμοιαζε να είναι ένας χαλαρός και ωραίος τύπος, μια μέρα αποφάσισε να αυτοκτονήσει στο σπίτι του, με την Αστυνομία του Λος Άντζελες να μην καταφέρνει να τον σώσει, όπως και κανείς άλλος.
Η είδηση αυτή, για το παιδί που σήμερα (15/7) θα έκλεινε τα πρώτα του «άντα», καθώς έχει γεννηθεί το 1990, πάντοτε θα συγκλονίζει όλο τον παγκόσμιο αθλητισμό, με τις εικόνες να είναι ανατριχιαστικές και το όνομά του να γράφεται στην ιστορία μεν για λάθος λόγο, αλλά δεν πρόκειται να ξεγραφτεί από καμία ψυχή.
Το χρονικό του τραγικού συμβάντος
Λίγες μέρες πριν από όσα τραγικά έγιναν, ο Χάνεϊκατ, που πριν από λίγο καιρό είχε γυρίσει στις ΗΠΑ από τις υποχρεώσεις του με την Χίμκι, ζήτησε βοήθεια από τον πρώην τεχνικό του στο Λύκειο, τον Μπορτ Εσκότο. Ο Τάιλερ είχε ήδη αρχίσει να φέρεται παράξενα, από την ώρα που γύρισε, έχοντας απομονωθεί στο δωμάτιό του, ενώ η συνήθεια του ήταν να βγαίνει με συγγενείς και φίλους να διασκεδάζει.
Όταν ο Εσκότο ρώτησε τη μητέρα του, αν κάτι πάει στραβά, εκείνη παραδέχθηκε πως ανησυχούσε. Του είπε, ότι το σπλάχνο της δεν έτρωγε και δεν κοιμόταν καλά. «Προσπαθούσαμε όλοι να βοηθήσουμε, από εμένα μέχρι τη μάνα και την αδελφή του, αλλά δε σταματούσε να μας διώχνει. Με είχε καλέσει δύο φορές και ισάριθμες μου το ακύρωσε, λέγοντας πως ήταν κουρασμένος», περιέγραψε αργότερα ο μέντοράς του, για να συμπληρώσει πως πλέον «δεν ήταν αυτός που ήξερα».
Ο Εσκότο, βέβαια, πείστηκε από τη μητέρα του να βοηθήσει, ενώ η ίδια βλέποντάς τον να συμπεριφέρεται πολύ παράξενα, κάλεσε και την Αστυνομία. Εκεί ξεκίνησε και ο εφιάλτης, που δεν περίμενε κανείς στην οικογένεια να ζήσει. Σύμφωνα με την αναφορά της Αστυνομίας, αλλά και το τρομερό βίντεο που διέθεσε στη δημοσιότητα, ο παίκτης πυροβόλησε ενώ ήταν έξω από το σπίτι και οι αστυνομικοί απάντησαν, χωρίς όμως να υπάρξει εκεί κάποιος τραυματισμός.
https://www.youtube.com/watch?v=B6flm9kCux8
Στη συνέχεια, οι υπεύθυνοι που ανέλαβαν την επιχείρηση, προσπάθησαν να τον πείσουν να βγει, αφού «ταμπουρώθηκε» μετά τον πυροβολισμό από τη δική του πλευρά για εννέα ολόκληρες ώρες. Με το πέρας αυτού του διαστήματος, οι αστυνομικοί επέλεξαν να «μπουκάρουν», βρίσκοντας τον Χάνεϊκατ σε κατάσταση, όπου δεν μπορούσε να ανταποκριθεί. Ήταν νεκρός.
Η ανακοίνωση του LAPD ξεκαθαρίζει, ότι ο θάνατός του προήλθε από αυτοκτονία, κάτι που εξηγείται λογικά μάλιστα από διάφορους παράγοντες, καθώς όντως δεν ήταν σε καλή κατάσταση ψυχολογικά.
https://www.youtube.com/watch?v=QyITSGH-7Qg
Τα όνειρά του είχαν γίνει εφιάλτες
«Θέλω να μάθω πιο πολλά, γιατί δεν τον έχω για τέτοιο άνθρωπο, δεν είναι αυτός που ήξερα. Ποτέ μου δεν είχα δει τέτοια συμπεριφορά από τον Τάιλερ, είναι τρελό αυτό που συνέβη. Εκείνος ήταν πάντα ο χαρούμενος της παρέας, ο άνθρωπος που έκανε τις πλάκες», μαρτυρά ένας πρώην συμπαίκτης του στο UCLA, ο Άντονι Στόβερ.
Η ζωή, όμως, δεν ήταν αυτή που ήθελε ο Χάνεϊκατ για τον εαυτό του. Κι αυτό συνέβη, παρότι ο ίδιος νεότερος είχε τόση ενέργεια, που τη διοχέτευε παντού, και δη στο μπάσκετ και στο βόλεϊ. Αρνείτο, μάλιστα, να παρατήσει το δεύτερο, παρότι φαινόταν πιο ικανός με την πορτοκαλί μπάλα, κάνοντας υπερωρίες στο γυμναστήριο για να ακολουθήσει το όνειρό του και να μπορέσει να εξασφαλίσει μια καλύτερη ζωή στη μητέρα του.
Το άλμα του ήταν εντυπωσιακό από τότε που βρισκόταν στο Λύκειο, με τους ανθρώπους στο Σίλμαρ, και ειδικά τον Εσκότο, να βλέπουν ένα μεγάλο πρότζεκτ για το ΝΒΑ. Και ο προπονητής του, βέβαια, τον πίεζε αρκετά.
https://www.youtube.com/watch?v=1R4LJ3-OLRI
«Του έλεγα το καλοκαίρι να πηγαίνουμε να κάνουμε προπόνηση κάθε μέρα και επίτηδες δεν πήγαινα, για να δω πόσο το θέλει. Καταλάβαινα το πόσο, όταν με έπαιρνε τηλέφωνο και με ρωτούσε πού είμαι. Εγώ του έλεγα πως θα πήγαινα την επόμενη ημέρα. Την τρίτη ημέρα αποφάσισα να εμφανιστώ», ανέφερε ο ίδιος, βλεποντας κάτι σοβαρό μπροστά του. Και αυτό είχε αποτέλεσμα, καθώς προπονητές από πολλά μεγάλα Πανεπιστήμια τον ζήτησαν, με το UCLA να τον φέρνει στις τάξεις του το 2009, ενώ ήταν στους 100 πιο ανερχόμενους πρωτοετείς της εποχής του.
https://www.youtube.com/watch?v=uDMEV2gLMs8
Το ταλέντο και η πειθαρχία του ξεχώρισαν, με τον ίδιο να κερδίζει τους πάντες στους αιθέρες για δύο χρόνια και να παίρνει τη θέση του στο draft του ΝΒΑ το 2011, αφού οι Κινγκς τον διάλεξαν στο νούμερο 35, κρατώντας τον στην αγαπημένη του Καλιφόρνια. «Ήταν ένας πολύ ταλαντούχος παίκτης με σουτ, ριμπάουντ και αποτελούσε το παιδί που όλοι αγαπούσαν», θα έλεγε ο εκεί προπονητής του, Μπεν Χάουλαντ.
Ο Χάνεϊκατ, βέβαια, όπως και πολλοί άλλοι «ρούκι», ξεκίνησε από τους Ρίνο Μπίγκχορνς στο αναπτυξιακό πρωτάθλημα, καθυστερώντας μάλιστα στην πρώτη του προπόνηση 30 λεπτά, κάτι που δικαιολόγησε λέγοντας πως… έχασε το δρόμο. Το έκανε άλλες δύο φορές, μέχρι που ο προπονητής του Ρίνο, Πολ Μοκέσκι, έκανε μια κουβέντα στους Κινγκς για το θέμα. «Καταλαβαίνω, ότι όταν είσαι τόσο νέος και παίρνεις χιλιάδες ή εκατομμύρια δολάρια, είναι δύσκολο να μείνεις ταπεινός», είχε πει, αλλά με τον καιρό κέρδισε την εμπιστοσύνη του.
Ο ίδιος, όμως, δεν έκανε ακριβώς τη δουλειά που έπρεπε και αυτό εκνεύρισε τους Κινγκς, οι οποίοι βλέποντας αυτά τα περιστατικά και ορισμένους τραυματισμούς που πέρασε, τον απομάκρυναν μετά από 24 ματς με την φανέλα τους μέσα σε δύο χρόνια, επιβεβαιώνοντας την φράση που λέει πως τίποτα δεν είναι στη ζωή χειρότερο από ένα χαμένο ταλέντο.
https://www.youtube.com/watch?v=NTP9qX4sU4c
Το αποτέλεσμα, ήταν να ψάξει την τύχη του εκτός ΗΠΑ. Και σύντομα θα μας έκανε εντύπωση στην Ευρωλίγκα, αφού μετά τη σεζόν στο Ισραήλ με την Νες Ζιόνα, οδήγησε μεταξύ άλλων των Χίμκι στην κατάκτηση του Eurocup το 2015, ενώ με την Εφές μας έδειξε πραγματικά ποια είναι αυτή η «εκρηκτική μηχανή» από το Σίλμαρ.
Η επιστροφή στη Μόσχα, όμως, τη σεζόν 2017-2018, μάλλον τον «διέλυσε» ψυχολογικά. Μπορεί στο παρκέ να φαινόταν να παίζει καλά, αποτελώντας μια «σταθερά» για τη ρωσική ομάδα, αλλά δεν του άρεσε να βρίσκεται εκεί.
«Μου είπε πως του έλειπε το ΝΒΑ και αυτό τον έτρωγε. Ήταν μόνος του και απομονωμένος, ενώ μου έλεγε πόσο διαφορετικά μπορούσε να κάνει τα πράγματα», παραδέχεται ο Εσκότο πως του είχε εκμυστηρευτεί, με την ιδέα να γυρίσει στη Ρωσία να τον τρελαίνει κυριολεκτικά.
https://www.youtube.com/watch?v=CXy3VkBObFQ
Τα κρύα και μαύρα βράδια του χειμώνα ήταν αποθαρρυντικά στη δική του σκέψη και η χαρά της ζωής, που αντιπροσώπευε εκείνος, «εγκλωβίστηκε» στους χειρότερους δαίμονές της. Ίσως να υπήρχαν κι άλλοι παράγοντες, που τον μετέτρεψαν σε ένα δυστυχισμένο άνθρωπο, με αποτέλεσμα να φτάσουμε στην τραγική 7η Ιουλίου.
«Μίλησα με όλους τους πρώην συμπαίκτες μου στο UCLA μετά από αυτό, να τους ρωτήσω αν είναι καλά. Μου είπαν ότι είναι εντάξει, αλλά τελικά ποτέ δεν ξέρεις τι περνά ο καθένας, ακόμη κι αν απλά σου απαντά πως είναι καλά», είπε ο Στόβερ και είχε απόλυτο δίκιο.
Μια άλλη φράση του, όμως, ήταν η πιο σπουδαία από όλες. «Μιλήστε με τους αγαπημένους σας και συζητήστε για οτιδήποτε μπορεί να έχουν. Αυτό κάνω πλέον»…
https://www.youtube.com/watch?v=W0KZ_t1KUOg
