Ο Ηλίας Καντζούρης οδηγεί σε κάτι σπουδαίο τον Κολοσσό και το Basketa.gr θυμάται την πορεία του μέχρι τη σημερινή επιτυχία στη Ρόδο, που είχε ως πρώτη μεγάλη «επισφράγιση» το «διπλό» στα Λιόσια απέναντι σε μια ΑΕΚ, που κάποτε τον απέρριψε.
Ήταν 2 Φεβρουαρίου 2018 και η πρώτη φορά, που ακούμε έντονα το όνομα του Ηλία Καντζούρη. Η Μπάμπεργκ αντιμετώπιζε τότε τον Παναθηναϊκό, «διαλύοντας» τότε το σύνολο του Τσάβι Πασκουάλ με 95-74. Ήταν μια ξεκάθαρη δήλωση του Έλληνα τεχνικού, ότι είναι έτοιμος για το επόμενο «βήμα», ώστε μετά από 18 ολόκληρα χρόνια να πάρει επιτέλους κάπου την ευκαιρία να γίνει βοηθός προπονητή.
Μετακινούμαστε κάτι παραπάνω από 3.5 χρόνια αργότερα. Ο Κολοσσός Ρόδου είναι, αγωνιστικά και όχι μόνο, μια ομάδα-κόσμημα της Basket League, φέροντας και τη δική του «σφραγίδα». Αποκορύφωμα μοιάζει να είναι η φετινή σεζόν, όπου οι «θαλασσί» έχουν ξεκινήσει εξαιρετικά με ρεκόρ 4-2 κι ένα μεγάλο «διπλό» στα Λιόσια με την ΑΕΚ, την οποία είχε και... λόγους να νικήσει ο Καντζούρης.
Πέρα από οποιεσδήποτε ενδόμυχες επιθυμίες, βέβαια, το σημαντικό για τον ίδιο είναι πως, βήμα προς βήμα, έχει εγκαθιδρυθεί στην ελίτ των Ελλήνων τεχνικών, έχοντας κλείσει τα 48 του χρόνια κι έχοντας ακόμη πολύ καιρό, για να τον θαυμάσουμε εκεί, όπου βρίσκουμε κι άλλους κορυφαίους συμπατριώτες μας προπονητές. Το Basketa.gr θυμάται την πορεία του, που τον οδηγεί στο να συμπεριληφθεί μεταξύ των καλύτερων.
Τα πρώτα χρόνια στα σαλόνια
Ο Ηλίας Καντζούρης ήταν μόλις 27 ετών το 2000, όταν άρχιζε την προπονητική του σταδιοδρομία, όταν και ο Γιώργος Καλαφατάκης του έδωσε πρώτος την ευκαιρία να βρεθεί στο πλευρό ενός τεχνικού στον Απόλλωνα Πατρών, που τη σεζόν 2000-2001 αγωνιζόταν στην Α2 Ανδρών, παίρνοντας στην τελική κατάταξη την 4η θέση. Ο ίδιος, όμως, φαίνεται πως άρχισε να φτιάχνει το δικό του όνομα και, για αυτό το λόγο, η συνέχεια τον βρήκε στην Α1.
Η Νήαρ Ηστ, που ακόμη βρισκόταν στη μεγάλη κατηγορία και είχε τη συνήθεια να αναδεικνύει παίκτες και προπονητές, αποτέλεσε για εκείνον την επόμενη διετία ένα μεγάλο σχολείο, το οποίο όχι μόνο τον καθιέρωσε στα υψηλά πατώματα, αλλά του πρόσφερε τη δυνατότητα για μια μεγάλη δουλειά. Ως τέτοια, άλλωστε, λογίζεται ο Άρης, σε όποιο πόστο κι αν βρεθείς. Ο Καντζούρης είχε τη θέση του βοηθού τη σεζόν 2005-2006, όταν και είχε και την πρώτη του γνωριμία με τον Ηλία Ζούρο, ο οποίος και θα έπαιρνε το ρόλο... του δασκάλου τα επόμενα χρόνια.
Η αναγνώριση με Ζούρο και Τρινκιέρι
Αυτό θα γινόταν επί μονίμου βάσεως μετά το πέρασμα από τον εξίσου ιστορικό Σπόρτιγκ και την πρώτη παρουσία στην ΑΕΚ το 2007, για να ακολουθήσει για τέσσερα χρόνια τον άλλοτε ομοσπονδιακό τεχνικό, τα περισσότερα στην Κυψέλη. Με τον Πανελλήνιο, άλλωστε, πέρασαν μια ονειρεμένη τριετία, η οποία έφερε στο Final Four του Eurocup το 2010 για τελευταία φορά μια ομάδα από τις γειτονιές του κέντρου της Αθήνας (εξαιρώντας φυσικά τους μεγάλους), σε μια ιστορική έως τώρα επιτυχία.
https://www.youtube.com/watch?v=4xM4QbjEqj4&ab_channel=YELLOWMADNES1914
Έναν χρόνο αργότερα, οι δυο τους αντάμωσαν και στη Ζαλγκίρις, αλλά σε μια σύντομη συνεργασία με τους Λιθουανούς. Μετά από εκείνη τη συνεργασία, άλλωστε, προέκυψε... ο Αντρέα Τρινκιέρι, ο οποίος παρουσιαζόταν στην Εθνική μας ως το επόμενο μεγάλο προπονητικό πρότζεκτ, ζητώντας από τον Καντζούρη, μεταξύ άλλων, να σταθεί στο πλευρό του για το Ευρωμπάσκετ της Σλοβενίας, σε μια εμπειρία που μετατράπηκε σε εφιάλτη για τη «γαλανόλευκη».
https://www.youtube.com/watch?v=fC_SrTNQiIY
Οι δυο τους, όμως, είχαν αναπτύξει ήδη ένα δικό τους δίαυλο επικοινωνίας και ο Ιταλός δε θέλησε να χάσει τον εν λόγω συνεργάτη της, πείθοντάς τον να τον ακολουθήσει στο «παγωμένο» Καζάν. Η αρχή θα ήταν μόνο το Κύπελλο Ρωσίας και ο τελικός του Eurocup, με το πλάνο της Μπάμπεργκ να προβάλλει μπροστά τους το καλοκαίρι του 2014, μένοντας για μια ολόκληρη τετραετία, στην οποία ο σύλλογος «μεγάλωσε» εγχώρια και ευρωπαϊκά, ο Τρινκιέρι εγκαθιδρύθηκε ως εκ των κορυφαίων Ευρωπαίων προπονητών και ο Καντζούρης ετοιμαζόταν, επιτέλους, για τις ευκαιρίες του.
https://www.youtube.com/watch?v=V844SxWKXGA&ab_channel=EUROLEAGUEBASKETBALL
Στην τελευταία τους χρονιά, άλλωστε, ένας συνδυασμός της εμπιστοσύνης του Τρινκιέρι και του προβλήματος υγείας, που αντιμετώπισε και τον απομάκρυνε από τη Βαυαρία, έδωσε τη δυνατότητα στον Καντζούρη να προπονήσει την ομάδα σε ορισμένα ματς και, μάλιστα, να αναλάβει τις τύχες της μετά το τέλος της συνεργασίας με τον Ιταλό. Το παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό ήταν το πιο χαρακτηριστικό, όχι τόσο για το +21 όσο για την πρώτη κρίση εναντίον του, καθώς οι «πράσινοι» τον είχαν κατηγορήσει ανοικτά για τάιμ άουτ, που πήρε στα δύο λεπτά για τη λήξη, με τον αγώνα ουσιαστικά τελειωμένο.
«Το έκανα για να διασφαλίσω τα συμφέροντα της ομάδας μου και θα το ξαναέκανα», θα δήλωνε λίγο καιρό αργότερα, ενώ και μετά το παιχνίδι είχε ξεκαθαρίσει, ότι δεν υπήρχε ποτέ περίπτωση να φερθεί με ασέβεια σε αντίπαλο, εξηγώντας για ποιο λόγο είχε πάρει το τάιμ άουτ. Η Μπάμπεργκ μπορεί να μην τα κατάφερε εκείνη την χρονιά στις εγχώριες διοργανώσεις, αλλά αυτή ήταν η πρώτη φορά που... συστήθηκε στο ευρύτερο κοινό, όντας για πρώτη φορά πρώτος προπονητής.
https://www.youtube.com/watch?v=nUlQ0WJRSNo
Η καθιέρωση
Μετά από έξι χρόνια στην ξενιτιά και τη συνεργασία με τον Τρινκιέρι, ο επανατρισμός του ήταν γεγονός, με τον Λούκα Μπάνκι να τον λαμβάνει... συστημένο από το συμπατριώτη του στην ΑΕΚ. Ήταν μια σεζόν δύσκολη, όπου η Ένωση ως Κυπελλούχος Ελλάδας και Ευρώπης είχε τα πάντα να χάσει, μην καταφέρνοντας να υπερασπιστεί τελικά τα «σκήπτρα» της, με αποτέλεσμα ο έμπειρος κόουτς να αποχωρήσει το καλοκαίρι του 2019.
Εκείνη τη στιγμή, η μεγάλη ευκαιρία φαινόταν να έρχεται για τον Καντζούρη, που ακούστηκε έντονα για τη θέση του επόμενου προπονητή του «Δικεφάλου». Κάπου εκεί, όμως, χάνει τη θέση από ένα συνονόματό του, με τον Ηλία Παπαθεοδώρου να χρίζεται ως τεχνικός της ΑΕΚ και τον παρ' ολίγον κόουτς να μην φεύγει με τις καλύτερες συνθήκες. «Ρωτήστε την ΑΕΚ καλύτερα για το λόγο», απάντησε σε συνέντευξή του και, δύο χρόνια αργότερα, θα έβρισκε την ευκαιρία να βρει τη δικαίωσή του.
Μετά ένα πρώτο θετικό δείγμα στον Ηρακλή, αντικαθιστώντας τον Γιάννη Καστρίτη, πήγε στον Κολοσσό για να αφήσει το αποτύπωμά του. Και αυτό κάνει εδώ και ενάμιση χρόνο, με το «διπλό» στα Λιόσια να αποτελεί την απόλυτη απόδειξη για το έργο, που έχει αφήσει, εκτιμώντας μάλιστα και την προσφορά της διοίκησης να του δώσει τα εφόδια να προετοιμαστεί ακόμη καλύτερα για το μέλλον του, παρά τις προτάσεις που είχε το περασμένο καλοκαίρι από το εξωτερικό.
Μετά την χρονιά αυτήν, ίσως και να είναι η στιγμή του. Ίσως να είναι η ευκαιρία του να διαπρέψει, με τη Ρόδο να είναι το εφαλτήριό του...
