Σαν σήμερα (8/4) πριν από 11 χρόνια ο Αθηναϊκός σάρωνε την Ευρώπη, κατακτώντας το Eurocup και αποτελώντας την πρώτη γυναικεία ομάδα μπάσκετ που παίρνει τίτλο εκτός συνόρων, με το Basketa.gr να θυμάται και να εξηγεί το τι σήμαινε η μοναδικότητα αυτού του θριάμβου στην έμπνευση νεότερων γενεών από κορίτσια, που αποτέλεσαν τον «κορμό» για επόμενες επιτυχίες του μπάσκετ γυναικών.
Πολλές φορές έχουμε μιλήσει για τα μικρά θαύματα, που έκαναν το ελληνικό μπάσκετ ανάμεσα στις κορυφαίες σχολές στην Ευρώπη. Επικεντρωνόμαστε, όμως, στα κατορθώματα ανδρικών ομάδων, ενώ και το μπάσκετ γυναικών έχει προσφέρει ανεκτίμητες υπηρεσίες στο άθλημα, με όποια αναγνώριση κι αν έχουν αυτές.
Και σαν σήμερα (8/4) το 2010 ο Αθηναϊκός πρόσφερε ένα από τα πιο μεγάλα θαύματα της χώρας μας στον ομαδικό αθλητισμό. Τα «χρυσά» κορίτσια του Τζώρτζη Δικαιουλάκου επικρατούν σε «διπλούς» αγώνες επί της Ναντέζντα Όρενμπουργκ στον τελικό του Eurocup, σηκώνουν την κούπα και αφήνουν πίσω τους μια τεράστια παρακαταθήκη, με παίκτριες που αποτέλεσαν τη «ραχοκοκαλιά» των επόμενων μεγάλων βημάτων του μπάσκετ γυναικών στα επόμενα χρόνια.
https://www.youtube.com/watch?v=M6gdPiAxbX0&ab_channel=shappix
https://www.youtube.com/watch?v=-bNia6UCJpQ&ab_channel=shappix
Η ομάδα εκείνη βρισκόταν σε μια περίοδο, όπου… σάρωνε τα πάντα και το ίδιο έκανε και στην Ευρώπη, σε μια σεζόν που δεν πρόκειται να ξεχάσει κανείς, από τον τότε πρόεδρο και νυν… υφυπουργό Πολιτικής Προστασίας, Νίκο Χαρδαλιά, μέχρι τις παίκτριες μία προς μία, που ολοκλήρωσαν την υπέρβαση.
Εκείνη ξεκίνησε στην φάση των ομίλων, όπου η ομάδα του Βύρωνα έκανε δυναμική αρχή με ρεκόρ 5-1 στον όμιλο απέναντι σε Ερεβάν, Μπεσίκτας και Τσεβάκατα Βόλογκντα, δείχνοντας πως τα καλύτερα την περίμεναν. Στα νοκ άουτ η ιστορία είναι διαφορετική, αλλά τα κορίτσια δε «μασούσαν» και το έδειξαν πρώτα στην φάση των «32» με την κροατική Μέντβεσκακ, για να ακολουθήσουν στους «16» η Ντιναμό Κιέβου, στους προημιτελικούς η Ντιναμό Μόσχας και στους ημιτελικούς η Ντιναμό Κουρσκ.
Όλες αυτές οι ομάδες γνώρισαν ταπεινωτικό αποκλεισμό από τις «χρυσές» κοπέλες, καθώς εκείνες δεν έχασαν ούτε ένα ματς μέχρι την πρόκριση στον τελικό. Το αποτέλεσμα, δηλαδή, ήταν ένα εντυπωσιακό 13-1 σε 14 αγώνες, προτού αντιμετωπίσουν τον αντίπαλο στο μεγάλο τελικό, αριθμοί που συντελούσαν ήδη έναν «άθλο».
Δε σταμάτησαν, όμως, εκεί και στον πρώτο αγώνα της Ρωσίας «πάγωσαν» τις παίκτριες της Ναντέζντα 65-57, πριν καν… το καταλάβουν. Η ρεβάνς στο Κλειστό της Εργάνης, μάλιστα, βρήκε τις παίκτριες του Δικαιουλάκου να βιώνουν την πιο γλυκιά ήττα της ζωής τους, αφού μπορεί να έχασαν με 57-53, αλλά η διαφορά δεν καλύφθηκε. Το τρόπαιο τους ανήκε, τρελαίνοντας όλη την Ευρώπη.
Η Ιρίνα Βιζμπαριένε ήταν η πρωταγωνίστρια και στα δύο παιχνίδια, όπου σημείωσε από 14 πόντους και μαζί με τις Κάντις Ουίγκινς και Τούλα Καλέντζου, οδήγησαν την ομάδα του Βύρωνα στον θρίαμβο. Στην ίδια ομάδα βρίσκονταν η Λολίτα Λύμουρα, η Όλγα Χατζηνικολάου, η Βακίνα Βολονάκη, η Νικόλ-Μπεθ Σούλις, η Γκιντάρε Πετρονίτε, η Αφροδίτη Κοσμά και Ρουθ Ράιλι. Με λίγα λόγια, ένας σημαντικός «κορμός» των μεγάλων επιτυχιών της Εθνικής Γυναικών στα επόμενα χρόνια, που παρευρέθηκε σε ουκ ολίγες τελικές φάσεις μεγάλων διοργανώσεων, εμπνέοντας και νεότερες γενιές, για να φτάσει σήμερα το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα στο επόμενο Ευρωμπάσκετ, με όνειρα και για νέα μεγαλεία.
https://www.youtube.com/watch?v=PZ5M_Oz8Ojw&ab_channel=Tilesport.tv
Δεν είναι μόνο η μοναδικότητα του θριάμβου, δηλαδή. Είναι και το τι προκάλεσε αυτός, δίνοντας έμπνευση σε ένα σωρό κορίτσια να ασχοληθούν με τον αθλητισμό και να αναπτύξουν ακόμη περισσότερο το μπάσκετ γυναικών, σε μια «αλυσίδα» που μέχρι σήμερα θεωρείται ιερή, προχωρώντας κάθε φορά και στην πρόσθεση ακόμη ενός κρίκου προς την καταξίωση…
