Ο Νέστορας Κόμματος είναι ωραίος τύπος. Δεν μιλάει συχνά, αλλά όταν αποφασίζει να μιλήσει, λέει ωραία πράγματα. Τσεκουράτα, όπως έλεγε ο απόστρατος συνταγματάρχης Χαράλαμπος στην αγαπημένη ταινία "Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα".
Ο Νέστορας Κόμματος κλείνει αισίως τον Μάιο που μας έρχεται τα 40 χρόνια του. Έχει πίσω του μία κούπα Ευρωλίγκας, με τη Μακάμπι του Γιασικεβίτσιους, του Βούιτσιτς και του Γκέρσον το 2005, ένα Κύπελλο Ελλάδας, με τον Άρη το 2004, έναν τίτλο πρώτου σκόρερ στην Α1, επίσης το 2004, συμβόλαια με κορυφαίες ελληνικές και ευρωπαϊκές ομάδες, όπως η Μακάμπι, η Φορτιτούντο Μπολόνια, ο Άρης, ο ΠΑΟΚ, η ΑΕΚ, μια καριέρα που τα είχε όλα. Λάμψη, τίτλους, χρήματα, αμφισβήτηση...
Και συνεχίζει. Κανονικά και με το νόμο μάλιστα. "Με διπλές προπονήσεις και ατομική δουλειά καθημερινά", όπως λέει ο ίδιος. Αν τον έχετε χάσει από το προσκήνιο, είναι γιατί εδώ και τρία χρόνια, μετά το τελευταίο παιχνίδι στην Α1 (στις 2 Μαρτίου 2014 φόρεσε για τελευταία φορά τη φανέλα του Κολοσσού σε ένα παιχνίδι στη Ρόδο με τον ΚΑΟΔ), αποφάσισε να επιστρέψει στην πατρίδα του. Στον Ερμή, την ομάδα της Αγιάς, μιας κωμόπολης λίγο έξω από τη Λάρισα, την γενέτειρά του.
Ο Ερμής, λοιπόν, κέρδισε την Κυριακή εντός έδρας τη Γέφυρα με 83-69, ισοβαθμεί στη δεύτερη θέση της βαθμολογίας του 2ου ομίλου της Β' Εθνικής με την Καρδίτσα και πάει φουλ για άνοδο στην Α2. Μέχρι πριν από τρία χρόνια έπαιζε στην Α' κατηγορία του τοπικού πρωταθλήματος της ΕΣΚΑΘ. Και τότε πήγε ο Κόμματος...
Από εκεί ξεκίνησε η κουβέντα μας. Αλλά μια κουβέντα με τον Νέστορα Κόμματο, όταν ανοίξει, δεν μπορεί να περιοριστεί σε ένα θέμα. Είπε πολλά και με πολύ νόημα. Θα δείτε...
- Καλά, παίζεις ακόμα μπάσκετ; Τα 40 έφτασες...
"Δόξα τω Θεώ. Είμαι καλά και συνεχίζω"
- Στην πατρίδα σου, στην Αγιά...
"Είμαι τρία χρόνια εδώ. Όταν αποφάσισα ότι δεν θα συνεχίσω στην Α1, η ομάδα έπαιζε στην πρώτη κατηγορία του τοπικού. Ήρθα εδώ, πήραμε δύο συνεχόμενους ανόδους και τώρα πάμε για τρίτη".
- Τόσο γρήγορα, τόσο πολλά...
"Ναι, γιατί όχι; Γίνεται. Αυτό ήταν το σχέδιο του προέδρου από την αρχή. Όταν με έπιασε πριν από τρία χρόνια και μου είπε να έρθω στην Αγιά, εγώ του είπα ένα πράγμα. Ότι θα ερχόμουν, μόνο αν έφτιαχνε ομάδα για να ανεβαίνει τις κατηγορίες. Κι αυτό έκανε".
Εδώ είναι απαραίτητη μια παρένθεση. Ο πρόεδρος στον οποίον αναφέρεται ο Κόμματος είναι ο Θόδωρος Ριζούλης. Ιδιοκτήτης μιας εταιρείας με γεωργικά φάρμακα, δραστηριοποιείται επίσης στο εμπόριο γεωργικών προϊόντων και είναι ο πρόεδρος της Αγιάς. Ο άνθρωπος που χρηματοδοτεί αυτή την προσπάθεια.
"Είναι ένας αγνός φίλαθλος, ένας άνθρωπος που λατρεύει το μπάσκετ. Γι' αυτό κι εγώ τον εμπιστεύτηκα. Έχει μια υγιή επιχείρηση, η ομάδα είναι επίσης υγιής οικονομικά κι αυτό είναι που μου αρέσει. Αυτό που ζω εδώ δεν έχει σχέση με ό,τι έβλεπα τα χρόνια που ήμουν στην Α1, ειδικά τα τελευταία. Καμία σχέση".
- Και πάτε πλέον για τρίτη συνεχόμενη άνοδο. Πώς το βλέπεις; Θα τα καταφέρετε;
"Δεν έχουμε καμιά πίεση για να ανέβουμε. Παίζουμε κάθε βδομάδα το παιχνίδι μας και όπου φτάσουμε στο τέλος. Το μόνο υποχρεωτικό είναι να δίνουμε σε κάθε παιχνίδι τον καλύτερο εαυτό μας. Άσχετα αν θα παίξουμε καλά ή άσχημα, πρέπει να έχουμε δώσει τα πάντα. Αλλιώς υπάρχει θέμα...".
- Σε ποια θέση παίζεις; Ακόμα "τριάρι" είσαι;
"Παίζω "4", "5", "1", "2", "3". Με αυτή τη σειρά που στα είπα. Δεν είναι τυχαία..."!
- Πες αλήθεια τώρα. Από την Ευρωλίγκα και την Α1 τόσα χρόνια, να βρεθείς από τη μια μέρα στην άλλη στο Α' τοπικό, δεν παθαίνεις κάποιο σοκ;
"Σοκ; Κανονικότατο! (γελάει). Για τους άλλους, όμως. Όχι για μένα. Εγώ δεν έπαθα κανένα σοκ. Για μένα είτε φοράω τη φανέλα του Ερμή είτε τη φανέλα ομάδας Ευρωλίγκας είναι το ίδιο, γιατί πολύ απλά αγαπάω πάρα πολύ το μπάσκετ. Αυτός είναι ο λόγος που τα κάνω όλα. Λατρεύω το μπάσκετ κι αυτό μου έχει δώσει τόσα πολλά. Και συνεχίζει να μου δίνει".
- Άρα θα συνεχίσεις κι εσύ να παίζεις. Δεν βλέπεις καθόλου να έρχεται η στιγμή που θα το κόψεις;
"Πλάκα κάνεις; Κλείνω τα 40 τον Μάιο κι αυτή τη στιγμή που λες δεν την βλέπω καθόλου μπροστά μου"!
- Δηλαδή με τον ρυθμό που ανεβαίνει ο Ερμής, δεν αποκλείεται να σε δούμε ξανά σύντομα στην Α1...
"Γιατί όχι; Μικρός είμαι ακόμα, γιατί να μην κάνω κι εγώ το come back; (γελάει). Κοίτα, εγώ προσαρμόζομαι παντού και σε όλες τις καταστάσεις. Τώρα το μπάσκετ έχει αλλάξει, είναι γεμάτο ρόλους κι ο καθένας βρίσκει συμβόλαια ανάλογα με το ρόλο που μπορεί να παίξει. Άλλος είναι καλός στην επίθεση, άλλος στην άμυνα, άλλος στα αποδυτήρια, άλλος στην ψυχαγωγία... Κι εγώ κάποιο ρόλο θα μπορούσα να βρω για να παραμείνω στην Α1 και να διεκδικήσω κανένα κύπελλο..."
- Σαν υπονοούμενο ακούγεται αυτό...
"..."
- Έχεις πίκρα μέσα σου μετά από τόσα χρόνια στην Α1 και γενικά στο υψηλό επίπεδο; Αυτό βγάζεις...
"Δεν έχω πίκρα. Απλά κάποιοι δεν έχουν αξιολογήσει σωστά ορισμένα θέματα. Εγώ ως αθλητής δεν έχω θέμα, κάνω αυτό που πρέπει και προχωράω. Δεν με μπλοκάρουν αυτά. Αλλά όλα αυτά τα χρόνια, πολλοί έλεγαν διάφορα χωρίς να έχουν ντοκουμέντα και ως άνθρωπο αυτό με πειράζει. Κανείς ποτέ δεν παρουσίασε απόδειξη για όσα έλεγε για μένα".
- Μήπως λοιπόν εσύ δίνεις τώρα απαντήσεις, κάνοντας πρωταθλητισμό ακόμα και σε αυτή την ηλικία;
"Ούτε απαντήσεις δίνω ούτε αποδείξεις ούτε τίποτα. Τα έχω δώσει όλα αυτά, δεν χρειάζονται άλλες. Εγώ παίζω, γιατί μου αρέσει το μπάσκετ. Το αγαπώ πάρα πολύ. Και βρήκα εδώ ανθρώπους και μια ολόκληρη πόλη που αγαπούν πολύ το μπάσκετ επίσης. Κι αυτά τα αισθήματά μου βρίσκουν ανταπόδοση".
- Εντάξει, οι άλλοι έλεγαν διάφορα για σένα. Εσύ δεν έκανες κανένα λάθος όλα αυτά τα χρόνια;
"Έκανα, πώς δεν έκανα".
- Πες το πιο μεγάλο.
"Το πιο μεγάλο λάθος μου είναι ότι έχω λόγο τιμής και πιστεύω ότι και οι άλλοι έχουν. Δεχόμουν το λόγο τους, δίχως υπογραφές, και μετά έτρεχα να βρω το δίκιο μου. Αν είχαν βάλει υπογραφές, δεν θα έλεγαν ούτε τα μισά, γιατί ήξεραν ότι θα τους κυνηγούσα".
- Θες να γίνεις πιο συγκεκριμένος;
"Σε καμιά δεκαριά χρόνια, όταν μάλλον θα έχω σταματήσει το μπάσκετ. Τότε θα τα πω όλα..."
