Το Basketa.gr παρουσιάζει τη σειρά αλλαγών, που πραγματοποίησε φέτος το Περιστέρι, εξηγώντας το πώς η ομάδα των Δυτικών προαστίων χρειάστηκε να κάνει τόσες κινήσεις, σε ένα «γερό» μάθημα που παίρνει σε αυτή τη σεζόν.
Το Περιστέρι κατάφερε να επανέλθει δυναμικά στα δρώμενα του ελληνικού μπάσκετ. Παρουσίασε ένα ενδιαφέρον πρότζεκτ, όντας διόλου φειδωλό ως προς την ποιότητα, είτε στο ρόστερ είτε στην άκρη του πάγκου του και οι επιδιώξεις του φάνηκαν γρήγορα, όταν τη σεζόν 2018-2019, μόλις στην επιστροφή στην Basket League, κατέλαβε την 4η θέση, ενώ τις τελευταίες δύο χρονιές είναι ανταγωνιστικό στο BCL και μετατρέπει ξανά την Ευρώπη σε… κανονικότητα.
Αυτά τα άλματα προόδου είναι λογικό να έχουν φέρει και τις αντίστοιχες επιδιώξεις για την ομάδα των Δυτικών προαστίων, η οποία θα μάθαινε ειδικά φέτος, ότι και οι… στραβοτιμονιές είναι μέσα στο πρόγραμμα της καθημερινότητας ενός ζωντανού οργανισμού. Αυτό φαίνεται, τόσο με το 9-7 στο πρωτάθλημα, που δεν ανταποκρίνεται στις δυνατότητες της ομάδας, όσο και στον αποκλεισμό από νωρίς στο BCL, τη στιγμή που η σταθερότητα αναζητείται.
Ένας καθοριστικός παράγοντας για το ζήτημα σταθερής πορείας, φυσικά, είναι και η εμπιστοσύνη σε επιλογές και σε αυτό το κομμάτι το Περιστέρι δεν έχει συνέπεια να επιδείξει για φέτος, αφού έχει αναγκαστεί σε σωρό αλλαγών σε διάφορες περιόδους, είτε προπονητή είτε παικτών, με το Basketa.gr να τις καταγράφει και να τις παρουσιάζει.
Πρώτη αλλαγή στον πάγκο και… μια πρεμούρα που δεν χρειαζόταν
Το Περιστέρι σημείωσε ένα ιδιότυπο ρεκόρ, αφού προχώρησε στην νωρίτερη αλλαγή προπονητή της ιστορίας του, απομακρύνοντας τον Νίκο Παπανικολόπουλο μετά από μια ήττα με τη Ρίγα και παρά το γεγονός, ότι το αγωνιστικό πρόσωπο της ομάδας δεν ήταν τόσο κακό, έχοντας πάρει αποτελέσματα στο BCL κι έχοντας φτάσει στον τελικό του Σούπερ Καπ με νίκη επί του Παναθηναϊκού στους «4».
Η σχέση… αγάπης με τον Αργύρη Πεδουλάκη δεν κρυβόταν και ο ιστορικός τεχνικός των «Πριγκίπων» επέστρεψε για ακόμη μια φορά, θέλοντας να φέρει και αλλαγές. Κάπως έτσι, Αμπντούλ Γκάντι και Τζόναθαν Αρλέτζ χαιρέτησαν, όπως και ο Γιάννης Αθηναίου με τον Λουκά Μαυροκεφαλίδη. Στη θέση τους, ο Έλληνας κόουτς έφερε τους Γιάννη Μπουρούση, Βαγγέλη Μάντζαρη, Ράιαν Χάροου και Τζέι Κρόκετ, ποντάρονας σε ποιοτική αναβάθμιση μέσω της εμπειρίας και της γνώσης των ιδιαιτεροτήτων του ελληνικού πρωταθλήματος, αν εξαιρέσουμε μόνο τον τελευταίο παίκτη, που ερχόταν στην χώρα μας για πρώτη φορά.
Οι κινήσεις αυτές κάθε άλλο παρά θα επιβραβεύονταν με αποτελέσματα, αφού η ομάδα όχι μόνο δεν «έδεσε» ποτέ, αλλά σε κάθε ματς θα προβλημάτιζε όλο και περισσότερο. Οι δε παίκτες, που ήρθαν, πρόσφεραν μόνο μερικές εκλάμψεις και σε καμία περίπτωση δεν ανταποκρίθηκαν στο ρόλο, για τον οποίο προορίζονταν, στο βαθμό που θα υπολόγιζαν στη Δυτική Όχθη.
Έφυγε ο Γκρέι και… χρειάστηκε restart
Αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, πρέπει να παραδεχθούμε πως το όποιο αποτέλεσμα του Περιστερίου εξαρτιόταν σε μεγάλο βαθμό από την απόδοση του Στίβεν Γκρέι. Ο Πεδουλάκης δεν φταίει απόλυτα στο συγκεκριμένο κομμάτι, αφού παρόμοια λογική είχε ακολουθήσει ο προκάτοχός του, μόνο που ο έμπειρος προπονητής φρόντισε με τις αλλαγές μεσούσης της σεζόν να καταστήσει λιγότερο ισχυρά τα όποια στηρίγματα μπορεί να είχε ο Αμερικανός σεσημασμένος σκόρερ.
Όταν, μάλιστα, κάποια στιγμή ζήτησε να φύγει από την ομάδα, η αλλαγή του Γκρέι διόλου εύστοχη μπορεί, επίσης, να χαρακτηριστεί. Ο Χόρχε Γκουτιέρες μπορεί να είχε παραστάσεις στην καριέρα του, αλλά σε καμία περίπτωση δεν ήταν το προφίλ παίκτη, που θα κάλυπτε το μεγάλο κενό του προκατόχου στη θέση του, με συνέπεια το καλοκαίρι να γίνει, λογικά, μια ανάμνηση που θα ξεχαστεί πολύ γρήγορα.
«Διπλή» αλλαγή και κινήσεις με λογική
Με τα αποτελέσματα να μην είναι ο σύμμαχός του και η απόδοση ολοένα να γίνεται χειρότερη, η απομάκρυνση και του κόουτς Πεδουλάκη ήταν επιβεβλημένη. Στη θέση ήρθε… ένας μαθητής του, με τον Σωτήρη Μανωλόπουλο να δείχνει πως είχε πιο «φρέσκιες» ιδέες από το δάσκαλο, γεγονός που μπορεί να θεωρηθεί απόλυτα φυσιολογικό, προσθέτοντας μάλιστα άλλη μια ιστορική διάσταση, αφού για πρώτη φορά ο σύλλογος αναγκάστηκε σε «διπλή» αλλαγή προπονητή την ίδια χρονιά.
Αφού πρώτα, λοιπόν, κατάφερε σε αυτό το σύνολο που παρέλαβε να κάνει έναν αγωνιστικό εξορθολογισμό στο βαθμό, που μπορούσε, με αποτέλεσμα να φανεί στο «διπλό» του Μεσολογγίου με ανατροπή. Ο Μανωλόπουλος, όμως, δεν έμεινε εκεί και αποφάσισε να προσδώσει περισσότερη ενέργεια στο ρόστερ του, προχωρώντας σε άλλη μια διαφοροποίηση.
Ο Μπουρούσης αποχώρησε με τη σειρά του και τη θέση του πήρε ο Μιχάλης Τσαϊρέλης, βάζοντας στη ρακέτα ξανά εμπειρία, αλλά και λίγο πιο φρέσκα πόδια σε σύγκριση με εκείνα του πρωταθλητή Ευρώπης με την Εθνική Ανδρών, «ξεκλειδώνοντας» παράλληλα για τον Ηρακλή την επιλογή του Σαρικόπουλου.
Αρκετοί πέρασαν, επομένως, από το «Ανδρέας Παπανδρέου» την φετινή σεζόν και, ανάλογα τις καταστάσεις, χρειάστηκε να φύγει από την οδό Τζον Κένεντι. Το Περιστέρι, σε κάθε περίπτωση, έλαβε ένα σημαντικό μάθημα φέτος και μένει να φανεί, εν όψει αντίστοιχων επιλογών στο μέλλον, αν έγινε όντως σοφότερο…
