Για την παρουσία του στη Γερμανία και την εκπληκτική φετινή πορεία της Χέλενεν στη δεύτερη κατηγορία της χώρας μίλησε ο Χρήστος Δικταπανίδης.
Ο έμπειρος τεχνικός ανέλαβε το καλοκαίρι την ομάδα του Μονάχου και, μιλώντας στην επίσημη ιστοσελίδα του ΣΕΠΚ, αναφέρθηκε στις εντυπώσεις του από τη ζωή του στην πόλη, το επίπεδο του πρωταθλήματος, αλλά και για την ανοδική πορεία που διαγράφει το τελευταίο διάστημα η Χέλενεν. Αναλυτικά όλα όσα είπε…
Για την απόφασή του να αφήσει την Ελλάδα για να αναλάβει ομάδα στη Β’ Κατηγορία της Γερμανίας: «Η σχέση μου με την B.C. Χέλενεν ξεκίνησε πριν από 2-3 χρόνια. Στην ομάδα ήταν προπονητής ένας παλιός μου παίκτης και καλός φίλος, ο Δημήτρης Λινάρδου. Όταν η ομάδα ανέβηκε στη Ρέτζιο 1 ο πρόεδρος της ομάδας, Κώστας Κιρς, με την προτροπή του Δημήτρη, μου πρότεινε να αναλάβω την ομάδα. Εγώ διένυα μια περίοδο που αναζητούσα μια αλλαγή, οπότε ζυγίζοντας την πρόταση και αφού επισκέφθηκα το Μόναχο για λίγες μέρες, πήρα την απόφασή μου. Ήταν ενδιαφέρουσα η πρόταση και θεώρησα ότι θα είναι ένα ακόμη βήμα στην καριέρα μου, σε μια κατηγορία που αποδείχθηκε τελικά πολύ δύσκολη».
Για την ομάδα του και την ελληνική προέλευση που έχει: «Η B.C. Χέλενεν, όπως μαρτυρά και το όνομά της, είναι ομάδα με ελληνικές ρίζες. Ιδρύθηκε το 1996 και στην αρχή κυριαρχούσε το ελληνικό στοιχείο, αλλά από το 2011 όταν ανέλαβε ο Κώστας Κιρς ακολούθησαν αλλαγές, με το διοικητικό συμβούλιο να αποτελείται κυρίως από Γερμανούς, δημιουργώντας μια πολυεθνική ομάδα ακολουθώντας το μότο Uniting Cultures (Ενώνοντας Πολιτισμούς). Τα τελευταία χρόνια προστέθηκε και το όνομα του χορηγού κι έτσι αποκαλείται OSB Χέλενεν».
Για τις αγωνιστικές διαφορές που διακρίνει μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας: «Στη Γερμανία το μπάσκετ λένε ότι είναι το 17ο άθλημα σε δημοτικότητα. Διακρίνεται από παίκτες με μεγάλες δυνατότητες, ενώ ύψη όπως 2,05μ.-2,10μ. και αθλητικό κορμί είναι κάτι το σύνηθες, ιδιαίτερα στις βόρειες περιοχές. Σε κάθε ομάδα βρίσκεις τουλάχιστον 4-5 παίκτες με αυτά τα προσόντα κι η διαφορά είναι ότι παίζουν κυρίως για το παιχνίδι κι όχι τόσο στοχευμένα για την νίκη όπως το ελληνικό μπάσκετ. Επίσης, προτεραιότητα έχουν τις εργασίες τους για αυτό και δεν προπονούνται τόσο εντατικά. Όταν εγώ ανέφερα για πέντε προπονήσεις την εβδομάδα μού απάντησαν ότι αυτό αποκλείεται να γίνει, όμως, ευτυχώς τους διαψεύσαμε! Όταν μπορείς να προσφέρεις ποιότητα κι ο παίκτης αντιλαμβάνεται την βελτίωσή του τότε θα προπονηθεί όσο θέλεις».
Για το επίπεδο του πρωταθλήματος: «Το επίπεδο του μπάσκετ στη δικιά μας λίγκα θα έλεγα ότι είναι αντίστοιχο της Α2, ίσως και σε κάποια σημεία ανώτερο λόγω των κανόνων που υπάρχουν. Όπως για παράδειγμα το διπλό δελτίο, οπότε πολλές φορές δεν ξέρεις τι θα αντιμετωπίσεις. Εμείς παίξαμε με ομάδα που παράταξε εναντίον μας έξι παίκτες από την Α1 και έναν διεθνή, ο οποίος ήταν μέλος της Εθνικής Γερμανίας στα πρόσφατα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Αυτές οι ομάδες είναι φυσικά θυγατρικές συλλόγων της Α1, όπως η Μπάγερν Μονάχου, η Μπάμπεργκ, η Γκόθα, η Ιένα κ.τ.λ., οπότε μπορούν να χρησιμοποιούν παίκτες από την πρώτη ομάδα».
Για τους στόχους που υπάρχουν στην ομάδα: «Η πορεία που κάναμε αυτήν τη χρονιά ήταν απίστευτη. Ανεβήκαμε 34 θέσεις στην ειδική βαθμολογία της Γερμανίας και από 74 πήγαμε στο 40! Έχουμε τους δύο πρώτους σκόρερ της λίγκας, τους Ομάρι Νοξ και Τζερμέιν Λίπερτ, ενώ κάναμε ρεκόρ πόντων όλων των εποχών με τους 148 πόντους που σκοράραμε σε ένα παιχνίδι. Πλέον, είμαστε η δεύτερη ομάδα στο Μόναχο μετά την Μπάγερν! Και όλα αυτά παρότι είμαστε οι τελευταίοι στην κατηγορία στις ελεύθερες βολές, έχοντας 650 βολές διαφορά από τον πρώτο. Για να φανταστείτε οι δύο πρώτοι σκόρερ σουτάρουν κατά μέσο όρο 3-4 βολές το παιχνίδι. Μετά από σαράντα χρόνια καριέρας μπορώ με σιγουριά να πω ότι οι αθλητές μου είναι εκπληκτικοί χαρακτήρες, ρουφάνε τη γνώση σαν σφουγγάρια και είναι χαρά και ευτυχία να δουλεύεις μαζί τους. Τώρα, το θέμα είναι εάν η ομάδα ύστερα από αυτήν την επιτυχία ενδιαφέρεται για κάτι παραπάνω, γιατί θα χρειαστεί μεγάλες θυσίες και το οικονομικό είναι μεγάλο πρόβλημα ακόμα κι εδώ».
Για τη ζωή στη Γερμανία: «Η ζωή στο Μόναχο είναι ήρεμη, ευνομούμενη, απόλυτα ασφαλής, υπάρχει οικονομική ευμάρεια, χωρίς άγχη και πίεση. Είναι μια πανέμορφη πόλη με ευγενέστατους και χαμογελαστούς κατά βάση ανθρώπους (πάντα υπάρχει και η άλλη πλευρά, αλλά αυτό συμβαίνει σε όλες τις χώρες του κόσμου), με όμορφες εκδρομές, απίστευτη φύση, είναι κοντά στις Αυστρία και Ελβετία που μπορείς εύκολα να επισκεφτείς και φυσικά υπάρχουν κι οι πανέμορφες Άλπεις».
