Ο Όντεντ Κάτας δείχνει ανήμπορος να διαχειριστεί το ρόστερ του Παναθηναϊκού, τρεις μήνες μετά την άφιξή του στην Ελλάδα και οι «πράσινοι» εμφανίζονται συνεχώς χειρότεροι στην Ευρωλίγκα, με τον διασυρμό από τη «μισή» Ζαλγκίρις να μην προκαλεί την παραμικρή έκπληξη.
Ευτυχώς για τους πρωταθλητές Ελλάδας η σεζόν στην Ευρώπη τελειώνει. Δυστυχώς, έχουν ακόμα δύο παιχνίδια μπροστά τους. Αμφότερα στη Ρωσία, με τη Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης (που λογικά θα «καίγεται») και με την -αδιάφορη- ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Μένει να φανεί αν θα υπάρξει έστω μία μικρή βελτίωση ή αν οι «πράσινοι» θα συνεχίσουν να παρουσιάζουν εικόνα αποσύνθεσης και να γίνονται έρμαιο στις ορέξεις των αντιπάλων τους. Από τη στιγμή που το έπαθαν και κόντρα στη Ζαλγκίρις στο Κάουνας, η οποία ήταν απογοητευμένη από τον πρόσφατο αποκλεισμό της και «μισή» λόγω των κομβικών απουσιών, δεν χρειάζεται κάποιος να περιμένει πολύ για να βγάλει τα οριστικά συμπεράσματά του.
Ο Παναθηναϊκός στη μεγάλη εικόνα της Ευρωλίγκας βρίσκεται δικαίως στον πάτο του βαθμολογικού πίνακα. Όμως αυτό δεν είναι το χειρότερο. Το πιο άσχημο είναι η τρομακτικά κακή εικόνα που παρουσιάζει. Αποδείχθηκε ότι η μεγάλη νίκη απέναντι στην Αρμάνι Μιλάνο αποτέλεσε απλώς μία εξαίρεση σ' ένα δυσάρεστο κανόνα που δεν αρμόζει σε μία ομάδα του μεγέθους του «τριφυλλιού». Διότι άπαντες και χθες (8/4), βρίσκονταν εκτός τόπου και χρόνου.
Η ελληνική ομάδα ανακαλύπτει κάθε φορά ένα διαφορετικό τρόπο για να χάνει τους αγώνες της. Διότι είναι απλώς αδιανόητο να σουτάρεις στο πρώτο ημίχρονο ενός εκτός έδρας παιχνιδιού 8/11 τρίποντα στο πρώτο ημίχρονο και ταυτόχρονα να δέχεσαι 52 πόντους. Είναι απίστευτο για ομάδα που θέλει να είναι ανταγωνιστική στο κορυφαίο επίπεδο να δέχεται το ένα λέι απ μετά το άλλο, τη στιγμή που ο ηλεκτρονικός πίνακας μαρτυρά ότι έχει υποπέσει σε δύο ομαδικά φάουλ και μπορεί να σπαταλήσει άλλα δύο, δίχως οι αντίπαλοι να πάνε στη γραμμή των βολών. Άπαντες όμως κάπου... ταξίδευαν και τα εύκολα καλάθια έγιναν συνήθεια για τους γηπεδούχους.
Ο Λεκαβίτσιους απέδειξε ότι με σωστή διαχείριση είναι ένας ικανότατος πόιντ γκαρντ για να έχει συμπληρωματικό ρόλο και σίγουρα πολύ ανώτερος από εκείνους που διαθέτει τη δεδομένη χρονική στιγμή στο ρόστερ του το «τριφύλλι». Αν ο Παναθηναϊκός επιθυμεί να πάει μπροστά, δεν θα πρέπει να κρατάει τις λιγοστές καλές στιγμές αθλητών που αποδεδειγμένα έχουν αποδειχθεί «λίγοι», αλλά να παρατηρήσει ότι το επίπεδό τους δεν είναι τέτοιο που τους επιτρέπει να παίρνουν σημαντικό χρόνο συμμετοχής σε αγώνες. Ωστόσο όλα αυτά έχουν γραφτεί ξανά σε αυτήν εδώ τη γωνία και η επανάληψη είναι κουραστική.
Το «βαρύ» πρόγραμμα δεν επιτρέπει να μείνει κάποιος σ' έναν αγώνα, αλλά θα πρέπει να κοιτάξει αμέσως παρακάτω. Βέβαια καλό θα ήταν κάποια στιγμή να διορθώνονταν τα λάθη που είναι διαρκώς τα ίδια και δεν αλλάζουν ποτέ. Βέβαια ο Όντεντ Κάτας δεν μοιάζει να κερδίζει το στοίχημα κι αναλώνεται κυρίως σε διαμαρτυρίες και τεχνικές ποινές, ενώ η ομάδα μετά από τάιμ άουτ είναι πλήρως αναποτελεσματική κι αυτό προκαλεί ερωτηματικά.
Με τον Νέντοβιτς και τον Χεζόνια υγιείς, ο Παναθηναϊκός διαθέτει το απαιτούμενο firepower για να κατακτήσει τουλάχιστον τους εγχώριους τίτλους που θεωρούνται απαραίτητοι μετά από μία -αναμενόμενα- κακή χρονιά στην Ευρωλίγκα. Ωστόσο αν δεν υπάρξει σωστή καθοδήγηση, ακόμα κι αυτό θα είναι δύσκολο. Εφόσον οι «πράσινοι» δεν παρουσιαστούν σοβαροί στην Basket League και κυρίως στο Κύπελλο, ενδεχομένως να βρεθούν προ δυσάρεστων εκπλήξεων και πλέον δεν θα υπάρχει η παραμικρή δικαιολογία για κανέναν...
