Με συνέντευξή του και σε μορφή προσωπικού άρθρου ο πρόεδρος της ομάδας του Κούρου Αναβύσσου, Γιώργος Σπυρίδης, απαντώντας σε σχετικές ερωτήσεις ανέλυσε το πριν, το τώρα αλλά βάζοντας και την πινελιά για το αύριο της ομάδας.
Το οδοιπορικό
«Καλοκαίρι 1989 μια ομάδα νέων ανθρώπων με επικεφαλής τον αείμνηστο Κυριάκο Κότταρη με γνώμονα την αγάπη τους για τον αθλητισμό αποφασίζουν να φτιάξουν ένα αθλητικό σύλλογο που να εκπροσωπεί τις τρεις κοινότητες Σαρωνίδας, Αναβύσσου, Φώκαιας. Το όνειρο της δημιουργίας παίρνει σάρκα και οστά το 1991 με την αναγνώριση του Συλλόγου από το Πρωτοδικείο Αθηνών και ταυτόχρονα δημιουργούνται τα τμήματα Μπάσκετ, Βόλεϊ, Γυμναστικής και Τένις. Στα χρόνια που ακολουθούν με την συμβολή όλων των ανθρώπων των τοπικών κοινοτήτων και με την παραχώρηση του οικοπέδου από την Κοινότητα της Αναβύσσου μετατρέπουν τον μπαζότοπο σε αθλητικό κέντρο και το καλοκαίρι του 2004 εγκαινιάζεται το αθλητικό κέντρο της ΑΕΣΑΦ ΚΟΥΡΟΣ με δύο γήπεδα τένις, και κλειστό γήπεδο Μπάσκετ, Βόλεϊ. Φθινόπωρο 2007 παραδίδεται και εγκαινιάζεται το κλειστό γυμναστήριο Γυμναστικής, ολοκληρώνοντας την στέγαση όλων των τμημάτων. Σεπτέμβριος 2008 συνεχίζοντας το έργο της η ΑΕΣΑΦ ΚΟΥΡΟΣ παραδίδει το παρκέ του κλ. γυμναστηρίου Μπάσκετ, βόλεϊ. Σήμερα η κατάσταση είναι τελείως διαφορετική, αφού το αθλητικό κέντρο ανήκει στο Δήμο Σαρωνικού και οι εκάστοτε δημοτικοί άρχοντες πράττουν κατά το δοκούν. Φυσικά η κατάσταση όλων των γηπέδων παραμένει και σήμερα στο στάδιο που το παρέλαβε ο Δήμος, χωρίς να έχει προχωρήσει κανένα έργο κατασκευής, επισκευής ή συντήρησης των γηπέδων».
Οι συνεργασίες
«Στην διαδρομή της η ΑΕΣΑΦ ΚΟΥΡΟΣ τήρησε απαρέγκλιτα από όλους τους Διοικούντες την αρχή της ειλικρίνειας και της φερεγγυότητας, ο άγνωστος ΚΟΥΡΟΣ χρόνο με τον χρόνο έπαιρνε την θέση που του άξιζε στην Ένωση με καλές πορείες αλλά και σε επίπεδο αξιόλογων παικτών/προπονητών. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι στο διάβα του χρόνου πέρασαν παίκτες αγωνιζόμενοι ακόμη και στην Ευρώπη (Παντελιάδης) καθώς και προπονητές που σήμερα βρίσκονται στο πάγκο μεγάλων ομάδων (Σερέλης) και άλλοι όπως οι Καράμπελας, Σίμος κλπ. Η εικόνα αυτή καταδεικνύει το κύρος και την οντότητα μιας μικρής ομάδας που τα ιδεώδη της είναι πολύ υψηλά».
Η ομάδα
«Στην ομάδα μας επικρατεί η ρήση μια παλιάς παροιμίας, όπου φτάνει το χεράκι σου εκεί ακουμπάς και το καλαθάκι σου. Η Διοίκηση του Σωματείου μας αποτελείται από έμπειρα και μπαρουτοκαπνισμένα στελέχη. Ο στόχος είναι στόχος όταν είναι εφικτός, έτσι θα βαδίσουμε και την φετινή χρονιά έχοντας στην φαρέτρα μας ένα νέο αλλά έμπειρο coach (Μεϊμάρογλου) και μια ομάδα με πολύπειρους και νέους παίκτες ικανούς να φτάσουν στον στόχο μας. Ο ΚΟΥΡΟΣ ανήκει τα τελευταία 10 χρόνια στην Β’ ΕΣΚΑ, θέλω να πιστεύω ότι μετά την ατυχή περσινή χρονιά που συνοδεύτηκε από πολλούς τραυματισμούς θα επανέλθουμε εκεί που ανήκουμε. Ο Κούρος θα επανέλθει».
Ο ανταγωνισμός
«Όσον αφορά την πληθώρα των ομάδων στην περιοχή μας θέλω να σας πω ότι εδώ και περίπου 5 χρόνια αγωνίζομαι προσωπικά για την συνένωση των ανδρικών ομάδων της περιοχής μας, δυστυχώς όμως κρούω σε πόρτα κωφών και ειλικρινά λυπάμαι για αυτό γιατί σε ένα Δήμο με πληθυσμό περίπου 20000 κατοίκων να υπάρχουν 4 ομάδες μπάσκετ μόνο για αστείο μπορεί να ακούγεται».
Η προσφορά και η πρόταση
«Η αγάπη μου για τον αθλητισμό αλλά κυρίως για το μπάσκετ μόνο αδιάφορο δεν θα με άφηνε, δυστυχώς όμως λόγω της γεωγραφικής θέσης που βρισκόμαστε πράγματι ένας παράγοντας θα πρέπει είτε συμφωνεί είτε διαφωνεί, το σωματείο θα πρέπει να το λειτουργεί σε πρότυπα καθαρώς επαγγελματικά. Εδώ έρχεται αυτό που τόνισα παραπάνω η ανάγκη συνένωσης των ανδρικών ομάδων. Εγώ προσωπικά για όσο διάστημα θα βρίσκομαι στο τιμόνι της ΑΕΣΑΦ ΚΟΥΡΟΣ θα αγωνιστώ με όλες μου τις δυνάμεις στην κατεύθυνση Ένας Δήμος Μία Πόλις Μία Ομάδα».
Το επίπεδο
«Αυτό που διαπιστώνω χρόνο με τον χρόνο είναι το γεγονός ότι όλες οι ομάδες συνεχώς ενισχύονται και καλώς. Η Γ’ ή η Β κατηγορία δεν έχουν καμία σχέση με αυτές τις κατηγορίες που υπήρχαν πριν 10 χρόνια, η κάθε ομάδα φροντίζει κάθε χρόνο να ενισχύει το ρόστερ της κυρίως όμως με παίκτες μεγαλύτερων κατηγοριών μεγάλους ηλικιακά και αυτό δεν είναι καθόλου παρήγορο για τα νέα παιδιά που έχουν ελάχιστες ευκαιρίες να δοκιμασθούν. Χειροκροτώ τις ομάδες που διαθέτουν φυτώρια από νέα παιδιά και τους δίνουν τις ευκαιρίες, δυστυχώς για μας που βρισκόμαστε στο άκρο της Αττικής τέτοιες πολυτέλειες δεν υπάρχουν, κάποτε πιστεύω και εμείς θα καταφέρουμε αυτό που σήμερα μοιάζει ακατόρθωτο να μπορέσουμε επιτέλους να συνεννοηθούμε και να επιτύχουμε την συνένωση των ομάδων της περιοχής μας».
Επίλογος
«Σας ευχαριστώ για την φιλοξενία και που δίνετε χώρο και χρόνο σε όλους εμάς να λέμε τις απόψεις μας ως ρομαντικοί στον χώρο, ελπίζω και εγώ από την πλευρά να συνεχίσω να προσφέρω στον αθλητισμό της περιοχής μου. Θεωρώ δε τον εαυτό μου τυχερό γιατί στα 20 χρόνια που βρίσκομαι στο τιμόνι της ΑΕΣΑΦ ΚΟΥΡΟΣ συνεχίζουν ακόμη και σήμερα να παίζουν Μπάσκετ και τα τρία παιδιά μου, ελπίζω δε σύντομα ότι θα αξιωθώ να καμαρώσω και τα εγγόνια μου στο άθλημα».
