Η Ρεάλ Μαδρίτης και η Αναντολού Εφές συναντώνται σε μια μοναδική «μονομαχία» στο μεγάλο τελικό της Ευρωλίγκα (21/5, 20:00) και το Basketa.gr παρουσιάζει έναν αγώνα, που στο τέλος θα κρίνει το ποια από τις δύο ομάδες αξίζει να έχει το «στέμμα» της «Βασίλισσας».
Ήρθε η στιγμή. Τα ψέματα έχουν τελειώσει μια και καλή. Όπως κι αν πορεύτηκε η χρονιά, όσα κι αν συνέβησαν έως τον ημιτελικό του Final Four, ο τελικός είναι ένας και δεύτερος δεν υπάρχει. Και ο νικητής, φυσικά, όσο δίκαιο ή άδικο κι αν είναι το δόγμα αυτό, παίρνει όλη τη δόξα μαζί του.
Καθεμία από τις δύο ομάδες, που βρίσκονται σε αυτό τον τελικό, μπορούν να αποκαλούνται και ως «βασίλισσες». Για τη Ρεάλ των δέκα ευρωπαϊκών δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις, με τον Πάμπλο Λάσο επίσης να μην κρύβει πως… ανυπομονεί για το 14ο στο ποδόσφαιρο, αφού το αντίστοιχο δοξασμένο τμήμα παίζει στον τελικό του Champions League. Όσο για την Εφές, μιλάμε για την πρωταθλήτρια Ευρώπης, η οποία επιθυμεί να υπερασπιστεί το «στέμμα» που κατέκτησε πέρυσι στην Κολωνία, για να συνεχίσει και ο Αταμάν κατά τη θέλησή του να… τρελαίνει τη Γηραιά Ήπειρο.
Ποιος, όμως, θα έχει τον πρώτο λόγο σε αυτό τον τελικό; Ποιος θα φτάσει πρώτος στο να κόψει το «νήμα» και να σηκώσει την κούπα; Το Basketa.gr παρουσιάζει τον τελικό της Ευρωλίγκα και τα δεδομένα του, λίγες ώρες πριν από το τελευταίο τζάμπολ αυτής της διοργάνωσης.
Οι… τελειωμένοι και μια τρελοπαρέα με πνεύμα νικητή
Χωρίς καμία αμφιβολία, ο αγώνας που θα παρακολουθήσουμε θα εξελιχθεί σε μια τεράστια «μάχη» μέχρι τέλους ανάμεσα σε δύο ομάδες, που μόνο φειδωλές δεν είναι ως προς το θέαμα, που προσφέρουν. Το θέμα είναι το ποια από τις δύο θα καταφέρει να επιβάλει καλύτερα αυτό το ρυθμό και θα ευνοηθεί, όπως και το ποια θα μπορέσει να προσαρμοστεί καλύτερα σε ένα ρυθμό, που ίσως επιζητούν οι ανάγκες ενός τελικού.
Έχουμε συνηθίσει, άλλωστε, να βλέπουμε την ομάδα που μπορεί να επιβάλει έναν πιο χαμηλό ρυθμό να έχει και το προβάδισμα, αν και υπάρχουν εξαιρέσεις. Και αμφότερες οι πλευρές, μάλιστα, έχουν τους παίκτες να το πετύχουν, αν και η Ρεάλ πλην των Ερτέλ-Τόμπκινς, που επί της ουσίας έχει αποβάλει, δε θα έχει ούτε τον Νάιτζελ Ουίλιαμς-Γκος εξαιτίας του τραυματισμού του κόντρα στην Μπαρτσελόνα. Από την άλλη, ο Εργκίν Αταμάν δεν έχει αγωνιστικά προβλήματα κι έδειξε κόντρα στον Ολυμπιακό, ότι η Εφές μπορεί να γίνει σκληρή, όποτε χρειαστεί.
Κάπως έτσι, το ποιος θα φανεί πιο σκληρός σε αυτό το ματς, ίσως και να κάνει τη διαφορά. Στο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό τη διαφορά σε αυτό τον τομέα έκανε ειδικά ο Μπράιαντ Ντάνστον, αλλά εδώ έρχεται και το σημαντικό ερώτημα για το κατά πόσο θα ανταποκριθεί στον «γίγαντα» Έντι Ταβάρες και τον δυναμικό Βενσάν Πουαριέ, που λόγω σωματοδομής και στυλ έχουν ίσως περισσότερα πλεονεκτήματα απέναντι στον ισοϋψή Τίμπορ Πλάις, σε σύγκριση με όσα έχουν κόντρα στον πρώην σέντερ των «ερυθρολεύκων». Ο Κρις Σίνγκλετον μπορεί να υπηρετήσει επίσης αυτό το ρόλο με ικανότητα σουτ από την περιφέρεια, αλλά το αντίδοτο της Ρεάλ ακούει στο όνομα του Γκουέρσον Γιαμπουσέλε, που έκανε και τη διαφορά στον ημιτελικό με την Μπαρτσελόνα. Μαζί τους υπάρχουν κι άλλοι, που μπορούν να αποτελέσουν τους «παράγοντες Χ» στη ρακέτα, με τον Αταμάν να περιμένει να ανοίξει την άμυνα της Ρεάλ με τα σουτ του Μοερμάν και τον Λάσο να θέλει ίσως πιο πολλά από παίκτες με την εμπειρία του Ράντολφ.
Η πληρότητα των δύο ομάδων ισχύει για όλες τις γραμμές, αλλά στην περιφέρεια ίσως η απώλεια και του Γκος δίνει μια μεγαλύτερη «υπεροπλία» και φρεσκάδα στην Εφές, παρότι δεν υπολογίζει στον Κρούνοσλαβ Σίμον. Το δίδυμο των Λάρκιν και Μίτσιτς, άλλωστε, μπορεί να ανταποκριθεί για πολλή ώρα, αν και ο Ολυμπιακός τους οδήγησε σε αρκετή καταπόνηση, με αποκορύφωμα τις 1/4 βολές στο τέλος για τους δύο παίκτες. Και η Ρεάλ έχει τους παίκτες να τους «σκάσουν», όπως ο Κοζέρ, ο Ρούντι και ο Ντεκ, μόνο που οι δύο τελευταίοι πρέπει να κατεβαίνουν από το «3», με πιθανό κίνδυνο μια αγωνιστική «αφύπνιση» του Τζέιμς Άντερσον για την τουρκική ομάδα, αν βρει ρυθμό από μακριά, όπως το έκανε με τον Ολυμπιακό ο εξίσου σκληρός Ελάιζα Μπράιαντ. Η λύση του Ροντρίγκ Μπομπουά πρέπει, φυσικά, να λαμβάνεται υπόψη παρά την κακή του απόδοση στον ημιτελικό και, φυσικά, ο Αταμάν θα επιχειρήσει με κάθε τρόπο να ταλαιπωρήσει τον Σέρχιο Γιουλ, αλλά και τον Κοζέρ που ξανά σε μεγάλο ματς, ήταν συγκλονιστικός.
Ρόλο, φυσικά, θα παίξει και η ηγετική καθοδήγηση. Δεν είναι τυχαίο, ότι η Ρεάλ έψαχνε τον Γιουλ κόντρα στην Μπαρτσελόνα στις περισσότερες επιθέσεις και ο Αταμάν έδωσε την μπάλα στον Μίτσιτς στα 6” απέναντι στον Ολυμπιακό. Κάπου εκεί, μπαίνει και η διαχείριση από την πλευρά των προπονητών, ώστε να είναι πιο φρέσκοι οι μεγάλοι τους παίκτες στο φινάλε, καθώς είναι πολύ πιθανό να πρέπει να πάρουν τις μεγάλες αποφάσεις, που θα κρίνουν τον τίτλο.
Το «διπλό» σκορ της Ρεάλ και… η εκδίκηση
Οι δύο ομάδες έχουν, φυσικά, τη δική τους ιστορία στην Ευρωλίγκα και, σύμφωνα με τα δεδομένα της διοργάνωσης από το 2000 κι έπειτα, είναι το 40ό μεταξύ τους παιχνίδι, το οποίο μάλιστα θα αποτελέσει και το πιο ιστορικό ανάμεσά τους, μιας και δεν έχουν τεθεί ποτέ αντιμέτωποι σε Final Four, αλλά το πολύ μέχρι τα playoffs της διοργάνωσης.
Στα προηγούμενα 39 παιχνίδια, η Ρεάλ έχει νικήσει στα 26 και η Εφές στα 13, δημιουργώντας ένα «διπλό» σκορ για τον εαυτό της και επιθυμώντας αυτό να «σπάσει» υπέρ της στον τελικό. Πιο πρόσφατα, πάντως, η τουρκική ομάδα ήταν εκείνη που πανηγύρισε σε κρίσιμα ματς, καθώς είχε περάσει με 3-2 στα περσινά playoffs κόντρα σε μια τρομερά «μαχητική» ομάδα του Πάμπλο Λάσο, που την έφερε στα όριά της προτού φτάσει στην πρώτη της κούπα. Λίγα χρόνια πιο πίσω και στο 2015, η Ρεάλ ήταν εκείνη που πέρασε με 3-1, επίσης στο δρόμο για το 9ο ευρωπαϊκό της, ζητώντας τώρα… εκδίκηση για τα περσινά.
«Βασίλισσα» στο τέλος της ημέρας, πάντως, μία θα είναι…
