Ο Δημήτρης Ρήγας γράφει για τη μεγάλη νίκη του Παναθηναϊκού επί του Ολυμπιακού στο ΣΕΦ...
Προφανώς και οποιοδήποτε «αιώνιο» ντέρμπι που διεξάγεται στα τέλη Οκτωβρίου δεν μπορεί να κρίνει το παραμικρό. Ανεξάρτητα τι θα συμβεί με το πλεονέκτημα έδρας, ανεξάρτητα τι θα συμβεί στο τέλος της σεζόν, οι «πράσινοι» φρόντισαν να στείλουν ένα ηχηρό μήνυμα. Κι αυτό είναι ότι δεν θυμίζουν πλέον σε τίποτα την ομάδα της τελευταίας τριετίας που έχανε με κάθε τρόπο στα παιχνίδια με τους «ερυθρόλευκους».
Η ομάδα του Εργκίν Αταμάν δεν έχει πλέον απλά μία σπουδαία προσωπικότητα στην άκρη του πάγκου της αλλά πολλές σημαντικές προσωπικότητες και μέσα στο παρκέ. Κι όλα αυτά, με σημαντικές απουσίες, καθώς παρόντες δεδομένα -και με ρόλο μάλιστα- θα ήταν τόσο ο Λούκα Βιλντόσα, όσο και οι Ιωάννης Παπαπέτρου, Λευτέρης Μαντζούκας. Οι δικαιολογίες όμως είναι για τους αδύναμους. Και το «τριφύλλι» πλέον δεν είναι.
Το μπάσκετ που παίχτηκε δεν θα διδαχθεί ποτέ σε σεμινάριο. Οι άμυνες όμως θα μπορούσαν ενδεχομένως. Η αστοχία αμφότερων δεν προέκυψε από... τύχη. Το ταλέντο είναι εκεί και παρά το δόγμα που λέει ότι «Η καλή επίθεση κερδίζει πάντα την καλή άμυνα», υπάρχουν κάποιες βραδιές που τα καλάθια «σκεπάζονται». Κάποιες βραδιές που ακόμα και σπουδαίοι αθλητές αδυνατούν να συνδεθούν με το αντίπαλο καλάθι επειδή δεν τους το επιτρέπουν. Μία τέτοια ήταν η χθεσινή (30/10).
Ο Παναθηναϊκός τα είχε όλα στο παιχνίδι του πλην της ευστοχίας. Μία ομάδα με τραγικό συντελεστή ασίστ-λαθών έως τώρα, πραγματοποίησε την πιο μυαλωμένη φετινή της εμφάνιση με 15 τελικές πάσες για μόλις 8 λάθη. Ταυτόχρονα υποχρέωσε την καλοδουλεμένη μηχανή του κόουτς Μπαρτζώκα σε 12-12 στους αντίστοιχους αριθμούς. Όχι κι άσχημα.
Κάθε παίκτης είχε ξεκάθαρο ρόλο και γνώριζε πολύ καλά τι έπρεπε να κάνει. Ακόμα κι όταν υπήρξαν τα περίφημα adjustments, εκεί άπαντες εμφανίστηκαν πρόθυμοι να κάνουν τη... χαμαλοδουλειά και να υποστηρίξουν εαυτούς και συμπαίκτες.
Πρέπει κάποια στιγμή να καταλάβουν άπαντες ότι ο Χουάντσο Ερνανγκόμεθ δεν αποκτήθηκε μόνο για να σκοράρει και είναι αδιανόητο να κρίνεται μόνο από τα... άτσαλα τελειώματά του. Ο Ισπανός κάνει χίλιες και μία δουλειές στον αγωνιστικό χώρο. Αν έβλεπε το παιχνίδι ο Ρικ Πιτίνο, σίγουρα θα αποθέωνε τα deflections του πρώην ΝΒΑερ ο οποίος στην τελική ευθεία ανέλαβε το μαρκάρισμα του Ουίλιαμς-Γκος και τον σταμάτησε.
Οι περισσότεροι στέκονται και δικαίως στον Ντίνο Μήτογλου όμως δεν ήταν ο μόνος που έλαμψε. Ο Ματίας Λεσόρ πάλεψε με τα θηρία και τα έβγαλε πέρα. Δεν ήταν τυχαία στην κορυφαία πεντάδα της περσινής Ευρωλίγκας και δεν έχει να αποδείξει τίποτα και σε κανέναν. Το «κτήνος» δεν έκανε κάτι σπουδαίο επιθετικά, ήταν όμως ο αμυντικός ογκόλιθος ο οποίος πρόσφερε τα μέγιστα κι εξασφάλισε πως όποια μπάλα πήγαινε κοντά του έπειτα από άστοχο σουτ, θα ήταν έτοιμος να τη «γραπώσει».
Ο Κάιλ Γκάι ναι μεν σκόραρε δύο τρίποντα στο ξεκίνημα του αγώνα και του τρίτου δεκαλέπτου ακριβώς μέσα από το ίδιο play, όμως δεν περιορίστηκε στο «μπουμπούνισμα» της μπάλας σε κάθε διαθέσιμη ευκαιρία. Ήταν παρών και στην άμυνα κάνοντας ό,τι καλύτερο μπορούσε, ενώ περιόρισε τα λάθη του, τελειώνοντας με μόλις ένα σε περίπου 25 λεπτά συμμετοχής.
Όποιος πάτησε το παρκέ ήταν έτοιμος να θυσιαστεί για τον συμπαίκτη του και να προσφέρει ό,τι περισσότερο μπορούσε. Ο Παναθηναϊκός είναι ομάδα και το απέδειξε μέσα στις τέσσερις γραμμές. Φυσικά δεν πέτυχε κάτι και ουδείς μπορεί να γνωρίζει αν το τέλος της σεζόν θα είναι επιτυχημένο ή αποτυχημένο.
Αυτό όμως που φαίνεται είναι ότι η νέα «πράσινη» ημέρα ξημέρωσε, διότι πλέον οι «πράσινοι» έχουν μεγάλους παίκτες στο ρόστερ τους κι έχουν τεράστια δίψα όχι μόνο για να επανακτήσουν τα πρωτεία αλλά και για να φτάσουν όσο πιο ψηλά μπορούν, σε όλες τις διοργανώσεις στις οποίες λαμβάνουν μέρος.
Παράλληλα η επιστροφή του Κώστα Σλούκα στο ΣΕΦ, δεν συνδυάστηκε από μία μεγάλη εμφάνιση, ωστόσο ο αρχηγός του «τριφυλλιού» βρέθηκε στην πλευρά των νικητών και δεν θα μπορούσε παρά να είναι ικανοποιημένος. Συνήθως αυτές οι συνθήκες ευνοούν τις ομάδες, καθώς δεν θα πρέπει να ξεχνάει κανείς ότι σε αντίστοιχη κατάσταση τον Ιανουάριο του 2011, ο Ολυμπιακός είχε φύγει νικητής από το ΟΑΚΑ, στην επιστροφή του Βασίλη Σπανούλη.
Δικαιολογημένοι οι πανηγυρισμοί και η... έκσταση του κόσμου μετά από τα διαδοχικά αρνητικά αποτελέσματα όμως τώρα ο Παναθηναϊκός πρέπει να ανασυνταχθεί και να ψάξει ένα νέο ριφιφί στη Βαρκελώνη. Η αποστολή του προβλέπεται πολύ πιο δύσκολη σε σχέση με το ντέρμπι, όμως πλέον απαλλάχθηκε από τη μεγάλη πίεση και μπορεί να συνεχίσει τη σκληρή δουλειά και να προσπαθήσει για το καλύτερο, έχοντας κερδίσει την εμπιστοσύνη του κόσμου του. Και είναι στα χέρια όλων των μελών του κλαμπ για να μην χαθεί ξανά.
