Ο Ολυμπιακός κατάφερε να πάρει μόνο μια νίκη σε αυτήν την σειρά των 2 αγώνων , αποτέλεσμα που βάζει σε κίνδυνο την πρόκριση στην τελική φάση των 4 ομάδων για την καλύτερη κατά γενική ομολογία ομάδα της Ευρώπης φέτος. Στο ΝΒΑ σε πολλές σειρές είχαμε ανατροπές με πρόκριση των ομάδων με μειονέκτημα έδρας. Για μένα δεν είναι έκπληξη αυτό , όσο το γεγονός ότι σε 80 αγωνιστικά λεπτά , ελάχιστα είδαμε τον Ολυμπιακό που ξέραμε από τα προηγούμενα παιχνίδια.
Ξεκινώντας την συζήτηση ανάποδα , όταν το παρακάτω κλιπ είναι η κρισιμότερη κατοχή για να προστατέψεις τους κόπους μια σεζόν ( αβαντάζ έδρας ) , τότε σίγουρα κάτι δεν λειτούργησε καλά.
Κλασσικές θεωρίες μετά από ήττες
Είναι λογικό για κάποιον ο οποίος είναι ξένος με το μπάσκετ από μέσα αλλά απλά το βλέπει εξωτερικά , να αρχίσει και να λέει διάφορες θεωρίες για το τι πρέπει να γίνει για να επανέλθει η “τάξη”. Άλλωστε “Κάθε άνθρωπος μπορεί να προβλέψει το παρελθόν” , άρα όλοι αυτοί ξαφνικά γνωρίζουν περισσότερα από αυτούς που έχουν χάσει ατελείωτες ώρες μέσα στο γήπεδο για να κάνουν την ομάδα τους πρώτη ή όγδοους στην βαθμολογία , κάτι πολύ δύσκολο. Ξαφνικά ακούμε για προσαρμογές που πρέπει να κάνει ο Ολυμπιακός ( αόριστα ) και αλλαγή στιλ για να μπορέσει να χτυπήσει την ομάδα του Έλληνα Δημήτρη Ιτούδη. Οι καλύτεροι πάντα είναι αυτοί που δεν έπαιξαν πολύ. Καταντάει κουραστικό αλλά σίγουρα πάει μαζί με την “μαγεία” των πλέι οφ. Πάμε να δούμε μέσα από τα δικά μου μάτια , τι έγινε αυτό το τριήμερο.
Εδώ πρέπει να θυμίσω πως ο Ολυμπιακός έκανε τους πάντες να μιλάνε για την απόδοση του φέτος. Παίζει με ένα στιλ το οποίο στηρίζεται στο σύνολο και όχι στον έναν. Μέσα από κάποια συστήματα απλά , τα οποία οι παίκτες εύκολα μπορούν να διαβάσουν διαφορετικές καταστάσεις , μπορούν να κυκλοφορήσουν την μπάλα μέχρι να βρεθεί η καλύτερη δυνατή επιλογή. Αυτό σημαίνει ότι δεν θα παίξει ποτέ ένα στιλ που δοκίμασε πχ και στο πρώτο παιχνίδι η Fenerbahce , με το απευθείας σημάδεμα συγκεκριμένων παικτών και παιχνίδι απομόνωσης. Αναφέρω αυτό το γεγονός καθώς και στο πρώτο ματς σημαδεύτηκε ο Βεζένκοφ αλλά και ο Σλούκας χωρίς το ίδιο αποτέλεσμα , όπως στο παιχνίδι νούμερο 2. Η Fenerbahce είναι 3η σε αριθμό κατοχών από απομονώσεις λοιπόν και για να μην το κάνω περίπλοκο πολύ ψηλά στα πάντα στο ένας εναντίον ενός. Πάνω σε αυτό θα συνεχίσω μετά.
Δεν ήταν κυριαρχικός, αλλά βρήκε λύσεις
Το πρώτο παιχνίδι πήγε ακριβώς όπως το προέβλεψα την προηγούμενη εβδομάδα. H Fenerbahce επέλεξε να μειώσει την διεισδυτικότητα των παικτών του Ολυμπιακού , “σπρώχνοντας” τον χειριστή να πάρει την προσπάθεια. Η αλήθεια είναι ότι σε αυτό το πλάνο , μπορούμε να πούμε ότι ο Ολυμπιακός προβληματίστηκε , δεν απασφάλισε ποτέ στο πρώτο ημίχρονο , αλλά σε κάθε περίπτωση έκλεισε το σκορ επάνω. Στο τρίτο δεκάλεπτο , η φάση που έδωσε το έναυσμα για την νίκη , ίσως είναι η μόνη φάση που κατά την άποψη μου θα μπορούσαμε να δούμε παραπάνω σε αυτήν την σειρά. Δηλαδή να δοθούν κάποια παραπάνω σκριν στην μπάλα στον Canaan , ο οποίος έχει την δυνατότητα να είναι αποτελεσματικός στην εκτέλεση.
Ο Canaan λοιπόν αποφασίζει σε μια άμυνα από κάτω και παίρνει ένα σουτ που δεν έχουμε δει να παίρνει αρκετές φορές στο φέτος , αλλά το είχε γενικά στο ατομικό ρεπερτόριο του τις προηγούμενες σεζόν.
Αυτό το σουτ ήταν η αρχή ενός εκπληκτικού δεκαλέπτου από την μεριά του και συνάμα του Ολυμπιακού. Πάντα με βάση αυτό που είπα πριν , δηλαδή όχι προσχεδιασμένες φάσεις , αλλά μέσα από την ροή του παιχνιδιού του , έβγαλε τον Canaan σε θέσεις βολής. Μην ξεχνάμε ότι 2 από τα τρίποντα του είναι από πάσες του Βεζενκοφ , φάσεις που εύκολα θα μπορούσε και ο ίδιος να πάρει την προσπάθεια.
Εδώ θα πρέπει να σταθώ στο πλάνο της Fener , το οποίο στήριξε πάρα πολλά στον Jekiri. Η Fenerbahce δεν ήθελε επ’ ουδενί να κάνει διαγωνισμό σκοραρίσματος με μια ομάδα όπως είναι οι κόκκινοι. Το rotation κατά 80% γίνονταν με βάση το “αμυντικό λογισμικό” της ομάδας. Ο Ολυμπιακός είναι μια ομάδα που έχει αρκετό παιχνίδι στο post , ειδικά όσο ο Fall είναι στο παρκέ. Καλύπτωντας τα νώτα του με τον Jekiri , έβαλε το κερασάκι στην τούρτα του αμυντικού του πλάνου. Να τονίσω ότι στο τρίτο δεκάλεπτο νωρίς χρεώθηκε το τρίτο του φάουλ , το οποίο θεωρώ ήταν κομβικό για να βρει ο Ολυμπιακός αυτό που ψάχνει στην επίθεση του. Ο λόγος που κέρδισε λοιπόν ο Ολυμπιακός ήταν ότι βρήκε λύσεις σε όλα αυτά , χωρίς να είναι κυριαρχικός όπως σε άλλα παιχνίδια.
Εδωσε δικαιώματα... έλαβε Εντουαρντς
Το δεύτερο παιχνίδι ήταν λες και βλέπουμε το πρώτο , αλλά με έναν ακόμη πρωταγωνιστή ,τον Carsen Edwards.
Αναφέρθηκαν πολλοί στον Gudiric , ο οποίος εννοείται στο κρίσιμο φινάλε πήρε επάνω το όλο το αμυντικό αλλά και δημιουργικό τομέα αλλά πρέπει να πω ότι στο πρώτο ματς είχε παραπάνω πόντους και ασίστ. Στο παιχνίδι 2 ο Guduric είχε πολύ χειρότερα νούμερα από το πρώτο. Οι Τούρκοι όμως “τράβηξαν” Edwards ( τον δικό τους Canaan ) από το μανίκι τους. Σε κάθε περίπτωση όμως θεωρώ ότι ο Ολυμπιακός έδωσε δικαιώματα.
Στο πρώτο παιχνίδι , η Fener σκόραρε 3 πόντους σε ανοιχτό γήπεδο , ο Ολυμπιακός είχε , μόνο 6 λάθη. Στο δεύτερο παιχνίδι , βλέποντας την διαφορά να ανεβαίνει πολύ ψηλά και αρκετά νωρίς , έβαλε το μυαλό μας σε σκέψεις να μην δούμε ότι είδαμε και πέρσι με την Μονακό. Ήταν το δεύτερο σημείο που είχα επισημάνει στο κομμάτι που έγραψα την προηγούμενη εβδομάδα. Δυστυχώς το άθλημα είναι τέτοιο , που η παραμικρή χαλάρωση και υποτίμηση του αντιπάλου ενδέχεται άμεσα να δημιουργήσει αρνητικές αλληλουχίες φάσεων και καταστάσεων , δύσκολα αναστρέψιμες. Καμμία ομάδα φέτος , δεν μπήκε και έπιασε τον Ολυμπιακό “από τον λαιμό” φέτος σε καμία διοργάνωση. Οι κόκκινοι χάνουν μόνο από μόνοι τους , παιχνίδια που μπαίνουν και ενώ ελέγχουν αρχικά , χαλαρώνουν στην συνέχεια και ουσιαστικά “κλέβουν” οι αντίπαλοι. Μην ξεχνάμε ότι στην μεγαλύτερη διάρκεια των 2 παιχνιδιών , ο Ολυμπιακός προηγείται στο σκορ.
Οι εύκολοι πόντοι των Τούρκων προήλθαν κυρίως από κακές επιθετικές επιλογές των κόκκινων όπως οι παρακάτω. Οι κόκκινοι έκαναν 14 λάθη στο παιχνίδι νούμερο 2.
Η συνέχεια
Σε αυτήν την σειρά αγώνων λοιπόν ταιριάζει περίφημα το “ Μην είσαι φυλακισμένος στο παρελθόν , ήταν ένα μάθημα , όχι ισόβια καταδίκη”.
Όταν όλη την χρονιά έχεις ένα συγκεκριμένο αγωνιστικό στιλ , το να πας μετά από ένα αρνητικό αποτέλεσμα και να το αλλάξεις δεν είναι εφικτό. Δεν πρόκειται ξαφνικά ο Ολυμπιακός να γίνει μια ομάδα που “σκάβει” το παρκέ με ντρίμπλες , για να παίξει ένα εξωτερικό mismatch. Όχι επειδή είναι σωστό η λάθος να παίζεις με απομονώσεις , αλλά επειδή δεν είναι ο δρόμος που έχεις περπατήσει μέχρι σήμερα. Τα πράγματα είναι πιο απλά από όσο το μυαλό μερικές φορές τα κάνει πράγμα που έμπειροι παίκτες όπως οι Παπανικολάου , Σλούκας γνωρίζουν άριστα και θα μεταλαμπαδεύσουν και στους υπόλοιπους , που δεν έχουν ακουμπήσει ποτέ το τρόπαιο.
Σύμφωνα λοιπόν με το ΞΥΡΑΦΙ ΤΟΥ ΟΚΑΜ , «Κανείς δεν θα πρέπει να προβαίνει σε περισσότερες εικασίες από όσες είναι απαραίτητες». Εδώ έχουμε ένα δεδομένο , ότι ο Ολυμπιακός έχει τις περισσότερες νίκες με ένα συγκεκριμένο στιλ. Ο Μαϊος στην Ευρώπη για αυτούς που έχουν φτάσει να παίζουν μέχρι τότε , σίγουρα δεν είναι κατάλληλος μήνας για πειράματα. Το πρόβλημα του Ολυμπιακού είναι κατά την άποψη μου να δραπετεύσει από την αιχμαλωσία του μυαλού την οποία πέρασε στα 2 πρώτα παιχνίδια και όχι τόσο τακτικά όσο φαίνεται. Ο αντίπαλος έχει πειράξει το μυαλό του Ολυμπιακού και κατά την άποψη μου από την ψυχολογική επανεκκίνηση κυρίως θα μπει η σειρά στο σημείο που όλοι περιμέναμε.
