Άλλη μια σεζόν κατάφερε ο Ολυμπιακός να έχει 2 πετυχημένες διοργανώσεις ( όπως αρέσκεται να λέγεται τελευταία ) , την regular season και τα playoff , κάτι ιδιαίτερα δύσκολο. Ήρθε η ώρα της τελευταίας και πιο κρίσιμης πρεμιέρας στην τρίτη διοργάνωση , το FINAL FOUR.

Απέναντι του μια ομάδα που είναι αρκετά περίεργη ομάδα , θα έλεγε κανείς ότι σε πρώτη ανάγνωση με τίποτα δεν σου “γεμίζει το μάτι” σαν η ομάδα που μπορεί να ρίξει στο καναβάτσο την καλύτερη ομάδα της φετινής Euroleague. Αυτό το σενάριο όμως το είδαμε στα πλέι οφ , όπου είδαμε ακριβώς ότι σε κάθε φάση της διοργάνωσης , οι δυσκολίες που προκύπτουν είναι διαφορετικές. Επειδή έχουν γραφτεί τόνοι αναλύσεων για την Monaco , η δικιά μου οπτική θα είναι καθαρά σε ένα διαφορετικό επίπεδο καθώς θα μιλήσω για τους τομείς του παιχνιδιού της που χρίζουν συζήτησης. Τα ματσαρίσματα και οι πεντάδες είναι συζητήσεις οι οποίες δεν είναι εύκολο να αναλυθούν σε ένα κείμενο. Θα προσπαθήσω να το κάνω όσο πιο απλό γίνεται.

Προτελευταία σε ποσοστά ευστοχίας

Πραγματικά αυτό είναι ένα εξωφρενικό νούμερο σε μια πρώτη όψη για ομάδα που πέρασε στους τελευταίους 4. Αρκεί να σκεφτεί κανένας ότι ο επόμενος στα ποσοστά από τις ομάδες που πέρασαν ήταν η Real Madrid που είχε την 5η ευστοχία. Εννοείται ότι αυτήν την κακή ευστοχία την καλύπτουν αρχικά με την πρωτιά σε επιθετικά rebound αλλά με την τεράστια ικανότητα τους να πηγαίνουν στις ελεύθερες βολές. Και οι 2 αυτοί τομείς θα παίξουν καθοριστικό ρόλο λογικά στο παιχνίδι , καθώς ακριβώς το ίδιο έγινε και στα play off. Οι Γάλλοι ήταν η πιο άστοχη από τις 8 ομάδες που έπαιξαν στην φάση των 8 και με μεγάλο στατιστικό δείγμα καθώς όλες οι σειρές πήγαν μέχρι το τέλος. Επίσης εννοείται ότι εκτέλεσαν εξωπραγματικό αριθμό βολών. Με πρωτοστάτη τον Mike James πολύ απλά ξέρουν να κερδίζουν τις επαφές και να παίζουν καλά στο bonus.

Στο παρακάτω κλιπ βλέπουμε ακριβώς αυτό , ένα αχρείαστο φάουλ , σε έναν αγώνα που η επιθετική συγκομιδή της Monaco ήταν απίστευτα χαμηλή.

Επίσης θυμόμαστε από την σειρά με την Maccabi τα κρίσιμα φάουλ επάνω στα σουτ του Loyd , είναι 2οι στην σχετική λίστα με τις κερδισμένες βολές στην προσπάθεια για σουτ. Όπως λέμε συχνά , “όχι φάουλ στον σουτερ λοιπόν …” , πάνω στο οποίο είναι και το παρακάτω κλιπ.

Χαρακτηριστική φάση , από rebound έχουμε τον Okobo να διασχίζει όλο το γήπεδο και να τον σταματάνε μόνο την ώρα που τελειώνει την φάση ( υπήρχαν διαθέσιμα φάουλ να δοθούν) … σε ένα κλειστό ματς τέτοιες φάσεις είναι πολύ σημαντικές

Προστασία μπάλας

Η Monaco είναι λοιπόν όπως είπαμε μια μέτρια επιθετικά ομάδα σε ποσοστά. Ανέφερα πριν ότι με τα επιθετικά και τις βολές καλύπτουν κομμάτι αυτής της αστοχίας τους. Το τελευταίο λοιπόν σημαντικό σημείο για αυτούς είναι το πόσο συχνά κλέβουν την μπάλα. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι αντίπαλοί του, ακόμα κι όταν η Μονακό κερδίζει, έχουν το 2ο καλύτερο ποσοσοτό στα σουτ συμπεριλαμβανόμενου και της έξτρα αξίας του τρίποντου. Πολύ απλά, εαν δεν κάνεις λάθος, συνήθως θα ευστοχείς. Οι αντίπαλοι τους λοιπόν έχουν τα περισσότερα λάθη στην διοργάνωση και οι ίδιοι είναι 2οι σε κλεψίματα με πρώτο τον Ολυμπιακό. Άρα μια ομάδα με μεγάλη εξάρτηση από την κυκλοφορία της μπάλας και την πάσα είναι πρώτη υποψήφια εάν δεν προσέξει να πέσει στην συγκεκριμένη παγίδα. Στο παιχνίδι που είχαν παίξει τον Ιανουάριο , είχαν γίνει αρκετά λάθη τα οποία οδήγησαν σε εύκολους πόντους για την ομάδα του Obradovic.

Τελευταίοι σε όλα σε σχέση με το τρίποντο 

Το δεύτερο σχετικά περίεργο με αυτούς είναι το πόσο λίγο επιχειρούν από το τρίποντο. Είναι πολύ χαμηλά σε όλα και μια ομάδα που στηρίζεται κυρίως στο δίποντο. Μαζί με την Alba έπαιρναν τα περισσότερα σουτ από μέση απόσταση , το σουτ που πλέον τείνει να εξαφανιστεί από την γκάμα των περισσότερων ομάδων. Αυτό εξηγεί και τα χαμηλά ποσοστά τους σε μεγάλο βαθμό επιθετικά. Οι χειριστές τους είτε από καταστάσεις με σκριν στην μπάλα , είτε από απομονώσεις που οι ίδιοι επιδιώκουν δημιουργήσουν , έχουν την ικανότητα να περάσουν τον αντίπαλο και είτε να πάρουν στο σουτ από μέση απόσταση , είτε να πάνε μέχρι μέσα να τελειώσουν δυνατά.

Χαρακτηριστικό κλιπ είναι το παρακάτω που δείχνει μια διάθεση που θα έχουν σίγουρα να επιτεθούν επάνω στον Σλούκα , ειδικά προς το τέλος του αγώνα. Τρέχουν ένα σκριν στην μπάλα με τον παίκτη του προκαλώντας την αλλαγή.

Αμυνα στον Ισπανικό κίνδυνο του Ολυμπιακού

Η Monaco αμυντικά δεν τα πάει πολύ καλά φέτος. Σε κάθε περίπτωση κατάφερε να κρατήσει σε ρηχά νερά τον Ολυμπιακό στα 2 παιχνίδια που έπαιξαν φέτος. Ο Ολυμπιακός στο παιχνίδι μισού γηπέδου με την Monaco ήταν απίστευτα αναποτελεσματικός. Ενώ βρήκε σε μεγάλο βαθμό ανοιχτά σουτ , γιατί η Monaco πολύ απλά τα δίνει σε όλους , δεν του έδωσε την δυνατότητα να πάρει πόντους με τα αγαπημένα του κοψίματα προς το καλάθι.

Όσο απίστευτο και εάν ακούγεται για ένα τόσο κακό ματς , ο Ολυμπιακός βρήκε 10 ανοιχτά σουτ αντί για 8 που έχει σε κάθε ματς , και ήταν και αρκετά εύστοχος. Οι απώλειες του στο σκορ ήρθαν από άλλους τομείς. Είναι βέβαιο ότι όπως αμύνεται η Monaco , σε αντίθεση με την Fenerbache θα του δώσει αρχικά αυτό που θέλει. Το αρχικό αμυντικό πλάνο της Monaco πήγε καλά στα μεταξύ τους παιχνίδια και δεν θα αλλάξει εύκολα. Ως αναφορά τώρα τα “ισπανικά” σκριν στην μπάλα όπως τα αποκαλούμε , η άμυνα τους και στα 3 παιχνίδια έδωσε αρκετά σουτ όπως βλέπουμε και στο παρακάτω κλιπ.

Αμυνα στον Σλούκα

Η Monaco έχει έναν πολύ καλό προπονητή , που δεν παίρνει το credit ίσως που του αναλογεί για όλα αυτά που έχουν πετύχει φέτος. Η απλή πάντα εξήγηση είναι ότι η ομάδα έχει λεφτά , άρα για ακόμη μια φορά όλα έγιναν από μόνα τους μέσω τράπεζας. Δεν έχω ακριβώς την ίδια άποψη καθώς είναι ξεκάθαρο ότι βλέποντας και τα 2 παιχνίδια αλλά και όλη την σεζόν υπάρχει ένα συγκεκριμένο πλάνο. Η δήλωση του ότι θα κοροϊδεύαμε εάν λέγαμε ότι απλά ήρθαμε εδώ για την συμμετοχή είναι πολύ τιμητική , καθώς δείχνει ότι βάζει στην ομάδα του μια πίεση αποτελέσματος που θα μπορούσε να αποφύγει. Σε κάθε περίπτωση είναι η αλήθεια.  Στον πιο βασικό παίκτη του Ολυμπιακού , τον παίκτη-κάρτα “βγες από την φυλακή τσάμπα” όπως είχα γράψει στο κείμενο για την σειρά τον playoff , o Σέρβος επέλεξε να τον κρατήσει στο δεξί του χέρι , κρίνοντας ότι έτσι θα δημιουργήσει λιγότερα προβλήματα.

Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα και στο παρακάτω κλιπ.

Η απόδοση του Σλούκα χωρίς να το αναλύσω παραπάνω εννοείται ότι είναι κλειδί. Αποδείχτηκε για άλλη μια φορά ότι κάθε διοργάνωση έχει το στιλ της. Άλλο μπάσκετ παίζεται τον Οκτώβριο και άλλο παίζεται για όσους φτάσουν να παίζουν Ευρώπη τον Μάιο. Ιδανικά θα ήθελε να μην μπλέξει νωρίς με φάουλ,και να κρατηθεί φρέσκος για το δεύτερο ημίχρονο.  Το ποιον θα μαρκάρει σε διάφορα σχήματα των Γάλλων θα είναι πάντα μια πρόκληση  για το επιτελείο των κόκκινων.

Συγκέντρωση και σεβασμός 

Πάμε να το κάνουμε όσο πιο απλό γίνεται

Εάν κάποιος μας έδινε 4 ρόστερ , χωρίς να μας αναφέρει ποια ομάδα είναι το κάθε ένα από αυτά , βάζοντας μας να επιλέξουμε ποιος θα κατακτήσει την διοργάνωση , είναι πολύ πιθανό να βάζαμε την Monaco σαν φαβορί. Συμπληρώνουν όλα τα κουτάκια μιας ομάδας που το παίρνει.

• Έρχονται ενώ δεν τους βλέπει κανένας , υπάρχει ικανότητα αλλά όχι πίεση.
• Έχουν την πιο καυτή περιφέρεια με ικανότητα ο καθένας από αυτούς σε μια διαφορετική μέρα να σε σκοτώσει , πολύ βασικό χαρακτηριστικό πχ της Efes.
• Έχουν περάσει δύσκολα στην διάρκεια της σεζόν και μεγάλες κρίσεις. Μην ξεχνάμε τον τραυματισμό του Loyd η την τιμωρία του James.
• Έχουν κάνει ίσως τα περισσότερα κλειστά παιχνίδια στην διάρκεια της σεζόν. Πολλές νίκες στον πόντο και στις τελευταίες κατοχές.

Τα παραπάνω λοιπόν τα αναφέρω όχι για να πω πόσο μεγάλη ομάδα είναι η Monaco αλλά ότι πραγματικά είναι ένα δύσκολο ματς το οποίο θα αξίζει τεράστια συγχαρητήρια ο Ολυμπιακός εάν περάσει. Λογικά είναι ένα παιχνίδι που θα κριθεί σε μεγάλο βαθμό στην συγκέντρωση και στον σεβασμό του αντιπάλου και του 40λεπτου. Τα επιθετικά ριμπάουντ , τα κλεψίματα της Monaco αλλά και οι κακές βολές που παραχωρείς είναι όλα πόντοι που προέρχονται από αδράνεια κυρίως. Αν τα πάει καλά σε αυτά ο Ολυμπιακός , η λογική λέει ότι με τον έναν η τον άλλο τρόπο θα περάσει στον τελικό.