Ο Δημήτρης Ρήγας γράφει για τη μεγάλη προσπάθεια του Παναθηναϊκού και την ήττα από τη Μονακό, ενώ σχολιάζει και τη μεταγραφή του Ντουέιν Μπέικον.
Η μεταμόρφωση των «πράσινων» στον αγώνα του ΟΑΚΑ με τους Μονεγάσκους ήταν σχεδόν... αναμενόμενη. Ο κόσμος βρήκε το κουράγιο να πάει στο γήπεδο για να στηρίξει την αγαπημένη του ομάδα, παρά τον διασυρμό που είχε προηγηθεί στο Βερολίνο. Κι αυτή είναι εδώ που τα λέμε η σωστή νοοτροπία, διότι οι ομάδες έχουν ανάγκη τους φίλους τους στα δύσκολα και όχι στα εύκολα. Τότε πάντοτε όλα είναι καλά.
Βέβαια ο κόσμος ξέσπασε σε αποδοκιμασίες όταν η ομάδα παρέπαιε και με επιμέρους σκορ 23-2, το υπέρ της 9-6 έγινε 11-29 σε μία... κατάρρευση που έχει γίνει συνήθεια και συμβαίνει τουλάχιστον μία φορά σε κάθε παιχνίδι. Μάλλον η συγκεκριμένη κίνηση είχε αποτέλεσμα να... ξυπνήσουν άπαντες και σιγά-σιγά η διαφορά ροκανίστηκε. Έτσι όπως εξελίχθηκε ο αγώνας χρειάζονταν ορισμένες άμυνες και σωστές αποφάσεις στην επίθεση για να γείρει η πλάστιγγα υπέρ της μίας ή της άλλης πλευράς. Η Μονακό ήταν σαφώς πιο ποιοτική και είχε τον παικταρά που λέγεται Τζέιμς στο ρόστερ της κι έφυγε με το διπλό. Βέβαια εκμεταλλεύτηκε και τα... δώρα, καθώς 19 λάθη είναι πάρα πολλά και «πονούν» ακόμα περισσότερο όταν οι ασίστ είναι 15!
Από την άλλη οι γηπεδούχοι τα περίμεναν όλα μέχρι ενός σημείου από τον ασύλληπτο χθες (21/10) Ντέρικ Ουίλιαμς ο οποίος απέδειξε γιατί είχε επιλεγεί κάποτε στο νούμερο 1 του ντραφτ, έστω κι αν η καριέρα του δεν είχε την εξέλιξη που πίστευαν οι ειδικοί εκείνη την περίοδο. Αναμφίβολα στους παίκτες που ξεχώρισαν συγκαταλέγεται ο «εργάτης» Ματέους Πονίτκα ο οποίος ήταν παντού και με τη δύναμη που έφερε στις θέσεις των φόργουορντ άλλαξε σε μεγάλο βαθμό την εικόνα του ματς πετυχαίνοντας ο ίδιος double double. Για ακόμα μία φορά ήταν τίμιος ο Αρτούρας Γκουντάιτις ο οποίος προσπάθησε μόνος του να καλύψει τη θέση «5» και το έκανε με επιτυχία, δεχόμενος κι αρκετό «ξύλο», με τους διαιτητές να κλείνουν τα μάτια.
Στα θετικά φυσικά συγκαταλέγεται και η παρουσία του Λευτέρη Μαντζούκα για σχεδόν 18 λεπτά στο παρκέ. Για τον Παναθηναϊκό είναι πιο σημαντικό ακόμα κι από τα αποτελέσματα στην Ευρωλίγκα, να μπορέσει να προωθήσει τους παίκτες στο ρόστερ του οι οποίοι έχουν προοπτική για να πρωταγωνιστήσουν στο μέλλον. Και ο 19χρονος φόργουορντ είναι ευκαιρία να «ψηθεί». Δεν σκόραρε αν και εκτέλεσε δύο φορές υπό καλές προϋποθέσεις, όμως η ενέργεια που έβγαλε στο παρκέ και ιδίως στην άμυνα δεν πέρασε απαρατήρητη.
Την ίδια ώρα για ακόμα μία αναμέτρηση ο Μάριους Γκριγκόνις δεν... ακούμπησε και όσο ο Παναθηναϊκός δεν παίζει για να «φτιάξει» τον Λιθουανό, τόσο θα περιμένει μάταια από αυτόν να κάνει πράγματα τα οποία δεν τα έχει κάνει σε όλη την καριέρα του. Με την επιστροφή του Ουόλτερς πάντως μένει να φανεί αν θα πάρει τον ρόλο που του αναλογεί ο Γκριγκόνις παίζοντας πολύ περισσότερο χωρίς την μπάλα.
Σε αυτό μπορεί να βοηθήσει και ο Ντουέιν Μπέικον ο οποίος είναι ένας παίκτης που προσφέρει instant scoring, στοιχείο που χρειαζόταν πάση θυσία ο Παναθηναϊκός, έχοντας απογοητεύσει σε γενικές γραμμές επιθετικά έως τώρα. Βέβαια προκαλεί ερωτηματικά το γεγονός ότι ο πρώην άσος της Μονακό εμφανιζόταν «κομμένος» και τελικά αποκτήθηκε.
Το σίγουρο είναι ότι πρόκειται για έναν αθλητή πρώτης γραμμής, ικανό -δίχως αμφιβολία- να κάνει τη διαφορά και χωρίς να χρειάζεται να «τρέξουν» συστήματα για να τον εκμεταλλευτεί η ομάδα, με δεδομένο ότι συνήθως φτιάχνει ο ίδιος τις φάσεις για τον εαυτό του. Αρκετά βολικό για τον τωρινό Παναθηναϊκό. Το μπάσκετ πάντως παραμένει ομαδικό άθλημα και δεν αρκεί μία κίνηση για να αλλάξει ριζικά την κατάσταση.
Δεδομένα όμως είναι μία μεταγραφή προς τη σωστή κατεύθυνση, καθώς είναι απαραίτητο να έχουν οι «πράσινοι» πολλούς παίκτες κορυφαίου επιπέδου για να επιστρέψουν και ως ομάδα εκεί. Θα πρέπει να σημειωθεί για ακόμα μία φορά όμως ότι ο τρόπος που έχει «χτιστεί» το ρόστερ είναι εντελώς ανορθόδοξος, με τον Ντέγιαν Ράντονιτς να έχει ακόμα μόνο έναν πάουερ φόργουορντ και δύο σέντερ στη διάθεσή του.
Εν κατακλείδι η... ανηφόρα ακόμα είναι μεγάλη και θα χρειαστεί σκληρή δουλειά μήπως και καταφέρει το σύνολο να «δεθεί»... Ωστόσο η μεταγραφή του Μπέικον δίνει έναν λόγο για ελπίδα.
