Ο Δημήτρης Ρήγας γράφει για την άνετη νίκη του Παναθηναϊκού επί της Βαλένθια.
Το κλίμα και χθες (23/11) στο ΟΑΚΑ ήταν γιορτινό. Και ήταν γιορτινό διότι πλέον το ΟΑΚΑ experience που ονειρεύεται η διοίκηση των «πράσινων» έχει αρχίσει να παίρνει σάρκα και οστά και σιγά-σιγά η εμπειρία προσπαθεί να θυμίζει κάτι από ΝΒΑ. Αν κι ακόμα υπάρχουν πολλά πράγματα που πρέπει να γίνουν.
Ωστόσο στην εορταστική διάθεση βοηθάει και η ομάδα που «χτίζει» ο Εργκίν Αταμάν και της οποίας έχει ήδη αρχίσει να ηγείται ο Κώστας Σλούκας. Ο άνθρωπος ο οποίος το καλοκαίρι πήρε τη μεγάλη απόφαση να αφήσει τον Ολυμπιακό για τον Παναθηναϊκό, αισθάνεται διαρκώς όλο και πιο άνετα, είναι «διψασμένος» όσο και η νέα του ομάδα για τίτλους και παράλληλα έχει αντιληφθεί ότι αν έχει κάνει ενδεχομένως ένα λάθος, ήταν που δεν αποφάσισε να φορέσει πριν από μερικά χρόνια τα πράσινα και το έκανε πριν λίγους μήνες.
Όσον αφορά το παιχνίδι δεν χρειάζονται πολλά να γραφτούν, με την εικόνα να είναι ξεκάθαρη. Η Βαλένθια είναι μία ομάδα με αρχές στο παιχνίδι της από τον κόουτς Μουμπρού. Μέχρι την ένατη αγωνιστική ήταν η καλύτερη άμυνα της Ευρωλίγκας και δεχόταν κατά μέσο όρο 73 πόντους. Μέσα στο «ηφαίστειο» του ΟΑΚΑ όμως τα πράγματα αλλάζουν. Οι 90 που δέχθηκε μάλιστα θα μπορούσαν να ήταν αρκετά περισσότεροι αν δεν χαλάρωνε το «τριφύλλι» στο ξεκίνημα της τελευταίας περιόδου.
Ο κόουτς Αταμάν δεν θα μπορούσε να μην είναι ικανοποιημένος με όσα είδε από τους παίκτες του, καθώς σιγά-σιγά βλέπει να «χτίζεται» αυτό που επιθυμεί. Και υπάρχει ακόμα σημαντικό περιθώριο για βελτίωση. Αρκεί να αναλογιστεί κανείς, ότι ο Παναθηναϊκός όταν θα είναι πλήρης, στο υπάρχον σύνολο θα προσθέσει και τους Ερνανγκόμεθ, Παπαπέτρου οι οποίοι ταλαιπωρούνται από τραυματισμούς.
Ο Κώστας Σλούκας λοιπόν με 12 πόντους και 9 ασίστ ήταν απολαυστικός, έστω κι αν ακόμα δεν έχει βρει το χέρι του από μακρινή απόσταση. Έχει πάρει την μπαγκέτα και κάνει όλα όσα μπορεί στο παρκέ, απελευθερώνεται όλο και περισσότερο και στο φινάλε το ζει με την ψυχή του.
Ο Ματίας Λεσόρ δεν ήταν τυχαία ο σέντερ της καλύτερης πεντάδας της περσινής διοργάνωσης και φροντίζει να το αποδεικνύει σε κάθε ευκαιρία, την ώρα που ο Ντίνος Μήτογλου δεν έκανε μία σπουδαία εμφάνιση αλλά «σβηστά» πέτυχε 14 πόντους.
Εκείνος ο οποίος κέρδισε τα λεπτά του στο παρκέ κι έκανε ακριβώς ό,τι θέλει το τεχνικό επιτελείο από αυτόν, δεν ήταν άλλος από τον Λευτέρη Μαντζούκα. Έπαιξε για σχεδόν έντεκα λεπτά και πέτυχε τρία τρίποντα, αξιοποιώντας στο έπακρο τις ανοιχτές ματιές προς το αντίπαλο καλάθι και το γεγονός ότι έχει δουλέψει σκληρά στο στατικό του τρίποντο.
Για το τέλος, δεν θα μπορούσε να μην γίνει μία ειδική αναφορά στο «κομπιούτερ» της περιφέρειας. Ο Τζέριαν Γκραντ υπέγραψε μονοετές συμβόλαιο το καλοκαίρι αλλά σύντομα θα «δέσει» για περισσότερο καιρό στο ΟΑΚΑ. Ο ορισμός του γκαρντ ο οποίος «δένει» όλη την ομάδα, παίζει πρώτα με το μυαλό και μετά με τα -πολλά- προσόντα του και είναι σπουδαίος αμυντικός αλλά και σοβαρός οργανωτής, παίζοντας ένα παιχνίδι ελάχιστων -ή και μηδενικών κάποιες βραδιές- λαθών.
Προφανώς το 6-4 θα μπορούσε κάλλιστα να ήταν 8-2 και ο Παναθηναϊκός τώρα να πετούσε στα... σύννεφα. Ωστόσο όπως ξεκαθαρίζουμε κάθε φορά σε τούτη εδώ τη γωνία, τίποτα δεν κρίνεται τον Νοέμβριο στο μπάσκετ. Θα έρθουν και δύσκολες βραδιές όμως αν οι «πράσινοι» έχουν τη σιγουριά του «κάστρου» τους, τότε θα μπορούν να δοκιμάζουν τις δυνάμεις τους εκτός έδρας με λιγότερη πίεση.
Το πρόγραμμα δυσκολεύει με πολλά παιχνίδια μακριά από την Ελλάδα κι εκεί θα χρειαστεί να σφυρηλατήσει η ομάδα τον χαρακτήρα της. Κάθε διπλό θα έχει και διπλή αξία όμως και οι ήττες δεν γίνεται να μην είναι στο πρόγραμμα. Ακολουθεί για την Ευρωλίγκα η πρόκληση στο Βελιγράδι. Τα λέμε τότε...
