Η Καρδίτσα ζει το δικό της παραμύθι με την πρώτη της παρουσία στην Basket League και το Basketa.gr θυμάται τους πιο σπουδαίους σταθμούς της φετινής διαδρομής, που έφεραν τον τίτλο στην Α2 και εξασφάλισε μια θέση ανάμεσα στους κορυφαίους του ελληνικού μπάσκετ.
Πώς είναι να δημιουργείς την ιστορία μιας ολόκληρης περιοχής, φέρνοντάς την ανάμεσα στους μεγάλους του ελληνικού μπάσκετ; Και μάλιστα, όχι από τον εύκολο δρόμο του «πυροτεχνήματος», που κάποια στιγμή εκλείπει από τον ουρανό, αλλά από αυτόν του ορθολογισμού, ώστε ο σύλλογος να παραμείνει μια σταθερή δύναμη μεταξύ των κορυφαίων; Στην Καρδίτσα έχουν προσφέρει απλόχερα την απάντηση στο συγκεκριμένο ερώτημα, με τους πανηγυρισμούς για την φετινή τους υπέροχη πορεία στην Α2 να λέει τα πάντα.
Κυρίως, όμως, η Καρδίτσα είναι ένα όνειρο. Το όνειρο του Χρήστου Δεληγιάννη και των συνεργατών του, από την ώρα που ανέλαβαν το σύλλογο έως τις διαρκείς ανόδους και την καταξίωση. Το όνειρο του Δημήτρη Λιόγα, που βρήκε πρόσφορο έδαφος, για να παίξει το μπάσκετ που ήθελε και να προσφέρει κάτι διαφορετικό μέσω της ομάδας αυτής, έχοντας όλα τα «όπλα» στη διάθεσή του. Το όνειρο του αρχηγού, Νίκου Κακλαμάνου, που «πόνεσε» αυτό το σύλλογο όσο ελάχιστοι αυτά τα χρόνια, κυρίως της καθιέρωσης στην Α2, αλλά και ηγούμενος στην άνοδο στην Basket League. Το όνειρο, εννοείται, του Γιάννη Μπουρούση, που κράτησε την υπόσχεσή του στη γενέτειρά του και στον εαυτό του, αποτελώντας το «κερασάκι στην τούρτα».
Το όνειρο, φυσικά, συνεχίζεται στο θεσσαλικό κάμπο και η επόμενη πίστα είναι στη μεγάλη κατηγορία του ελληνικού μπάσκετ. Το Basketa.gr θυμάται τους πιο σπουδαίους σταθμούς της φετινής διαδρομής, που οδήγησαν έως την κατάκτηση του τίτλου της Α2 και της παρθενικής παρουσίας ανάμεσα στους καλύτερους.
Ζώντας το όραμα με Μπουρούση, Βεργίνη και τα άλλα παιδιά
Προτού περάσουμε στα αγωνιστικά επιτεύγματα, οφείλουμε να σταθούμε στις μεταγραφικές κινήσεις, που έδειξαν πως ο στόχος είναι ξεκάθαρος. Και για την Καρδίτσα δύο ήταν οι κινήσεις, που φανέρωσαν πως αυτοσκοπός ήταν το πρωτάθλημα, νιώθοντας έτοιμη να περάσει στο επόμενο επίπεδο, μετά από αρκετά υπομονή στα οκτώ χρόνια διαρκούς παρουσίας στις εθνικές κατηγορίες, με τρεις ανόδους μέσα σε αυτά από την Α1 ΕΣΚΑΘ έως την Α2 Ανδρών.
Δε θα πρωτοτυπήσουμε και θα αναφέρουμε τις πιο «τρανταχτές». Το εντυπωσιακό, πάντως, είναι πως… η όρεξη δεν είχε μείνει στη μεταγραφή του Γιάννη Μπουρούση, αλλά συνέχισε να υφίσταται. Με την απόκτηση και του Δημήτρη Βεργίνη, φυσικά, το «παζλ» συμπληρώθηκε με «δεμένη», πια, την περιφέρεια, και έτοιμη την ομάδα να αντιμετωπίσει οποιονδήποτε.
Αρχή με περίπατο και το σταυροδρόμο «γιγάντων» στο Στρέφη
Από πολύ νωρίς, στα χαρτιά φαινόταν, λόγω της απόκτησης του Λουκά Μαυροκεφαλίδη, ότι ο Τρίτων θα ήταν ο υπ’ αριθμόν ένα ανταγωνιστής της Καρδίτσας, αν και για την αθηναϊκή ομάδα το πρωτάθλημα της Α2 μόνο σε εύκολη υπόθεση δεν έχει αναδειχθεί, αντιμετωπίζοντας αρκετά προβλήματα. Σε κάθε περίπτωση, το ντέρμπι του Στρέφη ήταν κι εκείνο, που είχαν «καρφιτσώσει» στο Νέο Κλειστό της Καρδίτσας.
Μέχρι, τότε, άλλωστε, η Καρδίτσα βρήκε γενικά μικρή αντίσταση, πηγαίνοντας με έξι νίκες σε ισάριθμα παιχνίδια, οι περισσότερες άνετες και δύο με λίγο περισσότερη προσπάθεια, αλλά δίχως να αμφισβητηθεί η ανωτερότητά της με Πανερυθραϊκό και Μαρούσι. Στην «τιτανομαχία» του Στρέφη ανάμεσα σε Μπουρούση και Μαυροκεφαλίδη, ο δεύτερος χρειαζόταν οπωσδήποτε το αποτέλεσμα, με τον Τρίτωνα να έχει ήδη δύο ήττες στον πόντο σε Ελευθερούπολη και Ψυχικό. Η αρχοντιά του «Μπούρου», όμως, εξασφάλισε το πρώτο κρίσιμο πέρασμα, με το «7 στα 7» των παικτών του Λιόγα να δείχνει, ότι ήταν μια σκάλα πιο πάνω.
Εκμεταλλεύτηκε τις ευκαιρίες με Τρικούπη και Κόροιβο
Ο Χαρίλαος Τρικούπης και ο Κόροιβος κατάφεραν το πρόσφατο χρονικό διάστημα να σημειώσουν εξαιρετικές περιόδους φόρμας, αλλά νωρίτερα δεν ίσχυε το ίδιο και έψαχναν τα «πατήματά» τους. Η Καρδίτσα βρήκε τη δική της ευκαιρία, αντιμετωπίζοντάς τους τότε, και πήρε άλλα δύο σημαντικά αποτελέσματα, για να συνεχίσει ένα σερί, που κανείς δεν μπορούσε να «κυνηγήσει» πια.
Το «διπλό» της, άλλωστε, με 77-51 στο Μεσολόγγι γίνεται η αφορμή για ανασύνταξη στον Τρικούπη, που έκτοτε ξεκίνησε ένα δικό του φοβερό σερί. Το ίδιο ίσχυσε και με τον Κόροιβο, που υπέταξε με λίγη παραπάνω δυσκολία με 83-73 στην Καρδίτσα, μετρώντας τότε και την απώλεια του Βεργίνη, που αποτυπωνόταν στο παρκέ. Το γεγονός, λοιπόν, ότι βρήκε δύο σκληρούς αντιπάλους σε προσπάθεια να βρουν το ρυθμό τους, βοήθησε αν και η Καρδίτσα δεν χρειαζόταν τέτοιους ευνοϊκούς παράγοντες, με το ρόστερ που διέθετε. Κάθε λεπτομέρεια, όμως, όταν κάνεις πρωταθλητισμό, έχει σημασία.
Η πρώτη ήττα στην Καβάλα και… το χέρι του Βεργίνη στον Υμηττό
Πέρασαν 12 παιχνίδια χωρίς ήττα, για να έρθει η πρώτη στις 9 Φεβρουαρίου στην Καβάλα, λίγες μετά την επικράτηση κόντρα στον Κόροιβο. Οι ψυχωμένοι «Αργοναύτες» δείχνουν… ότι αυτή η ομάδα είναι τρωτή, αλλά η εμπειρία της σε καμία περίπτωση δε θα την άφηνε να «εκτροχιαστεί» στη συνέχεια του πρωταθλήματος, έχοντας αρκετά κρίσιμα περάσματα μπροστά της.
Το πιο σημαντικό, ίσως, ήταν στον Υμηττό απέναντι στον Αμύντα. Με τον Δημήτρη Βεργίνη να πετυχαίνει τέσσερις αναπάντητους πόντους στο 61-61, για να έρθει το τελικό 66-64 υπέρ της Καρδίτσας, ήρθε και το «διπλό», που σήμανε πέραν πάσης αμφιβολίας την άνοδο, περνώντας από μια πολύ δύσκολη έδρα σε ένα παιχνίδι, που έμοιαζε να βρίσκεται στα μέτρα των γηπεδούχων στο Κλειστό της Πυρκάλ, αλλά τελικά η ομάδα άντεξε, όπως έγινε και στο Μαρούσι, νικώντας με ένα 79-74 ενδεχομένως λιγάκι πιο εύκολο από όσο δείχνει, κάτι που δεν αναιρεί τη σημασία και αυτής της επιτυχίας.
Η απώλεια στην Ελευθερούπολη που έφερε… τη στιγμή της δόξας μπροστά στον κόσμο της
Η Καρδίτσα, αυτή τη στιγμή και με τρεις αγωνιστικές να της έχουν απομείνει, μετρά μόλις δύο ήττες σε 25 παιχνίδια, με τον επόμενο, το Ψυχικό, να ακολουθεί με έξι ήττες, αλλά αυτές σε 22 ματς. Ένας αριθμός ενδεικτικός του πόσο επιβλητική ήταν η ομάδα, που είδε την Ελευθερούπολη να της… στρώνει το δρόμο, για να πανηγυρίσει τον τίτλο με το κοινό της.
Η ομάδα της Καβάλας νίκησε, μεν, με 78-72 και την ανάγκασε σε δεύτερη φετινή ήττα, αλλά το πεπρωμένο το είχε γράψει στην πραγματικότητα. Με αντίπαλο την έτερη ομάδα της περιοχής, την Ένωση, είχε έρθει η ώρα… της εκδίκησης. Μετά το «μαχητικό» Τρικούπη, η Καβάλα επίσης προσπάθησε, αλλά η άνοδος δεν χανόταν με τον κόσμο να αδημονεί για αυτή.
Το σκορ έγραψε 74-66, με τον Κακλαμάνο νωρίτερα να έχει δώσει το σύνθημα με τη δική του «βόμβα», και ο τίτλος είναι γεγονός. Η Καρδίτσα είναι πρωταθλήτρια στην Α2 Ανδρών και τα καλύτερα έρχονται, εκπροσωπώντας μια ολόκληρη περιοχή και εκπληρώνοντας ένα όνειρο. Τα υπόλοιπα, θα μας τα διηγηθούν από του χρόνου…
