Η Καλαμάτα '80 ήταν η θριαμβεύτρια της τέταρτης αγωνιστικής στη Γ' Εθνικής... πριν ουσιαστικά αυτή ξεκινήσει, με την νίκη επί της Καλαμάτας για πολλούς να προκαλεί αίσθηση, μα όχι όμως και για όσους γνωρίζουν το σύλλογο, το πώς δουλεύει και το πώς τα νιάτα του αξιοποιούνται.
«Παν τα νιάτα, παν τα κάλλη», λέει μια παροιμία και, εδώ και αρκετά χρόνια, στην Καλαμάτα ψάχνουν τρόπο, ώστε τα νιάτα αυτά να πιάνουν τόπο. Στην Καλαμάτα '80, δε, φροντίζουν όσο τίποτε άλλο για τη δημιουργία ενός αύριο για το μεσσηνιακό και, κατ' επέκταση, το ελληνικό μπάσκετ, χωρίς φυσικά να χρησιμοποιούν την παραγωγική διαδικασία ως... μια μόδα.
Η μεθοδική εργασία και το σαφές πλάνο πάντοτε έχει καταφέρει να αναδείξει αθλητές και, ειδικά πέρυσι, η πορεία στην Α’ ΕΚΑΣΚΕΝΟΠ είχε τη «σφραγίδα» ενός συνόλου, που στη βασική του πεντάδα είχε ένα μέσο όρο κάτω των 20 ετών σε ηλικία, με τους τρεις βασικούς πρωταγωνιστές να είναι στα 16 τους, μπαίνοντας φέτος στα 17 και... ένα «βήμα» από την ενηλικίωση, αφού θα χρειαστεί να επιφορτιστούν το «βάρος» της παράλληλης επιτυχίας στις Πανελλαδικές εξετάσεις, αλλά και της απόκτησης παραστάσεων σε μια εθνική κατηγορία.
Όπως παραδέχθηκε ο προπονητής της ομάδας, Αλέξης Κορογώνας, η χρονιά μόνο καλά δεν είχε μπει, με την Καλαμάτα '80 να μην καταφέρνει να είναι ανταγωνιστική στις πρώτες τρεις αγωνιστικές, με μια «βαριά» ήττα ειδικά στην τρίτη αγωνιστική με 79-43 από τον Γλαύκο Έσπερο στο Κλειστό Κρύας Ιτεών. Κάπου εκεί, όμως, φάνηκε η δουλειά που έχει γίνει όλα αυτά τα χρόνια στο σύλλογο, που σε ένα ματς με ιδιαιτερότητες και όχι μόνο για τον τοπικό του χαρακτήρα, θριάμβευσε έναντι της Καλαμάτας.
Έχε πίστη και θα την πάρεις πίσω
Η Καλαμάτα '80, λοιπόν, πάντοτε αναδεικνυόταν μέχρι τις εθνικές κατηγορίες μέσα από αυτή τη διαδικασία, όπως έχουμε αναλύσει και σε προηγούμενη περίπτωση. Το σημαντικό, λοιπόν, ήταν να μην παρεκκλίνει από τις αρχές της σε μια σεζόν, όπου έπρεπε να χειριστεί αρκετούς παράγοντες, τόσο αγωνιστικούς όσο και εκτός γηπέδου, όπως τους αναφέραμε νωρίτερα, προκειμένου να εμφανίσει μια ανταγωνιστική εικόνα.
Εξαιρώντας το παιχνίδι στην άλλοτε «αποθήκη» της Πάτρας, οι αναμετρήσεις με την Παναχαϊκή στην αχαϊκή πρωτεύουσα και την ΚΑΠ στην Τέντα ήταν ενδεικτικές, ότι και πίστη υπάρχει σε όσα δουλεύονται εντός του συλλόγου και κανείς, επίσης, δεν πρέπει να τα περάσει αψήφιστα από τους αντιπάλους. Και το μεγάλο «χτύπημα» έγινε στην Καλαμάτα, παρότι εκείνη προερχόταν από μια τριάδα αήττητων αγώνων και ένα θρίαμβο στο έτερο ντέρμπι με την Κυπαρισσία.
Βάζοντας μπροστά... τα νιάτα της ομάδας του, μαζί με το πλεόνασμα που αυτά έφερναν σε ένα ματς, που έγινε τρεις μέρες μετά την τελευταία αγωνιστική, όπου γνώρισε μια απογοήτευση, ο Αλέξης Κορογώνας με ένα σύνολο, που βασίζεται σε αυτά τα παιδιά, όπως ο Δημήτρης Χρονόπουλος, ο Μπάμπης Παυλόπουλος και ο Θοδωρής Μουργής, με την προσθήκη του περσινού πρώτου σκόρερ της ΕΚΑΣΚΕΝΟΠ, Βασίλη Μπαλόπουλου, αλλά και ορισμένων έμπειρων παικτών, που γνωρίζουν τα κατατόπια, όπως ο Τσικούρης, Βούλγαρης, ο Αλοίμονος και όχι μόνο, έστειλε μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση, καθώς καλές είναι οι ανταγωνιστικές εμφανίσεις, αλλά ένα αποτέλεσμα... θορυβεί ακόμη περισσότερο.
Αυτά που έγιναν το τελευταίο τετραήμερο, επομένως, ήταν ενδεικτικό της σκέψης στο σύλλογο. Η αναπτυξιακή διαδικασία δεν είναι απλά ένα μότο, μα πράξη και πίστη, που πάντοτε θα τη λαμβάνει πίσω σε κάποιο αντάλλαγμα επιβράβευσης, και όχι απαραίτητα για τον ίδιο...