Τσαλδάρης : “Κίνητρό μας το χαρούμενο βλέμμα στα μάτια των φίλων της ομάδας”

Η συζήτηση την περασμένη Παρασκευή σε μπασκετικά πηγαδάκια, περιλάμβανε αρκετά τη Γαλατάσαραϊ που μετά την νίκη έκπληξη με την Ρεάλ στην Τουρκία έκανε μια ακόμα μεγαλύτερη κόντρα στον Ολυμπιακό στο ΣΕΦ και ας έχει αποκλειστεί εδώ και μήνες από τα πλέι οφ της Ευρωλίγκας. Τηρουμένων των αναλογιών, η Δόξα Λευκάδας τείνει να γίνει η ελληνική εκπρόσωπος που διαφημίζει το πρωτάθλημα και πάνω από όλα την ίδια την ομάδα της, που συνεχίζει να παλεύει και να κερδίζει (όπως έκανε χθες με τον Απόλλωνα Πάτρας που “καιγόταν” για τη νίκη) ενώ απομένει μόνο η μαθηματική επικύρωση του υποβιβασμού της στην Α2. “Το μεγαλύτερο κίνητρό μας, το βρίσκουμε στα μάτια και το χαμόγελο των φίλων της ομάδας που έρχονται στο γήπεδο και χειροκροτούν την προσπάθεια. Η ικανοποίηση που βλέπουμε στα μάτια τους είναι η καλύτερη επιβράβευση” λέει στο Basketa.gr ο πλέον έμπειρος γκαρντ του νησιώτικου συλλόγου, ο Δημήτρης Τσαλδάρης, που είναι αλήθεια πως δεν είχε ξαναβρεθεί σε τέτοια θέση, παίζοντας παλαιότερα σε Αρη, Κολοσσό Ρόδου και Κηφισιά. «Πρώτη φορά ζω ανάλογη εμπειρία και το πιο δύσκολο κομμάτι πραγματικά σε αυτή την προσπάθεια είναι το να παλεύεις κάθε μέρα να νικήσεις την απογοήτευση, προσπαθώντας να υπερισχύσει το πείσμα. Ομως σε μια ομάδα όπου τόσο η διοίκηση, όσο και οι προπονητές και οι πάικτες σέβονται πάνω απ’ όλα τον εαυτό τους το δύσκολο γίνεται πιο εύκολο και το αποτέλεσμα φαίνεται. Αν και ουσιαστικά έχουμε αποχαιρετήσει την κατηγορία, δεν τα παρατάμε και πρώτα ο θεός να είμαστε υγιείς, έτσι θα πάμε μέχρι το τέλος» λέει ο άσος της Δόξας Λευκάδας που όταν του σκαλίζουμε λίγο το παρελθόν με τα πολλά χαμένα παιχνίδια στο σουτ, και στον πόντο, στέκεται σε δύο σημεία. «Οι περισσότεροι θυμούνται τον συγκλονιστικό αγώνα με τον Ολυμπιακό στη Λευκάδα που επιστρέψαμε από μια σημαντική διαφορά εις βάρος μας, περάσαμε μπροστά και χάσαμε με ένα εκπληκτικό τρίποντο του Γκρίν στο τέλος. Ναι μας πλήγωσε αυτή η ήττα, που θα μπορούσε να αλλάξει τη χρονιά μας προς το καλύτερο όμως το παιχνίδι που καθόρισε σε τεράστιο βαθμό την πορεία μας, ήταν το αμέσως επόμενο στην Αμαλιάδα, όταν χάσαμε από τον Κόροιβο στο σουτ, ενώ είχαμε προηγηθεί μέχρι και 18 πόντους στο 3ο δεκάλεπτο. Εκεί νοιώσαμε άδειοι μετά, ενώ το δεύτερο σοκ ήταν η στιγμή που μας...κρέμασε ο Ουέλς και έφυγε λίγο πριν τον αγώνα με το Λαύριο, όπου και εκεί χάσαμε στον πόντο, αυτή τη φορά στην έδρα μας. Οπως έζησα τους αγώνες της ομάδας, πιστεύω ακράδαντα ότι κάλλιστα θα μπορούσαμε να έχουμε ήδη σωθεί, αλλά στράβωσαν 1-2 παιχνίδια και μετά η χρονιά». Και όμως η Δόξα Λευκάδας, με τον τρόπο που πέφτει, βάζει τα θεμέλια για να επανέλθει δριμύτερη. «Δεν έχουμε τη γυάλινη σφαίρα για να μας αποκαλύπτει το μέλλον, αλλά για μένα το σημαντικότερο είναι η γενικότερη συμπεριφορά. Οταν είσαι επαγγελματίας, σε καθημερινή βάης σέβεσαι πρώτα απ’ όλα τον εαυτό σου και την ομάδα και σε αυτό το σύλλογο το έχουμε κάνει από την πρώτη στιγμή. Και η διοίκηση που δεν προέβει σε κανένα...ξεφόρτωμα ξένου, ούτε τώρα πρόσφατα του Ρόμπινσον που ήθελε ο ίδιος να φύγει, αλλά ούτε και του Αμποτ που επειδή δεν έπαιξε με τον Κολοσσό γιατί είχε υγρό στο γόνατο, γράφτηκε πως έκανε περικοπές η διοίκηση και ο παίκτης συνεχίζει κανονικά. Εδώ αν μπορούσε θα έφερνε και άλλο παίκτη, και ειλικρινά δεν πουλάω εκδούλευση, αλλά ζω εκ των έσω μια απίστευτη νοοτροπία και φιλοσοφία που με εκφράζει. Το θετικό αποτέλεσμα ήταν θέμα χρόνου να έρθει» λέει ο Δημήτρης Τσαλδάρης που είχε ξεσπάσει πριν λίγες μέρες θέλοντας να προστατεύσει τους συμπαίκτες του. «Ναι γιατί σας είπα ότι βιώνουμε κάποιες καταστάσεις που τις βλέπουμε πρώτοι και καταλαβαίνουμε τι γίνεται. Οι παίκτες δεν είναι αδιάφοροι, ούτε όμως και η διοίκηση». Οσο για την καθυστερημένη είσοδο της ομάδας στην Α1, μόλις 2-3 εβδομάδες πριν το τζάμπολ, ο έμπειρος γκάρντ έχει την πρόταση: «Επειδή έχει ξανασυμβεί και άλλες φορές, καλό είναι να μπεί επιτέλους ένα νομοθετικό πλαίσιο με συνεργασία όλων, λίγκας, ομοσπονδίας, ομάδων, ώστε τουλάχιστον δύο μήνες πριν το τζάμπολ να έχει ξεκαθαρίσει η σύνθεση της Α1. Πάντως και για τους παράγοντες της Δόξας, το εφετινό ήταν πραγματικά ένα σχολείο που σίγουρα τους βοηθάει να γίνουν καλύτεροι για το μέλλον. Ομως θα ήθελα να τονίσω και την άλλη όψη του νομίσματος. Το γεγονός ότι μπήκαμε έτσι στην Α1, αν μη τι άλλο δεν μπορούσαν άμεσα να μας «διαβάσουν» και έτσι ο ΠΑΟΚ πριν καλά καλ'α καταλάβει τι έγινε, είχαμε πάρει την πρώτη μας μεγάλη νίκη». Για τον ίδιο η επόμενη μέρα ξημερώνει στη Λευκάδα ; «Η επόμενη μέρα είναι η επόμενη προπόνηση όσο και αν ακούγεται κοινότυπο. Να είμαστε πρώτα απ’ όλα καλά να τελειώσουμε τη χρονιά με ψηλά το κεφάλι και μετά θα τα ζυγίσουμε όλα και θα δούμε. Υγεία και αξιοπρέπεια είναι οι δύο ευχές μου για την ομάδα μέχρι το φινάλε». Αυτό πάντως που δεν ξεχνάει, είτε φύγει (μετά από δύο χρόνια στο νησί) είτε παραμείνει στην ομάδα είναι: «Η αγάπη του κόσμου για την ομάδα τους. Μας αγκάλιασαν από την αρχή και μας έβλεπαν σαν τους πρεσβευτές του νησιού. Ηταν κοντά μας συνέχεια και όχι μόνο απο Λευκάδα, αλλά και από τις γύρω περιοχές μέχρι και τα Γιάννενα. Ακόμα και όταν ήρθε η απογοήτευση μετά από κάποιες ήττες, έμειναν κοντά μας με αποκορύφωμα το ματς με τον Απόλλωνα. Εβλεπες στα μάτια τους την ικανοποίηση, ανθρώπων που θέλουν να προχωρούν στο δρόμο με το κούτελο καθαρό χωρίς κανείς να τους προσάψει κάτι για το νησί τους, για την ομάδα τους. Αυτό ήταν και η μεγαλύτερη ανταμοιβή μας».