Ο τίτλος αυτός δεν ανήκει σε εμάς. Ανήκει στον Τύπο των Καναρίων νησιών που με αφορμή την άφιξη του Κώστα Βασιλειάδη στο νησί, μετά και από αυτή την του Φώτη Κατσικάρη πριν από λίγες μέρες, έκαναν μια αναδρομή στο ελληνικό παρελθόν της Ιμπεροστάρ Τενερίφε. Ή για να είμαστε πιο σωστά της CB Canarias, όπως είναι το κανονικό της όνομα, χωρίς χορηγούς.
Το αρχαίο ελληνικό στοιχείο δεν μπορούσε να λείπει και από εκεί φυσικά προκύπτει και η φωτογραφία που βλέπετε (ξεκάθαρα όχι, δεν ήταν δική μας ιδέα). Φώτης Λαμπρόπουλος, Μιχάλης Τσαϊρέλης, Λάζαρος Παπαδόπουλος, Γιώργος Μπόγρης, Κώστας Βασιλειάδης, Φώτης Κατσικάρης. Αυτό είναι το ελληνικό... πάνθεον της ισπανικής ομάδας με τον Τύπο να στέκεται σε καθέναν από αυτούς, κάνοντας τον απολογισμό της παρουσίας τους στο νησί, αποδίδοντάς τους από έναν θεό της αρχαιότητας. Ποιον συμπαθούν περισσότερο και από ποιον μάλλον δεν έχουν τις καλύτερες αναμνήσεις; Ας τα πουν οι ίδιοι...
«Ο πρώτος ήταν ο Φώτης Λαμπρόπουλος. Είναι αυτός που έμεινε περισσότερο καιρό στο νησί (2011-15). Τον έφερε ο Αλεχάνδρο Μαρτίνεθ και ήταν μέλος της ομάδας που έφερε ξανά την ομάδα στην ΑCB. Άφησε πολύ καλές αναμνήσεις στους φίλους της ομάδας, για το ότι ήταν έτοιμος να παλέψει στο παρκέ, την κάθε στιγμή. Τώρα αγωνίζεται στην Μπόκα Τζούνιορς, όπου ο Έλληνας, όπως τον αποκαλούν αποτελεί σημείο αναφοράς.
Το 2014 προσγειώθηκαν στην Τενερίφη δύο Έλληνες παίκτες: Ο Μιχάλης Τσαϊρέλης και ο Λάζαρος Παπαδόπουλος. Ο πρώτος ποτέ δεν προσαρμόστηκε στο νησί, ή στην ομάδα. Ψηλός με ποιότητα, είχε μικρό χρόνο συμμετοχής ήταν κάτι που τον ενόχλησε. Υπέγραψε στον Ολυμπιακό έναντι 100.000 ευρώ, επέστρεψε στην πατρίδα του, όπου αγωνίζεται ακόμη, αλλά για τον Άρη. Ήταν ένα παράδειγμα παίκτη που δεν προσαρμόστηκε, κυρίως γιατί δεν έδειξε ιδιαίτερα πρόυμος να το κάνει.
Αντίθετος πόλος ο Παπαδόπουλος. Έχοντας κατακτήσει σχεδόν τα πάντα με την Εθνική Ομάδα, συμπεριλαμβανομένων του χρυσού στο Ευρωμπάσκετ του 2005 και του ασημένιου στο Παγκόσμιο του 2006, αλλά και δύο Ευρωλίγκες με τον Παναθναϊκό και τον Ολυμπιακό, ξεχώρισε γιατί ήταν πολύ προσιτός και πάνω από όλα ειλικρινής. Μετά το ντεμπούτο του με τη Σαραγόσα, αγώνας στον οποίο σημείωσε 15 πόντους και μάζεψε 4 ριμπάουντ, κατάλαβε πως δεν μπορούσε να παίξει και πως το καλύτερο θα ήταν να χωρίσουν οι δρόμοι του με την ομάδα. Έμεινε λίγο στο νησί, ήθελε γνωρίσει τον τόπο και τις θάλασσές του και δεν ζήτησε να πληρωθεί από την ομάδα εκτός από τα εισιτήριά του και το δωμάτιο που έμεινε. Οι τραυματισμοί τον υποχρέωσαν να σταματήσει λίγο μετά. Τώρα έχει Ακαδημία μπάσκετ και μια εφαρμογή που βοηθά τους νέους παίκτες να γίνουν γνωστοί στο ευρύτερο κοινό.
Πέρυσι ένας άλλος σέντερ ήρθε να επιβεβαιώσει τη σχέση της Κανάριας με την Ελλάδα. Ο Γιώργος Μπόγρης έπαιξε στην ACB στην Ανδόρρα, την Μπιλμπάο και η Τενερίφη θα γινόταν η τρίτη ομάδα του. Στην Ανδόρρα δεν προσαρμόστηκε, αλλά οι καλές του εμφανίσεις έφεραν το συμβόλαιό του με την Μπιλμπάο. Η συμφωνία του ήταν για δύο χρόνια, αλλά όταν η Τενερίφη του χτύπησε την πόρτα την άνοιξε χωρίς δισταγμό.
Πέρα από τις στατιστικές και τους αριθμούς, ο Μπόγρης έγινε ένας από τις πιο ισχυρές "φωνές" στα αποδυτήρια της ομάδας. Χαρισματικός, πάντα με το χαμόγελο και το αστείο, έπαιζε σε υψηλό επίπεδο, αλλά πάνω από όλα ήταν ανταγωνιστικός. Στην ομάδα του Τσους Βιδορέτα ήταν το κομμάτι κλειδί στην καλύτερη χρονιά της ιστορίας της ομάδας. Ίσως είναι ο καλύτερος τρόπο για να καταλάβει κανείς το ρόλο που έπαιξε. Το σουτ από μέση απόσταση ήταν φονικό!
Ποτέ δεν έκρυψε την πρόθεσή του να υπογράψει με μια ομάδα της Ευρωλίγκας και αν ήταν από τη χώρα του, ακόμη καλύτερα. Πολλοί είχαν δεδομένο πως θα ακολουθήσει τον Βιδορέτα στην Βαλένθια, αλλά αυτός συμφώνησε με τον Ολυμπιακό. Στην Αθήνα δεν έχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο που είχε στην Τενερίφη, αλλά παραέμενει ένας παίκτης στον οποίο μπορείς να στηριχθείς. Και πάνω από όλα παίκτης της ομάδας.
Το σήμερα και το αύριο
Ο Φώτης Κατσικάρης εμφανίστηκε στην Τενερίφη πριν από λίγες μέρες και σε δύο παιχνίδια έχει καταφέρει να αλλάξει το πρόσωπο της ομάδας. Τα αποτελέσματα δεν ήταν τόσο άσχημα, αλλά το κλειδί ήταν να αλλάξει την ψυχολογία και τον προσανατολισμό της ομάδας και του κόσμου και μέχρι στιγμής βαδίζει στο σωστό δρόμο. Προσεκτικός ακόμη στις αναλύσεις του, αλλά έχοντας ήδη δημοσίως προσπαθήσει να ενδυναμώσει την αυτοεκτίμηση των παικτών του, ο Κατσαρικάρης δείχνει να υπολογίζει σε όλους από την πρώτη μέρα, βάζοντας στο τραπέζι τη δυναμική του Ρόσκο Άλεν και βελτιώνοντας τις καταστάσεις για τον Ροντρίγκο Σαν Μιγέλ και τον Νίκολας Ριτσότι.
Αναγνωρίζοντας την ανάγκη για έναν ειδικό του περιφερειακού σουτ, κάλεσε τον Κώστα Βασιλειάδη, παίκτη της απολύτου εμπιστοσύνης του για να ενισχύσει και τα αποδυτήρια. Ο Βασιλειάδης είναι ένας σουτέρ με χαρακτήρα, που δεν ανεβάζει... σφυγμούς. Ακόμη κι αν έχει χάσει πέντε σουτ, αν η μπάλα του έρθει σε σημείω να σουτάρει, θα το κάνει! Μπορεί να παίξει στο δύο και στο τρία και ο Κατσικάρης τον υπολογίζει από την πρώτη μέρα. Κάτι που σημαίνει πως απέναντι στην Μπαρτσελόνα μπορεί να γίνει ο έκτος Έλληνας που θα φορέσει τα κιτρινόμαυρα.»
Και δεν σταμάτησαν εδώ να ξέρετε οι Ισπανοί. Συνέχισαν «θεοποιώντας» τους Έλληνες που πέρασαν από την ομάδα... Για δείτε:
Γιώργος Μπόγρης: Απόλλωνας
Το χάρισμά του ξεπερνούσε τις γραμμές του γηπέδου. Έπαιξε μία μόνο χρονιά στο νησί (2015-16), αλλά άφησε το σημάδι του. Κλειδί στα αποδυτήρια, σκληρός στο παρκέ και πάντα ανταγωνιστικός με την προσφορά του να ξεπερνά το φύλλο της στατιστικής. Εξακολουθεί να λείπει σε πολλούς στο Σαντιάγο Μαρτίν.
Κώστας Βασιλειάδης: Ηρακλής
Όπως και ο ήρωας, ο γιος του Δία (Κατσικάρης), ο Βασιλειάδης είναι συνηθισμένος να αντιμετωπίζει περίπλοκους στόχους. Δεν νιώθει την πίεση, αντίθετα πολλές φορές την απολαμβάνει.
Φώτης Λαμπρόπουλος: Άρης
Θεός του πολέμου που φόρεσε τα κιτρινόμαυρα από το 2011 ως το 2015. Ανταγωνιστικός και πάντα «αναζητώντας» το αντίπαλο καλάθι, ο Φώτης κατέκτησε το Copa del Principe και ήταν μέρος της ομάδας που ανέβηκε ξανά στην ACB. Τώρα είναι είδωλο της Μπόκα Τζούνιορς.
Μιχάλης Τσαϊρέλης: Ερμής
Όπως ο Θεός των μηνυμάτων και των ταξιδιών, ο Τσαϊρέλης ποτέ δεν προσαρμόστηκε στο νησί και επέστρεψε στη χώρα του τον Δεκέμβριο του 2014, έχοντας περιορισμένο χρόνο συμμετοχής.
Φώτης Κατσικάρης: Δίας
Ο πατέρας των θεών και υπεύθυνος για τη «μαγεία» που επιστρέφει στα Κανάρια. Φάνηκε σαν να πάτησε ένα κουμπί και να άλλαξαν όλα με μόλις δύό προπονήσεις, καταφέρνοντας να δημιουργήσει μια ατμόσφαιρα εμπιστοσύνης όταν τα πράγματα έδειχναν να πηγαίνουν προς το χειρότερο. Τώρα με την υπογραφή του Βασιλειάδη (Ηρακής) θα έχει κι έναν από τους παίκτες που εμπιστεύεται.
Λάζαρος Παπαδόπουλος: Διόνυσος
Έπαιξε σε έναν μόνο αγώνα με τα κιτρινόμαυρα, πριν αναγνωρίσει πως εξαιτίας προβλημάτων τραυματισμών, δεν μπορούσε να συνεχίσει. Πολύ οικείος και προσιτός, παρά το ότι είχε κατακτήσει τα πάντα στην καριέρα του, άφησε μόνο θετικές αναμνήσεις στην ομάδα.»
(Απόδοση από Diarios de Avisos)
