Ο Αλέκος Δάγλας αποτελεί έναν από τους προπονητές που έχουν αφήσει στο στίμα τους τόσο σε αντρικό όσο και σε γυναικείο επίπεδο, και προέρχεται από μια γενιά τεχνικών που κάνουν την διαφορά.
Ο νυν τεχνικός του ΚΑΟ Μελισσίων είναι από τους πλέον αρμόδιους να μιλήσουν τόσο για το πως βλέπει, αλλά και σκέφτεται τη συνέχεια των πρωταθλημάτων, για το επάγγελμα του προπονητή, την ομάδα του, ενώ μέσω του basketa.gr καταθέτει την δική του πρόταση.
Πως περνάει ο καιρός στην καραντίνα, και αν θεωρείς ότι τα πρωταθλήματα θα επιστρέψουν στη δράση. Και αν παρθεί τέτοια απόφαση, πόσο εφικτή είναι η άμεση επιστροφή : «Αναμφίβολα ζούμε μία πρωτόγνωρη κατάσταση με αυτή την πανδημία. Είναι κάτι που δεν περιμέναμε ότι θα ζήσουμε ειδικά στον 21ο αιώνα που θεωρούσαμε ότι οι επιστήμες είχαν την απάντηση στα πάντα. Αρχικά θα πρέπει να ακούμε προσεκτικά τις οδηγίες των ειδικών και να παραμείνουμε ψύχραιμοι. Εμείς ως προπονητές είμαστε άνθρωποι της πειθαρχίας και των κανόνων, έτσι και τώρα πρέπει όλοι μας να ακολουθήσουμε αυτό που λένε οι ειδικοί.
Προσωπικά ο καιρός στην καραντίνα περνάει αφιερώνοντας χρόνο στην οικογένεια μου, καθώς είναι μία καλή ευκαιρία να περάσω χρόνο με τα παιδιά μου. Αυτές οι μικρές οικογενειακές στιγμές είναι που μένουν. Όντας ένας αισιόδοξος άνθρωπος που πιστεύω ότι αυτή η καραντίνα μας δίνει την ευκαιρία να διαπιστώσουμε πόσο μεγάλη αξία είχαν κάποιες απλές συνήθειες. Μας δίνεται η δυνατότητα να εκτιμήσουμε εκ νέου κάποια απλά πράγματα που κάναμε στην καθημερινότητα μας χωρίς να τα χαιρόμαστε πραγματικά.
Από εκεί και πέρα, αρκετές ώρες της ημέρας ασχολούμαι με το μπάσκετ. Διαβάζω πολλά άρθρα και βιβλία μέσα από το διαδίκτυο, παρακολουθώ ανελλιπώς τα εξαιρετικά διαδικτυακά Σεμινάρια που κάνει ο ΣΕΠΚ και γενικότερα αφιερώνω χρόνο επανεξετάζοντας, επαναπροσδιορίζοντας, εμπλουτίζοντας και εξελίσσοντας κάποιες από τις μπασκετικές αρχές και σκέψεις μου.
Αναφορικά με τα πρωταθλήματα ευχή όλων θα ήταν να ολοκληρωθούν μέσα στους αγωνιστικούς χώρους. Αυτό είναι κάτι που θα θέλαμε όλοι! Για να γίνει, όμως κάτι τέτοιο υπάρχουν δύο βασικές προϋποθέσεις που θα πρέπει να είναι αδιαπραγμάτευτες. Η πρώτη αφορά την υγεία των αθλητών. Το μπάσκετ είναι άθλημα με έντονη σωματική επαφή και η υγεία όλων των συμμετεχόντων θα πρέπει να είναι προτεραιότητα. Αν είναι να ξεκινήσουν τα πρωταθλήματα θα πρέπει οι ειδικοί να πουν ποια μέτρα ασφαλείας θα πρέπει να τηρηθούν. Συνεχίζοντας, θεωρώ ότι θα χρειαστούν οπωσδήποτε 3-4 εβδομάδες προετοιμασίας και προπόνησης για να αποφύγουμε τραυματισμούς αλλά και για να υπάρχει μία καλή αγωνιστική εικόνα που να μην αλλοιώνει εν τέλει το πρωτάθλημα.
Ένα θέμα εξαιρετικά σημαντικό που νομίζω ότι θα πρέπει όλοι οι εμπλεκόμενοι να εξετάσουμε είναι οι οικονομικές συνέπειες που μπορεί να έχει η επιστροφή στους χώρους για τις ομάδες. Όλοι γνωρίζουν ότι αυτή τη στιγμή πολλές ομάδες χρωστάνε κάποια δεδουλευμένα, τα οποία πρέπει να εξοφληθούν. Αν επιστρέψουν αυτές οι ομάδες θα μπορέσουν να πληρώσουν τα χρωστούμενα τους αλλά και τους επόμενους μήνες εργασίας; Οι χορηγοί τους και οι υπόλοιπες πηγές εσόδων θα τους φέρουν όσα είχαν υπολογίσει; Αν η απάντηση είναι ναι τότε ας ξεκινήσουμε το πρωτάθλημα το συντομότερο, όμως αν η οικονομική κρίση που αφήνει ο κορονοϊός δημιουργήσει ένα μεγάλο και δυσαναπλήρωτο οικονομικό κενό στα ταμεία που δεν θα μπορέσει να καλυφθεί και θα φέρει ακόμα μεγαλύτερα χρέη τότε θα πρέπει να το σκεφτούμε διπλά».
Αποτελείς έναν προπονητή με τεράστια εμπειρία, τόσο σε αντρικό όσο και σε γυναικείο επίπεδο, και με επιτυχίες. Ποια θεωρείς ότι πρέπει να είναι η συνέχεια στην Α2 και αν έχεις κάποια πρόταση να καταθέσεις, λαμβάνοντας υπόψη μας όσα ακούγονται τον τελευταίο καιρό, και να έχεις σκεφτεί ένα συνολικό σχέδιο για τις κατηγορίες, έχοντας κοουτσάρει σε όλες : «Για εμένα το ελληνικό μπάσκετ έχει ένα σοβαρό πρόβλημα και τώρα είναι μία χρυσή ευκαιρία για ένα ολικό restart. Το ελληνικό μπάσκετ είναι μπερδεμένο και τώρα είναι μία καλή στιγμή για να γίνει ένα καλό ξεκαθάρισμα των εθνικών και των τοπικών κατηγοριών. Προσωπικά η πρόταση μου είναι να δημιουργηθoύν τρία μεγάλα group ομάδων που να χωρίζονται σε επαγγελματικά, ημιεπαγγελματικά και ερασιτεχνικά. Οι πρώτες δύο κατηγορίες που θα στελεχώνουν τα Εθνικά πρωταθλήματα θα πρέπει να έχουν ξεκάθαρους κανόνες, οικονομική διαφάνεια, συμβόλαια, εγγυητικές επιστολές και να βρίσκονται σε μία επαγγελματική κατάσταση ανεξαρτήτως οικονομικών μεγεθών. Θα πρέπει να υπάρχουν τόσες Εθνικές κατηγορίες όσες ομάδες μπορούν να ανταποκριθούν στα μίνιμουμ δεδομένα που θα έχει θεσπιστεί για το κάθε group.
Αναφορικά με τις ομάδες που θα βρίσκονται στο ερασιτεχνικό γκρουπ εκεί θα πρέπει να υπάρχει ξεκάθαρη προσέγγιση που θα αφορά αποκλειστικά την παραγωγική διαδικασία κι όχι μία ευκαιριακή άνοδο που απλά θα αφήσει χρέη. Αν χωριστούν τελείως αυτά τα δύο τότε δεν θα βλέπουμε και παράγοντες μπερδεμένους που δεν ξέρουν που ανήκουν ή τι θέλουν τελικά να κάνουν.
Προσωπικά θεωρώ ότι στην παρούσα φάση δεν έχουμε μία ταυτότητα ως μπασκετική χώρα για το τι θέλουμε να κάνουμε. Αν κάθε σύλλογος βλέπει ανάλογα με τα κριτήρια σε ποια από τις τρεις κατηγορίες μπορεί να ενταχθεί θα γνωρίζει και τις υποχρεώσεις που θα πρέπει να καλύψει τόσο οικονομικά όσο και αγωνιστικά. Αν γίνει ένας σωστός διαχωρισμός του επαγγελματικού, του ημιεπαγγελματικού και του ερασιτεχνικού αθλητισμού με ξεκάθαρες υποχρεώσεις και δεδομένα για την κάθε κατηγορία τότε θα μπορούμε να βαδίσουμε προς ένα καλύτερο μέλλον. Στην παρούσα φάση, αυτή η έλλειψη ξεκάθαρων κανόνων νομίζω ότι πλήττει τόσο το επαγγελματικό μπάσκετ όσο και την παραγωγική διαδικασία με το ένα να δουλεύει εις βάρος του άλλου».
Ανέλαβες πέρυσι τα Μελίσσια, ένα καινούργιο κλαμπ, και το έφερες στην Β' Εθνική. Δεν ξεκίνησε καλά η σεζόν, πιστεύεις μπορούσατε να την σώσετε, και τι έφταιξε περισσότερο στην πορεία σας : «Σίγουρα μπορεί να ήμασταν σε δύσκολη θέση όταν διεκόπη το πρωτάθλημα, όμως υπήρχαν ακόμα 9 αγωνιστικές και με βάση την απόδοση που είχαμε μετά τη διακοπή των Χριστουγέννων και σε συνδυασμό με το πρόγραμμά μας, όλα έδειχναν ότι θα μπορούσαμε να παλέψουμε μέχρι τέλους την παραμονή μας στην κατηγορία.
Αναφορικά με τους λόγους που η πορεία μας δεν ήταν αυτή που θέλαμε στον πρώτο γύρο, ο πρώτος λόγος ήταν η ατυχία με τον τραυματισμό του Παπαφλωράτου. Ένας παίκτης με τεράστια επιρροή στο παιχνίδι μας, ο οποίος για περίπου 10 αγωνιστικές δεν μπόρεσε να μας βοηθήσει όσο χρειαζόμασταν. Ο δεύτερος λόγους ήταν οι 4 αγώνες που χάθηκαν στο σουτ. Δύο σουτ που δεν βάλαμε και δύο που δεχτήκαμε επηρέασαν τη βαθμολογική συγκομιδή μας στον πρώτο γύρο».
Πως βλέπεις το οικονομικό επίπεδο τα επόμενα χρόνια, και δε πως κρίνεις το ότι παίκτες και προπονητές δεν μπαίνουν στην διάταξη των 800 ευρώ : «Αρχικά να πούμε κάτι σημαντικό. Όσοι προπονητές είχαν συμβόλαιο με ομάδες είτε ως πρώτοι προπονητές είτε ως προπονητές ακαδημιών έλαβαν αυτό το ποσό. Δυστυχώς, αυτή η κατάσταση αναδεικνύει ένα τεράστιο πρόβλημα που έχει ο κλάδος μας που αφορά τα συμβόλαια. Καλώς ή κακώς ο κλάδος μας φέρει μεγάλη ευθύνη που δεν μπόρεσε να κατοχυρώσει τη δουλειά του. Έχοντας, πλέον, αυτή την δυσάρεστη εμπειρία είναι μία εξαιρετική ευκαιρία παίκτες και προπονητές σε όλες τις εθνικές κατηγορίες να απαιτήσουμε συμβόλαια από τις ομάδες. Τώρα φάνηκε πόσο ανοχύρωτοι ήμασταν. Αν μπορέσει να υλοποιηθεί κι αυτό που προανέφερα με τις τρεις ξεκάθαρες κατηγορίες θα είναι ακόμα πιο εύκολο να μπουν οι κανόνες και να μπουν σωστές βάσεις σε όλο το οικοδόμημα του μπάσκετ».
