Ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους γίνεται σήμερα 47 ετών και το Basketa.gr παρουσιάζει ένα ξεχωριστό αφιέρωμα...
Η μητέρα του Ρίτα ήταν μία διάσημη αθλήτρια χάντμπολ στη Λιθουανία. Ωστόσο τον μικρό Σαρούνας τον κέρδισε από μικρή ηλικία μία σαφώς μεγαλύτερη πορτοκαλί μπάλα. Αυτή του μπάσκετ.
Ο πατέρας του αγαπούσε πολύ τον αθλητισμό κι έπειτα από ένα ταξίδι του στις ΗΠΑ του έδωσε βιντεοκασέτα με τα όσα είχαν συμβεί στο All Star Game εκείνης της χρονιάς. Από τότε το... μικρόβιο του μπάσκετ μπήκε για τα καλά στον οργανισμό του μεγαλύτερου αδερφού της οικογένειας, καθώς σε κάθε ευκαιρία έβλεπε όσα έκαναν οι Μάτζικ Τζόνσον και Ντράζεν Πέτροβιτς, καθώς αμφότεροι αποτελούσαν τα ινδάλματά του. Άλλωστε η μητέρα του του είχε πει όπως ο ίδιος θυμάται ότι: «Μια μέρα θα παίξεις στους Ολυμπιακούς Αγώνες». Η ίδια είχε λάβει μέρος σ' εκείνους του 1976 στη Μόντρεαλ.
Μετά από 24 χρόνια με την Εθνική Λιθουανίας κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ.
Σχολείο και κολέγιο στις ΗΠΑ
Βλέποντας το μεγάλο ταλέντο που είχαν στην οικογένεια, οι γονείς του έκαναν την πρόταση να κάνει το υπερατλαντικό ταξίδι. Κι αυτό συνέβη. Το Λύκειο του Solanco τον φιλοξένησε και το οδήγησε σε 25 νίκες από τους 27 αγώνες που έδωσε συνολικά. Ο Μπίλι Καν τον ανακάλυψε και του πρότεινε να παίξει στο κολέγιο του Maryland. Η πρόταση έγινε αποδεκτή από τον 18χρονο τότε Γιασικεβίτσιους και κάπως έτσι από το 1994 μέχρι το 1998 φόρεσε τα χρώματα των Terrapins. Παρά την καλή του παρουσία και τη συμμετοχή του στο ντραφτ του 1998, καμία ομάδα δεν πίστεψε στις δυνατότητές του. Ουδόλως όμως τον απασχόλησε αυτό, καθώς ο ίδιος ήξερε ότι είχε τεράστιες δυνατότητες και μία μέρα θα μπορούσε να πάρει το διαβατήριο για το ΝΒΑ.
Επιστροφή στην πατρίδα αλλά για λίγο
Μόλις έναν χρόνο έμελλε να παίξει στη Λιέτουβος Ρίτας. Κατά μέσο όρο σκόραρε 18 πόντους ανά αγώνα και μοίραζε πέντε ασίστ. Η Ολίμπια Λιουμπλιάνας τον... βρήκε και δεν δίστασε να διαθέσει αρκετά χρήματα ούτως ώστε να τον αποκτήσει. Εκεί έδειξε τι πραγματικά μπορεί να κάνει, με αποκορύφωμα τον εντός έδρας αγώνα με τον Ολυμπιακό τον οποίο θυμούνται πολύ καλά οι παλαιότεροι φίλοι των «ερυθρόλευκων», καθώς είχε σουτάρει 7/7 τρίποντα και είχε υποχρεώσει την ελληνική ομάδα σε ήττα...
Λατρεία και αναγνώριση στη Βαρκελώνη
Το καλοκαίρι του 2000 η Μπαρτσελόνα δεν άφησε την ευκαιρία να πάει χαμένη και τον πρόσθεσε στην περιφέρειά της, για να αποτελέσει ένα πανίσχυρο δίδυμο με τον νεαρό τότε Χουάν Κάρλος Ναβάρο. Μπορεί να χρειάστηκε τρία χρόνια, αλλά με τους «μπλαουγκράνα» κατέκτησε την Ευρωλίγκα και στη συνέχεια αποχώρησε. Πλέον οι φήμες τον θέλουν να επιστρέφει το καλοκαίρι στον ίδιο σύλλογο, αυτή την φορά ως προπονητής...
Μακάμπι και... ΝΒΑ
Αφού είχε πετύχει τον στόχο του αναζητούσε έναν νέο δελεαστικό προορισμό. Αυτόν τον βρήκε στη Μακάμπι Τελ Αβίβ που του πρόσφερε «χρυσάφι» για να τον πείσει να μετακομίσει στο Ισραήλ. Δεν το μετάνιωσε σε καμία περίπτωση καθώς σε δύο χρόνια στην «ομάδα του Λαού» σήκωσε ισάριθμες φορές το τρόπαιο της Ευρωλίγκας κι αγαπήθηκε όσο λίγοι. Άλλωστε υπέγραψε τον θρίαμβο με 118-74 στον τελικό του 2004 με τη Σκίπερ Μπολόνια, στη μεγαλύτερη διαφορά που έχει σημειωθεί σε τελικό...
Τον Ιούλιο του 2005 αποδέχτηκε την προσφορά των Ιντιάνα Πέισερς για τριετές συμβόλαιο έναντι δώδεκα εκατομμυρίων δολαρίων. Έπαιξε 112 παιχνίδια με 7,3 πόντους και 3 ασίστ κατά μέσο όρο ανά αγώνα, αλλά στις ΗΠΑ τον θεωρούσαν πολύ αργό για τη θέση του πόιντ γκαρντ! Τον Ιανουάριο του 2007 δόθηκε μέσω ανταλλαγής στους Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς που έμοιαζαν από την αρχή της -σύντομης- θητείας του εκεί να θέλουν να τον ξεφορτωθούν. Αυτό συνέβη, καθώς εξαγόρασαν τον τελευταίο χρόνο του συμβολαίου του στις 20/9 εκείνης της χρονιάς. Η απόφαση για επιστροφή στην Ευρώπη ήταν ειλημμένη.
Στην Ελλάδα για τον Παναθηναϊκό
Ο μάνατζερ του Λουτσιάνο Καπικιόνι γνωρίζοντας ότι θα έμενε ελεύθερος από τους τωρινούς πρωταθλητές του ΝΒΑ, άρχισε να τον προτείνει σε όλη την «αφρόκρεμα» της Ευρωλίγκας. Το σίριαλ ήταν μεγάλο και η ομάδα που φαινομενικά είχε προβάδισμα για να τον αποκτήσει ήταν ο Ολυμπιακός. Μάλιστα κατά την άφιξή του για φιλικά παιχνίδια της Εθνικής Λιθουανίας πριν το Ευρωμπάσκετ της Ισπανίας, κάποιος του είχε περάσει ένα ερυθρόλευκο κασκόλ στον λαιμό. Δίχως ίχνος τακτ το έβγαλε πειραγμένος... Εκεί άρχισαν αρκετοί να υποψιάζονται αυτό που θα επακολουθούσε. Ο Παναθηναϊκός δούλευε πυρετωδώς την περίπτωσή του και τελικά τον ανακοίνωσε επίσημα στις 25/9 προσφέροντάς του ένα μυθικό συμβόλαιο (περίπου 3,5 εκατομμυρίων ευρώ) και πληρώνοντας το buy out του. Στο «τριφύλλι» έζησε και πάλι στιγμές δόξας. Κατέκτησε το triple crown του 2009 με μεγάλες εμφανίσεις στο Final Four του Βερολίνου και αγαπήθηκε από τον κόσμο, στον οποίο ανταπέδωσε με μεγάλες εμφανίσεις και ουκ ολίγες σπουδαίες στιγμές κι εμπνεύσεις.
Εκεί και πάλι πίσω...
Η επιστροφή του στη Λιέτουβος το Νοέμβριο του 2010 ήταν γεγονός. Πολλοί απόρησαν αλλά ήξερε καλά τι έκανε, καθώς ήλπιζε να βρει τον παλιό καλό του εαυτό μετά τον τραυματισμό του στο γόνατο. Πολύ σύντομα τα κατάφερε και η Φενέρμπαχτσε τον Ιανουάριο του 2011 πλήρωσε buy out και τον πρόσθεσε στο ρόστερ της ελπίζοντας να την βοηθήσει να φτάσει στο Final Four. Αυτό δεν συνέβη και ο ίδιος δεν ήταν ικανοποιημένος από το κλαμπ, με αποτέλεσμα να μην επεκτείνει τη συνεργασία του.
Σε αυτό το σημείο μπήκε ξανά στη ζωή του ο Παναθηναϊκός. Οι «πράσινοι» είχαν κατακτήσει την Ευρωλίγκα για έκτη φορά και ήθελαν να παραμείνουν ισχυροί. Τον απέκτησαν και στη μονοετή δεύτερη θητεία του, τους βοήθησε να φτάσουν στο Final Four της Κωνσταντινούπολης, αλλά και να κατακτήσουν το Κύπελλο Ελλάδας.
Ξανά στην Μπάρτσα και φινάλε
Το κύμα αποχωρήσεων από τον Παναθηναϊκό το 2012 δεν είχε ως εξαίρεση τον «Σάρας», καθώς οι μόνοι που παρέμειναν ήταν οι Δημήτρης Διαμαντίδης και Κώστας Τσαρτσαρής. Ο 36χρονος τότε Λιθουανός υπέγραψε στην Μπαρτσελόνα. Με τους Καταλανούς πήγε σ' ένα ακόμα Final Four, αυτό του Λονδίνου το 2013, αλλά η ομάδα του έχασε στον ημιτελικό από τη Ρεάλ Μαδρίτης. Μόλις τελείωσε η χρονιά έμεινε ελεύθερος και η Ζαλγκίρις του πρότεινε συνεργασία... Αυτή ήταν η αρχή του τέλους για την καριέρα του ως παίκτης, αλλά και το ξεκίνημα μίας καριέρας στην άκρη των πάγκων.
Όλοι ήξεραν τι θα συμβεί
Το καλοκαίρι του 2014 ανακοινώνει την αποχώρησή του από την ενεργό δράση... Άμεσα γίνεται γνωστό ότι εντάσσεται στο προπονητικό επιτελείο της ομάδας του Κάουνας... Και η αντίστροφη μέτρηση είχε αρχίσει! Ο Γκιντάρας Κράπικας είναι ο χεντ κόουτς, αλλά είναι κοινό μυστικό ότι θα τον διαδεχθεί ο Γιασικεβίτσιους. Η κακή πορεία της ομάδας βοηθάει και στις 13/1/2016 ο «Σάρας» αναλαμβάνει ως πρώτος προπονητής του κλαμπ. Από τότε το μπάσκετ που παίζει η Ζαλγκίρις έχει προκαλέσει θετικές εντυπώσεις, ενώ σταθερά «τρυπάει» το ταβάνι της, ανεξάρτητα αν χάνει αρκετούς παίκτες κάθε καλοκαίρι για οικονομικούς λόγους.
Από το 2020 μετακόμισε στην Καταλονία και την αγαπημένη του Μπαρτσελόνα έχοντας αφήσει ανάμεικτες εντυπώσεις κι έχοντας έως τώρα καλές και κακές στιγμές. Αν και είναι βέβαιο ότι πλέον ο Γιασικεβίτσιους θεωρείται ένας από τους καλύτερους προπονητές της Ευρώπης, ενώ ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς έχει εκφράσει δημόσια τη σιγουριά του ότι θα γίνει ένας από τους καλύτερους όλων των εποχών... Το 2017 αρνήθηκε την πρόσκληση του Γκρεγκ Πόποβιτς για το Summer League του ΝΒΑ, δείχνοντας διατεθειμένος να φτάσει πρώτα στην κορυφή της Ευρώπης και στη συνέχεια να εξετάσει πιθανή μετακόμιση στις ΗΠΑ... Ό,τι έκανε και ως παίκτης...
Οι τίτλοι
Στην καριέρα του ως αθλητής πανηγύρισε 23 (!) τίτλους μεταξύ των οποίων τέσσερις Ευρωλίγκες. Με την Εθνική Λιθουανίας φόρεσε το χρυσό μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ του 2003 στη Σουηδία, ενώ πήρε δύο χάλκινα στο Ευρωμπάσκετ του 2007 στη Μαδρίτη, αλλά και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ το 2000. Ως προπονητής έχει προλάβει να κατακτήσει πέντε διαδοχικά πρωταθλήματα Λιθουανίας (2016, 2017, 2018, 2019, 2020), ένα πρωτάθλημα Ισπανίας (2021), δύο Κύπελλα της χώρας της Ιβηρικής Χερσονήσου αλλά ο μεγάλος στόχος δεν είναι άλλος από την κατάκτηση της Ευρωλίγκας, κάτι που αν δεν συμβεί, δύσκολα θα παραμείνει στην άκρη του πάγκου των «μπλαουγκράνα»....
Δείτε ορισμένες στιγμές του «Σάρας» και με τη φανέλα του παίκτη, αλλά και με το σακάκι του προπονητή...
