Κάθε αρχή λένε ότι είναι και δύσκολη. Η Ρόδος, ο Κολοσσός και η Basket League αποτελούν την αρχή της εκτός Σερβίας επαγγελματική καριέρας του Στέφαν Μομίροφ, ο οποίος πριν κλείσει τα 22 του χρόνια (19/12/1999), έκανε το... τολμηρό βήμα. Η περσινή αποδοτική χρονιά στη Μέγκα αποτέλεσε το διαβατήριό του, με τον Ηλία Καντζούρη να αποφασίζει να εμπιστευτεί μια θέση ξένου σε έναν νεαρό Σέρβο γκαρντ που θα έβγαινε για πρώτη φορά έξω από τη χώρα του. Ο Μομίροφ έδειξε από νωρίς ότι... δεν χαμπαριάζει και ότι είναι έτοιμος. Το περασμένο Σάββατο στη μεγάλη νίκη του Κολοσσού στο Αλεξάνδρειο ήταν ο πρώτος σκόρερ της ομάδας του με 19 πόντους, πήρε και 9 ριμπάουντ και ήταν καθοριστικός στην εξέλιξη του αγώνα.
«Τον παρακολουθούσα δυο χρόνια, αλλά το καλοκαίρι που μας πέρασε έκρινα ότι πλέον ήταν έτοιμος. Μετά από μια μεγάλη χρονιά στη Μέγκα έδειχνε ότι είχε έρθει η ώρα να κάνει το βήμα για το εξωτερικό», εξιστορεί ο Ηλίας Καντζούρης για το πώς πήρε την απόφαση να δώσει συμβόλαιο στον Μομίροφ. «Στο πλαίσιο της αναζήτησης της αγοράς, δημιουργείται ένα τεράστιο αρχείο με διαφορετικές περιπτώσεις και για διαφορετικές συνθήκες. Σίγουρα ένα κομμάτι είναι να προσπαθούμε να βρούμε και νέα παιδιά που θα έχουν τεράστιο κίνητρο και να προβλέπουμε φυσικά έγκαιρα ότι θα έχουν και τη δυνατότητα, την ικανότητα, να σταθούν εκεί που τους θέλεις.
Είναι γεγονός ότι μέχρι τώρα μας δίνει μια αρκετά καλή βοήθεια, αλλά έχει πολύ δρόμο μπροστά του και πολλά πράγματα να βελτιώσει. Για να πεις δηλαδή ότι είναι έτοιμος για το επόμενο βήμα στην καριέρα του, είναι μακρύς ο δρόμος. Είναι πάντως... μαγκάκι, έχει την αυτοπεποίθηση και δε φοβάται κάτι».
Το ερώτημα βέβαια παραμένει. Πώς αποφασίζεις να ρισκάρεις τη μια θέση των ξένων, που συνήθως όλοι επιδιώκουν τη μεγαλύτερη δυνατή ασφάλεια, σιγουριά και... πεπατημένη σε ένα νέο παιδί που δεν έχει ξαναπαίξει έξω από την πατρίδα του. «Στη διαδικασία αναζήτησης που ανέφερα, ψάχνεις εκπληκτικές λεπτομέρειες αν θέλεις να μειώνεις τα ρίσκα. Πρέπει να προσπαθήσεις να μάθεις όλες τις συνήθειες, τις συμπεριφορές, που λέει ο λόγος μέχρι τι ώρα... πηγαίνει στην τουαλέτα. Στην Αδριατική λίγκα έχω ένα αρκετά καλό δίκτυο, αρκετοί παίκτες που έχω συνεργαστεί στο παρελθόν στις ομάδες έχουν αναλάβει πόστα εκεί, προπονητές ή γενικοί διευθυντές και υπάρχει τρόπος και μια βεβαιότητα στη συλλογή πληροφοριών.
Ολοι όσοι μίλησα μου είπαν ότι έχει το χαρακτήρα για να μπορέσει να σταθεί στο εξωτερικό να κάνει την αρχή και δικαιώσει την επιλογή. Εντάξει, έτσι κι αλλιώς κάθε απόφαση για όποιον παίκτη έχει και το ρίσκο της, αναζητώντας το κάθε κομμάτι που θα ταιριάζει στο παζλ που φτιάχνεις.
Εμείς φέτος αρχίσαμε με το σκεπτικό να δημιουργηθεί ένα κράμα από έμπειρα παιδιά μαζί με άλλα που θα είναι... πεινασμένα, θα έχουν τη φλόγα. Ολα χρειάζονται στο μπάσκετ, το θέμα είναι πώς θα ταιριάξεις τη χημεία κι εμείς ακόμα προσπαθούμε να το φτιάξουμε. Τα κριτήρια είναι πολύ συγκεκριμένα και για την ώρα δείχνει να έχει «κουμπώσει». Θα επαναλάβω πάντως ότι πέρα από αυτά που βλέπεις αναζητώντας έναν παίκτη, είναι πολύ σημαντικό το δίκτυο που έχεις για τη συλλογή πληροφοριών. Να είσαι κατά το δυνατόν πιο βέβαιος για το χαρακτήρα, το περιβάλλον τις συνήθειες».
