Η Ρεάλ Μαδρίτης κατάφερε να φτάσει μετά κόπων και βασάνων στα προημιτελικά της Ευρωλίγκα και το Basketa.gr παρουσιάζει τον «τελευταίο χορό» μιας μεγάλης ομάδας, που για μια δεκαετία «σάρωσε» τα πάντα, αλλά τώρα πρέπει να πάρει αποφάσεις.
Ήταν Μάιος του 2011. Η Ρεάλ Μαδρίτης πήγαινε στο Final Four της Βαρκελώνης, έχοντας καταφέρει ήδη να ξεπεράσει μια μεγάλη «φουρτούνα» με την πρόκριση επί της Βαλένθια σε μια δραματική σειρά playoffs και διαθέτοντας, παράλληλα, την ευκαιρία να διεκδικήσει τον τίτλο στην έδρα της «αιωνίας» αντιπάλου, Μπαρτσελόνα. Ο «διασυρμός» από Μακάμπι και Σιένα, όμως, με τις τρεις ομάδες να βλέπουν τον Παναθηναϊκό να παίρνει το έκτο ευρωπαϊκό του, έφερε μια σειρά αποφάσεων, με τον αντικαταστάτη του αποτυχημένου Έτορε Μεσίνα, Εμανουέλε Μολίν, να απομακρύνεται.
https://www.youtube.com/watch?v=NCg8Kl6QC8c&ab_channel=RetroGamesCollector
Σε εκείνο το σημείο, η «Βασίλισσα» έδωσε τα ηνία σε έναν τότε ταλαντούχο Βάσκο τεχνικό. Ο Πάμπλο Λάσο προερχόταν από μια τετραετία στην Χιπουσκόα και ήταν σε ηλικία 44 ετών, όταν η διοίκηση της ομάδας του έδωσε την ευκαιρία, έχοντας καταφέρει να αποδώσει έργο τόσο στο σύλλογο του Σαν Σεμπαστιάν όσο και στις Καστεγιό, Καντάμπρια και Βαλένθια. Η Ρεάλ εντόπισε το ταλέντο του και θέλησε να του αφήσει τα «γκέμια», σε μια κίνηση που δε θα μετάνιωνε ποτέ.
Από το 2011 κι εντεύθεν, ο Λάσο έχει «σπάσει» σχεδόν κάθε ρεκόρ κι έχει δημιουργήσει τη δική του κουλτούρα στην πρωτεύουσα της Ισπανίας. Είναι ήδη ο πρώτος σε συμμετοχές στην ιστορία του συλλόγου, οδεύοντας ολοταχώς για τις 800 παρουσίες στον πάγκο έναντι των 734 του σπουδαίου Λόλο Σάινθ, ενώ «κυνηγά» μόνο τον εν λόγω κόουτς και το μοναδικό Πέδρο Φεράντιθ, που έχουν 22 και 27 τίτλους αντίστοιχα με τη Ρεάλ, διαθέτοντας 20 αυτή τη στιγμή.
https://www.youtube.com/watch?v=eP_KJZ5elt8&ab_channel=EUROLEAGUEBASKETBALL
Μέσα σε αυτά τα χρόνια, μάλιστα, κατάφερε να δημιουργήσει έναν «κορμό» παικτών, που εγγυήθηκε όλες αυτές τις επιτυχίες. Πόσο μπορούν να συνεχίσουν μαζί, όμως, με τα χρόνια να έχουν περάσει; Το Basketa.gr εξηγεί γιατί η φετινή χρονιά της Ρεάλ είναι το… Last Dance ορισμένων προσώπων, με τον προπονητή της ομάδας, που φαίνεται έτοιμος να ανανεώσει, να χρειάζεται επειγόντως να πάρει αποφάσεις.
Εν αρχή ην οι Ισπανοί, οι νίκες… και ο Κάρολ
Για να τα λέμε όλα, πάντως, η Ρεάλ δεν είχε κακό ρόστερ το 2011, πριν αναλάβει ο Λάσο τα ηνία. Απεναντίας, διέθετε ένα μεγάλο μέρος των μετέπειτα επιτυχιών της, όπως και των αντίστοιχων της Εθνικής Ισπανίας, αφού ο Βάσκος τεχνικός βρήκε ήδη διαθέσιμους τους Σέρχιο Γιουλ, Σέρχιο Ροντρίγκεθ, Φελίπε Ρέγιες, Νίκολα Μίροτιτς, Άντε Τόμιτς και Κάρλος Σουάρεθ. Δε θα μιλήσουμε για τους Πάμπλο Πριχιόνι και Χόρχε Γκαρμπαχόσα, οι οποίοι αποχώρησαν.
Ο Λάσο, λοιπόν, όχι μόνο δεν άφησε αυτή τη βάση παικτών ανεκμετάλλευτη, αλλά την ενίσχυσε κιόλας με την απόκτηση του Ρούντι Φερνάντεθ και του Σερζ Ιμπάκα, με τον πρώτο ειδικά τότε να έρχεται από το ΝΒΑ και να αφήνει μια στόφα σούπερ σταρ, που οι υπόλοιποι παίκτες δε διέθεταν ακόμη, όντες αρκετά νέοι εκείνη την περίοδο. Οι Ισπανοί, όμως, πάντα βρίσκονταν σε πρώτο πλάνο και σε αυτούς προστέθηκε ένας Αμερικανός, που έμελλε να… ασπαστεί την χώρα, με τη Ρεάλ να βρίσκει έναν εμβληματικό ξένο στο πρόσωπο του Τζέισι Κάρολ.
https://www.youtube.com/watch?v=hbBHkp0q5_A&ab_channel=EUROLEAGUEBASKETBALL
Ακολουθώντας αυτήν ακριβώς τη λογική, η άνοδος της «Βασίλισσας» ήταν εμφανής και τα πρώτα… προειδοποιητικά σήματα δόθηκαν στην Ευρώπη το 2013 και το 2014, όταν έπαιξε στον τελικό της Ευρωλίγκα, χάνοντας από Ολυμπιακό και Μακάμπι. Την ίδια ώρα, οι τίτλοι έρχονταν στην Ισπανία, καθώς στην ίδια τριετία είχε καταφέρει να κατακτήσει ήδη έξι τίτλους με ένα πρωτάθλημα, δύο Κύπελλα και τρία Σούπερ Καπ.
https://www.youtube.com/watch?v=TxDbX8ARlOQ&ab_channel=EUROLEAGUEBASKETBALL
https://www.youtube.com/watch?v=57ocx0hOFac&ab_channel=EUROLEAGUEBASKETBALL
Ο Λάσο, με λίγα λόγια, εμπιστεύτηκε το ταλέντο των παικτών από την πατρίδα του, που γνωρίζουν όσο κανείς άλλος το τι σημαίνει να παίζεις για το μεγαλύτερο σύλλογο του κόσμου. Δε θέλησε να φέρει παίκτες… Galacticos από άλλες χώρες, όπως είχε γίνει κάποτε στο ποδόσφαιρο, αλλά να τους δημιουργήσει εκείνος και να μείνει έτσι στην κορυφογραμμή της Ισπανίας και της Ευρώπης.
Έφτιαξε τους σούπερ σταρ και βρήκε… εργάτες να τους στηρίξουν
Πώς, όμως, η Ρεάλ κατάφερε μέσα στα χρόνια να κατακτήσει ολόκληρη την Ευρώπη, εξασφαλίζοντας κάθε χρόνο σχεδόν την παρουσία της στο Final Four και παίρνοντας δύο φορές το τρόπαιο, μία το 2015 με τον Ολυμπιακό και μία το 2018 με την Φενέρ; Όπως αναφέραμε μόλις πριν από λίγο, λοιπόν, ο Λάσο ήταν εκείνος που δημιούργησε τους σούπερ σταρ μέσα από τη διαδικασία… της νίκης, που έδινε αυτοπεποίθηση.
Ο Γιουλ και ο Ροντρίγκεθ, για παράδειγμα, δεν είχαν την ίδια στόφα σούπερ σταρ με εκείνη, που διέθετε ο Ρούντι το 2011, όταν συναντήθηκαν μαζί, αλλά στα χέρια του Λάσο άρχισαν να αναπτύσσουν το παιχνίδι τους και να γίνονται οι φοβεροί παίκτες, που γνωρίζουμε σήμερα. Ο Γιουλ, άλλωστε, εξελίχθηκε σε ηγέτη της ίδιας της Ρεάλ και ο Σέρχιο έχει κάνει το ίδιο σε Μόσχα και Μιλάνο, οδηγώντας στη κορυφή ΤΣΣΚΑ και Αρμάνι, αποτελώντας εγγύηση επιτυχίας.
https://www.youtube.com/watch?v=LnLLwGG7KrM&ab_channel=EUROLEAGUEBASKETBALL
https://www.youtube.com/watch?v=kaAtxBdHOic&ab_channel=MegaTobins696
Ο Ρέγες, παράλληλα, έπαιξε το πιο ώριμο μπάσκετ της ζωής του, ο Κάρολ έγινε ο κορυφαίος σουτέρ της Ευρώπης, ο Ράντολφ μετατράπηκε σε μια σταθερή αξία κοντά στο καλάθι, ενώ ο Αγιόν έγινε ένας σπουδαίος σέντερ, όπως συμβαίνει και τώρα με τον Ταβάρες. Μέσα σε όλους αυτούς, φυσικά, δεν μπορούμε να ξεχάσουμε και το… φαινόμενο Ντόντσιτς, ο οποίος από την αρχή έως το τέλος, στη διαδρομή του στη Ρεάλ, οφείλει πολλά στον άλλοτε πια προπονητή του, έτοιμος να κατακτήσει και το ΝΒΑ.
Ο Λάσο, όμως, γνώριζε πως μόνο με τους σούπερ σταρ δε θα μπορούσε να πάει μπροστά, αλλά χρειαζόταν ορισμένους παίκτες, που θα «θυσίαζαν» την προσωπική τους προβολή παρά τη «λάμψη» της Ρεάλ, για να προσφέρουν στο σύνολο ως αληθινοί εργάτες. Στον τελικό του 2015 με τον Ολυμπιακό, άλλωστε, πολλά οφείλονται στους Νοτσιόνι, Ρίβερς και Ματσιούλις, που έκαναν ένα κορυφαίο παιχνίδι, ενώ φυσικά πέρασαν κι άλλοι παρόμοιοι παίκτες, όπως ο Μπουρούσης, ο Σλότερ, ο Μεζρί, ο Ντάρντεν, ο Χάντερ, ο Τέιλορ, ο Πρέπελιτς και ο Κοζέρ.
https://www.youtube.com/watch?v=H_m6oa4IY0A&ab_channel=EUROLEAGUEBASKETBALL
«Εργοστάσιο» για τους επόμενους σπουδαίους
Ο Λάσο, την ίδια ώρα, έχει καταφέρει να συνδυάζει τα αποτελέσματα και τους τίτλους, με την ανάδειξη νέων, ταλαντούχων παικτών με προοπτική να πρωταγωνιστήσουν. Και για όσους απορούν στην Ελλάδα για το πώς μπορούμε να πετύχουμε αυτό το συνδυασμό, η απάντηση είναι μία και ξεκάθαρη: Οι παίκτες αυτοί παίρνουν από νωρίς χρόνο συμμετοχής και ελευθερία να δείξουν το ταλέντο τους, στοιχείο που, άλλωστε, διακρίνει την ισπανική σχολή.
Εκτός των παικτών που μετέτρεψε σε σούπερ σταρ, ο Λάσο ήξερε ποιον να εντοπίσει, για να τους συνδράμει και, ενδεχομένως, να τους ξεπεράσει. Αυτό κατάφερε στην περίπτωση του Λούκα Ντόντσιτς, ο οποίος άρχισε να παίζει σε ηλικία 17 ετών τη σεζόν 2015-2016, φτάνοντας σε σημείο να οδηγήσει τη Ρεάλ στην κορυφή της Ευρώπης ως ο ηγέτης της δύο χρόνια αργότερα.
https://www.youtube.com/watch?v=LJEvoaKZeks&ab_channel=RealSPGHighlights
Μαζί του, φυσικά, υπήρχαν κι άλλοι παίκτες, όπως ο Μίροτιτς, που αργότερα πήρε επίσης το δρόμο για το ΝΒΑ, ο Ιμπάκα, έστω κι αν έπαιξε λίγο στη Ρεάλ προτού βρεθεί στο «μαγικό κόσμο», κάτι που ισχύει και για τον Ουίλι Ερνανγκόμεθ. Ο Φακούντο Καμπάτσο αγωνίστηκε περισσότερα χρόνια στους «Μερένχες» και μαζί με τον Ντόντσιτς είχε καταφέρει να δημιουργήσει ένα φοβερό δίδυμο, ενώ ο Γκάμπριελ Ντεκ αποτελεί το τελευταίο σχετικό παράδειγμα.
https://www.youtube.com/watch?v=VicvjCI-ah8&ab_channel=RealMadridBaloncesto
https://www.youtube.com/watch?v=XGhZ8YJBXBI&ab_channel=EUROLEAGUEBASKETBALL
https://www.youtube.com/watch?v=3pg1GIkPtUo&ab_channel=MickeyMickeal
Υπάρχει, όμως, και συνέχεια όπως φάνηκε στο τελευταίο ντέρμπι με την «Μπάρτσα», όπου η Ρεάλ νίκησε με τη συμβολή του Ουσμάν Γκαρούμπα και του Τριστάν Βούκτσεβιτς, δύο παιδιών που φαίνεται να έχουν σπουδαίο μέλλον μπροστά τους. Αν κοιτάξει κανείς το φετινό ρόστερ, άλλωστε, θα βρει κι άλλους ταλαντούχους παίκτες γεννημένους μετά το 2000, όπως ο Ματέο Σπανιόλο, ο Χουάν Νούνιεθ, ο Ελί Εντιαγιέ, ο Κονσταντίν Κονσταντίνοφ και ο Ουρμπάν Κλαβζάρ. Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει το πόσοι από αυτούς θα στεριώσουν, αλλά είναι ενδεικτικό της πρόθεσης του Λάσο για τη μετάβαση στην επόμενη γενιά.
https://www.youtube.com/watch?v=0JjIEEH86pg&ab_channel=BasketballNews
https://www.youtube.com/watch?v=iZp8Q2z81pQ&ab_channel=Eurospects
https://www.youtube.com/watch?v=2BNTeBQdWMs&ab_channel=ACB
Ο «τελευταίος χορός» της μεγάλης γενιάς
Έχει έρθει, όμως, και η ώρα του απολογισμού για αυτή τη δεκαετία. Η Ρεάλ κατάφερε με ένα μεγάλο και σταθερό «κορμό» παικτών να διατηρείται στην κορυφή, κάνοντας κάθε καλοκαίρι λίγες και στοχευμένες κινήσεις, όπου «πονούσε». Το γκρουπ των Γιουλ, Ρούντι, Κάρολ, Τόμπκινς, Τέιλορ, Ταβάρες, Ρέγες, Ράντολφ και Κοζέρ έχει, ωστόσο, έναν αυξημένο μέσο όρο ηλικίας, που είναι πολύ δύσκολο, ακόμη κι αν φυσικά η αξία τους δεν αμφισβητείται, να ανταποκριθεί στα στάνταρ δύο εξαιρετικά απαιτητικών διοργανώσεων, όπως η Ευρωλίγκα και το πρωτάθλημα Ισπανίας.
Ο μοναδικός εξ όλων αυτών, άλλωστε, που είναι κάτω των 30 ετών, είναι ο Ταβάρες στα 29, με τους υπόλοιπους να είναι από 31 έως 41 ετών, χωρίς να μετράμε τους Λαπροβίτολα και Τάιους, που επίσης έχουν ξεπεράσει τα 30, αλλά δε θα έλεγε κανείς πως είναι βασικά και μακροχρόνια στελέχη αυτού του «κορμού», που αναφέραμε.
https://www.youtube.com/watch?v=dUtWVc2Pv9s&ab_channel=EUROLEAGUEBASKETBALL
Είναι πολύ πιθανό, λοιπόν, στη σειρά αυτή με την Εφές να βλέπουμε το… Last Dance αυτής της σπουδαίας γενιάς, με τον Πάμπλο Λάσο να χρειάζεται να κάνει ένα «φρεσκάρισμα» το καλοκαίρι, ακόμη κι αν αυτό το σύνολο έφτανε μέχρι την κούπα. Πρόσφεραν ήδη, άλλωστε, τα μέγιστα για να είναι η Ρεάλ «αφεντικό» της Ευρώπης αυτή τη δεκαετία και το τέλος τους πρέπει να είναι αναλόγως ένδοξο.
Το καλό για την ομάδα είναι, ότι ο Λάσο έχει προνοήσει με τους ουκ ολίγους νέους παίκτες, που έχει φέρει στο ρόστερ, όπως και στο πεδίο των μεταγραφών, με την απόκτηση του Βενσάν Πουαριέ να δείχνει γρήγορα αντανακλαστικά, όπως και το ότι η Ρεάλ μπορεί να αποκτήσει όποιον θέλει. Και με τον άνθρωπο που έχει στον πάγκο, μπορεί να αισθάνεται σίγουρη για τη μετάβαση, που δεν αργεί…
https://www.youtube.com/watch?v=0BY8171wHco&ab_channel=RealMadridBaloncesto
