Ο Δημήτρης Ιτούδης ανανέωσε τη συνεργασία του με την ΤΣΣΚΑ μέχρι το 2023 και το Basketa.gr θυμάται τους σταθμούς του Έλληνα τεχνικού στη Μόσχα, που δείχνουν πως είναι κάτι παρπάνω από ένας κορυφαίος Έλληνας τεχνικός.
Αν ρωτούσατε κάποιον πριν από περίπου 20 χρόνια, τότε που ακόμη στην Ελλάδα είχαμε μια άκρατη… ξενομανία, παρά τις και τότε επιτυχίες Ελλήνων τεχνικών, το ότι ένα δικό μας δημιούργημα θα έκλεινε δεκαετία στον πάγκο κορυφαίας ευρωπαϊκής ομάδας, θα σας αμφισβητούσε έντονα το λιγότερο. Μπορεί ο καιρός να πέρασε και το ελληνικό μπάσκετ να διέρχεται την κρίση του, φτάνοντας μέχρι και στο επίπεδο των διαιτητών, αλλά οι προπονητές του εξωτερικού είναι εκείνοι, που κρατούν ακόμη τη σημαία ψηλά, όντες στο «πάνθεον» του ευρωπαϊκού μπάσκετ.
Ο Δημήτρης Ιτούδης, όμως, δε βρίσκεται απλά στο «πάνθεον» του ευρωπαϊκού μπάσκετ, αλλά ειναι το ίδιο το «πάνθεον». Ο κορυφαίος Έλληνας προπονητής αυτή τη στιγμή δεν απέκτησε αυτό το ρόλο, επειδή κάποιος αποφάσισε να του τον δώσει αυθαίρετα, ούτε και τον… έκλεψε αδικώντας συναδέλφους του. Χρειάστηκε να περάσει μέσα από χρόνια αμφισβητήσεων στο πρόσωπό του για το πόσο ικανός είναι ως πρώτος προπονητής, καθώς και σκληρής δουλειάς υπό κάθε συνθήκη, ακόμη κι αν θεωρητικά η ΤΣΣΚΑ του παρέχει τα πάντα.
Όλα όσα έχει καταφέρει, λοιπόν, μέχρι το σημείο της ανανέωσης του συμβολαίου με τους Μοσχοβίτες έως το 2023, μόνο τυχαία δεν είναι. Και μόνο το γεγονός, ότι θα έχει παραμένει σε έναν από τους πιο «ηλεκτρικούς» πάγκους για δέκα ολόκληρα χρόνια σημαίνει πολλά και το Basketa.gr θυμάται όσα έχει καταφέρει από το 2014 έως σήμερα στη Ρωσία, που δείχνουν πως αποτελεί έναν κορυφαίο τεχνικό.
https://www.youtube.com/watch?v=3dHw0064UmM&ab_channel=EUROLEAGUEBASKETBALLEUROLEAGUEBASKETBALLVerified
Από την έκπληξη της Μπάνβιτ στην πρώτη «κατραπακιά»
Ο Ιτούδης, μετά το τέλος της συνεργασίας του με τον Παναθηναϊκό, ύστερα από 13 ολόκληρα χρόνια στο πλευρό του Ζέλικο Ομπράντοβιτς και μια παρεξήγηση με την νέα διοίκηση του Δημήτρη Γιαννακόπουλου, έκανε τη σωστή κίνηση να ηρεμήσει για έναν χρόνο, να περιμένει και να πάρει μετά την επόμενη απόφασή του.
https://www.youtube.com/watch?v=5BImbAfggKg&ab_channel=EUROLEAGUEBASKETBALLEUROLEAGUEBASKETBALLVerified
Κάπως έτσι, το καλοκαίρι του 2013 αποφασίζει να πάει στην Μπάνβιτ και, ύστερα από έναν εξαιρετικό πρώτο χρόνο και εκμεταλλευόμενος τις «αναταραχές» στην ΤΣΣΚΑ, κεφαλαιοποιεί στο μέγιστο τη σεζόν αυτή με την τουρκική ομάδα και παίρνει θέση σε έναν εκ των πιο δύσκολων πάγκων της Ευρώπης, αν όχι τον πιο δύσκολο βάσει επένδυσης και απαιτήσεων.
Στην αρχή, όμως, δεν είναι εύκολα τα πράγματα. Η «Αρκούδα» μπορεί να είναι πιο πειστική από ποτέ αγωνιστικά, ξεπερνώντας την εσωστρέφεια, που είχε προκύψει στην εποχή του Έτορε Μεσίνα, αλλά το πρόβλημα είναι και πάλι… ο Ολυμπιακός. Οι «ερυθρόλευκοι» φαντάζουν ξανά ως το μεγάλο «εμπόδιο» προς την κούπα, παρά τη θεωρητική οικονομική και αγωνιστική διαφορά τους, και ο Έλληνας τεχνικός επίσης δε βρίσκει τη «συνταγή» να «εξωστρακιστεί» το κακό. Οι πρώτοι «τριγμοί» έρχονται και ο Ιτούδης οφείλει να παρουσιάσει τις πρώτες του αποδείξεις για την ποιότητά του σε ένα εξαιρετικά σκληρό περιβάλλον, με το δεδομένο τίτλο της VTB φυσικά να μην απαλύνει τον πόνο.
https://www.youtube.com/watch?v=FAfavnTU-sk&ab_channel=EUROLEAGUEBASKETBALLEUROLEAGUEBASKETBALL
Ο μαθητής… νίκησε το δάσκαλο
Η επόμενη χρονιά, όπως αναφέραμε, ήταν ιδιαίτερα πιεστική για τον Ιτούδη. Ο «εφιάλτης» είχε μόλις κάνει την εμφάνισή του και ο Ολυμπιακός πάντοτε ήταν κάτι σαν… προπομπός εξελίξεων στην ομάδα. Εκείνος, όμως, κατάφερε να την κρατήσει όρθια και, για ακόμη μια φορά, το μπάσκετ που έπαιξε ήταν επιβλητικό.
Ο «Γογλοθάς» του Final Four επανήλθε, με τη ρωσική ομάδα να πηγαίνει «τρένο» μέχρι τον τελικό. Στην αναμέτρηση, όπου ο Βίκτορ Χριάπα, ο άνθρωπος που είχε δεχθεί μέχρι τότε τη στάμπα του «λούζερ», κατάφερε με ένα σκαμπίλι να γράψει ιστορία. Δε θα μάθουμε ποτέ το τι είπαν ο Έλληνας κόουτς και ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς στο τέλος της αναμέτρησης, αλλά ο μαθητής είχε νικήσει το σπουδαίο δάσκαλο, είχε αγκαλιάσει τον Αντρέι Βατούτιν και είχε ανανεώσει τη σχέση εμπιστοσύνης του με την ΤΣΣΚΑ, περνώντας από μια πρώτη δύσκολη διετία.
https://www.youtube.com/watch?v=DMF12vlszq8&t=7944s&ab_channel=EUROLEAGUEBASKETBALLEUROLEAGUEBASKETBALLVerified
Ολυμπιακός ξανά και «σβήσιμο» όταν κανείς δεν τον υπολόγιζε
Η ΤΣΣΚΑ δε σταματούσε πια πουθενά. Όλα πήγαιναν… ρολόι για τους Μοσχοβίτες και το πιστοποίησαν για ακόμη μια χρονιά, με την κυριαρχία στη VTB League δεδομένη και τις πορείες στην Ευρωλίγκα να είναι «αυτοκρατορικές», όπως αρμόζει σε ένα φαβορί. Μόνο που ο ρόλος αυτός του φαβορί φαίνεται, ότι «πνίγει» τη συγκεκριμένη ομάδα, και δη με έναν πολύ συγκεκριμένο αντίπαλο.
Ο Σπανούλης κάνει και πάλι… τα δικά του και η αμφισβήτηση επανέρχεται. Δεν μπορεί να πει κάποιος, ότι έφταιγε ο ίδιος ο Ιτούδης ή κάποιο άλλο πρόσωπο, αλλά φαίνεται πως με τους Πειραιώτες έρχεται και όλη η εσωστρέφεια. Το σημαντικό, μετά το Final Four του 2017 στην Πόλη, ήταν πως ο Ιτούδης πάλι έπρεπε να δουλέψει από διαρκώς μεγαλύτερη πίεση και να αποδείξει τον εαυτό του, αν και μετρούσε ήδη τρία χρόνια, όπου είχε μετατρέψει την ομάδα του σε «μηχανή» νικών.
https://www.youtube.com/watch?v=CyVaxqzgItg&ab_channel=EUROLEAGUEBASKETBALLEUROLEAGUEBASKETBALLVerified
Η πίεση αυτή έγινε ακόμη μεγαλύτερη, μετά την νέα απώλεια του τίτλου το 2018, με το σύλλογο να είναι τα «σχοινιά» και τον Ιτούδη μαζί. Μέχρι που η ομάδα του έγινε αουτσάιντερ. Πηγαίνοντας στο Final Four προ διετίας, έβλεπε μια Ρεάλ ορμητική να προηγείται. Στην ίσως πιο μάγκικη νίκη της χρονιάς, όμως, η ΤΣΣΚΑ έδειξε από τι μέταλλο είναι φτιαγμένη και, τη στιγμή που δεν την υπολόγιζε κανείς, πήρε μάλλον τον πιο σπουδαίο τίτλο της ιστορίας της.
Η νέα αγκαλιά με τον Βατούτιν λέει πολλά από μόνη της, σχετικά με το τι σήμαινε ο συγκεκριμένος τίτλος για την «Αρκούδα», που κάθε χρόνο περνούσε από «κύμα» αμφισβητήσεων, βλέποντας τα εκατομμύρια της να καταλήγουν… στα σκουπίδια, αφού κάθε χρόνο, όπου δεν ερχόταν ο τίτλος, θεωρείτο χαμένος.
https://www.youtube.com/watch?v=oZMsB8N8frk&t=10s&ab_channel=EUROLEAGUEBASKETBALLEUROLEAGUEBASKETBALLVerified
Η πιο μάγκικη πρόκριση έφερε την ανανέωση
Το καλοκαίρι του 2019, παρότι η ομάδα είχε μόλις σαρώσει τα πάντα, ο Ιτούδης έμαθε πως έπρεπε να πορευτεί χωρίς ορισμένους παίκτες, που αποτελούσαν βασικούς «πυλώνες» του ρόστερ. Ο Ντε Κολό και ο Ροντρίγκεθ θέλησαν να δοκιμάσουν την περιπέτεια της Φενέρ και της Αρμάνι αντίστοιχα, με συνέπεια να πέσει θεωρητικά η ποιότητα του ρόστερ, αφού άλλοι γκαρντ μεγάλης ποιότητας διαθέσιμοι δεν υπήρχαν στην αγορά.
Με αυτό τον τρόπο, ο 50χρονος σήμερα προπονητής αναγκάστηκε να διαφύγει στη λύση του Μάικ Τζέιμς, «χτίζοντας» την ομάδα γύρω από αυτόν. Και ενάμιση χρόνο μετά, περίπου, ύστερα από αρκετές «αναταραχές», χρειάστηκε ο Αμερικανός να απομακρυνθεί από τη Μόσχα, με συνέπεια πέραν των άλλων ελλείψεων του ρόστερ, είτε από τραυματισμούς βασικών παικτών είτε από αδυναμία εύρεσης εκείνων, που επιθυμούσε η ομάδα για το επίπεδό της, να την φτάσει έως το Final Four.
Και, τελικά, όχι απλά αυτό έγινε, αλλά πραγματοποιήθηκε και εμφατικά. Η «σκούπα» απέναντι στην Φενέρ, έναν υπολογίσιμο αντίπαλο, έδειξε πως η δουλειά του Ιτούδη δεν ήταν απλά τυχαία. Είχε στεγανά, που αντέχουν απέναντι σε οποιαδήποτε απώλεια και μπορούν να κρατήσουν όρθια την ΤΣΣΚΑ μεταξύ των κορυφαίων, συνεχίζοντας απρόσκοπτα την πορεία του.
Κάπως έτσι, και η δική του πορεία αυτά τα χρόνια μόνο τυχαία δεν είναι. Γιατί μετά από 22 χρόνια παρουσίας στο υψηλότερο επίπεδο και επτά ευρωπαϊκών τίτλων συνολικά, δεν είναι απλά στο «πάνθεον». Είναι το ίδιο το «πάνθεον»…
https://www.youtube.com/watch?v=BXVsK0a6gus
