Μία προσωπική εξιστόρηση του τι συνέβη στη ζωή του, μέσω γράμματος στον... 12χρονο εαυτό του θέλησε να κάνει ο Κουεντίν Ρίτσαρντσον, με την επιστολή αυτήν να συγκλονίζει ολόκληρο το παγκόσμιο μπάσκετ για όσα έχει περάσει και να στέλνει «ηχηρά» μηνύματα προς κάθε άνθρωπο.
Δεν πέρασε και λίγα στη ζωή του. Οι δύο αδελφοί του πυροβολήθηκαν σε ληστεία, η μητέρα του επίσης τον άφησε όταν ήταν μικρός κι εκείνος πολλές φορές βρέθηκε στη «λεπτή κόκκινη γραμμή», που χωρίζει τις στιγμές ευτυχίας και ευημερίας από την καταστροφή ενός ανθρώπου. Το μπάσκετ, όμως, ήταν εκείνο που πολλές φορές τον έβγαλε από το αδιέξοδο, δίνοντάς του αμέτρητα διδάγματα, μαζί με τη στάση που είχαν απέναντί του ο πατέρας και η αδερφή του, για να έχει τελικά την υστεροφημία ενός καταξιωμένου μπασκετμπολίστα κι ενός χαρούμενου οικογενειάρχη.
Η εξομολόγηση που έκανε ο Κουεντίν Ρίτσαρντσον, επιλέγοντας να μοιράσει στα αμερικανικά ΜΜΕ, και συγκεκριμένα το «The Players Tribune», ένα γράμμα προς τον... εαυτό του σε ηλικία 12 χρονών, τα λέει όλα. Και μπορεί να συγκινήσει, όπως και να κινητοποιήσει για κάτι καλύτερο, κάθε άνθρωπο που μπορεί να περνά δύσκολες στιγμές στη ζωή του. Καταλήγοντας στο τέλος πως «κουβαλάς το DNA ενός ανθρώπου που ξέρει να τα βγάζει πέρα», ο άλλοτε «αστέρας» του ΝΒΑ ξεδιπλώνει με τον τρόπο που επέλεξε, τις πιο σκληρές και τις πιο ευχάριστες στιγμές της ζωής του, όπως και της καριέρας του στα παρκέ, δίνοντας ίσως μερικά από τα πιο δυνατά διδάγματα που μπορεί να ενστερνιστεί κανείς.
Τα λόγια, όμως, περισσεύουν μπροστά σε αυτά που έγραψε ο ίδιος και καλό θα ήταν να αφήσουμε τον Ρίτσαρντσον να πάρει το λόγο.
Αναλυτικά, όσα έγραψε στον 12χρονο Κουεντίν:
«Αγαπητέ 12χρονε Q,
Θα σκοτώσουν τον αδερφό σου, τον Μπέρναρντ. Χωρίς κανένα λόγο. Απλά κατά τύχη σε μία ληστεία. Η γιαγιά σου θα πεθάνει από γεράματα. Και με συγχωρείς που στο λέω, αλλά αυτό θα γίνει φέτος, το 1992.
Τώρα έχω μία ερώτηση για σένα: ξέρεις τι σημαίνει το DNA; Μάλλον όχι. Το DNA βρίσκεται πιο βαθιά σε σένα από το αίμα σου, φίλε, γιατί από αυτό χτίστηκες. Είναι αυτό που μένει από το ρούχο σου, καταλαβαίνεις τι σου λέω;
Είσαι από την νότια πλευρά του Σικάγο. Είσαι από το Wild Hunneds. Είσαι ο γιος του Λι Ρίτσαρντσον, που οδηγεί το τρένο L σε ολόκληρη την πράσινη γραμμή για 38 χρόνια. Είσαι πολύ τυχερός που, αν και θα περάσεις τρομερά άσχημες στιγμές στη ζωή σου, έχεις το DNA ανθρώπων που ξέρουν να κερδίζουν τη ζωή τους.
Θα χρειαστείς μέχρι και την τελευταία «σταγόνα» από αυτό. Μετά από τόσους θανάτους, θα νιώθεις κατεστραμμένος για οκτώ μήνες και δεν υπάρχει κάτι που να μπορείς να κάνεις για αυτό. Η πρώτη φορά που θα κλάψεις, θα είναι στην κηδεία του Μπέρναρντ. Δε θα μπορείς να κάνεις τίποτα άλλο από να κάτσεις σε μία γωνία θυμωμένος. Θυμωμένος για τους δολοφόνους του αδερφού σου. Θυμωμένος απέναντι στο Θεό που σου πήρε τη μητέρα. Τότε, όμως, θα πιάσεις στα χέρια σου μια μπάλα του μπάσκετ και δε με νοιάζει αν θα σου φανεί ως κλισέ, αλλά θα σε βοηθήσει. Όσο άσχημη κι αν είναι η κάθε σου ημέρα, θα πιάνεις πάντα μία μπάλα του μπάσκετ και θα προσποιείσαι πως είσαι ο Μάικλ Τζόρνταν. Μην το ξεχάσεις ποτέ αυτό.
Θα μου πεις, βέβαια, ότι σου πουλάω παραμύθια. Δε θα σουτάρεις ποτέ τα τρομερά τζαμπ σουτ στην αυλή σου σαν να είσαι ο Λάρι Μπερντ, έτσι δεν είναι; Το μπάσκετ στο Σικάγο, όμως, δεν είναι απλά ένα σπορ. Δε μοιάζει τόσο με αυτό, όσο με μία μάχη. Οι τύποι στο πάρκο θα γαμ… Καταλαβαίνεις τι σου λέω; ΘΑ. ΣΕ. ΓΑΜ…
Άλλοι μπορούν να το κάνουν και άλλοι όχι. Πρέπει να είσαι ένας μάγκας που έρχεται από το Σικάγο. Θυμάσαι στην τρίτη τάξη που ένα παιδί σου έκλεψε το ντόνατ από το μεσημεριανό σου; Θα μπορούσες απλά να το αποδεχτείς, φίλε. Ήταν απλά ένα ντόνατ. Τι έκανες, όμως; Σηκώθηκες, του πήρε το ντόνατ από τα χέρια και τον χτύπησες με το ίδιο το ντόνατ μες στο πρόσωπο. Έδωσες σε αυτό τον τύπο ένα «ντονατοχτύπημα» και η σκόνη πετάχτηκε στα μαλλιά του. Γιατί το θέμα δεν ήταν το ντόνατ, αλλά οι αρχές σου. Στο Σικάγο, φίλε, ποτέ δεν τα παρατάς. Μην το ξεχάσεις ούτε αυτό, γιατί στη ζωή οι άνθρωποι δε θα σταματήσουν ποτέ να σου πάρουν το «ντόνατ».
Πρόσεξε με όμως, δεν είναι μόνο τα πάρκα άγρια. Όταν πας στο Λύκειο, θα βρίσκεσαι στην Περιφέρεια Red West. Ναι, αυτή τη διαβόητη περιφέρεια. Φίλε, το μόνο που σου λέω είναι ότι σε λίγα χρόνια θα συναντήσεις τον Κέβιν Γκαρνέτ στο παρκέ και θα του πεις δύο μόνο λόγια: «Red. West». Και στη συνέχεια θα σε κοιτάξει και θα πέσει κάτω από τα γέλια, λέγοντας ότι «το Red West είναι απλά σκ…».
Και κοίτα, δε θα βρίσκεσαι καν σε κάποιο από τα μεγάλα σχολεία. Θα είσαι στο Ουίτνεϊ Γιανγκ. Ναι φίλε, αυτό το σχολείο και πρέπει να αρχίσεις να προετοιμάζεσαι πνευματικά για αυτό. Εγώ θα ξεκινούσα στη θέση σου από τώρα. Όταν βρίσκεσαι στους δρόμους αυτών των σχολείων, νιώθεις από την ατμόσφαιρα των γυμναστηρίων ότι ετοιμάζεσαι για μάχη βαρέων βαρών. Αυτοί οι τύποι στο δρόμο θα βρίσκονται στο αυτί σου όταν θα σηκώνονται για λέι απ. Όταν θα παίζεις με το Ορ Ακάντεμι, ο κόσμος θα ρίχνει αντικείμενα στο παρκέ.
Κάτι μεταλλικό θα πετάγεται προς στο κεφάλι σου. «Μας πετάνε λουκέτα;», θα σκέφτεσαι. Ναι, σας πετάνε λουκέτα από διάφορα μέταλλα. Εγώ στο είπα, πρέπει να είσαι «σκύλος». Επανάλαβε μετά από εμένα, «πρέπει να είμαι σκύλος». Είναι ο μοναδικός δρόμος σου. Αυτοί οι τύποι είναι τόσο καλοί και τόσο δυνατοί. Αν είσαι, όμως, «σκύλος» και συνεχίσεις να δουλεύεις, θα τραβήξεις λίγη προσοχή σε σένα, έστω και αν παίζεις σε αυτό το χαζοσχολείο.
Το Κεντάκι θα σε καλέσει, λοιπόν, όπως και το Κάνσας. Οι Τζέιχοκς θα σε εκτοξεύσουν και ο Πολ Πιρς θα σου δείξει το κολλέγιο. Θα μπεις στο Allen Fieldhouse για τη Midnight Madness και αντί να φωνάζει ο κόσμος «KU», θα φωνάζει «Q Rich». Θα μπορούσες άνετα να είσαι ένας Τζέιχοκ. Αλλά πριν πάρεις την απόφασή σου, πρέπει να μπεις στο δωμάτιο και να αρπάξεις όλα τα γράμματα για την πρόσληψή σου. Κοίταξε λίγο στην αριστερή σου γωνία και δες τι νούμερο έχει ο ταχυδρομικός κώδικας του Πανεπιστημίου του DePaul.
Είναι το 60604. Και πού βρίσκεται αυτό; Στο Σικάγο, φίλε. Κι αυτό δεν είναι στα προάστια, αλλά μέσα στην πόλη, μέσα στο DNA σου. Τώρα, βέβαια, θα υπάρξουν για σένα ανάμεικτα συναισθήματα. Θα είσαι σπίτι και θα παίξεις τέλεια, αλλά ξέρεις κάτι; Ο μπαμπάς σου δεν νοιάζεται καθόλου για το μπάσκετ, μόνο για μικροδουλειές. Είναι μία αληθινή ιστορία.
Στον πρώτο σου χρόνο, η ομάδα σου θα κερδίσει το Σινσινάτι και τον Κένιον Μάρτιν σε ένα απίστευτο παιχνίδι με δύο παρατάσεις. Εντός έδρας και τη μέρα. Κάτι πολύ βασικό, γιατί το βράδυ όλο το Πανεπιστήμιο θα «τρελαθεί» κι εσείς θα είστε ήρωες. Δε θα βλέπετε την ώρα να πανηγυρίσετε μαζί τους, αλλά πρώτα πρέπει να γυρίσετε σπίτι. Όπως είδατε, χιόνισε εκείνη τη μέρα και όταν χιονίζει, ο πατέρας σου δεν αστειεύεται, γιατί δεν μπορεί να οδηγήσει. Εσύ θα πας στο σπίτι, θα του μιλήσεις για το παιχνίδι, ότι ήσουν ο ήρωας κι εκείνος, αφού πρώτα θα σου πει «μπράβο» θα συνεχίσει λέγοντας «το χιόνι εκεί έξω, αγόρι μου, δε θα λιώσει μόνο του». Γαμώτο, δεν μπορείς να ηρεμήσεις ούτε μετά από νίκη σε αγώνα δύο παρατάσεων.
Οπότε τι θα κάνεις; Θα πιάσεις το φτυάρι και θα κάνεις τη δουλειά σου. Και όταν θα έχεις καθαρίσει το δρόμο στα μισά, αυτός ο φίλος από τη γειτονιά έρχεται προς το μέρος σου.
Σε κοιτάζει.
-Q.
-Ναι;
-Μόλις…
-Τι;
-Μόλις σε είδα στην τηλεόραση πριν από δύο ώρες.
-Αλήθεια;
-Τι κάνεις εδώ ρε;
-Καθαρίζω το χιόνι.
Εκείνος θα γελάσει και θα σου πει «ρε φίλε, δεν παίζει ο κύριος Ρίτσαρντσον».
Και μην ξεχάσεις ποτέ ούτε αυτό. Ο μπαμπάς σου δεν παίζει, αλλά είναι από εκείνους τους τύπους με τις εργοστασιακές αλυσίδες κλειδιών, που έχουν πάνω τους περίπου 100 κλειδιά. Για τι πράγμα χρησιμεύουν όλα αυτά τα κλειδιά; Ξέρεις ότι ένας τύπος δεν παίζει όταν έχει όλα αυτά τα κλειδιά. Θα μπορούσε με αυτά να φτιάξει αυτά τα τρενάκια που έχεις στο υπόγειο, φωνάζοντας σαν τον μπαμπά του Κρεγκ την Κυριακή: «Τα παιδιά σου δεν μπορούν να συγκρούουν τα τρένα, είναι ακριβά! Αυτά τα τρένα δεν είναι για να παίζεις».
Θα κάνεις χαζά πράγματα για αρκετά χρόνια, θα ξοδέψεις χαζά λεφτά, θα πάρεις χαζές αποφάσεις, αλλά η οικογένεια σου θα σε κρατήσει. Ειδικά ο μεγάλος σου αδερφός, ο Λι, που θα πάει στο Ναυτικό, όταν θα είσαι στο Λύκειο. Αλλά όταν γυρίσει σπίτι και δει ότι ο μικρός αδερφός του είναι κακός στο μπάσκετ, θα είναι ο προστάτης σου. Και θα τον χρειαστείς, γιατί οι υπόλοιποι θα ορμήσουν σε σένα. Μια φορά που θα περνάς από το πάρκο, μετά τον πρώτο σου χρόνο στο Πανεπιστήμιο, κάποιοι τύποι θα σε πλησιάσουν με μία τσάντα από λεφτά. Πραγματική. Θέλουν να σε πλησιάσουν με κακούς σκοπούς.
Αλλά εκεί θα είναι για σένα ο Λι και θα τους διώξει λέγοντας «κανείς δε δίνει τίποτα τσάμπα». Και ίσως αυτό είναι το καλύτερο μάθημα για σένα σε αυτό το γράμμα. Γιατί όταν σε καλέσει το ΝΒΑ, θα τρελαθείς. Δεν πας απλά στη λίγκα, αλλά στο Λος Άντζελες. Όχι, όχι στους Λέικερς, αλλά στους Κλίπερς, με τον φίλο σου τον Ντάριους Μάιλς και ιδιοκτήτη έναν τύπο που λέγεται Ντόναλντ Στέρλινγκ.
Και αυτό είναι ίσως το πιο σκληρό μέρος αυτού του γράμματος. Πώς να εξηγήσω σε έναν 12χρονο πώς είναι ένας τύπος σαν τον Ντόναλντ Στέρλινγκ; Δε θα συναντήσεις τύπο σαν και αυτόν. Ο τύπος είναι απλά… εκρηκτικός. Την πρώτη φορά που θα είσαι με τον Ντάριους σε μία συνάντηση της ομάδας, θα χαλαρώνετε μαζί και θα ασχολείστε με τη δουλειά σας και ο Στέρλινγκ απλά θα έρθει και θα σας πει «ω, να οι όμορφο παίκτες μου». Θα γυρίσει στον φίλο του και θα πει «κοίτα, δεν είναι όμορφοι;». Εσύ θα κοιτάζεσαι με τον Ντάριους και θα αναρωτιέσαι τι συμβαίνει.
Φίλε, άκουσε για αυτή την ομάδα. Υπάρχει κάτι που λέγεται social media και ο κόσμος μαθαίνει πού είσαι κάθε στιγμή. Κάθε μέρα, όλη μέρα. Αν υπήρχαν το 2001, όταν εσύ και ο Ντάριους τρέχατε και ο Στέρλινγκ έφερνε τους παράξενους φίλους του την ώρα που θα κάνατε ντους, θα έπεφτε το ίντερνετ. Αλήθεια, ο κόσμος θα τρελανόταν.
Στην πραγματικότητα, όμως, αυτά τα πρώτα χρόνια στη λίγκα είναι που θα κοιτάς πίσω και θα κουνάς το κεφάλι σου. Αξέχαστα. Ο καιρός που έμεινες στο σπίτι του Αλόνζο Μούρνινγκ την πρώτη σου χρονιά; Ναι, ο Ζο που καβαλούσες τα τζετ σκι του μαζί μαζί με τον Ντάριους. Ένα παιδί από το Σικάγο κι άλλο ένα από το ανατολικό Σεντ Λιούις, που ξεκινήσατε από το μηδέν. Σκέψου ότι ο Ζο έχει έναν αυτόματο πωλητή σπίτι του. Θα τρελαθείς. Μαζί με τον Ντάριους θα πάτε στο υπόγειο και θα του πείτε: «Ουαου, δηλαδή πατάς το κουμπί και μία sprite βγαίνει έξω;». Απίστευτο.
Λίγο μετά ο Ντάριους υπέστη ίωση κι έχασε το φιλανθρωπικό τουρνουά του Ζο. Ήταν εκεί ο Άιβερσον, ο Κάρτερ, ο ΜακΓκρέιντι και εκείνος έλειπε. Ακόμη κλαίει για αυτό! Αυτό το Σαββατοκύριακο είναι ίσως το πιο σημαντικό στη ζωή σου. Ακόμη είσαι ένα παιδί και όλοι σε ξέρουν και είναι χαλαροί μαζί σου. Θα είσαι σε ένα πάρτι τότε, και ο Άλεν Άιβερσον θα γυρίσει και θα σε ρωτήσει: «τι νέα, Q;». Ναι, ο Άλεν Άιβερσον.
Εκείνη την νύχτα, θα τους καλέσεις όλους στο Σικάγο, για να τους πεις ότι ήσουν έξω με τον ΑΙ και σε είπε απλά Q. Δεν ξέρω γιατί υπάρχει ακόμη αυτή η μνήμη ή γιατί γίνεται συναισθηματική, αλλά όντως είναι.
Πώς νιώθεις, λοιπόν; Σου αρέσει το μέλλον σου; Εντάξει, περίμενε λίγο.
Το ΝΒΑ πρέπει να ξέρεις, ότι είναι μία περίεργη επιχείρηση. Πολλά δε βγάζουν νόημα. Εσύ και οι Κλίπερς θα είστε κάτι συναρπαστικό. Εσύ, ο Ντάριους, ο Λαμάρ Όντομ, ο Κόρεϊ Μάτζετ, ο Κένιον Ντούλινγκ. Οι άνθρωποι θα παρακολουθούν τους Κλίπερς για πρώτη φορά αρκετό καιρό και θα «εκτοξεύσουν» την ομάδα. Ο Ντάριους, όμως, θα γίνει ανταλλαγή και αυτό θα πληγώσει την καρδιά σου.
Λίγα χρόνια μετά, θα υπογράψεις με τους Σανς και το πρόβλημα είναι πως υποτίθεται ότι πρέπει να είσαι τρομερός στο παρκέ. Και ο πόιντ γκαρντ είναι ένας κοκαλιάρης λευκός από τον Καναδά. Εσύ, όμως, δε θα είσαι κακός, θα σκοτώνεις αντιπάλους. Θα τους τρέχεις και αυτός ο κοκαλιάρης θα είναι ένας «σκύλος». Το νούμερο 13, ο Στιβ Νας, ένα πολύ «κακό» παιδί.
Ότας πας στο Φοίνιξ, δε θα υπάρχει από το πουθενά ένα ευφυές πλάνο. Αλλά από την πρώτη ντρίμπλα στην πρώτη προπόνηση, ο Στιβ Νας θα ξεκινήσει να «πυροβολεί». Τα μαλλιά του ανεμίζουν παντού. Θα προσπαθήσεις όλη την χρονιά για να μπορέσεις να παρακολουθήσεις τι κάνει αυτή η ιδιοφυία. Δεν υπάρχει κάτι άλλο να πεις. Στα ΜΜΕ θα πουν ότι η επίθεση της ομάδας εκτελείται σε επτά δεύτερα ή λιγότερα. Αλλά όλα τα παιδιά θα πείτε πως «πρέπει να συνεχίσουμε με αυτόν το μικρό καργ…».
Ο Στιβ είναι ένα τρομερό μυαλό. Θα κρατήσει τον εγωισμό όλων των παικτών στο πιο υψηλό σημείο, για πρώτη φορά στην ιστορία του ΝΒΑ. Ξέρει πότε να δώσει την πάσα στο συμπαίκτη του. Αυτή η μπάλα σπάνια θα ακουμπήσει το παρκέ κάποια βράδια και κοιτάζοντας το ταμπλό θα λες πως «είναι σκέτη τρέλα». Αυτή η χρονιά θα είναι η πιο διασκεδαστική σου. Και τότε θα χάσετε από τους Σπερς στους τελικούς της Δύσης. Και οι Σανς θα σε ανταλλάξουν το καλοκαίρι. Στο είπα, στο ΝΒΑ πολλά δε βγάζουν νόημα.
Ένιωθες ότι ήσουν ο εαυτός σου, έτσι; Σου άρεσε το μέλλον σου. Κοίτα, εγώ σε προειδοποίησα, δεν είναι ένα παραμυθάκι. Για την ακρίβεια, θα βιώσεις σκοτεινή εποχή μετά το Φοίνιξ. Θα σε στείλουν τους Νικς, που αρχικά μοιάζουν τέλειοι. Η ομάδα αυτή, όμως, θα έχει στο ρόστερ της τους πιο τρελούς χαρακτήρες στην ιστορία του ΝΒΑ. Η ομάδα αυτή θα σε κάνει να βλέπεις εκείνους τους Κλίπερς, σαν ένα καθολικό σχολείο. Κάποιοι από αυτούς τους παίκτες απλά έχουν «σπάσει το καλούπι».
Αυτή η πρώτη χρονιά, όμως, θα είναι αξέχαστη για άλλο λόγο. Μια μέρα που περίμενες στο λεωφορείο για ένα ταξίδι στο Σιάτλ, θα σου τηλεφωνήσει η αδερφή σου και θα σκεφτείς ότι κάτι σοβαρό συνέβη, για να φύγεις μετά.
«Πυροβόλησαν τον Λι». Ήταν ξανά στο Σικάγο. Εκείνος και ο μπαμπάς σου μετέφεραν κάτι έπιπλα σπίτι του. Και μερικοί τύποι τον ακολούθησαν. Ήθελαν το φορτηγό του. Ήταν το δικό σου φορτηγό, το οποίο του έδωσες, για να σου κρατάει συνέχεια πράγματα όσο ήσουν στο Λος Άντζελες ως ρούκι, για να διαβεβαιώσει πως όλα με σένα πάνε καλά. Του έδωσες το φορτηγό και κάποιοι ήθελαν να του το κλέψουν. Είχαν όπλα και τα σήκωσαν κατευθείαν στον αδερφό και τον πατέρα σου. Ο αδερφός σου προσπάθησε να πάρει ένα από τα όπλα και πυροβολήθηκε τέσσερις φορές. Προσπάθησαν να σκοτώσουν και τον πατέρα σου, αλλά η σφαίρα πέρασε από το μπουφάν του και δεν τραυματίστηκε καν.
Ο Λι, όμως, χτυπήθηκε άσχημα και πριν γυρίσεις στο Σικάγο θα έχει «φύγει». Για το τίποτα, για άλλη μία ληστεία για ένα φορτηγό. Άλλος ένας αδερφός σκοτωμένος για το τίποτα και ο θυμός θα ξεπεράσει την κατανόησή σου. Είναι διαφορετικό από το θυμό που νιώθεις στα 12 σου. Αυτή την φορά είναι ο Λι, ο φίλος σου, ο αδερφός σου, ο συνεργάτης σου, ο προστάτης σου. Γιατί ρε φίλε; Γιατί;
Δε θα σκέφτεσαι τίποτα, παρά τον θυμό σου. Μετά την κηδεία θα επιστρέψεις στην ομάδα και όλα θα πάνε άσχημα. Θα πλακώνεσαι στο ξύλο με όλους, κάθε μέρα και σε κάθε προπόνηση. Θα αρχίσεις να πίνεις πολύ. Πάρα πολύ. Θα φεύγεις από την προπόνηση και θα πίνεις τα πάντα στο σπίτι. Βότκα, κονιάκ, οτιδήποτε. Πιστεύεις ότι αδειάζει το μυαλό σου, αλλά κάθε άλλο. Απλά σε κάνει καταθλιπτικό, σε κάνει να παίρνεις κιλά. Είναι απλά μία «μαύρη τρύπα», φίλε.
Μία μέρα στην προπόνηση, θα είσαι απλά κακός και θα θέλεις να παλέψεις με όλο τον κόσμο. Τότε θα καλέσουν τον Αϊζέια Τόμας - αυτόν το θρύλο - να έρθει να σε κάνει να ηρεμήσεις. Ούτε αυτό πρόκειται να δουλέψει. Ο Αϊζέια θα καλέσει την αδερφή σου, για να σε κάνει να ηρεμήσεις, και θα γίνει ένα ολόκληρο σκηνικό.
Κι εκείνη τη μέρα, θα σου σώσει την καριέρα ο Μαλίκ Ρόουζ. Θα σου πει κάτι που θα χτυπήσει κατευθείαν στο συναίσθημά σου και θα φύγεις από το γήπεδο. Οι Νικς θα σε βάλουν να παρακολουθήσεις μαθήματα διαχείρισης θυμού και όντως τα χρειάζεσαι. Πρέπει να μάθεις από πού προέρχεσαι ο θυμός σου, αλλιώς θα σε σκοτώσει. Στο τέλος της ημέρας, πάντα σκέφτεσαι ότι ποτέ δε θα το αφήσεις να πέσει κάτω, για ό,τι συνέβη στον αδερφό σου. Αυτό που μπορείς να σκέφτεσαι όλη μέρα, είναι να πληρώσουν εκείνη οι τύποι για ό,τι έκαναν.
Και ξέρεις ποιο είναι το τρελό; Θα έχεις την ευκαιρία σου. Η αστυνομία θα πιάσει τους δολοφόνους. Θα τους στείλουν στην φυλακή και ξέρεις κάποιους ανθρώπους που μπορούν να τα βάλουν μαζί τους. Εύκολο. Οι τύποι που σκότωσαν τον αδερφό σου για το τίποτα; Για ένα φορτηγό; Θα έχεις αυτή την ευκαιρία.
Και όλα τα χρόνια μετά, ειλικρινά, θα αναρωτιέσαι πάντα πώς βρήκες τη δύναμη να πεις «όχι». Θα σου εξαντλήσει πραγματικά όλη τη δύναμη να το ξεπεράσεις, να αποδεχτείς το τι έγινε. Θα έχεις αυτή τη δύναμη εξαιτίας της αδερφής σου. Θα είναι εκείνη που θα κάνει το βήμα παραπάνω και θα σε προστατεύει σαν μητέρα, όταν η μητέρα σου πέθανε. Θα είναι και πάλι αυτή που θα κρατήσει όλη την οικογένεια ενωμένη, όταν ο Λι σκοτωθεί.
Και ξέρεις τι λέει στην κηδεία του Λι, όταν κλαις τόσο δυνατά που δεν μπορείς να σηκώσεις το βλέμμα να την κοιτάξεις; Ξέρεις τι λέει στους δολοφόνους εκείνη τη στιγμή; «Σας συγχωρώ», φαντάσου το λίγο τι είπε. Σου έδωσα τόσα πράγματα να σκεφτείς, αλλά αν μπορούσα αλήθεια να φέρω τον χρόνο πίσω και να σου θυμίσω ένα από όλα αυτά, θα ήταν το εξής: «Όλα θα πάνε καλά».
Πολλά άσχημα πράγματα θα συμβούν και πολλά καλά. Πολλές φορές, όμως, θα βλέπεις μόνο τα άσχημα. Αλλά όλα θα πάνε καλά.
Κάποια μέρα θα έχεις μία όμορφη, υπέροχη γυναίκα και τέσσερα εκπληκτικά παιδιά. Δε θα κερδίσεις τίτλο στο ΝΒΑ, αλλά θα γίνεις All Star.
Ξέρεις όμως κάτι; Όταν παίζεις απέναντι στον Κόμπι Μπράιαντ, τον Κέβιν Γκαρνέτ, τον Πολ Πιρς, θα σε γνωρίζουν φίλε. Θα σε κοιτάξουν σε αυτό το πρώτο σφύριγμα και θα σου δώσουν αυτή τη μικρή αγκωνιά, γιατί θα ξέρεις ποιος είσαι. Ακόμη κι αν είσαι ο «Fat Q», θα ξέρουν ακόμη ότι είσαι ο ίδιος παίκτης.
Θα σε κοιτάζουν σκεπτόμενοι πως «αυτός εδώ είναι από το Σικάγο, θα έχουμε μία μακρά νύχτα». Κι εσύ ξέρεις τι έχεις; Αυτό το DNA του ανθρώπου που ξέρει να τα βγάζει πέρα.
Με εκτίμηση,
Q».
