Ο Παναθηναϊκός έστω και λίγο πριν το τέλος της σεζόν παρουσίασε ξανά τη μαχητική ψυχή που είχαν υποσχεθεί οι άνθρωποί του το περασμένο καλοκαίρι. Γι' αυτό και θριάμβευσε κόντρα στην Αρμάνι Μιλάνο, στο πλαίσιο της 33ης αγωνιστικής της κανονικής περιόδου της Ευρωλίγκας.
Αν κάτι ενοχλούσε τους περισσότερους τον τελευταίο καιρό ήταν ότι εκτός από τις κακές εμφανίσεις και τις ήττες, οι πρωταθλητές Ελλάδας δεν κατέθεταν την... ψυχή τους στο παρκέ. Έμοιαζαν να παραδίνονται εύκολα στους αντιπάλους τους, να αποδέχονται χωρίς πολλά-πολλά ότι εκείνοι ήταν καλύτεροι και να χάνουν με κάτω τα χέρια. Αυτό δεν συνέβη το βράδυ της Πρωταπριλιάς και δεν ήταν ψέμα. Μετά από καιρό το «τριφύλλι» είχε μαχητική ψυχή και δικαιώθηκε, τιμωρώντας τους Ιταλούς που πίστεψαν ότι θα είχαν εύκολο βράδυ. Ξέχασαν όμως ότι διαχρονικά οι «πράσινοι» είναι πολύ μεγαλύτερη ομάδα από εκείνους.
Όταν έγινε γνωστό ότι στη διοίκηση του Παναθηναϊκού μπήκαν πλάι στον Τάκη Τριαντόπουλο, ο Φραγκίσκος Αλβέρτης και ο Δημήτρης Διαμαντίδης, οι φίλοι της ομάδας χάρηκαν και δικαιολογημένα. Όταν άκουσαν τον «Φράγκι» στην παρουσίαση του πλάνου να υπόσχεται ότι η ομάδα θα τα δίνει όλα στο γήπεδο, έμοιαζε αρκετό, με βάση τις δεδομένες δυσκολίες που υπήρχαν σε όλα τα επίπεδα. Το πρώτο δίμηνο της σεζόν αυτό συνέβαινε, όμως στη συνέχεια ξεχάστηκε.
Η θλιβερή εικόνα και η ήττα από την Μπασκόνια ξύπνησε όμως το ένστικτο αυτοσυντήρησης. Παρά το γεγονός ότι η εμφάνιση του «τριφυλλιού» στο πρώτο ημίχρονο κόντρα στην πανάκριβη Αρμάνι Μιλάνο ήταν αποκρουστική, αυτήν την φορά οι παίκτες του Όντεντ Κάτας δεν τα παράτησαν. Πάτησαν πάνω στην απροσεξία και την χαλαρότητα των αντιπάλων τους και πήραν μία σημαντική -για λόγους πρεστίζ- νίκη κόντρα στη λογική και τα προγνωστικά. Διότι και χθες (1/4) το βράδυ το κίνητρο ήταν με την πλευρά της ομάδας του Έτορε Μεσίνα που θέλει να πάει με πλεονέκτημα έδρας στα πλέι οφ.
Ο Παναθηναϊκός δεν έπαιξε σπουδαίο μπάσκετ για να γυρίσει το παιχνίδι. Έπαιξε όμως παθιασμένα κι έδειξε να το πιστεύει. Αυτό το ροζ φύλλο αγώνα δίνει σίγουρα μία αιτία στον κόσμο να χαμογελάσει ελαφρά, όμως επ' ουδενί δεν θα πρέπει να κρύψει τα πολλά προβλήματα κάτω από το χαλάκι. Ενδεικτικά μπορούμε να αναφέρουμε ότι η «αυτοκτονία» που λίγο έλειψε να συμβεί στην παράταση δεν θα είχε προηγούμενο! Ο Μποχωρίδης έκανε χωρίς λόγο φάουλ σε τρίποντο του Ντατόμε με τη διαφορά στους 6 πόντους και στην τελευταία φάση που έπρεπε να του κάνει φάουλ, τον άφησε να περάσει και να εκτελέσει για την ισοφάριση. Κι όλα αυτά με τον Δημήτρη Διαμαντίδη να ωρύεται από τα επίσημα για το προφανές φάουλ που έπρεπε να γίνει μετά τις χαμένες βολές του Παπαγιάννη.
Τουλάχιστον η ελληνική ομάδα πήρε μία ώθηση για τους τρεις διαδοχικούς εκτός έδρας αγώνες που ακολουθούν μέχρι το φινάλε της κανονικής περιόδου προκειμένου να συνεχίσει να παρουσιάζεται μαχητική. Παράλληλα ειδική αναφορά αξίζει να γίνει στον Μπεν Μπέντιλ ο οποίος ήταν εξαιρετικός, όπως και ο Γιώργος Παπαγιάννης -κακώς δεν χρησιμοποιήθηκε στο πρώτο μέρος όταν ήταν στο παρκέ ο Ταρζέφσκι κι αυτός ήταν ένας από τους βασικούς λόγους που ξέφυγαν οι φιλοξενούμενοι-. Εντυπωσιακός και ο Μάριο Χεζόνια ο οποίος σκόραρε 17 πόντους σε περιορισμένο χρόνο συμμετοχής, με 5/7 σουτ και 5/7 βολές, δίχως να εκβιάσει προσπάθειες. και δείχνοντας στο φινάλε πόσο clutch μπορεί να γίνει. Από τη στιγμή πάντως που το πίστεψαν στο τελευταίο δεκάλεπτο, όλοι οι παίκτες του «τριφυλλιού» στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων με τον Μακ να «ξυπνάει» και να τιμωρεί την παλιά του ομάδα.
Το σημαντικό για τον Παναθηναϊκό είναι ότι θύμισε σε όλους το μέγεθος που έχει η φανέλα και η ιστορία του, όμως θα πρέπει να μην παραμυθιαστεί κανείς από το συγκεκριμένο αποτέλεσμα και να γίνουν οι απαιτούμενες κινήσεις ούτως ώστε να παρουσιαστεί σαφώς πιο βελτιωμένος στην προσπάθεια της νέας σεζόν, δίχως να λησμονεί ότι υπάρχει η υποχρέωση για την κατάκτηση του νταμπλ.
