14.8 C
Athens
Παρασκευή, 19 Απριλίου, 2024

Κόμπι Μπράιαντ: Οι θρύλοι δεν πεθαίνουν ποτέ… (pics+vids)

Μετά την είδηση του θανάτου του πρώην Κομισάριου του ΝΒΑ, Ντέιβιντ Στερν, την πρώτη μέρα του 2020, μια ακόμα φρικτή πληροφορία ήρθε στο φως της δημοσιότητας, μόλις 25 ημέρες αργότερα και άφησε στο διάβα της φτωχότερο το μπασκετικό στερέωμα. Ο Κόμπι Μπράιαντ ή αλλιώς Black Mamba ή αλλιώς ένας από τους καλύτερους παίκτες όλων των εποχών είναι νεκρός. Μαζί και 13χρονη κόρη του Τζίτζι...

Ο λόγος για τον χαμό του Κόμπι, σε ηλικία 41 ετών, και της κόρης του Τζίτζι, από πτώση ελικοπτέρου έξω από τη Καλαμπάσας της Καλιφόρνια, "πάγωσε" την μπασκετική και αθλητική κοινότητα ανά την υφήλιο, προκαλώντας ρίγος και θλίψη σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης. Όλοι, από τους απλούς φανς μέχρι φίλους, συγγενείς και πρώην συμπαίκτες του, έμειναν άναυδοι και προσεύχονταν να επρόκειτο για κάποιο λάθος. 

Δυστυχώς η επιβεβαίωση της παρουσίας του στο συγκεκριμένο ελικόπτερο ήρθε πολύ γρήγορα και ξαφνικά ο χρόνος άρχισε να κυλά πιο αργά και βασανιστικά. 

Το οδυνηρό συμβάν έλαβε χώρα, μία μόλις μέρα μετά την προσπέρασή του στην τρίτη θέση των σκόρερ όλων των εποχών στο ΝΒΑ από τον Λεμπρόν Τζέιμς, σκηνοθετώντας μία από τις απίστευτες συμπτώσεις της ζωής, που ούτε ο πιο ευφάνταστος συγγραφέας δεν θα μπορούσε να συλλάβει. 

Η τελευταία του ανάρτηση στα social media, έγινε μόλις μερικές ώρες πριν βρει τραγικό θάνατο και αποδεικνύει όλο το μεγαλείο που έκρυβε μέσα του, αλλά και τον σεβασμό που έτρεφε για το άθλημα και τους συνεχιστές του. 

Έτσι ξεκίνησε το ταξίδι

Γεννημένος στις 23 Αυγούστου του 1978 στην Φιλαδέλφεια, μεγάλωσε βλέποντας τον πατέρα του, Τζο Μπράιαντ, να ασχολείται επαγγελματικά με το μπάσκετ, τόσο στην Αμερική, όσο και στην Ευρώπη, για αυτό και πέρασε τα πρώτα χρόνια της ζωής του στην Ιταλία. Γρήγορα, ακολούθησε τα χνάρια του. Επιστρέφοντας στην Αμερική, αγωνίστηκε για το Λύκειο Lower Merion της Πενσυλβάνια και αναδείχθηκε καλύτερος παίκτης ανάμεσα σε όλα τα Λύκεια της χώρας, δείχνοντας από πολύ νωρίς τι επρόκειτο να ακολουθήσει.

Μετά την αποφοίτησή του, αποφάσισε να μην πάει στο κολέγιο. Δήλωσε κατευθείαν συμμετοχή στο draft του 1996 και έγινε ο πρώτος γκαρντ στη ιστορία της λίγκας, που μπήκε στο ΝΒΑ προερχόμενος κατευθείαν από το σχολείο. 

Οι Σάρλοτ Χόρνετς ήταν αυτοί που τον επέλεξαν στο νούμερο 13, όμως είχε ήδη αποφασιστεί ότι θα έπαιζε στους Λος Άντζελες Λέικερς μέσω ανταλλαγής, την ομάδα που αποτέλεσε το "σπίτι" του για 20 χρόνια, δηλαδή, ολόκληρη την καριέρα του. 

Δεν λατρεύτηκε τυχαία

Από την πρώτη κιόλας σεζόν κέρδισε την συμπάθεια και την αγάπη του κόσμου, που τον αντάμειψαν στέλνοντάς τον στο All Star Game το 1997, όταν και κέρδισε τον διαγωνισμό καρφωμάτων. Έκτοτε, βρέθηκε άλλες 17 φορές σε All Star Game, το 1998 και από το 2000 έως το 2016, όταν και σταμάτησε την καριέρα του. 

Με τους "λιμνάνθρωπους" έφτασε στην κατάκτηση 5 πρωταθλημάτων, με three-peat το διάστημα 2000-2002 και back to back το 2009 και 2010, κερδίζοντας τον τίτλο του MVP των τελικών στα δύο τελευταία εξ'αυτών, ενώ μία χρονιά νωρίτερα είχε ψηφιστεί ως πολυτιμότερος παίκτης της λίγκας. Μέσα σε αυτό το διάστημα, προσέθεσε στο παλμαρέ του και δύο χρυσά μετάλλια με την Εθνική των Ηνωμένων Πολιτειών, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνο, το 2008 και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012 στο Λονδίνο. 

Με 33.643 πόντους, 7.047 ριμπάουντ και 6.306 ασίστ, ως συγκομιδή καριέρας και με το πάθος που έβγαζε πάντα πάνω στο παρκέ, τιμήθηκε με την απόσυρση των και δύο νούμερων που επέλεξε να φοράει στην καριέρα του, του "8" και του "24", τα οποία κοσμούν την οροφή του Staples Center από τις 18 Δεκεμβρίου του 2017. 

Ένα από τα καλύτερα και πιο αξιομνημόνευτα βράδια στην καριέρα του, ήταν αυτό της 28ης Μαρτίου του 2003, την τελευταία φορά που ήρθε αντιμέτωπος με την αυτού μεγαλειότητα του Μάικλ Τζόρνταν και πέτυχε 55 πόντους, παίρνοντας ουσιαστικά τη σκυτάλη ως ο συνεχιστής της επόμενης γενιάς.  

Η επιθετική του δεινότητα, επισφραγίστηκε στις 22 Ιανουαρίου του 2002, όταν και τελείωσε την αναμέτρηση κόντρα στους Τορόντο Ράπτορς με 81 πόντους στη στατιστική του, τη δεύτερη καλύτερη επίδοση στο ΝΒΑ, μετά τους 100 πόντους του Ουίλτ Τσάμπερλειν το 1962! 

Στις 29 Νοεμβρίου του 2015, ο Κόμπι ανακοίνωσε μέσω μιας συγκινητικής επιστολής που δημοσιεύτηκε στο The Player's Tribune, την απόσυρσή του από την ενεργό δράση, στο φινάλε της σεζόν. Αργότερα, η επιστολή αυτή μετατράπηκε σε ένα ντοκιμαντέρ μικρού μήκους, με τον ίδιο να αναλαμβάνει το ρόλο του αφηγητή. To εν λόγω φιλμ, απέσπασε το βραβείο Όσκαρ στην αντίστοιχη κατηγορία το 2018. 

«Δεν μπορώ να σε αγαπώ παθιασμένα για πολύ ακόμα. Αυτή η σεζόν είναι όλα όσα έχω να σου δώσω. Η καρδιά μου μπορεί να αντέξει τους σφυγμούς. Το μυαλό μου μπορεί να αντέξει την τριβή. Αλλά το σώμα μου ξέρει ότι ήρθε η ώρα να πούμε αντίο... Θα σε αγαπώ για πάντα, Κόμπι». 

Η τελευταία παράσταση της ζωής του, δεν θα μπορούσε να υπολείπεται σε τίποτα της αίγλης που είχε ολόκληρη η καριέρα του. Στις 13 Απριλίου του 2016, ο Μάμπα έφυγε με το κεφάλι ψηλά, σκοράροντας 60 πόντους, καταγράφοντας μία από τις καλύτερες τελευταίες εμφανίσεις που έχουμε δει ποτέ στον επαγγελματικό αθλητισμό. 

Οικογένεια, μουσική και... βιβλίο

Μέσα σε όλα αυτά, είχε πάντα για στήριγμα τη γυναίκα του Βανέσα, με την οποία παντρεύτηκαν στις 18 Απριλίου του 2001, ενάμιση χρόνο μετά τη γνωριμία τους.

Ο Κόμπι, πέρα από το μπάσκετ, είχε φιλοδοξίες να ασχοληθεί και τη ραπ μουσική. Στο "κυνήγι" αυτού του ονείρου, βρέθηκε στα παρασκήνια του γυρίσματος ενός βίντεο κλιπ του Σνουπ Ντογκ. Εκεί αντίκρισε για πρώτη φορά την 17χρονη τότε Βανέσα και κατάλαβε κατευθείαν ότι βρήκε τη γυναίκα της ζωής του. Το ειδύλλιο ξεκίνησε κατευθείαν και όλα τα υπόλοιπα ανήκουν στην ιστορία. 

Έκτοτε, η "βασίλισσά" του, όπως συνήθιζε να την αποκαλεί, του χάρισε τέσσερις υπέροχες κόρες, τη 17χρονη Νατάλια, τη Τζιάνα (ή Τζίτζι) η οποία βρισκόταν μαζί του στο ελικόπτερο, την 3χρονη Μπιάνκα και την Κάπρι, που γεννήθηκε το περασμένο καλοκαίρι και δεν πρόλαβε καλά καλά να γνωρίσει τον μπαμπά της. 

Ο πολυπράγμων Κόμπι, προσπάθησε να μεταλαμπαδεύσει τις γνώσεις του πάνω στο μπάσκετ, με τη συγγραφή ενός βιβλίου που φέρει τον τίτλο "The Mamba Mentality: How I Play", τον πρόλογο του οποίου έχει γράψει ο θρυλικός Φιλ Τζάκσον

Η κληρονομιά...

Το σοκ του χαμού του Κόμπι Μπράιαντ μπορεί να ξεπεραστεί μετά από πολύ καιρό, αλλά τα όσα πέτυχε στα 41 χρόνια της ζωής του μένουν κληρονομιά για πάντα... Διότι όπως αναγνώρισαν και οι μεγάλες προσωπικότητες του αθλήματος, ο «Black Mamba» δεν ήταν απλά ένας από τους κορυφαίους μπασκετμπολίστες όλων των εποχών, αλλά κάτι πολύ περισσότερο από αυτό...

Αγαπητό μπάσκετ, Mamba is out!



ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ