Το Λαύριο νίκησε και το Μεσολόγγι εκτός έδρας με 79-75 για την 18η αγωνιστική της Basket League και ο Άλφα Ντιαλό απέδειξε τι σημαίνει να είσαι σύγχρονος all around σμολ φόργουορντ...
Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος ειδικός για να καταλάβει ότι ο Χρήστος Σερέλης πέρα από την καλή δουλειά που κάνει εδώ και πολλά χρόνια στο Λαύριο -και η οποία εξελίσσεται συνεχώς όλο και καλύτερα για την ομάδα- διαθέτει κάτι που είναι σπάνιο προσόν και το οποίο βοηθάει να ξεχωρίζουν οι καλύτεροι. Είναι εξαιρετικός στη δημιουργία ομάδας και μπορεί να βρίσκει τους Αμερικανούς οι οποίοι θα κάνουν τη διαφορά και θα εκτοξεύσουν την καριέρα τους ξεκινώντας από το Λαύριο.
Το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα που επιβεβαιώνει του λόγου το αληθές είναι ο Κέβιν Πάντερ. Ο 27χρονος Αμερικανός σκόρερ πλέον λάμπει στην Ευρωλίγκα με την πανάκριβη Αρμάνι Μιλάνο. Το 2016 ξεκίνησε την επαγγελματική του σταδιοδρομία -σωστά μαντέψατε- στο Λαύριο καθώς αποτέλεσε έναν από τους εκλεκτούς του Σερέλη για εκείνη την έκδοση της ομάδας της Αττικής. Δεν θα προκαλέσει εντύπωση αν ακολουθήσουν κι άλλοι.
Πίσω στο... παρόν όμως. Τα «λαβράκια» του φετινού Λαυρίου είναι πολλά και φυσικά αξίζει ιδιαίτερη αναφορά και στον Έλληνα Βασίλη Μουράτο ο οποίος έχει φτάσει πλέον το παιχνίδι του σε άλλο επίπεδο, συνδυάζοντας την ουσία με το θέαμα, όπως έκανε στο εκπληκτικό κάρφωμά του στην αναμέτρηση με το Μεσολόγγι.
Εκείνος όμως που μοιάζει να έχει το υψηλότερο... ταβάνι είναι ο Άλφα Ντιαλό.
Πλήρες πακέτο σύγχρονου φόργουορντ
Τον περασμένο Σεπτέμβριο κι όταν το Λαύριο ανακοίνωσε την απόκτηση του 23χρονου αθλητή, αρκετοί παρατήρησαν ότι επρόκειτο για ένα ιδιαίτερο πρότζεκτ που είχε σοβαρές πιθανότητες να εξελιχθεί. Ωστόσο η εικόνα του στο παρκέ μιλάει από μόνη της και δεν υπάρχει καλύτερος καθρέφτης για όλους τους μπασκετμπολίστες.
Στον αγώνα με το Μεσολόγγι ο Ντιαλό σταμάτησε στους 11 πόντους και τα 11 ριμπάουντ σ' ένα εντυπωσιακό double double, προσφέροντας παράλληλα 5 κλεψίματα, 1 ασίστ, 2 κοψίματα και κερδίζοντας 4 φάουλ από τους αντιπάλους τους. Κάπως έτσι ήταν και πολυτιμότερος της αναμέτρησης με 22 βαθμούς στο ειδικό σύστημα αξιολόγησης.
Ο απόφοιτος του κολεγίου του Providence κάνει τα πάντα στο παρκέ. Σε 18 αγώνες έως τώρα μετράει κατά μέσο όρο 13,28 πόντους με 73% στις βολές, 58,4% στα δίποντα και το αξιοπρεπέστατο 37% στα τρίποντα που δεν αποτελούν το πιο δυνατό του σημείο. Παράλληλα «κατεβάζει» 3,67 ριμπάουντ ανά ματς, ενώ μοιράσει 1,6 ασίστ και πραγματοποιεί 0,4 κοψίματα. Μέσα σ' όλα κερδίζει 3,67 φάουλ από τους αντιπάλους και κλέβει 1,7 φορές. Μοναδικό «μελανό» σημείο τα 2,28 λάθη του, αριθμός που χρίζει βελτίωσης, ωστόσο είναι λογικός με δεδομένο ότι στην επίθεση του Λαυρίου εμπλέκονται όλοι οι παίκτες με την μπάλα να περνάει από τα χέρια τους.
Πλέον έχει συμπληρώσει εννιά διαδοχικά παιχνίδια με διψήφιο αριθμό πόντων, κάτι που έχει κατορθώσει συνολικά στις 14 από τις 18 συμμετοχές του στην Basket League.
Δεν ήταν τυχαία στο Providence
Το παρελθόν του όμως μαρτυρά αρκετά και τίποτα δεν θεωρείται τυχαίο. Γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη αλλά μεγάλωσε με τη μητέρα του στο Ντένβερ της Πολιτείας του Κολοράντο. Αποβλήθηκε από τα Λύκεια της περιοχής όταν προσπάθησε να μεταγραφεί στο Λύκειο «Αβραάμ Λίνκολν» όπου βρισκόταν ο μέντοράς του Βινς Βαλντέζ. Επέστρεψε στη Νέα Υόρκη και στο Μανχάταν όπου και φοίτησε για δύο χρόνια στην Ακαδημία Frederick Douglass. Τελικά αποφοίτησε από την Ακαδημία Brewster. Θεωρήθηκε ο 95ος καλύτερος παίκτης της γενιάς του.
Κάπως έτσι ήρθαν προτάσεις για υποτροφία από τους Οκλαχόμα Στέιτ Κάουμποϊς και τους VCU Ραμς της Βιρτζίνια. Ωστόσο εκείνον τον κέρδισε η πρόταση του κολεγίου του Providence. Για όσους δεν γνωρίζουν πρόκειται για ένα από τα πιο ξακουστά προγράμματα στις ΗΠΑ και μάλιστα τέσσερις πρώην παίκτες ή προπονητές του συγκεκριμένου κολεγίου έχουν ήδη εισαχθεί στο Hall of Fame. Μεταξύ αυτών και ο γνωστός και μη εξαιρετέος Ρικ Πιτίνο.
Εξάντλησε την τετραετία παίζοντας συνολικά με τις «φιάλες» 130 παιχνίδια -εκ των οποίων στα 111 ήταν στην αρχική πεντάδα-. Δήλωσε συμμετοχή στο ντραφτ του 2019 αλλά στη συνέχεια την απέσυρε, ενώ στο ντραφτ του 2020 που ήταν αυτόματα διαθέσιμος λόγω ηλικίας, δεν άκουσε το όνομά του.
Η καλύτερή του χρονιά ήταν η προτελευταία όταν κατέγραψε τους καλύτερους μέσους όρους σε όλες τις στατιστικές κατηγορίες. Αποτέλεσε ένα από τα αγαπημένα παιδιά του προπονητή Εντ Κούλεϊ ο οποίος βρίσκεται στο «τιμόνι» από το 2011.
Μάλιστα το καλοκαίρι του 2019 εκπροσώπησε την Team USA στους Παναμερικανικούς Αγώνες του Περού όπου κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο. Στον μικρό τελικό πραγματοποίησε την καλύτερή του εμφάνιση με 23 πόντους και 5 ριμπάουντ και οδήγησε το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της πατρίδας του στην τρίτη θέση νικώντας 92-83 τη Δομινικανή Δημοκρατία.
Το παρόν και το μέλλον του ανήκουν
Από τη στιγμή που ένας παίκτης αποδίδει σε τόσο υψηλό επίπεδο στην πρώτη του σεζόν ως επαγγελματίας και σ' ένα σκληροτράχηλο πρωτάθλημα όπως είναι το ελληνικό, γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι το παρόν και το μέλλον του ανήκουν. Είναι φανερό ότι τα στοιχεία που καταθέτει στο παρκέ τον καθιστούν έτοιμο για να πάρει ευκαιρία σε υψηλότερο επίπεδο.
Βέβαια στην Ελλάδα για κάποιο λόγο οι μεγάλες ομάδες δεν κοιτούν συχνά την εγχώρια αγορά και σπανίως προτιμούν να δώσουν ευκαιρίες σε Αμερικανούς που λάμπουν σε κάποιο σύλλογο της Basket League. Αυτό το λάθος θα πρέπει να αλλάξει άμεσα και όχι να μετακομίζει πρώτα κάποιος σε κορυφαίο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα γιατί τότε είναι πλέον αργά.
Ήδη ο Ντιαλό έχει τραβήξει επάνω του τα βλέμματα και το κασέ του θα είναι σαφώς μεγαλύτερο την προσεχή αγωνιστική περίοδο. Μέχρι τότε όμως το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να παραμένει πιστός στη δουλειά που γίνεται και την εξέλιξή του. Ακόμα όλο το μέλλον είναι μπροστά του κι εξαρτάται κυρίως από τον ίδιο να εκμεταλλευτεί τις ευκαιρίες που δεδομένα θα προκύψουν προκειμένου να μεταπηδήσει στο κορυφαίο επίπεδο.
Μπορεί να φτάσει μέχρι και το ΝΒΑ
Για κάποιους μπορεί να φαίνεται υπερβολή όμως δεν είναι. Ο Άλφα Ντιαλό υπό προϋποθέσεις μπορεί να κάνει καριέρα στην άλλη όχθη του Ατλαντικού. Η αθλητικότητα του βρίσκεται ήδη σε σπουδαίο επίπεδο. Γνωρίζει άριστα τα βασικά του αθλήματος και το μόνο που θα χρειαζόταν για να γίνει ακόμα πιο εντυπωσιακός, είναι η μυϊκή μάζα.
Μοιάζει λίγο αδύναμος και θα πρέπει να δουλέψει σε αυτό το κομμάτι δίχως όμως να χάσει σε καμία περίπτωση τη σπουδαία «έκρηξη» του, από τη στιγμή που αυτή αποτελεί και το μεγάλο του προσόν, παίζοντας μία ταχύτητα πάνω από τους αντιπάλους του.
Εν κατακλείδι με δύο ή τρεις σεζόν σταθερές σε υψηλό επίπεδο, τα προσόντα είναι εκεί και ο Άλφα Ντιαλό μπορεί να λάμψει στο κορυφαίο πρωτάθλημα του πλανήτη. Αυτό όμως το σενάριο προς το παρόν μοιάζει μακρινό... Διότι το Λαύριο έχει άλλους στόχους που δεν μπορούν να περιμένουν.
Απολαύστε τον σε δράση:
