Τη λατρεία του για όσους αθλητές συνάντησε από κοντά στην εκδήλωση προς τιμή του Νίκου Γκάλη και την άποψή του για καθέναν από αυτούς, εξέφρασε ο Χρήστος Χολίδης, με τον νυν τραγουδιστή και άλλοτε μπασκετμπολίστα να αναφέρεται παράλληλα στα... τερτίπια της νύχτας, μέσω συνέντευξής του στην ΕΡΑ ΣΠΟΡ.
Αναλυτικά, όσα δήλωσε:
Για τις συναντήσεις του με τον Δημήτρη Διαμαντίδη, τον Θοδωρή Παπαλουκά, τον Βασίλη Σπανούλη και όχι μόνο: «Με τους αθλητές έχω μια αγάπη και μια... τρέλα. Με πιάνει δέος ότι συναντιέμαι με αυτούς τους αθλητές. Το δυστύχημα είναι ότι τους γνώρισα σαν τραγουδιστής, όχι σαν αθλητές. Μου μιλούν σαν να έχουμε παίξει μαζί. Εξακολουθούν να είναι παιδιά. Αν βάλεις κάτω τις διακρίσεις και τους τίτλους τους, λες "τι γίνεται εδώ". Είναι αξιοσέβαστοι».
Για τον Νίκο Γκάλη: «Κανείς δεν είναι μόνος του, όλοι έχουν μια ομάδα γύρω τους. Και εγώ στη δουλειά μου. Και εσύ στην εκπομπή σου έχεις ηχολήπτη, παραγωγό. Αν ο Γκάλης δεν είχε τον Γιαννάκη, τον Ανδρίτσο και τον Φάνη... Όλοι ήταν μια αλυσίδα. Εκείνος, όμως, έλαμπε. Ήταν το αστέρι. Έκανε πράγματα που δεν γινόντουσαν εκείνη την εποχή.
Για τον Παναγιώτη Γιαννάκη: «Ο Παναγιώτης Γιαννάκης έβαζε 50 και 60 πόντους στον Ιωνικό Νικαίας, δεν ήταν κανένας τυχαίος. Είχαν τρομερή χημεία όλοι αυτοί οι παίκτες.
Για τους Αντετοκούνμπο: «Χαίρομαι πολύ για τον Γιάννη Αντετοκούνμπο. Θα σου πω την εμπειρία μου. Το παιδί δεν το ξέρω, δεν τον έχω δει. Έχω δει τον αδελφό του. Έκανε προπονήσεις ο Ίκαρος και έκανα και εγώ στις μεταβατικές. Μετά από εμάς ήταν σε προπόνηση ο Θανάσης. Και μου είπε ο Λημνιάτης "έχω έναν παικταρά, αλλά δεν μπορώ να του βγάλω διαβατήριο. Κάτσε να τον δεις στο ζέσταμα. Έχει και έναν αδελφό ακόμα καλύτερο". Ήταν απίθανος, κάρφωνε ανάμεσα από τα πόδια. Τον έβλεπες να ξεχωρίζει. Δύο - τρία χρόνια μετά βγήκε το όνομα μπροστά. Ξαφνικά βρέθηκαν και τα διαβατήρια, ευτυχώς. Επιτέλους κινητοποιήθηκε η πολιτεία».
Για τον Σπανούλη: «Είναι ηγέτης, είναι ο άνθρωπος της τελευταίας στιγμής. Όταν ζυγίζει 200 κιλά την βάζει μέσα. Ο κόσμος ξεχνάει εύκολα. Εύχομαι να μην συμβαίνει κάτι με τον Σπανούλη. Ο χώρος είναι απαιτητικός, ειδικά όταν παίζεις σε μια ομάδα σαν τον Ολυμπιακό. Δεν πρέπει να ξεχνάμε την ιστορία του κάθε παίκτη και του κάθε ανθρώπου. Ο κόσμος δεν βλέπει τις στερήσεις. Ο καθένας πρέπει να βουτάει και λίγο την γλώσσα στο μυαλό του».
Για τον Γιώργο Καραγκούνη: «Έχω την τύχη να έχω αθλητές φίλους μου. Ο Μανιάτης είναι κουμπάρος μου. Με ρωτούσε ο Καραγκούνης πού είναι ο Μανιάτης. Άλλη ψυχάρα κι αυτός. Την έβαζε την μπάλα. Είναι άλλη μια περίπτωση φανατικού αθλητή. Μιλάει μόνο για ποδόσφαιρο. Δεν νομίζω να το αγαπάει άλλος τόσο πολύ. Μόνο μπάλα. Πάντα με το χαμόγελο. Ταπεινός κι αυτός. Δεν είναι τίποτα τυχαίο. Όλοι οι μεγάλοι είναι ταπεινοί και ξέρουν να λένε "ευχαριστώ" και "μπράβο"».
Για την νύχτα και τους φόβους της: «Λόγω σωματότυπου δεν έχω φοβηθεί. Είμαι και λίγο μεγάλος. Δεν έχω φοβηθεί γιατί δεν έκανα τρέλες. Δεν παραβίασα κανόνες, δεν ενόχλησα κανέναν. Δεν ασχολήθηκα με γυναίκες άλλων. Είχα πλήρη γνώση τι έκανα. Δεν ήμουν σε καταστάσεις διαφορετικές. Ακολούθησα τους κανόνες. Τόσο απλό είναι».
Για το αλκοόλ, τα ναρκωτικά και τις παρέες: «Τους συγγενείς μας δεν τους επιλέγουμε. Τις παρέες τις επιλέγουμε. Είναι και να θέλεις. Ήμουν πολύ δυνατός χαρακτήρας. Αυτό το διαπίστωσα στον στρατό. Πέρασα δύσκολα. Είμαι λάτρης του στρατού. Τα έχω περάσει. Εγώ επέλεγα τις παρέες μου και ποιο είναι το σωστό. Πάντα είχα την κουβέντα του πατέρα μου που μου έλεγε "μην με απογοητεύσεις ποτέ". Κανείς δεν θα σου πει πιές μην πιείς. Λάτρευα να κάνω παρέα με αθλητές. Τους θαυμάζω και τους αγαπώ».
