Τελικά, ποια είναι η ΑΕΚ που θα δούμε τη φετινή σεζόν; Είναι η ΑΕΚ του ημιτελικού του final-8 με τη Σαραγόσα, που μας έκανε να τρίβουμε τα μάτια μας από θαυμασμό; Ή αυτή του τελικού με την Μπούργος, που μετά το πρώτο δεκάλεπτο δεν βλεπόταν;
Δυστυχώς, φίλες και φίλοι, απαντήσεις σε τέτοια υπαρξιακά ερωτήματα Οκτώβρη μήνα δεν δίνονται.
Μέσα σε 48 ώρες η ΑΕΚ εμφάνισε δύο εντελώς διαφορετικά πρόσωπα θυμίζοντας τον Ιανό. Όχι τον κυκλώνα, αλλά την αρχαία θεότητα με τα δύο κεφάλια, που ήταν στραμμένα σε δύο εκ διαμέτρου αντίθετες κατευθύνσεις. Αυτό είναι φυσιολογικό για τούτη την περίοδο, όποιον ειδικό κι αν ρωτήσετε, αυτό θα σας πει. Κόστισε βέβαια έναν τίτλο, αλλά γι' αυτό ας όψεται η παραδοξότητα της εποχής του κορωνοϊού. Υπό κανονικές συνθήκες οι τίτλοι κρίνονται στο τέλος κάθε σεζόν, όχι στην αρχή της.
Αν το διακύβευμα δεν ήταν τόσο σοβαρό, το final-8 θα αποτελούσε μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για τον Ηλία Παπαθεοδώρου να βγάλει ενόψει της νέας σεζόν χρήσιμα συμπεράσματα, κατά το δημοσιογραφικό κλισέ (λες και υπάρχουν και άχρηστα συμπεράσματα...). Τα συμπεράσματα τα έβγαλε, βέβαια, αλλά πασπαλισμένα με μπόλικη ψυχική οδύνη, διότι δεν είναι εύκολα διαχειρίσιμο το να χάνεις ένα τρόπαιο και δη ευρωπαϊκό.
Η φετινή ΑΕΚ, όπως την είδαμε αυτές τις τέσσερις μέρες στο ΟΑΚΑ, είναι ποιοτική και γεμάτη ομάδα, ίσως η καλύτερη της εποχής Μάκη Αγγελόπουλου. Αυτό δεν το παίρνω πίσω, παρά την κακή εμφάνιση στον τελικό. Αν ήμουν ψυχαναλυτής ωστόσο, θα έλεγα ότι μοιάζει να πάσχει από το σύνδρομο του Προμηθέα.
Ο τελικός με την Μπούργος θύμισε πολύ τον ημιτελικό του Super Cup με τον Προμηθέα, που είχε γίνει καμιά δεκαριά μέρες πριν. Και σε εκείνο το παιχνίδι η ΑΕΚ κατέρρευσε υπό την ψυχολογική πίεση που της άσκησε η μεγάλη ευστοχία των αντιπάλων της από την περιφέρεια. Τότε, βέβαια, αυτό είχε συμβεί στην τελευταία περίοδο, όταν οι παίκτες της πατρινής ομάδας επιδόθηκαν σε ένα μπαράζ εύστοχων τριπόντων, που αποσυντόνισε πλήρως την Ένωση, την οδήγησε στην κατάρρευση και την υποχρέωσε να χάσει με μεγάλη διαφορά ένα παιχνίδι που μέχρι 5-6 λεπτά πριν από το τέλος ήταν ισόπαλο.
Την Κυριακή αυτό συνέβη πιο νωρίς, στη δεύτερη περίοδο. Ήταν όμως τόσο καταιγιστική η Μπούργος σε αυτό το διάστημα (μέσα σε μόλις 6 λεπτά σκόραρε 28 πόντους, από τους οποίους οι 21 προήλθαν από τρίποντα!), που σόκαρε την ΑΕΚ και δεν της επέτρεψε να συνέλθει. Όταν το +10 έγινε σε χρόνο dt -13 και μετά από λίγο -20, όταν η Μπούργος πίστεψε ότι μπορεί να βάλει τα πάντα, όταν βγήκε στην επιφάνεια η πίεση του "πρέπει" και έπνιξε την Ένωση, τα περιθώρια αντίδρασης ουσιαστικά εξέλιπαν.
Αυτό πάντως έχει κι άλλη ανάγνωση. Διότι καλά τα ψυχολογικά, αλλά είναι ένα θέμα επίσης τι κάνεις για να μη φτάσεις σε αυτό το αδιέξοδο. Αν σε ένα παιχνίδι ο αντίπαλος με τους καλούς σουτέρ τα βάλει όλα απέναντι στην άμυνά σου, μπορεί να είναι και συγκυριακό. Αν αυτό συμβεί και σε δεύτερο παιχνίδι, τότε μάλλον κάτι δεν πάει καλά με την άμυνα. Έχει πρόβλημα η ΑΕΚ με την περιφερειακή της άμυνα; Μπορούν οι πολυάριθμοι βετεράνοι της, να κυνηγούν συνεχώς τους αντιπάλους τους και να ανταποκρίνονται στις αμυντικές περιστροφές ώστε να δυσκολεύουν το σουτ του αντιπάλου; Αυτά είναι ερωτήματα στα οποία πρέπει να βρει απαντήσεις ο Παπαθεοδώρου.
Ο τρόπος αντίδρασης όταν το παιχνίδι "στραβώνει" είναι άλλο ένα θέμα, που πρέπει να απασχολήσει τον προπονητή της ΑΕΚ. Οι πολλοί έμπειροι και μπαρουτοκαπνισμένοι παίκτες σε μια ομάδα είναι κατ' αρχήν ευλογία για λόγους που εύκολα μπορεί να αντιληφθεί κανείς. Αν όμως ο καθένας από αυτούς πιστεύει ότι με την εμπειρία και την κλάση του μπορεί μόνος του να γυρίσει ένα παιχνίδι, αυτομάτως αυτό καθίσταται πρόβλημα. Διότι η αντίδραση στις δύσκολες στιγμές ενός αγώνα πρέπει να γίνεται οργανωμένα, διαφορετικά είναι σχεδόν καταδικασμένη σε αποτυχία.
Σε πρώτη φάση, πάντως, εκείνο που πρέπει να μάθει ο Ηλίας Παπαθεοδώρου και η ΑΕΚ είναι αν θα μείνει ο Ταϊρίς Ράις. Πρόκειται για έναν παίκτη που ανεβάζει επίπεδο την ομάδα, αλλά εκτός αυτού, η ομάδα προετοιμάστηκε για να παίζει με αυτόν. Πράγμα που σημαίνει ότι αν φύγει, θα χρειαστεί κι άλλος χρόνος προετοιμασίας στα νέα δεδομένα. Και η νέα σεζόν αρχίζει την άλλη εβδομάδα.
Οι δηλώσεις που έκανε ο Ράις μετά τον τελικό κρίνονται ενθαρρυντικές ως προς το ενδεχόμενο παραμονής του. Μέχρι πριν από λίγο καιρό ο Αμερικανός απέκλειε το ενδεχόμενο να μείνει. Σήμερα το αφήνει ανοικτό, κάτι που σημειώνεται ως πρόοδος. Οι άνθρωποι της ΑΕΚ προσπαθούν να τον πείσουν, ο ίδιος λέγεται ότι ψάχνει σχολείο στην Αθήνα για το παιδί του, κάτι που θα λύσει σε μεγάλο βαθμό το πρόβλημά του, ωστόσο θα πρέπει να περιμένουμε να δούμε τι θα αποφασίσει στο τέλος.
Μέχρι τότε και καθώς το πρωτάθλημα, αλλά και το BCL θα αρχίσουν σε δύο εβδομάδες, η ΑΕΚ έχει όλο το χρόνο να καθαρίσει το μυαλό της και να διορθώσει τις ανορθογραφίες που εντοπίστηκαν στα πρώτα επίσημα παιχνίδια της. Οι δύο από τους πέντε στόχους που είχε οριοθετήσει το καλοκαίρι χάθηκαν, αλλά η σεζόν τώρα αρχίζει. Τα σπουδαία έρχονται και η ώρα για το ταμείο είναι ακόμα μακριά.
