Μια διαδρομή διάρκειας 22 μηνών, με πολλές χαρές αλλά μεγάλη λύπη στην κατάληξη, ήταν αυτή της Εθνικής Ανδρών προς και στο Παγκόσμιο κύπελλο της Κίνας που εκ του αποτελέσματος δίνει τον χαρακτήρα του αποτυχημένου έτους για το 2019. Ισως είναι σκληρό το "σοκαριστικό" παιχνίδι με την Βραζιλία να αρκούσε για να σβήσει πολλά καλά που είχαν προηγηθεί, αλλά πάντα η βιτρίνα είναι αυτή που ελκύει η απωθεί.
Η σελίδα γύρισε για μία ακόμα φορά χωρίς να έχει γραφτεί κάποια επιτυχία, όμως η ζωή συνεχίζεται και οι Ολυμπιακοί αγώνες του 2020 δεν είναι μικρός στόχος για μια Εθνική που αν μη τι άλλο, είναι πάντα παρούσα στα μεγάλα ραντεβού. Ο προγραμματισμός της επόμενης ημέρας άρχισε με μία ηχηρή κίνηση, αυτήν της συμφωνίας με τον Ρικ Πιτίνο, ο οποίος ανέλαβε να καθοδηγήσει την Εθνική στο Προολυμπιακό τουρνουά και, ελπίζοντας φυσικά ότι θα αποκτήσουν όλοι μαζί δικαίωμα παρουσίας και στο Τόκιο.
Για να το καταφέρουν αυτό, θα πρέπει να βγουν νικητές από το Προολυμπιακό τουρνουά της Βικτόρια στον Καναδά, όπως προέκυψε από την κλήρωση που έγινε, χωρίς η χώρα μας να είναι διεκδικήτρια ενός ομίλου αφού τα οικονομικά δεν επέτρεπαν κάτι τέτοιο. Θα πρέπει επίσης, να φανεί και η στελέχωση της ομάδας που θα διεκδικήσει αυτή την πρόκριση, αφού ο Ρικ Πιτίνο έχει φανεί μέχρι τώρα επιφυλακτικός για την παρουσία του Γιάννη Αντετοκούνμπο στην προσπάθεια, λόγω ημερομηνιών αν προχωρήσουν οι Μπακς στο ΝΒΑ, ενώ οι διεθνείς παίκτες του Ολυμπιακού εξέφρασαν τον προβληματισμό τους στην προοπτική παρουσίας τους στην Εθνική, από την ώρα που ο Αμερικανός προπονητής ανέλαβε την καθοδήγηση του Παναθηναϊκού.
Η πορεία που είχε αρχίσει στις 24 Νοεμβρίου 2017 από το Λέστερ της Αγγλίας, με το αξέχαστο θρίλερ και το τρίποντο - νίκης του Γιάννη Αθηναίου στην εκπνοή της παράτασης του πρώτου προκριματικού αγώνα με την Αγγλία, τερματίστηκε άδοξα το απόγευμα της Δευτέρας 9 Σεπτεμβρίου, στην Σενζέν της Κίνας με την Εθνική να αποκλείεται από τα προημιτελικά του Παγκοσμίου κυπέλλου.
Η Εθνική ομάδα των "παραθύρων" κόντρα σε πολλά προγνωστικά, όχι μόνο κατάφερε να εξασφαλίσει την πρόκριση για το μεγάλο ραντεβού της Κίνας, αλλά το έκανε με το εντυπωσιακό ρεκόρ 11-1 στους 12 αγώνες και παίρνοντας πρώτη χρονικά από όλες τις ευρωπαϊκές ομάδες το εισιτήριο. Η "σφραγίδα" ήρθε στην Τιφλίδα, στις 16 Σεπτεμβρίου 2018, με το δραματικό παιχνίδι να κρίνεται με το νικητήριο καλάθι του Κώστα Παπανικολάου και από εκείνη την ημέρα άρχισαν τα μεγάλα όνειρα για την επιτυχία που όλοι προσδοκούν την τελευταία δεκαετία.
Η παρουσία του Γιάννη Αντετοκούνμπο, προαναγγελθείσα πολλές φορές στην διάρκεια του χειμώνα και επισημοποιημένη πριν από την έναρξη της προετοιμασίας, έφερε την Εθνική ομάδα στο επίκεντρο του Παγκόσμιου ενδιαφέροντος. Ο σταρ των Μπακς είχε δείξει από καιρό... πού το πήγαινε και η ανάδειξή του σε MVP του ΝΒΑ γέμιζε λάμψη την ελληνική αποστολή, η οποία αυτή την φορά είχε και όλα τα άλλα αστέρια της διαθέσιμα για τις μάχες.
Η κλήρωση άφηνε πολλά περιθώρια αισιοδοξίας, αφού έδειχνε ξεκάθαρα τον δρόμο προς την ζώνη των μεταλλίων αποφεύγοντας μέχρι τότε τα μεγαθήρια, όμως, είναι γνωστό ότι όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια, ο Θεός γελάει...
Η προετοιμασία της Εθνικής ολοκληρώθηκε με ένα θρίλερ για την 12η θέση της αποστολής, με τον Γιάννη Αθηναίου που είχε προβάδισμα έναντι των Αντώνη Κόνιαρη και Βαγγέλη Μάντζαρη να παθαίνει ρήξη χιαστών στο τουρνουά "Ακρόπολις", τους δύο άλλους γκαρντ να ταξιδεύουν για την Κίνα με τον Μάντζαρη να ξανακαλείται αφού είχε ανακοινωθεί ο αποκλεισμός του και το τελικό τουρνουά στην πόλη Σουτσόου να του δίνει την θέση, αφού προτιμήθηκε η εμπειρία του σε μεγάλους αγώνες.
Η πρώτη ημέρα του Σεπτεμβρίου ήταν και πρώτη της Εθνικής στο Παγκόσμιο και τον όμιλο της Ναντζίνγκ. Το εύκολο 85-60 επί του Μαυροβούνιου χαλύβδωσε την πεποίθηση για μια ισχυρή ομάδα που μπορούσε να φτάσει ψηλά, αλλά η προσγείωση ήρθε γρήγορα, απότομα και πόνεσε.
Ο επόμενος αγώνας με την Βραζιλία, έδειχνε στο πρώτο του μισό ότι θα έφερνε την δεύτερη νίκη στα ελληνικά χρώματα και θα έδινε το δικαίωμα να αρχίσουν οι υπολογισμοί για τις επόμενες φάσεις. Το τραγικό τρίτο δεκάλεπτο, η εμφάνιση... καριέρας του γερόλυκου Αντερσον Βαρεζάο και η μπάλα που δεν θέλησε να μπει στην τρίτη από τις τρεις βολές του Κώστα ΣΛούκα λίγο πριν το φινάλε και να ολοκληρωθεί μια μεγάλη ανατροπή, έφερε την ήττα με 79-78 και τα πρώτα μαύρα σύννεφα είχαν ήδη μαζευτεί πάνω από τον ουρανό.
Το, όχι πολύ άνετο, 103-97 επί της Νέας Ζηλανδίας στο φινάλε του ομίλου, έφερε την αυτονόητη πρόκριση αλλά όχι από την προνομιούχο πρώτη θέση του ομίλου, έδειξε ότι η ομάδα είχε κλονιστεί στην ψυχολογία της από το "χαρακίρι" της προηγούμενης αγωνιστικής και όλοι αναζητούσαν τον τρόπο ανάκαμψης κα κυρίως τον μαγικό συνδυασμό αποτελεσμάτων που θα έφερνε άλλη μια πρόκριση.
Ο πρώτος αγώνας της επόμενης φάσης ήταν με την ομάδα των ΗΠΑ, η οποία μπορεί να είχε πληγεί από συνεχόμενες αρνήσεις μεγάλων σταρ, αλλά επιστρατεύοντας αμυντικό δόγμα, στο συγκεκριμένο ματς την έκανε την δουλειά της. Το τελικό 69-53 μιλάει από μόνο του για την αστοχία των Ελλήνων διεθνών και η πρώτη ευκαιρία υπέρβασης είχε μείνει ανεκμετάλλευτη.
Οι ελπίδες αναπτερώθηκαν στην διάρκεια του αγώνα Βραζιλία - Τσεχία. Αυτοί που έκαναν την μεγάλη ζημιά στην δική μας Εθνική έγιναν έρμαιο στις διαθέσεις των ασταμάτητων Τσέχων, σε τέτοιο βαθμό που η τελική διαφορά έφερε χαμόγελα αλλά όχι πλατιά για την Εθνική, αφού πλέον χρειαζόταν να νικήσει με +12 τους Τσέχους στον "τελικό" για να τους κλέψει την πρόκριση.
Η προσπάθεια έγινε, η διαφορά αποδείχθηκε βατή στην διάρκεια του αγώνα, όμως κάποιες ολιγωρίες και αρκετές διαιτητικές απφοάσεις, περιόρισαν την ελληνική νίκη στο 84-77 που έδινε στους Τσέχους το δικαίωμα των έξαλλων πανηγυρισμών. Η Νανζίνγκ ήταν ο τελευταίος σταθμός για την Εθνική Ελλάδας στο Παγκόσμιο, η οκτάδα έμεινε όνειρο, φυσικά και κάθε τι παραπάνω, οι ελπίδες αποδείχθηκαν φρούδες και το ταξίδι της επιστροφής άρχισε πρόωρα και με κατεβασμένα κεφάλια.
