Ο Προμηθέας Πάτρας άξιζε μία τόσο σπουδαία νίκη και ο Παναθηναϊκός άξιζε ένα τόσο ηχηρό «χαστούκι», από τη στιγμή που δεν παρουσιάστηκε σοβαρός.
Καμία ήττα δεν αποτελεί ντροπή. Πρόκειται για αθλητισμό. Από τον Μάρτιο του 2008 πέρασαν σχεδόν 13 ολόκληρα χρόνια. Τότε ήταν και η τελευταία φορά που οι «πράσινοι» είχαν χάσει αγώνα πρωταθλήματος ως γηπεδούχοι στο ΟΑΚΑ, από κάποιον άλλο αντίπαλο πέρα του Ολυμπιακού.
Ωστόσο όταν η λογική βιάζεται, οι συνέπειες φαίνονται στα αποτελέσματα. Κι αυτό συνέβη την Κυριακή (31/1) το απόγευμα στο ΟΑΚΑ. Θα πει κάποιος -και δικαιολογημένα- ότι δεν μπορεί να ευθύνεται ο Όντεντ Κάτας όταν κατά σειρά οι Μακ, Νέντοβιτς, Μήτογλου και Μποχωρίδης κάνουν λάθη ερασιτεχνικού επιπέδου στα τελευταία εβδομήντα δευτερόλεπτα. Κι αυτό το σχόλιο αδικεί τους ερασιτέχνες μπασκετμπολίστες.
Όμως, μετά από τάιμ άουτ και με το σκορ στην ισοπαλία, είναι τουλάχιστον αδιανόητο η μπάλα να πηγαίνει στα χέρια του Μποχωρίδη για να την μεταφέρει στην άλλη πλευρά του παρκέ. Ο 26χρονος γκαρντ έχει σωματικά προσόντα κι έχει προσφέρει σε κάποιους αγώνες, αλλά μοιάζει να μην γνωρίζει καλά τα βασικά του αθλήματος. Είναι επιεικώς μέτριος χειριστής της μπάλας και δυσκολεύεται να τελειώσει ακόμα και λέι απ. Δηλαδή δύο βασικά στοιχεία του μπάσκετ. Κάπως έτσι δεν προκάλεσε εντύπωση που έχασε την μπάλα από τον Έβανς και ο Παναθηναϊκός τον αγώνα. Φυσικά δεν αποτελεί τον μοναδικό φταίχτη, αλλά χρειάζεται να βελτιώσει πολλά πράγματα στο παιχνίδι του για να αξίζει να βρίσκεται στο ρόστερ μίας ομάδας όπως το «τριφύλλι», έστω και σε αυτήν τη λιγότερη λαμπερή έκδοσή του.
Σε όλο τον αγώνα όμως ο Παναθηναϊκός δεν ήταν καλός. Δεν θύμιζε σε τίποτα την ομάδα που είχε «κατασπαράξει» τη Βαλένθια περίπου σαράντα ώρες νωρίτερα. Η κόπωση αποτελεί μία καλή δικαιολογία, ωστόσο οι δικαιολογίες θα πρέπει να μην υπάρχουν, αν υπάρχει χώρος για βελτίωση και εξέλιξη.
Η ήττα αυτή εξηγεί δύο πράγματα. Πρώτον ότι αποτελεί ένα καλό «καμπανάκι» ενόψει των υπόλοιπων εγχώριων υποχρεώσεων (πρωτάθλημα και κύπελλο), εκεί που αν οι πρωταθλητές δεν εμφανιστούν σοβαροί ενδεχομένως να μείνουν με άδεια χέρια για πρώτη φορά μετά από 25 ολόκληρα χρόνια! Και κατά δεύτερον ότι με δύο παίκτες να αποδίδουν, δεν νίκησε κανείς, ποτέ και κανέναν.
Οι μοναδικοί που ήταν συνεπείς και στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων, ήταν ο Ιωάννης Παπαπέτρου και ο Ντίνος Μήτογλου. Όμως ο Προμηθέας έχει μεγαλώσει πολύ πλέον για να φοβάται ότι θα χάσει από δύο παίκτες, έστω κι αν πρόκειται για ένα δίδυμο από τα πιο ποιοτικά στη χώρα. Οι «καμικάζι» του Μάκη Γιατρά λοιπόν θριάμβευσαν και τους αξίζουν τα συγχαρητήρια.
Ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να μείνει άλλο σε αυτόν τον αγώνα καθώς ακολουθεί ένα ντέρμπι γοήτρου με τον Ολυμπιακό. Πίεση στο «τριφύλλι» δεν πρέπει να υπάρχει, από τη στιγμή που βαθμολογικά είναι αδιάφορο και θα πάει στο Φάληρο για να αποδείξει ότι μπορεί ακόμα να τα βάλει με τον «αιώνιο» αντίπαλό του και να τον στείλει πρόωρες διακοπές...
Η πίεση θα είναι με τους Πειραιώτες που παίζουν όλη τους τη σεζόν σε σαράντα λεπτά. Το backround δείχνει ότι το «μπαμ» μπορεί να γίνει, αλλά οι «ερυθρόλευκοι» παραμένουν το μεγάλο φαβορί της αναμέτρησης με δεδομένο ότι οι «πράσινοι» δεν εμπνέουν καμία σιγουριά για το πρόσωπο που θα εμφανίσουν.
