Τρεις μεγάλους στόχους είχε ο Ιωνικός αρχίζοντας το φετινό πρωτάθλημα. Ο πρώτος χρονικά, να ξαναμπεί στο σπίτι του, στην ιστορική του έδρα, στο κλειστό του «Πλάτωνα». Κόντρα σε πολλές δυσκολίες, κάνοντας έναν αγώνα δρόμου και διαψεύδοντας δυσοίωνες προοπτικές, τα κατάφερε. Ο δεύτερος, ο αγωνιστικός, να εξασφαλίσει γρήγορα την παραμονή του στην κατηγορία και να αποφύγει τα άγχη. Κάτι που είχε καταφέρει ουσιαστικά μετά τη μεγάλη του νίκη στο Ιβανώφειο, αλλά έκλεισε οριστικά με τη χθεσινή επιτυχία επί της Λάρισας.
O τρίτος και για πολλούς, με πρώτο τον Βαγγέλη Τσάπα, πιο σημαντικός και μεγάλο στοίχημα, να συνδυαστεί η επιτυχημένη αγωνιστική σεζόν με την ανάδειξη Ελλήνων παικτών και την στήριξη σε αυτούς. Φτάνοντας προς τη δύση της σεζόν, γι' αυτόν τον λόγο ταιριάζουν πολλά χαμόγελα στη Νίκαια. Δύο παίκτες πέρασαν την πόρτα της Εθνικής Ανδρών, ο Νίκος Χουγκάζ και ο Βασίλης Τολιόπουλος. Με τον δεύτερο να έχει... κυνηγηθεί από τον Τσάπα το περασμένο καλοκαίρι για να επιλέξει τη Νίκαια για να κάνει τη χρονιά του δανεισμού του από την ΑΕΚ. Με τον Λουκά Μαυροκεφαλίδη να... ξανανιώνει μετά τις περιπέτειες που εκτυλίχθηκαν στο Περιστέρι και να εδραιώνεται ως ηγέτης της σύγχρονης ιστορίας του Ιωνικού. Με τον Ανδρέα Πετρόπουλο να... πετάει την ταμπέλα του συμπληρωματικού και να βρίσκει ουσιαστικό ρόλο σε σημαντικά σχήματα του Ιωνικού. Και με τον τελευταίο χρονικά που ενσωματώθηκε, τον Αντώνη Κόνιαρη, ο οποίος ήθελε να κάνει φινάλε μιας δύσκολης σεζόν στα παρκέ, αλλά η ατυχία τον χτύπησε χθες και του σήμανε το άδοξο και πρόωρο τέλος.
Το ότι ο Ιωνικός θέλησε να δώσει χώρο στους Ελληνες φάνηκε και από το γεγονός ότι με εξαίρεση τον... περπατημένο Ανταμ ΣΜιθ, εξ αρχής πήρε νεαρούς και άπειρους αμερικανούς. Ηταν κι αυτοί στοιχήματα και ο προορισμός τους δεν ήταν απλά να... παίρνουν ανάσες από τους Ελληνες. Κάθε άλλο.
Ο Τολιόπουλος, ο Χουγκάζ και ο Μαυροκεφαλίδης, παίζουν κατά μέσο όρο πάνω από ένα ημίχρονο, σχεδόν 25 λεπτά όλοι τους. Το... ταβάνι του χρόνου που παίρνουν οι παίκτες δηλαδή στο σύγχρονο μπάσκετ.
Ο Πετρόπουλος, με 15 λεπτά μέσο όρο συμμετοχής, έχει ουσιαστική συμμετοχή σε αρκετούς αγώνες που χρειάστηκε ο Ιωνικός να αλλάξει τον ρυθμό. Κάτι σαν... ειδικών αποστολών τουλάχιστον στο αμυντικό κομμάτι, αλλά και με ουσιαστική συμβολή στην επίθεση όπου έχει φανερή αυτοπεποίθηση.
Οσο για τον Αντώνη Κόνιαρη, στις δύο πρώτες του συμμετοχές είχε πάρει χρόνο σχεδόν ενός ημιχρόνου, αν και νεοφερμένος στην ομάδα. Χθες πρόλαβε να παίξει τρία λεπτά πριν τον χτυπήσει η ατυχία.
Ο Χουγκάζ είναι μακράν του δεύτερου ο πρώτος ριμπάουντερ της ομάδας. Λογικά θα τελειώσει τη σεζόν και ως πρώτος σκόρερ, σε απόλυτους αριθμούς, αφού υπολείπεται 25 πόντων του Ανταμ Σμιθ ο οποίος αποχώρησε. «Απειλείται» μόνο από τον Τζέρεμι Χόλογουελ.
Ο Τολιόπουλος είναι στην πρώτη πεντάδα των σκόρερ και δυάδα, μετά την αποχώρηση του Σμιθ, των πασέρ έχοντας το βασικό κουμάντο του Ιωνικού. Οσο για τον Μαυροκεφαλίδη, ίσως αρκεί η χθεσινή κουβέντα του Βαγγέλη Αγγέλου, «είναι η πεμπτουσία της οικογένειας του Ιωνικού». Με αυτό έδειξε ότι η δική του συνεισφορά ξεφεύγει από τα έτσι κι αλλιώς πληθωρικά του νούμερα.
Ακόμα και στη δεύτερη γραμμή, θέση στη 12άδα σταθερά έχουν οι Λάμπρος Βλάχος, Μάριος Γιώτης και Γιώργος Χατζηκυριάκος, παίρνοντας κι αυτοί έστω και για λίγα λεπτά κάθε φορά τις παραστάσεις τους από τη Basket League. Συνολικά ο Ιωνικός, εξελίσσεται σε... μαγαζί γωνία για τους Ελληνες παίκτες, πράγμα μάλλον φυσιολογικό από την ώρα που αυτό επέλεξαν οι κεφαλές του.
