Γεια σας από το Σακραμέντο...
Ξέρω... Σας μπερδεύω λίγο, αλλά το πέρασμα από την Ελλάδα ήταν πολύ σύντομο και επέστρεψα στη βάση μου, μετά από ένα πέρασμα και από την Ανατολική Ακτή των ΗΠΑ.
Ένα ένα... Επιστρέφοντας από την Αθήνα, είχα τελικό προορισμό το Σακραμέντο. Όχι πως έμεινα πολλές μέρες. Ξανά αεροπλάνο, με πορεία ανατολικά, μια ενδιάμεση στάση Νέα Υόρκη...
...και απευθείας Φιλαδέλφεια. Είναι μια πόλη που γνωρίζω καλά, αφού έμεινα εκεί ένα χρόνο, στην προηγούμενη θητεία μου ως... μαθητής στην Αμερική. Και εκεί έχω προπονητές που γνωρίζω. Το πρόγραμμα... χαλαρό: Ξύπνημα στις 5.30 το πρωί, προπόνηση στις 7π.μ. με γυμναστική, μπάσκετ και μετά αερόβιο, για να ξαναμπαίνουμε σε ρυθμούς. Φαγητό, ξεκούραση και πάλι το ίδιο στις 6 το απόγευμα.
Είναι μια πόλη που γνωρίζω, είχα την ευκαιρία να δω ανθρώπους που γνωρίζω και να δω μέρα οικεία. Και φυσικά δεν γινόταν να μην επισκεφθώ και το αγαπημένο του... Ρόκι Μπαλμπόα. Αυτή τη φορά δεν ανέβηκα τα περίφημα σκαλιά, γιατί τα είχαν κλείσει, αλλά είναι κάτι που πιστέψτε με το έχω πράξει αρκετές φορές. Ρόκι 3 η αγαπημένη ταινία βλέπετε!
Και αυτό το «κομμάτι» ολοκληρώθηκε όμως και επέστρεψα στη βάση, η οποία είναι το Σακραμέντο πλέον. Και ήδη από την Τρίτη άρχισα προπονήσεις με τους συμπαίκτες μου πια και τους ανθρώπους της ομάδας. Ένα πρόγραμμα που θα συνεχιστεί περιμένοντας και τη συμμετοχή στο summer league τον Ιούλιο. Και εννοείται παρακολουθώντας το Final Four της Ευρωλίγκας, στο οποίο υπάρχει ελληνική εκπροσώπηση. Ο Ολυμπιακός ήταν καλύτερος από την Αναντόλου Έφες και του εύχομαι καλή επιτυχία. Ως Έλληνας θα ήθελα να τους δω να ανεβάσουν ψηλά την ελληνική σημαία...
Αυτά μέχρι την επόμενη κουβέντα μας... Θα τα πούμε ξανά μετά από... αρκετές ακόμη προπονήσεις,
Γιώργος
