Πρόκειται για μια από τις ομάδες που κλέβουν την παράσταση μέχρι στιγμής στη Stoiximan.gr Basket League και είναι απόλυτα λογικό καθώς το οικοδόμημα του Λαυρίου έχει χτιστεί σε πολύ στερεές βάσεις. Και πως να μη γίνει αυτό στα χέρια ενός τόσο έμπειρου πολιτικού μηχανικού (και φυσικά προπονητή) του Χρήστου Σερέλη, που μιλώντας στο Basketa.gr δεν μπαίνει καν στο δίλημμα:
"Προτιμώ να "χτίζω" χαρακτήρες από σπίτια ! Είναι απόλυτα λογικό καθώς στο μπάσκετ και γενικότερα στον αθλητισμό ζεις, πολύ έντονα συναισθήματα, η χαρά και η λύπη εναλλάσσονται και ειλικρινά απολαμβάνω κάθε στιγμή. Για αυτό άλλωστε έφυγα και από την Πάτρα κάποια στιγμή όπου έμενα λόγω δουλειάς προκειμένου να επιστρέψω στην αγαπημένη μου πόλη το Λαύριο και να αναλάβω την ομάδα" λέει ο Χρήστος Σερέλης για τον οποίο γενικότερα το Λαύριο είναι: "Ενα πολύ σημαντικό κομμάτι της ζωής μου. Ζω εκεί χρόνια και έχω δει όλες τις αλλαγές, από μια κλασσική εργατούπολη σε μια πιο κοσμοπολίτικη πόλη, με σημαντική ανάπτυξη και του τουρισμού λόγω και των πολλών σκαφών πλέον που έρχονται στο λιμάνι αλλά και αρκετό κόσμο που επιλέγει την όμορφη αυτή πόλη για εξοχική κατοικία".
Από το 1986 είναι στην ομάδα ο Χρήστος Σερέλης, αρχικά ως παίκτης και τα τελευταία 14 χρόνια ως προπονητής καθώς: "Η παρέα μετά ή πριν από το φροντιστήριο κατέληγε στο γήπεδο για να παίξουμε και να τον ευχαριστηθούμε. Σε χαμηλές κατηγορίες τότε, Γ' ΕΣΚΑ.
Μετά την έκρηξη του Ευρωμπάσκετ του 1987 ασχοληθήκαμε όλοι πιο έντονα με την ομάδα στο Λαύριο. Προσωπικά είχα και λίγο παραπάνω τρέλα με την προπονητική όπου ανέλαβα την ομάδα. ειλικρινά η χαρά που μας δίνει το να βλέπουμε να έρχονται στο γήπεδο μεταξύ άλλων οι παλαιότεροι του Λαυρίου είναι απερίγραπτη. Θα έλεγα μάλιστα ότι έχουμε φιλάθλους παντός καιρού, αφού μόνο στην Αμαλιάδα, με πολύ κακή πρόγνωση καιρού, μας ακολούθησαν για τον αγώνα με τον Κόροιβο 40 άτομα !"
Ως Διευθυντής Λιμενικών και Τεχνικών Υπηρεσιών στον Οργανισμό Λιμένων Λαυρίου γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα το τι σημαίνει για την περαιτέρω ανάπτυξη της πόλης να φτάσει επιτέλους ο προαστιακός στο λιμάνι του Λαυρίου, με τον προγραμματισμό του υπουργείου να κάνει λόγο για το 2019.
"Μακάρι να γινόταν, αλλά προσωπικά δεν το βλέπω με τίποτε πριν από το 2020-21 ίσως και παραπάνω, αφού ακόμα δεν έχει γίνει κανένα έργο. Θα είναι ότι καλύτερο πάντως για μια πόλη με 10.000-12.000 μόνιμου; κατοίκους να φτάσει ο προαστιακός εδώ" λέει ο Χρήστος Σερέλης, αλλά ο ίδιος, οι παίκτες και η διοίκηση της ομάδας παρουσιάζονται πολύ πιο συνεπείς με την υπερταχεία της ομάδας κάθε χρόνο να εμφανίζεται και πιο δυνατή !
"Ναι αυτό το τρένο είναι αλήθεια ότι το βλέπουν στο Λαύριο και ευχόμαστε να τους κάνουμε ακόμα πιο ευτυχισμένους. Ομως δεν πετάμε στα σύννεφα με αυτές τις τέσσερις νίκες που συνδυάστηκαν και με καλές εμφανίσεις. Παραμένουμε ταπεινοί και προσγειωμένοι απλά τα παιδιά βλέπουν τις δυνατότητές τους και είναι λογικό να επιζητούν το καλύτερο. Εχουμε μια πολύ καλή χημεία Ελλήνων και ξένων, που συνυπάρχουν αρμονικά και μάλιστα και οι έξι ξένοι μας δίνουν μια σημαντική βοήθεια, χωρίς κάποιος να στενοχωριέται αν δεν σκοράρει αυτός αλλά οι συμπαίκτες του. Οι δε Ελληνες παίζουν και το ρόλο του να βοηθήσουν τους ξένους να εξομοιωθούν, και αυτό είναι πολύ καλό" λέει ο τεχνικός του Λαυρίου που περίμενε αυτές τις καλές εμφανίσεις ακόμα και σε έδρες όπως της Αμαλιάδας ή του Ρεθύμνου που κρύβουν πάντα παγίδες.
"Αν εξαιρέσεις το πολύ κακό μας παιχνίδι στα Τρίκαλα και τα τελευταία επτά λεπτά του αγώνα με τον Αρη στο γηπεδό μας όπου χάσαμε με buzzer beater του Βασιλόπουλου στην εκπνοή, έχουμε παίξει καλά και είναι αυτό που μπορούμε. Ολα ξεκινούν από την άμυνα και στη συνέχεια οι παίκτες μου θα βρουν και τα σουτ, όπως τα 15/23 τρίποντα που είχαμε κόντρα στον Κόροιβο. Ιδιο αριθμό, αλλά με χειρότερα ποσοστά είχαμε σουτάρει κόντρα σε Ρέθυμνο και Κολοσσό καθώς παίρνουμε ενέργεια από την άμυνά μας. Ο Στίβεν Γκρέι που είχε τώρα 4/5 τρίποντα δεν είχε σουτάρει στα άλλα παιχνίδια ή ο Μακένζι Μουρ που είναι πρώτος σχεδόν σε όλες τις στατιστικές μας κατηγορίες δεν ασχολείται με αυτά αλλά προσπαθεί να παίξει για την ομάδα.
Το κλίμα είναι καλό και φαίνεται ενώ το μεγάλο πιο μακροπρόθεσμο στοίχημα είναι να εμπλουτίσουμε ακόμα περισσότερο τον ελληνικό κορμό της ομάδας. Μακάρι να γίνεται αυτό στο μέλλον και από την ακαδημία της ομάδας, που όταν έπαιζα ακόμα εγώ δεν είχε η ομάδα καν εφηβικό" συνεχίζει ο έμπειρος πλέον (μετά και από τρεις χρονιές - με την εφετινή - στην Α1) τεχνικός που είναι αισιόδοξος πως με τον επαγγελματικό και συνάμα οικογενειακό τρόπο που λειτουργεί η ομάδα (Παίκτες-Προπονητής-Παίκτες-Διοίκηση) το μέλλον διαγράφεται ακόμα πιο ευοίωνο.
Που το πάει όμως τελικά το Λαύριο ;
"Μάλλον πάει...με κεκτημένη ως τώρα, αλλά θέλω οι παίκτες μου να είναι κάθε φορά έσω έτοιμοι για όποτε και αν χρειαστεί και πάνω από όλα προσγειωμένοι".
Σε μια από τις πιο σωστές αποφάσεις τότε του ΕΣΑΚΕ και της ΕΟΚ, το καλοκαίρι του 2015, το Λαύριο ως τρίτη ομάδα επιλαχούσα μετά την Καβάλα και τον Αρκαδικό που είχαν ανέβει αγωνιστικά, είχε πάρει τη θέση του ΚΑΟ Δράμας που είχε δηλώσει αδυναμίας συμμετοχής στην Α1.
Από τότε το Λαύριο παίζει συνεχόμενα στη μεγάλη κατηγορία, την ίδια ώρα που ο Αρκαδικός παλεύει να αποφύγει τα πλέι άουτ στην Α2 ενώ η Καβάλα είναι σχεδόν στη μέση της βαθμολογίας του βορείου ομίλου της Β' εθνικής.
Photo Credit :Eurokinissi
