Αλήθεια σε πόσες ομάδες και οργανισμούς συναντάμε έναν προπονητή ή έναν εργαζόμενο να βρίσκεται στη θέση του για 20 χρόνια, όντας πάντα κοντά στις επιτυχίες και πρωταγωνιστώντας.
Ο Δημήτρης Χουχουλής δεν βλέπει τον Πανερυθραϊκό ως μια ομάδα, αλλά ως την οικογένεια του, και καταφέροντας να βάλει σε εφαρμογή το σχέδιο του προέδρου της ομάδας Δημήτρη Τσικόπουλου και της διοικούσας επιτροπής, είδε τους παίκτες του να παίζουν όμορφο μπάσκετ και να βρίσκονται στην κορυφή του πρώτου ομίλου της Β' Εθνικής. Οι «ερυθρόλευκοι» μετά και την εκτός έδρας νίκη στο Μαρούσι, ήταν το μεγάλο φαβορί να πάρει την άνοδο για την Α2, με την αναγκαστική διακοπή να τους βρίσκει σε φουλ φόρμα, και σε θέση ισχύως.
Ο έμπειρος τεχνικός μίλησε στο basketa.gr, τόσο για την καραντίνα την οποία βιώνει, τόσο για την ομάδα του, ενώ κατέθεσε την άποψη του αναφορικά με την Α2, αλλά και το ντόμινο που μπορεί να έχει τυχόν διάσπαση στις παρακάτω κατηγορίες. Επίσης τόνισε ότι τα πρωταθλήματα πρέπει να κρίνονται στο παρκέ, ενώ εξήρε και την παρουσία του Πανερυθραϊκού, και τις κινήσεις αλληλεγγύης στη διάρκεια της πανδημίας.
Κόουτς, πώς βιώνεις την καραντίνα; Ποιες οι σκέψεις σου αυτές τις πρωτόγνωρες και δύσκολες στιγμές για όλους μας : «Η καραντίνα είναι χωρίς αμφιβολία κάτι πρωτόγνωρο για όλο τον κόσμο. Όλοι μας έχουμε απομακρυνθεί από την καθημερινότητά μας. Αυτό σίγουρα μας δυσκολεύει, παρ' όλα αυτά είναι κάτι που επιβάλλεται να κάνουμε για το κοινό καλό, να προστατεύουμε τους εαυτούς μας, τις οικογένειές μας και τις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού και με αυτό τον τρόπο να υψώσουμε ένα τείχος στον κορωνοϊό, ώστε να επιστρέψουμε όσο το δυνατόν συντομότερα στην κανονική ροή. Το θετικό της όλης κατάστασης είναι ότι βρήκαμε χρόνο να είμαστε κοντά στις οικογένειές μας και τα αγαπημένα μας πρόσωπα, περνώντας μαζί τους ποιοτικό χρόνο, πράγμα που δεν απολαμβάναμε όλο τον προηγούμενο καιρό, παρασυρόμενοι από τους ρυθμούς της ζωής μας.
Εδώ θα ήθελα να κάνω και μία αναφορά στη στάση και τη δράση του Πανερυθραϊκού απέναντι στην πρωτοφανή αυτή υγειονομική (και όχι μόνο) κρίση. Διότι ως Σύλλογος, φροντίσαμε να βρισκόμαστε σε συχνή επικοινωνία και κοντά στους ανθρώπους που είναι γύρω από την ομάδα, την Ακαδημία μας, τους γονείς, κλπ., τόσο μέσω του τηλεφώνου, όσο και με τη βοήθεια της τεχνολογίας, ανοίγοντας νέους δρόμους στην επικοινωνία μας. Συν τοις άλλοις, ως Οργανισμός προσπαθήσαμε, με όσες δυνατότητες έχουμε, να στηρίξουμε με κάθε τρόπο το υγειονομικό προσωπικό της χώρας (γιατρούς, νοσηλευτές, κλπ.), που αυτή την εποχή έχει πάρει πάνω του το μεγαλύτερο βάρος αυτού του πρωτόγνωρου γεγονότος, ρισκάροντας την υγεία τους για το κοινό καλό, με διάφορους τρόπους, όπως π.χ. η δωρεά του Πανερυθραϊκού για τις ανάγκες τους στον αγώνα που δίνουν, όπως οι κινήσεις αλληλεγγύης μέσα από τα media της ομάδος, κ.ά.. Προσωπικά, αυτό με γέμισε υπερηφάνεια και υπενθύμισε σε όλους (μας) τι σημαίνει Πανερυθραϊκός».
Στα γήπεδα έχει μπει «λουκέτο», προπονήσεις και αγώνες δεν πραγματοποιούνται... Υπό αυτές τις συνθήκες, λοιπόν, με ποιο τρόπο διατηρείται η επικοινωνία του προπονητή με τους παίκτες και πώς κατορθώνεις να τους κρατήσεις σε εγρήγορση : «Όντως, αυτή την περίοδο δεν λειτουργεί τίποτα... Προπονήσεις και αγωνιστική δράση δεν υπάρχει. Έτσι, ο τρόπος για να είμαστε κοντά στους παίκτες είναι η συχνή επικοινωνία με τον καθένα ξεχωριστά, το προπονητικό επιτελείο -οι γυμναστές και οι συνεργάτες μου- ετοιμάζουν προγράμματα, τα οποία τα προωθούμε στους αθλητές μας και με αυτό τον τρόπο ο καθένας μπορεί να μείνει όσο το δυνατόν πιο ενεργός μακριά απ' το γήπεδο. Οπότε, τη στιγμή που θα είναι όλα καλά και θα ξεπεράσουμε την πανδημία, να εμφανιστούν όσο πιο έτοιμοι γίνεται στους αγωνιστικούς χώρους, τους χώρους που αγαπάνε και έχουν μάθει να ζουν».
Ο Πανερυθραϊκός μέχρι και τη διακοπή του πρωταθλήματος, εξαιτίας του κορωνοϊού, είχε πραγματοποιήσει πορεία πρωταθλητισμού και η αναβολή (μέχρι νεωτέρας) των αγωνιστικών υποχρεώσεων τον είχε βρει στην πρώτη θέση της Β' Εθνικής, με σημαντική διαφορά από τους υπόλοιπους διεκδικητές των προνομιούχων θέσεων. Αν σου ζητούσαμε δύο λόγια για τα όσα έχει καταφέρει φέτος η ομάδα πού θα στεκόσουν; Τι θα σχολίαζες : «Θα ήθελα να γυρίσω το χρόνο λίγο πίσω και να πάω στην περσινή σεζόν. Τότε που στην ομάδα μας έγινε μεγάλη ηλικιακή ανανέωση. Εκτός από τέσσερα παιδιά, οι υπόλοιποι ήταν από 17 μέχρι 22 χρονών. Προχωρήσαμε, λοιπόν, σε μια μεγάλη ανανέωση, ρίξαμε αυτά τα παιδιά (τα οποία είχαν μεν ταλέντο, άλλα δεν έπαιρναν χρόνο από τις ομάδες τα προηγούμενα χρόνια και ήταν συμπληρωματικοί), στα βαθιά και τους δώσαμε τη δυνατότητα όχι μόνο να παίξουν, αλλά να βγουν και μπροστά. Στην αρχή δυσκολευτήκαμε... Μείναμε, όμως, πιστοί στο πλάνο μας και στο τέλος δικαιωθήκαμε.
Τη φετινή χρονιά έγινε μία ουσιαστική αναβάθμιση του ρόστερ και συνεχίζοντας με τους αθλητές που έχουν στηρίξει την ομάδα τα προηγούμενα χρόνια, αλλά και με τα περισσότερα από αυτά τα νεαρά παιδιά που προανέφερα, παρότι ξεκινήσαμε λίγο «μουδιασμένα» τις τέσσερις πρώτες Αγωνιστικές, στη συνέχεια -και έχοντας ως «όπλο» την έννοια της ομάδος που διέπει τον Πανερυθραϊκό, αλλά και δουλεύοντας φυσικά πολύ σκληρά στο παρκέ, με στόχο να διορθώνουμε κάθε μέρα μικρά λάθη- καταφέραμε στα επόμενα 17 παιχνίδια μέχρι και τη διακοπή του Πρωταθλήματος να κατακτήσουμε 16 νίκες. Αυτό μόνο τυχαίο δεν ήταν... Ήταν αποτέλεσμα ενός πλάνου που είχαμε και το οποίο όπως έδειχνε στην πράξη θα είχε καλή κατάληξη... Αλλά, μας πρόλαβε η διακοπή. Παρ' όλα αυτά, ο Πανερυθραϊκός βρίσκεται στην 1η θέση και... περιμένουμε!
Αυτό, λοιπόν, στο οποίο θέλω να σταθώ είναι στην έννοια της ΟΜΑΔΑΣ, έννοια συνυφασμένη με τον Πανερυθραϊκό, και να τονίσω πως ό,τι καταφέραμε μέχρι τώρα, το καταφέραμε επειδή ήμασταν πραγματικά ΟΜΑΔΑ, με όλη τη σημασία της λέξεως. Διοίκηση, προπονητές, παίκτες και κόσμος είμαστε ΕΝΑ.
Κόουτς, ως ένας απ' τους εμπειρότερους, λοιπόν, προπονητές των Εθνικών κατηγοριών και βάσει των όσων έχεις ζήσει μέχρι τώρα, θεωρείς εφικτό να ολοκληρωθούν οι διοργανώσεις; Και, δεύτερον, πιστεύεις ότι θα είναι καλό για το μπάσκετ η υλοποίηση ενός σεναρίου για «σπάσιμο» της Α2 σε δύο Ομίλους, όπως έχει γίνει εδώ και χρόνια με τη Β' Εθνική : «Το ιδανικό θα είναι να τελειώσουν τα Πρωταθλήματα ΣΤΑ ΠΑΡΚΕ. Αυτό, όμως, δεν εξαρτάται μόνο απ' τη διάθεση των παικτών και των προπονητών. Το βασικό είναι αν μπορούν να πραγματοποιηθούν αγώνες από υγειονομικής πλευράς, χωρίς να υπάρξει κίνδυνος για την υγεία. Ως εκ τούτου, αυτό θα μας το πουν οι επιστήμονες, οι ειδικοί πάνω σε αυτό το θέμα. Και, βέβαια, ο χρόνος που θα δοθεί ώστε να μπορέσουν οι αθλητές να έχουν μία ικανοποιητική προετοιμασία, η οποία θα τους βοηθήσει να επανέλθουν όσο το δυνατόν πιο έτοιμοι και -το κυριότερο- αποφεύγοντας τον κίνδυνο τραυματισμών, που ελλοχεύουν έπειτα από τόσο μεγάλη περίοδο μακριά από τα παρκέ. Άρα, πιστεύω ότι είναι ένας συνδυασμός πραγμάτων, προκειμένου να αποφασιστεί αν μπορεί να συνεχιστούν τα Πρωταθλήματα. Το ιδανικό, ξαναλέω, είναι τα παιχνίδια και τα Πρωταθλήματα να τελειώσουν στο γήπεδο...
Όσον αφορά στο δεύτερο σκέλος της ερώτησης, πιστεύω ότι ένα ενδεχόμενο «σπάσιμο» της Α2 σε δύο Ομίλους θα ήταν πολύ κακό για το μπάσκετ, αφού η Α2 αποτελεί ουσιαστικά το μοναδικό Πρωτάθλημα Ανδρών Πανελλαδικής εμβέλειας υπό την αιγίδα της ΕΟΚ και, αν μη τι άλλο, είναι ο «καθρέφτης» της Ομοσπονδίας. Και, φυσικά, είναι ο προθάλαμος για την επαγγελματική Κατηγορία, την Basket League. Αν συμβεί, λοιπόν, κάτι τέτοιο, δεν θα υπάρχει και η διάθεση πιθανότατα από κάποιους παράγοντες που θέλουν να ασχοληθούν με το χώρο, αλλά το σημαντικότερο είναι ότι αθλητές οι οποίοι ολοκληρώνουν την πορεία τους στα Εφηβικά, αθλητές ταλαντούχοι που θέλουν να κάνουν το επόμενο βήμα στην καριέρα τους, το βήμα παραπάνω, να χάσουν το κίνητρο του να παίξουν στο υψηλότερο επίπεδο πριν την επαγγελματική Κατηγορία.
Αν κάποιες ομάδες δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στο οικονομικό βάρος της Α2 -και βρέθηκε και η ομάδα μας στην ίδια θέση τα προηγούμενα χρόνια- η ήδη χωρισμένη σε δύο Ομίλους (Βορρά και Νότου) Β' Εθνική, ένα Πρωτάθλημα πολύ δυνατό και ποιοτικότατο, μπορεί να δώσει τη λύση. Η άποψή μου είναι ότι αν τα σενάρια για «σπάσιμο» της Α2 σε δύο Ομίλους μετατραπούν σε πράξη, τότε ουσιαστικά θα έχουμε μία Β' Εθνική τεσσάρων Ομίλων, των ήδη δύο υπαρχόντων και άλλων δύο που θα προκύψουν και θα έχουν μπροστά τη λέξη «Α2». Και με αυτό τον τρόπο υποβαθμίζεται πάρα πολύ η ποιότητα του κορυφαίου Πρωταθλήματος της ΕΟΚ και το μπάσκετ θα κάνει βήματα πίσω. Νομίζω, λοιπόν, ότι η Α2 πρέπει να παραμείνει ΜΙΑ σε Πανελλαδικό επίπεδο».
