Ο Οθέλο Χάντερ επέστρεψε σε γνώριμα... λημέρια αλλά αυτή τη φορά με τη φανέλα της Μακάμπι Τελ Αβίβ και έβαλε το χεράκι του για να πληγώσει τους «ερυθρόλευκους». Ο Αμερικανός σέντερ μετά τη λήξη του νικηφόρου αγώνα για τους Ισραηλινούς μίλησε στο Basketa.gr για τα στοιχεία που έκριναν το ματς, για τον Ολυμπιακό, την τεράστια εξέλιξη του Μιλουτίνοφ, για τον Σφαιρόπουλο, τον λόγο που πήγε στη Μακάμπι αλλά απάντησε στο ενδεχόμενο να τον ξαναδούμε με τα «ερυθρόλευκα».
Είναι από εκείνες τις επιλογές που βγαίνουν λίρα εκατό και ο προπονητής τρίβει τα χέρια του. Έτσι είναι και η ιστορία του Οθέλο Χάντερ, ο οποίος συστήθηκε στο ελληνικό κοινό ερχόμενος στον Ολυμπιακό τη χρονιά του 2014 και ήταν επιλογή του Γιώργου Μπαρτζώκα αλλά γρήγορα συνεργάστηκε για δύο χρόνια με τον προπονητή που είναι μαζί στο Τελ Αβίβ, τον Γιάννη Σφαιρόπουλο.
Αναμφισβήτητα είναι από τους παίκτες που έχει μείνει χαραγμένος στη μνήμη των φίλων του Ολυμπιακού, καθώς εκτός από εξαιρετικός επαγγελματίας συνδύασε το όνομά του με επιτυχίες της ομάδας όπως τα δύο πρωταθλήματα και έναν τελικό στη διοργάνωση της Euroleague.
Πλέον μετά την αποχώρησή του από την Ελλάδα πέρασε από δύο μεγαθήρια του ευρωπαϊκού μπάσκετ (Ρεάλ, ΤΣΣΚΑ) και πανηγύρισε πέρυσι τον πρώτο τίτλο του στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση με την ρώσικη «αρκούδα» αποδεικνύοντας ότι ανήκει ξεκάθαρα στην... αφρόκρεμα.
Κάθε επιστροφή του στην Ελλάδα του «ξυπνάει» όμορφες αναμνήσεις αλλά βάζοντας τους συναισθηματισμούς στην άκρη βοήθησε να πληγώσει την παλιά του ομάδα και να φύγει η Μακάμπι από το ΣΕΦ, συντρίβοντας με 90-65 τον Ολυμπιακό.
Στην αρχή της συζήτησής μας ο Χάντερ θέλησε να μας εξηγήσει τις λεπτομέρειες που πρόσεξε αυτός και οι συμπαίκτες του ώστε να πετύχουν την τέταρτη συνεχόμενη νίκη τους στη διοργάνωση.
«Βοήθησε πολύ η καλή μας άμυνα για να πάρουμε αυτό το αποτέλεσμα. Είχα τρία φάουλ από νωρίς και έπρεπε να είμαι συγκεντρωμένος και να κοιτάξω να μην αποβληθώ. Το να παίζεις σκληρά με αποτελεσματικότητα, το να εμπιστεύεται ο ένας τον άλλον στην ομάδα είναι μερικά από τα... κλειδιά μας . Κοιτάζουμε το κάθε ματς ξεχωριστά, δεν μας απασχολεί το μέλλον αλλά επικεντρωνόμαστε στο παρόν».
Στη συνέχεια δεν γινόταν να μην πει την άποψή του για την αγωνιστική κατάσταση του Ολυμπιακού αλλά και να βγάλει... το καπέλο στον παλιό του συμπαίκτη, Νίκολα Μιλουτίνοφ, ο οποίος συνήθιζε να ερχόταν ως αλλαγή του Χάντερ εκείνα τα χρόνια.
«Ο Ολυμπιακός πάντα παλεύει τα ματς όποιες και αν είναι οι καταστάσεις και κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Γενικά είναι μια πολύ καλή ομάδα. Ο Μιλουτίνοφ βελτιώνεται κάθε χρόνο. Όταν πρωτοείχαμε παίξει μαζί δεν ήταν τόσο αποτελεσματικός αλλά με το πέρασμα του χρόνου γίνεται όλο και καλύτερος».
Όμως ένας αθλητής που έχει πανηγυρίσει τον τίτλο της Euroleague με μία από τις μεγαλύτερες ομάδες στην ιστορία της διοργάνωσης όπως η ΤΣΣΚΑ Μόσχας συνήθως δεν έχει λόγο να αποχωρήσει από κάπου που κυλούν όλα ομαλά και ρόδινα. Ο «ατίθασος» Οθέλο Χάντερ αποτελεί εξαίρεση και στην πρόκληση που εμφανίστηκε ξαφνικά μπροστά του δεν γινόταν να πει το "όχι".
«Πέρασα ωραία στον Ολυμπιακό με τον Σφαιρόπουλο και το ότι ήτανε προπονητής στη Μακάμπι έπαιξε σημαντικό ρόλο για να πάρω τη μεταγραφή στην ομάδα. Δεν θέλω να μιλήσω για την αποχώρησή μου από την ΤΣΣΚΑ αλλά στη Μακάμπι ήρθα κυρίως για τον Σφαιρόπουλο. Είναι μια καινούργια ομάδα, είναι μια νέα πρόκληση για μένα, έχω καινούργιους συμπαίκτες και μου αρέσουν οι προκλήσεις ως άνθρωπο αλλά και ως παίκτη» δείχνοντας ότι η εμπιστοσύνη στο πρόσωπο του Γιάννη Σφαιρόπουλου είναι... τυφλή για να του εμπιστευτεί κάποια από τα καλύτερά του μπασκετικά χρόνια.
Παρά το 33ο έτος της ηλικίας του ο Χάντερ δεν σταματάει εδώ και σαν παίκτης κορυφαίου επιπέδου θέλει συνεχώς να εξελίσσεται και ταυτόχρονα να επηρεάζει θετικά το υπόλοιπο σύνολο: «Οι στόχοι μου είναι να παίζω πολύ καλό μπάσκετ, η ομάδα να βρίσκεται στην κορυφή, να βελτιώνομαι συνεχώς και σε ομαδικό αλλά και ατομικό επίπεδο και να βγάλω πράγματα από τη "λίστα" μου που θέλω να κάνω στο μπάσκετ».
Στο τέλος δεν γινόταν να μην τον ρωτήσουμε αν στο πίσω μέρος του μυαλού του έχει την προοπτική της επιστροφής στον Ολυμπιακό ή γενικά στο ελληνικό πρωτάθλημα, δηλαδή στα μέρη που αναδείχθηκε και έφτιαξε το... όνομά του. Η απάντηση λιτή αλλά όχι απαραίτητα αρνητική: «Όλα είναι ανοικτά, δεν ξέρω τι μου επιφυλάσσει το μέλλον» αφήνοντας ένα ανοιχτό... παραθυράκι για ενδεχόμενη επιστροφή στο μέλλον.
