Το Παλαιό Φάληρο επέστρεψε στην Β' Εθνική, αλλά στη νέα του πρόκληση δεν θα έχει μαζί του ένα δικό του «παιδί», τον Λάζαρο Τσορμπατζίογλου.
Ο εμβληματικός αθλητής της ομάδας των Νοτίων προαστίων, μετά από 21 αποχωρεί, με τον σύλλογο να τον αποχαιρετάει με συγκινητικό τρόπο, αλλά και τον ίδιο να στέλνει το δικό του, μοναδικό μήνυμα.
Αναλυτικά :
«Ποτέ δεν είναι εύκολο να λες αντίο σε ένα δικό σου παιδί, πόσο μάλλον όταν έχεις περάσει μαζί του 21 χρόνια. Ο Λάζαρος Τσορμπατζίογλου δεν θα συνεχίζει στην ομάδα μας, καθώς οι προσωπικές του υποχρεώσεις τον ανάγκασαν να αποχαιρετήσει τον ΑΟΠΦ, τον σύλλογο στον οποίο από παιδί έγινε άντρας και σήκωσε τόσα συνεχόμενα τρόπαια μαζί του.
Ο Λάζαρος αποτέλεσε έναν αθλητή ορόσημο για την ομάδα μας. Ήταν πάντα υπόδειγμα επαγγελματία και πάνω στο παρκέ έδινε τα πάντα για την φανέλα του ΑΟΠΦ. Ήταν η σημαία μας και πλέον αυτή η σημαία πρέπει να κατεβεί από τον ιστό της, για να δοκιμάσει νέα πράγματα.
Σύσσωμη η οικογένεια του ΑΟΠΦ εύχεται καλή συνέχεια στην καριέρα του Λάζαρου Τσορμπατζίογλου. Δεν λέει όμως αντίο. Απλά εις το επανιδείν!
Ο Λάζαρος από πλευράς του μίλησε για τα 21 αυτά χρόνια στον ΑΟΠΦ, κάνοντας τον δικό του απολογισμό…
«21 χρόνια λοιπόν με διάλειμμα 4 ετών για να παίξω στoν Εθνικό Αθηνών. Πριν 7 χρόνια, όταν ξαναγύρισα στην ομάδα είχα βάλει σαν στόχο να την επαναφέρω εκεί που την είχα αφήσει, στην Β´ Εθνική. Ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα. Με πολύ ιδρώτα, δύσκολες καταστάσεις χωρίς γήπεδο τα 5 χρόνια αλλά τελικά αυτό που έπρεπε να γίνει έγινε! Λόγω υποχρεώσεων δεν θα συνεχίσω στην ομάδα που πέρασα τα 2/3 της ζωής μου. Θέλω να ευχαριστήσω όλους του ανθρώπους και τους συμπαίκτες που είχα σε όλη αυτή την πορεία καθώς και του προπονητές μου, με τους οποίους μπορώ να πω ότι δέθηκα αρκετά και θεωρώ και εκείνοι. Τέλος θα ήθελα να ευχαριστήσω εκείνους που με στήριξαν στα δύσκολα. Ονόματα δεν χρειάζεται να λέμε. Ξέρουν εκείνοι. Έκανα φίλους που θα έχω μια ζωή! Είναι μια δύσκολη απόφαση αλλά είναι μια απόφαση που έπρεπε να πάρω. Νοιώθω περήφανος που κατάφερα να ολοκληρώσω την υπόσχεση που είχα δώσει όταν ήρθα στην ομάδα. Τέλος κοουτσάρα μου ελπίζω να ‘σαι περήφανος εκεί πάνω και να χαμογελάς. Το ξέρεις ότι χωρίς εσένα μπορεί να μην έπαιζα ποτέ. Μου έδωσες την ώθηση που ήθελα. Πάμε για άλλα πλέον και αναμένω την καινούργια πρόκληση!»
