Το UMBC έγραψε μία ξεχωριστή σελίδα στην ιστορία του NCAA, όντας ένα Πανεπιστήμιο μέχρι πρότινος άσημο στο μπάσκετ, αλλά ταυτόχρονα ένας «αυτοκράτορας» σε ένα άλλο... παιχνίδι σκέψης.
Αν υπήρχε ένα άθλημα, στο οποίο το UMBC θα ήταν φαβορί απέναντι στο Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια, αυτό δε θα ήταν ποτέ το μπάσκετ. Η ηρωική ομάδα, που κατάφερε να επιβληθεί με διαφορά 20 πόντων και να ξεκινήσει την... τρέλα του Μαρτίου με έναν πρωτοφανή θρίαμβο στην ιστορία του NCAA, θα μπορούσε να νιώθει πολύ μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, αν οι δύο πλευρές αναμετρώνταν σε μία παρτίδα... σκακιού.
Το UMBC, συγκεκριμένα, πριν κερδίσει όλο τον μπασκετικό πλανήτη με τη «μυθική» διαστάσεων νίκη στην φάση των «32» και στο δρόμο για την κατάκτηση του κολλεγιακού πρωταθλήματος, φημιζόταν ως κορυφαίο Πανεπιστήμιο για τις επιδόσεις του στο συγκεκριμένο άθλημα. Ναι, το άθλημα, όπου οι περισσότεροι λογικά δεν ξέρουμε πολλά, παρά ίσως μερικές επικές «μάχες» του Γκάρι Κασπάροφ με τον Ανατόλι Καρπόφ, ή την αναμέτρηση του πρώτου με έναν υπολογιστή.
Όλα ξεκίνησαν, λοιπόν, στις αρχές της δεκαετίας του 1990 για το Πανεπιστήμιο, όταν έφτασε εκεί ο Δρ. Άλαν Σέρμαν, καθηγητής της επιστήμης των υπολογιστών, ο οποίος ανέλαβε τις τύχες του τμήματος σκακιού, ως διευθυντής. Από το 1990, όταν και το UMBC είχε καταταγεί 26ο ανάμεσα σε 27 διαγωνιζόμενες ομάδες, κατάφερε όχι μόνο να κερδίσει άνετα τον τίτλο του πρωταθλήματος Pan-Am το 1996, αλλά μάλιστα η δεύτερη ομάδα που κατέβασε κέρδισε τη δεύτερη θέση, σε μία τρομακτική επίδειξη δύναμης από τη δική του πλευρά.
Ο Δρ. Σέρμαν, αξίζει να σημειωθεί πως είχε πάρει τόσο... ζεστά την υπόθεση της επιτυχίας του τμήματος σκακιού, που δε δίστασε να προσπαθεί να πείσει σπουδαίους παίκτες, ακόμη κι όταν χρειάστηκε η χορήγηση πράσινης κάρτας. Αυτό έγινε στην περίπτωση του Ισραηλινού Ίλια Σμιρίν, ο οποίος έφτασε κάποια στιγμή να βρίσκεται στη 16η θέση στην παγκόσμια κατάταξη. Προσπαθώντας να βρει τα κατάλληλα νομικά «παραθυράκια», τελικά ο νεαρός τότε Σμιρίν πήρε την πράσινη κάρτα και «εκτόξευσε» το Πανεπιστήμιο, μεταξύ άλλων παικτών.
«Ήθελα πολύ να φέρω ισχυρούς παίκτες. Σε κάθε περίπτωση προσπαθούσα να καταλάβω, τι ήθελαν. Στη δική του δεν ήταν τίποτα άλλο από μία πράσινη κάρτα», θα έλεγε σε δηλώσεις του ο Δρ. Σέρμαν, για να συμπληρώσει ότι «τελικά δούλεψε όλο αυτό. Έπρεπε να γίνει για αυτό, βέβαια, πολλή δουλειά και δεν είχα ιδέα, τελικά, πόσο χρειαζόταν να εργαστώ πάνω στην υπόθεση και δεν νομίζω πως θα το έκανα ξανά».
Όσο για το λόγο, που ήθελε... ντε και καλά να προσλαμβάνει τα πιο δυνατά μυαλά; «Είναι κοινή λογική, να πούμε ότι είναι πολύ πιο εύκολο να προσλάβεις παίκτη σε υψηλή θέση στην κατάταξη, από το να προπονήσεις κάποιον για να γίνει σπουδαίος. Είναι σημαντική η προπόνηση, βέβαια, αλλά έχει μία πολύ μικρότερη επιρροή στην επιτυχία, από το να προσλάβεις έναν πολύ καλύτερο παίκτη». Με αυτή την τακτική, πάντως, το Πανεπιστήμιο κατάφερε να γίνει το πρώτο στις ΗΠΑ που πρόσφερε μεγάλες υποτροφίες για το σκάκι, κάτι που ισχύει μέχρι σήμερα, έχοντας πέντε με το χρηματικό ποσό των 15.000 δολαρίων τον χρόνο, καλύπτοντας τις ανάγκες των φοιτητών για το σπίτι, τη διατροφή και τα ταξίδια τους.
Με αυτό τον τρόπο, το Πανεπιστήμιο κέρδισε 10 τίτλους μεταξύ 1996 και 2012, συμμετέχοντας σε κάθε Final Four από το 2001 έως το 2015 στο President's Cup. Και τη στιγμή, που ο Δρ. Σέρμαν συζητούσε με τον πρόεδρο του Πανεπιστημίου, Φρίμαν Χραμπόφσκι, για το πώς θα καταφέρουν να πείσουν νέους παίκτες να έρθουν στο UMBC, ο δεύτερος βρήκε την ευκαιρία να μιλήσει για την μπασκετική ομάδα, στην οποία ήταν εξαρχής πολύ κοντά.
«Αυτό είναι το καλύτερο με εμάς. Καθένας σε αυτό το Πανεπιστήμιο υποστηρίζει τον άλλο», είπε ο προπονητής της ομάδας μπάσκετ, Ράιαν Όντομ, μετά την ανεπανάληπτη επιτυχία στην March Madness προ ολίγων ημερών, για να συνεχίσει ως εξής: «Σε όλο το Πανεπιστήμιο γίνονται πολλά διαφορετικά πράγματα. Είναι ένα περιβάλλον, που δημιουργεί ένα φοβερό περιβάλλον για την εκπαίδευση. Υπάρχουν πολλοί καλοί μέντορες, αλλά όχι σαν τον πρόεδρό μας που είναι... ο καλύτερος της χώρας. Είμαι τυχερός, που έχω καταφέρει να είμαι ενεργός σε όλες τις ομάδες μας, όχι μόνο αυτή του μπάσκετ».
Ο Δρ. Σέρμαν, για να επανέλθουμε σε αυτόν, αποκάλυψε και μία κουβέντα που είχε με άλλοτε φίλο του στο Λύκειο, μέσω email. Ο τελευταίος τον ρώτησε για το παιχνίδι με τη Βιρτζίνια, για να πάρει την απάντηση του Δρ. Σέρμαν, ότι «δεν νομίζω πως μπορούμε να τους κερδίσουμε στο μπάσκετ. Στο σκάκι, ίσως». Και να, που η έκπληξη έγινε! Και ο... κύριος σκάκι, είχε την εξήγησή του. «Ένα πλεονέκτημα του αουτσάιντερ, είναι ότι καμιά φορά το φαβορί το υποτιμά. Στο σκάκι και σε όλα τα σπορ, πρέπει να ισορροπήσεις την πραγματικότητα του τι υπάρχει μπροστά σου, με το ποιες είναι οι πιθανότητες πριν αρχίσει το παιχνίδι. Αν υπερεκτιμήσεις τη θέση σου και υποτιμήσεις τον αντίπαλο, μπορεί να βρεθείς σε σοβαρό κίνδυνο. Μπορεί να τελειώσει όλο αυτό, παίρνοντας πολλά ρίσκα, ή κάνοντας πολλές επικίνδυνες κινήσεις, επειδή προσπαθείς να κερδίσεις και η θέση σου δεν το δικαιολογεί. Η δική μας ομάδα, πάντως, είναι προσαρμοσμένη σε αυτή τη στρατηγική», είπε.
Να, λοιπόν, που κάπως έτσι το UMBC έγραψε ιστορία. Παίζοντας ένα δικό του... παιχνίδι μυαλού, για να πετάξει έξω τη Βιρτζίνια, που πρόβαλε μπροστά της ως νούμερο ένα, ενώ εκείνο ήταν στο 16!
