Αν πας να το παίξεις συμπονετικός σε κάποιον από τους παίκτες της "Εθνικής των παραθύρων", θα εισπράξεις οίκτο. Εσύ, που πας να δείξεις συμπάθεια. Μπορεί να εισπράξεις ειρωνία, μπορεί και κανα... φάσκελο.
Μιλάμε για παίκτη από αυτούς που ήταν "εδώ" από τον Νοέμβριο του 2017 και ξέρουν ότι δεν θα είναι "εκεί" τον Σεπτέμβριο του 2019. Παρόντες σε όλη την πορεία, απόντες από το μεγάλο ραντεβού. Πολύ μίζερη σκέψη για να της επιτρέψουν να μπει στο μυαλό τους και να... μιζεριάσουν.
Οι κουβέντες καρδιάς που είπε ο Βαγγέλης Μαργαρίτης μετά το τέλος του... τέλους στην Γερμανία, ήταν λίγες αλλά ειλικιρινείς και εξέφραζαν τους πάντες. Το απόλαυσαν, ένιωσαν την τιμή, έκαναν και την δουλειά και με το παραπάνω.
Ελάτε τώρα, ειλικρινείς να είμαστε. Το "θα μας βγςει η ψυχή" ήταν το πιο αισιόδοξο σενάριο από όσα συζητιόταν όταν άρχιζε αυτή η περίεργη διαδικασία. Το "θα αποκλειστούμε πανηγυρικά και θα κάνουμε καμια δεκαριά χρόνια να σηκώσουμε κεφάλι", ήταν το πιο παιγμένο σενάριο.
11-1. Δυο αριθμοί, μια ιστορία ολόκληρη. Το καλύτερο ρεκόρ όλων των ομάδων στην Ευρώπη. Η πρώτη χρονικά πρόκριση όλων των ομάδων από την Ευρώπη. Ενα εκπληκτικό επίτευγμα δεδομένων των δυσκολιών. Οχι των απουσιών, των δυσκολιών. Το σήμερα παίζουμε με αυτούς, αύριο με τους άλλους, ο ένας μπορεί να έρθει για ένα ματς, ο άλλος για ένα άλλο.
Ναι, για όλους ήταν δύσκολα. Μόνο που δεν τα κατάφεραν και όλοι. Οχι απλά τόσο καλά, όσο το θριαμβευτικό 11-1 των Ελλήνων διεθνών, δεν τα κατάφεραν καν. Εξω οι πρωταθλητές Ευρώπης Σλοβένοι, έξω οι Κροάτες, στο νήμα μέσα οι Σέρβοι και οι Ρώσοι και πάει λέγοντας.
Οι Ελληνες παίκτες της οπισθοφυλακής, περπάτησαν σε διάρκεια το κόκκινο χαλί και πήραν πανηγυρικά το όσκαρ τους. Ενα τρόπαιο πραγματικό ήταν για την πλειψοηφία αυτών των παιδιών το τελικό ταμείο. Κανείς δεν ξεχνάει ότι όταν υπήρξε κενό έσπευσαν και οι Ευρωλιγκαίοι, κανείς δεν ξεχνάει το ότι ο αρχηγός Μπουρούσης πηγαινοερχόταν από Κίνα για να υπάρχει ένα στήριγμα εμπειρίας, μαζί με τον συναρχηγό Βασιλόπουλο, αλλά στην πλειψοηφία τους τα παιδιά που σήκωσαν το βάρος ήταν της δεύτερης γραμμής.
Αυτοί που είτε είχαν για χρόνια στην σειρά τους κάποιους που κρίνονταν πιο έτοιμοι, είτε έχουν ακόμα λίγο καιρό για να περάσουν στην εμπροσθοφυλακή. Ολοι αυτοί όμως, ποτέ δεν σταμάτησαν να δουλεύουν και παλεύουν για τα όνειρά τους και ποτέ δεν θα ξεχάσουν όλο αυτό που έζησαν.
Ούτε αδικημένοι θα νιώσουν, ούτε βιώματα έχουν, ούτε την χαρά τους θα μετριάσουν. Ούτε φυσικά και θα μπορεί κανείς να μετριάσει τα τεράστια επιτεύγματά τους στο τέλος αυτής της διαδρομής. Δεν ήταν μόνο το προφανές, της πρόκρισης στο Παγκόσμιο κύπελλου. Δεν ήταν μόνο το απολαυστικό 11-1 που δεν κατάφερε κανείς άλλος και η πρωτιά του ομίλου. Δεν ήταν καν η υγεία που εξέπεμπε η ομάδα αυτή σε κάθε στιγμή της κοινής της παρουσίας.
Ηταν και τα καροπρόθεσμα που λίγοι έχουν αντιληφθεί. Εφεραν μεν την Εθνική σε ένα ακόμα μεγάλο ραντεβού του Παγκόσμιου μπάσκετ, το οποίο άλλοι θα δουν από την τηλεόραση, την έφεραν και σε θέση διεκδίκησης ενός ακόμα μεγάλου ραντεβού. Από το Παγκόσμιο της Κίνας θα προκύψουν οι δύο ευρωπαϊκές ομάδες, σε σύνολο επτά, που θα εξασφαλίσουν την αυτόματη συμμετοχή στους Ολυμπιακούς του 2020 στο Τόκιο. Από το Παγκόσμιο της Κίνας θα προκύψουν και αυτές που θα αποκτήσουν δικαίωμα συμμετοχής στα προολυμπιακά τουρνουά που θα ακολουθήσουν. Μόνο δύο ανά ήπειρο θα επιλεγούν εκτός παγκοσμίου για να συμπληρώσουν τα Προολυμπιακά.
Σε απλά ελληνικά; Αν αυτή η ομάδα δεν έπαιρνε την πρόκριση, μπορεί το ελληνικό μπάσκετ να έκανε χρόνια να εμφανιστεί και πάλι στο προσκήνιο του παγκόσμιου στερεώματος. Τόσο απλά και τόσο πολλά πέτυχαν αυτοί οι παίκτες και αυτό το επιτελείο υπό τον Θανάση Σκουρτόπουλο.
