Απόλυτα ικανοποιημένος από τη μεταγραφή του στην ΑΕΚ και την παρουσία του στη χώρα μας εμφανίστηκε ο Ντελρόι Τζέιμς.
Ο 30χρονος φόργουορντ παραχώρησε συνέντευξη μέσω της επίσημης ιστοσελίδας της ΚΑΕ, από το Καρπενήσι όπου πραγματοποιεί η «Ένωση» το βασικό στάδιο της προετοιμασίας της, και μίλησε για τη ζωή του εντός κι εκτός παρκέ, την καριέρα του και τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν το παιχνίδι του. Αναλυτικά όλα όσα είπε…
-Ισραήλ, Ιταλία, Ρωσία, Τουρκία και τώρα Ελλάδα… Αλήθεια είναι ότι έχεις αγωνιστεί στα καλύτερα πρωταθλήματα της Ευρώπης. Μόνο η Ισπανία σου… ξέφυγε. Σκοπός σου είναι τώρα να μακροημερεύσεις στην Ελλάδα και την ΑΕΚ;
«Αν είχα αυτή την ευκαιρία, προφανώς και θα ήθελα να το κάνω. Περνάω ήδη πολύ καλά, από τις πρώτες ημέρες εδώ. Μου αρέσει η ομάδα. Μου αρέσει η χώρα. Όταν έρχεσαι σε ένα τέτοιο περιβάλλον, όπως η ΑΕΚ, προσπαθείς να ταιριάξεις όσο καλύτερα, διότι δεν υπάρχουν πολλές ευκαιρίες. Πιστεύω ότι η ΑΕΚ θα με βοηθήσει να φτάσω στο αγωνιστικό επίπεδο, που θέλω. Όταν αρχίσει η χρονιά, οι προπονήσεις, οι αγώνες, τότε καταλαβαίνεις ποιο είναι το επίπεδό σου σε σχέση με αυτήν. Αν μου δοθεί η ευκαιρία όμως, θα ήθελα -γιατί όχι; - να κλείσω την καριέρα μου στην ΑΕΚ».
-Σε συνοδεύουν «συστατικές επιστολές» ότι μπορείς να αγωνιστείς σε πολλές θέσεις στο μπάσκετ. Έτσι είναι; Τελικά, ποιος ρόλος και ποια θέση σου ταιριάζουν;
«Η θέση μου είναι η θέση «4». Στην Ευρώπη κλήθηκα να παίξω αρκετά και στη θέση «3». Επίσης, έχω κληθεί να μαρκάρω από τη θέση «1» έως τη θέση «5». Νιώθω πιο άνετα ως «4». Βέβαια, το καλοκαίρι όταν προετοιμάζεσαι για το επόμενο συμβόλαιό σου, πρέπει να δουλεύεις και στην επίθεση και στην άμυνα για πολλές περιπτώσεις, να είσαι έτοιμος για τα πάντα, εγώ δουλεύω πολύ στο να μπορώ να σκοράρω, αλλά δουλεύω κυρίως στην άμυνα με βάση τι θα πει και ο προπονητής, και μπορώ να ανταποκριθώ και σε διαφορετικές θέσεις. Πάνω από όλα όμως παίζει ρόλο και σε ποια ομάδα είσαι».
-Η πορεία σου είναι ανοδική. Σε διακρίνει μια σταθερότητα ως προς τη βελτίωση των επιδόσεών σου κάθε χρονιά. Αποτέλεσμα προσωπικής δουλειάς ή των ομάδων σου;
«Αυτό που σας είπα και πριν. Το καλοκαίρι προετοιμάζομαι ώστε να είμαι έτοιμος να ανταποκριθώ για όποια περίπτωση, για όποιον αντίπαλο. Πρέπει να είσαι πάντα έτοιμος γιατί δεν ξέρεις πότε θα σου έρθει μια ευκαιρία από το υψηλότερο επίπεδο. Προσπαθώ και σωματικά και πνευματικά να ανταποκριθώ σε οποιαδήποτε πρόκληση».
-Αυτό το «υψηλότερο επίπεδο» ίσως είναι η ΑΕΚ, λοιπόν. Από τις ομάδες στις οποίες αγωνίστηκες, η ΑΕΚ έχει τον περισσότερο και το φανατικότερο κόσμο, με εκατομμύρια πιστούς και βέβαια «βαρύ» όνομα στην Ευρώπη. Είσαι έτοιμος να ανταποκριθείς και να αποζημιώσεις τους φίλους της ΑΕΚ;
«Φυσικά και αισθάνομαι έτοιμος να ανταποκριθώ. Αλλά όταν μπαίνεις σε έναν αγώνα μια ομάδα θα χάσει. Και θα χάσει η ομάδα ή ο παίκτης, που δεν είναι τόσο δυνατός ή δυνατή πνευματικά. Είναι καλό μετά από μια ήττα να πεις, ότι έδωσες τα πάντα, αλλά πολύ καλύτερο είναι να πεις, ότι κέρδισες. Είναι πολύ σημαντικό πάντως για εμένα να ξέρω ότι έχω πίσω μου τόσο πολύ κόσμο, που περιμένει από εμένα και την ομάδα μου να κερδίσουμε. Άρα, εάν ο κόσμος είναι κοντά μας θα είναι ένα πλεονέκτημα στους αγώνες μας».
-Λίγο πολύ τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά σου στην εποχή της πληροφορίας, του ίντερνετ κ.λπ., τα ξέρουν όλοι. Να μας επιτρέψεις και κάποιες πιο προσωπικές ερωτήσεις. Για παράδειγμα: Έχεις οικογένεια;
«Έχω πέντε αδέρφια. Ο ένας μου αδερφός, ο Σον, κέρδισε την Ευρωλίγκα με τη Μακάμπι, όπως ξέρετε. Ο άλλος μου αδερφός μου έπαιζε στη Νότιο Αμερική μπάσκετ, σταμάτησε πριν από δύο χρόνια. Τα άλλα μου αδέρφια δεν ασχολούνται με το μπάσκετ. Έχω ένα γιο, ο οποίος αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα υγείας, είναι αυτιστικός. Προσπαθώ να τον βοηθάω. Χαίρομαι να βλέπω την πρόοδό του».
-Υπάρχουν στιγμές που χαλαρώνεις στην καθημερινότητά σου και με ποιον τρόπο;
«Όταν μένω σπίτι βλέπω ταινίες. Ή μιλάω με τους φίλους μου, διότι λείπω συχνά και δεν τους βλέπω πολύ. Γενικά, είμαι πολύ ήρεμος άνθρωπος. Θα έλεγα ότι η μεγαλύτερη… επιθετικότητα που μπορείτε να βρείτε από εμένα είναι μέσα στο γήπεδο».
-Ήθελες πάντα να γίνεις μπασκετμπολίστας;
«Άργησα να στραφώ στο μπάσκετ, αλλά όταν πρωτόπαιξα κατάλαβα ότι είμαι καλός κι ότι μπορώ να βελτιώσω τις αδυναμίες μου. Ήμουν οπαδός του μπάσκετ, αλλά δεν είχε περάσει από το μυαλό μου ότι θα ασχοληθώ επαγγελματικά. Θεωρώ ότι είναι ένα άθλημα, που με βοήθησε να κάνω κάτι καλύτερο στη ζωή μου. Θα το κάνω μέχρι εκεί, που δεν θα μπορώ να παίζω άλλο. Βέβαια, επειδή έχω πτυχίο Κοινωνιολογίας, όταν σταματήσω το μπάσκετ θα ασχοληθώ με την Κοινωνιολογία».
-Υπάρχει κάποιο μήνυμα, κάποιο «μότο», που σε αντιπροσωπεύει ως φιλοσοφία ζωής;
«Δεν έχω κάποια ξεκάθαρη ατάκα. Πιστεύω πολύ στην ελευθερία των λαών. Στον κύκλο που κάνουν τα πράγματα, καθώς μια λάθος επιλογή που κάνεις κάποια στιγμή μπορεί να μετατραπεί σε κάτι σωστό στην πορεία. Πιστεύω πολύ στο Θεό, αλλά πιστεύω ότι υπάρχει ένας Θεός, ανεξάρτητα εάν τον αποκαλούν με διάφορα ονόματα. Δεν πρόκειται να σου αλλάξω άποψη για το πώς αποκαλείς το Θεό σου, ούτε εσύ θέλω να αλλάξεις τη δική μου άποψη. Δεν μ’ αρέσει να τσακώνονται οι άνθρωποι για τις θρησκείες, είναι κάτι που οι θρησκείες προκαλούν».
-Γεννήθηκες στη Γουιάνα. Κάποια στιγμή πήγες στις ΗΠΑ και στη Νέα Υόρκη. Πώς ήταν αυτή η μετάβαση;
«Κοιτάξτε. Έφτασα επτά ετών στις ΗΠΑ. Ο πατέρας μου και η μητέρα μου είχαν πάει δύο χρόνια νωρίτερα, για να προετοιμάσουν το έδαφος για εμάς. Για να φτιάξουν το μέλλον μας. Δεν δυσκολευτήκαμε ως προς τη γλώσσα. Μιλούσαμε την ίδια γλώσσα, αλλά με κάποιους ιδιωματισμούς. Θυμάμαι έκανε πολύ κρύο όταν φθάσαμε. Ήταν σχετικά ομαλή, πάντως, η μετάβασή μας».
-Η οικογένεια θα έρθει στην Αθήνα, να σε δει;
«Την περιμένω. Σίγουρα θα έρθει να με δει σε αγώνες ο αδερφός μου, Σον. Στις αρχές Σεπτεμβρίου θα έρθει η σύζυγός μου, μαζί με το γιο μου. Περιμένω και τα άλλα αδέρφια μου μέσα στη χρονιά».
