Το αποψινό τζάμπολ του νέου πρωταθλήματος είναι αλήθεια πως δείχνει πολύ ελκυστικό, καθώς αρκετά στοιχεία δείχνουν ότι ίσως έχουμε να κάνουμε με την πιο ενδιαφέρουσα εκδοχή του εδώ και αρκετά χρόνια. Οχι ο τίτλος δεν μπορεί να ξεφύγει από τα χέρια του Παναθηναϊκού ή του Ολυμπιακού και - τουλάχιστον σε σειρά αγώνων - ακόμα δεν υπάρχει ομάδα να μπει σφήνα ανάμεσά τους, αλλά όπως και να το κάνουμε η εφετινή διοργάνωση αφήνει υποσχέσεις.
Μας δημιουργεί περιέργεια για παράδειγμα να δούμε την πιο "γεμάτη" και μακράν την πιο ελληνική εκδοχή του πρωταθλητή Παναθηναϊκού στη μετά Ομπράντοβιτς εποχή ή αν θέλετε από τότε που τα ηνία του συλλόγου πέρασαν στα χέρια του Δημήτρη Γιαννακόπουλου. Η προσθήκη ενός πολύ ποιοτικού σκόρερ που σαφώς χρειάζεται και τη σωστή διαχείριση (Λάνγκφορντ) το στοίχημα του Παπαπέτρου (με προοπτική βασικού ρόλου πλέον) η επιστροφή του Παπαγιάννη με τον Νίκ Καλάθη στην πιο ώριμη μπασκετική του φάση, και με τον Τσάβι Πασκουάλ για τρίτο χρόνο να περνάει 100% πλέον τη φιλοσοφία του, είναι στοιχεία που δικαίως ενθουσιάζουν τους φίλους του Παναθηναϊκού που ονειρεύονται εκτός των τίτλων και επιστροφή - για πρώτη φορά από το 2012 - σε φάιναλ φορ Ευρωλίγκας.
Σαφώς και μας εξιτάρει το να περιμένουμε να δούμε τα αποτελέσματα της ιδέας: Ενας βασικός ελληνικός κορμός να συνδυάζεται με ένα μείγμα νέων και φιλόδοξων ξένων και όλα αυτά στα χέρια ενός εκ των κορυφαίων προπονητών της Ευρώπης, του Ντέηβιντ Μπλάτ. Αρκεί για να ξαναφέρει τον Ολυμπιακό στους τίτλους και το φάιναλ φορ της Ευρωλίγκας ; Ο χρόνος θα δείξει, αλλά ήδη οι (αδόκιμες για την εποχή) συγκρίσεις του ΛεΝτέι με τον Χάινς, και στον αν μπορεί να μπει στα...παπούτσια του δίνει ένα ιντριγκαδόρικο χαρακτήρα στην υπόθεση.
Προσπαθούμε να καταλάβουμε πως είναι δυνατόν χωρίς να πάρει δύο τίτλους εφέτος η ΑΕΚ μπορεί να έχει καλύτερη σεζόν από πέρυσι. Στα χέρια του Λούκα Μπάνκι και των παικτών του είναι το στοίχημα και σίγουρα ο κόσμος της Ενωσης έχει το γνώθι σ' αυτόν και είναι προσγειωμένος ώστε να μπορεί να αξιολογήσει μια καλή παρουσία με ποιοτικό μπάσκετ ακόμα και αν αυτή δεν συνδυαστεί με τίτλο, αλλά τουλάχιστον πάει ένα βήμα (αγωνιστικά) πάνω από την περσινή σεζόν.
Δεν μας παραξενεύει η δίψα για διάκριση και το πάθος που βγάζουν οι δύο ομάδες της Θεσσαλονίκης, ο ΠΑΟΚ με τον Αρη, δύο ομάδες που μονοπωλούσαν περασμένες δεκαετίες τη διεκδίκηση του πρωταθλήματος. Ο Δικέφαλος μέσω του κόουτς Ηλία Παπαθεοδώρου έκανε λόγο για νοοτροπία πρωταθλητισμού, που την είχε και πέρυσι φτάνοντας μέχρι το ταβάνι (μετά τα πλέι οφ μάλιστα) της 3ης θέσης, κατακτώντας δηλαδή το πρωτάθλημα μετά τους Αιώνιους. Δεν το λες και λίγο. Από τον Αρη όμως όλοι περιμένουν 1-2 βήματα παραπάνω και πρώτος απ' όλους το ξέρει ο κόουτς Βαγγέλης Αγγέλου που είχε αναλάβει πέρυσι την ομάδα σε μια πολύ δύσκολη (διοικητικά κυρίως αλλά και βαθμολογικά) περίοδο. Ομως υπάρχουν θέματα και θα φανεί στην πορεία αν θα μπορέσουν να λυθούν ή αν η ομάδα θα κινηθεί σε χαμηλότερο επίπεδο.
Μας ενθουσιάζει, η προοπτική της πιο ισχυρής περιφέρειας που έχει ποτέ εμφανιστεί στη μεγάλη κατηγορία. Μπορεί να μην καταρρίπτουν ρεκόρ συμμετοχών για ένα μπάσκετ αποκέντρωσης (είχαμε και μεγαλύτερο αριθμό από τις πέντε ομάδες που είναι εκτός Αττικής-Θεσσαλονίκης) αλλά σίγουρα καμία δεν δείχνει εύκολος σάκος του μποξ όπως πέρυσι τα Τρίκαλα για παράδειγμα. Ο Προμηθέας Πάτρας, ξεκίνησε το ίδιο εντυπωσιακά τη σεζόν (με επιβλητική εμφάνιση και πρόκριση επί του Αρη στο κύπελλο) όπως την τελείωσε πέρυσι στην τετράδα και αφήνει εκ νέου μεγάλες υποσχέσεις αν και όλοι πλέον τον περιμένουν στη γωνία. Κύμη, Κολοσσός Ρόδου και Ρέθυμνο θέλουν το βήμα παραπάνω με σταθερές διοικήσεις και όνειρα ακόμα και για μεγαλύτερα και πιο σύγχρονα γήπεδα στο μέλλον. Οι Ροδίτες μάλιστα με τη 12η συνεχόμενη παρουσία τους στη μεγάλη κατηγορία ισοφαρίζουν εφέτος το ρεκόρ όλων των εποχών που είχε ο ιστορικός Απόλλων Πάτρας που μάλιστα είχε φτάσει και το τρομερό ρεκόρ των 21/22 συμμετοχές από το 1980 και μετά (με απουσία μόλις μιας σεζόν το 1992) ! Οι Κρητικοί πάντως έχουν κάποια αγωνιστικά θέματα στο ξεκίνημα (αποκλείστηκαν μάλιστα στην έδρα τους στο κύπελλο από την Κύμη με κακή εμφάνιση), που θα πρέπει να λύσουν.
Δεν είναι και λίγο να έχει για πρώτη φορά στην ιστορία της Α1, εκπροσώπηση από τρία νησιά. Και αν η Ρόδος και η Κρήτη είναι από τα παλαιότερα μέλη, η Λήμνος έρχεται δυναμικά και σαφώς η 5η ομάδα της περιφέρειας - που σκόπιμα δεν αναφέραμε στην παραπάνω παράγραφο - ο Ηφαιστος Λήμνου (που δημιουργήθηκε από την αγορά του Φάρου Λάρισας από τον Παντελή Μπούμπουρα και τη μεταφορά της έδρας της ομάδας στο 8ο μεγαλύτερο νησί της Ελλάδας) ήρθε για να μείνει όπως δείχνουν και τα πρώτα δείγματα γραφής.
Περιμένουμε να διαπιστώσουμε, αν στο Λαύριο (επίσης μια εκπληκτική χρονιά και μαζί με τον Προμηθέα ήταν οι πιο ευχάριστες εκπλήξεις) έχουν...ταβάνι καθώς το κίνητρο του τεχνικού του Χρήστου Σερέλη, είναι τόσο ισχυρό σαν να είναι ρούκι στην ομάδα και ας βρίσκεται εκεί για 15 χρόνια στον ίδιο πάγκο !
Σαφώς και αναμένουμε με μεγάλο ενδιαφέρον την επιστροφή του ιστορικού Περιστερίου στη μεγάλη κατηγορία, εκεί όπου είχε μεγαλουργήσει πετυχαίνοντας εξαιρετικά επιτεύγματα τα παλαιότερα χρόνια και μάλιστα έχοντας στο τιμόνι του έναν από τους παλαιότερους και πιο έμπειρους προπονητές της Α1, τον Αργύρη Πεδουλάκη.
Μας θλίβει και μόνο η σκέψη ο ιστορικός Πανιώνιος να περάσει μια ακόμα αβέβαιη και δύσκολη σεζόν. Πέρυσι σώθηκε από το 8ο θαύμα του μπάσκετ (από τη νίκη των διαλυμένων και αδιάφορων βαθμολογικά Τρικάλων στην Αμαλιάδα επί του Κόροιβου την τελευταία αγωνιστική) αλλά εφέτος αν δεν έχει διοικητική σταθερότητα ίσως χρειαστεί ένα ακόμα μεγαλύτερο θαύμα. Ο ενθουσιασμός που βλέπει ο Κρίς Χουγκάζ στους παίκτες του (μεταξύ των οποίων θα είναι και ο γιος του) είναι μεγάλο εφόδιο αλλά δεν αρκεί ως το φινάλε αν δεν υπάρχει και συνέπεια σε όλα τα επίπεδα.
Τέλος, ο έτερος (μετά το Περιστέρι) νεοφώτιστος και για πρώτη φορά με παρουσία στη μεγάλη κατηγορία, ο Χολαργός έχει όλα τα φόντα να παλέψει για να μείνει και άλλη χρονιά δίπλα στους κορυφαίους. Τα πρώτα δείγματα της ομάδας του Αρη Λυκογιάννη είναι θετικά.
Οπως και να έχει από σήμερα το απόγευμα η πορτοκαλί μπάλα μπαίνει (και πάλι) έντονα στη ζωή μας και αυτό από μόνο του μας φτιάχνει τη διάθεση. Καλή χρονιά.
