Το ντραφτ του ΝΒΑ μοιάζει λίγο με τις... πανελλαδικές εξετάσεις. Το αποτέλεσμά του μπορεί να σου φτιάξει τη ζωή, σίγουρα όμως δεν στην καταστρέφει. Διότι ακόμα κι αν αποτύχεις να επιλεγείς ψηλά, θα έχεις στο μέλλον ευκαιρίες να αποδείξεις την αξία σου και να τα καταφέρεις.
Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που αποδεικνύουν του λόγου το αληθές. Πάρα πολλές. Στην Αμερική τις αποκαλούν steals. Δηλαδή "κλοπές", υπό την έννοια ότι αν επιλέξεις έναν πολύ καλό παίκτη πολύ χαμηλά στο ντραφτ είναι σα να τον κλέβεις από όσες ομάδες είχαν προηγηθεί και δεν τον είχαν προσέξει. Στα ελληνικά θα τις λέγαμε "κελεπούρια". Θέλετε να δούμε μερικά; Δεν θα το πιστεύετε πόσο πολλοί είναι οι παικταράδες που επελέγησαν στον δεύτερο γύρο του ντραφτ και μάλιστα στα πιο χαμηλά νούμερα...
Στα ονόματα που θα δείτε πιο κάτω υπάρχουν και πολλά που έχουν επιλεγεί σε ψηλές θέσεις του ντραφτ. Κάποια σε πολύ ψηλές. Όχι όμως τόσο ψηλές, που να δικαιολογούν την αξία τους, όπως αυτή φάνηκε τα χρόνια που ακολούθησαν την επιλογή τους. Διαβάστε και θα καταλάβετε...
ΑΪΖΑΪΑ ΤΟΜΑΣ
Ο βραχύσωμος γκαρντ των Σέλτικς, που έκανε... όργια φέτος, ειδικά στα πλέι οφ, είχε επιλεγεί στο νούμερο 60 του ντραφτ του 2011 από το Σακραμέντο. Οι Κινγκς τον εμπιστεύτηκαν και δικαιώθηκαν, διότι αυτός έδειξε αμέσως την αξία του. Στους Σέλτικς, όμως, απογειώθηκε...
ΝΤΡΑΖΕΝ ΠΕΤΡΟΒΙΣ
Για τον αείμνηστο Κροάτη δεν χρειάζεται να πούμε τίποτα. Όλοι ξέρουν ποιος ήταν. Ακόμα και στο ΝΒΑ. Κι όμως, το μακρινό 1986 το Πόρτλαντ τον είχε επιλέξει μόλις στο νούμερο 60 του ντραφτ.
ΚΕΡΤ ΡΑΜΠΙΣ
Έπαιξε 14 χρόνια στο ΝΒΑ, πήρε τέσσερα πρωταθλήματα με τους Λέικερς κι όμως οι Νικς τον είχαν απορρίψει δύο φορές. Μία το 1980, όταν τον επέλεξαν στο νούμερο 58 του ντραφτ και τον άφησαν να φύγει και να έρθει στην ΑΕΚ, κι άλλη μία το 1981, όταν επέστρεψε από την Ελλάδα, υπέγραψε σε αυτούς και τον "έκοψαν" ξανά. Ας πρόσεχαν. Οι Λέικερς κάτι παραπάνω είχαν δει και δικαιώθηκαν...
ΜΑΝΟΥ ΤΖΙΝΟΜΠΙΛΙ
Δεν νομίζουμε ότι χρειάζεται να σας πούμε ποιος είναι. Στο Σαν Αντόνιο είναι ήδη ένας θρύλος. Κι όμως, οι Σπερς το 1999 τον είχαν επιλέξει στο νούμερο 57 του ντραφτ. Αλλά πίστεψαν σε αυτόν. Και δικαιώθηκαν...
ΜΑΡΤΣΙΝ ΓΚΟΡΤΑΤ
Ο Πολωνός δεν είναι σούπερ σταρ, αλλά παίζει μια δεκαετία στο ΝΒΑ κι έχει μέσους όρους 10,4π. και 8,2ρ. Όχι κι άσχημα για ένα ντραφτ πικ στο νούμερο 57 (από το Φίνιξ το 2005).
ΠΑΤΙ ΜΙΛΣ
Οι Πόρτλαντ Μπλέιζερς τον είχαν επιλέξει στο νούμερο 55 του ντραφτ του 2009, αλλά ποτέ δεν πίστεψαν σε αυτόν. Αντίθετα ο Γκρεγκ Πόποβιτς τον πίστεψε, τον πήρε στο Σαν Αντόνιο και τον έκανε σημαντικό γρανάζι της μηχανής του. Πήρε κι ένα πρωτάθλημα το 2014.
ΑΝΤΟΝΙ ΜΕΪΣΟΝ
Από το 1991 ως το 2003 έπαιξε 12 γεμάτα χρόνια στο ΝΒΑ, έγινε all star, μέλος της καλύτερης αμυντικής πεντάδας και καλύτερος έκτος παίκτης. Κι όλα αυτά παρόλο που οι Μπλέιζερς τον είχαν επιλέξει μόλις στο νούμερο 53 του ντραφτ του 1988. Στη συνέχεια φυσικά τον άφησαν να φύγει, κάνοντας μία ακόμα γκάφα. Δυστυχώς πριν από δύο χρόνια ο Άντονι Μέισον έφυγε από τον μάταιο τούτο κόσμο.
ΚΑΪΛ ΚΟΡΒΕΡ
Ένας από τους πιο... φονικούς σουτέρ του ΝΒΑ, all star το 2015 και με γεμάτες χρονιές είχε επιλεγεί μόλις στο νούμερο 51 του ντραφτ του 2001 από τους Νετς. Εκείνοι τον έδωσαν αμέσως στους Σίξερς κι έχασαν το κελεπούρι.
ΣΤΙΒ ΚΕΡ
Ο νυν προπονητής των Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς κέρδισε πέντε πρωταθλήματα ως παίκτης των Σικάγο Μπουλς πασάροντας την μπάλα στον Μάικλ Τζόρνταν και "δολοφονώντας" τους αντιπάλους από τη γραμμή του τριπόντου. Πού να το φανταζόταν αυτό όταν το 1988 οι Φίνιξ Σανς τον επέλεγαν στο νούμερο 50 του ντραφτ...
ΜΑΡΚ ΓΚΑΣΟΛ
Συμφωνείτε ότι είναι ένας από τους πιο αξιόπιστους σέντερ του ΝΒΑ; Κι όμως πριν από δέκα χρόνια στο ντραφτ ελάχιστοι τον πίστευαν. Κι έπρεπε να φτάσει το νούμερο 48 για να τον επιλέξουν οι Λέικερς, οι οποίοι λίγους μήνες αργότερα τον έστειλαν στο Μέμφις για να πάρουν τον αδελφό του, Πάου. Εντάξει, καλή κίνηση αποδείχθηκε αυτή...
ΠΟΛ ΜΙΛΣΑΠ
Πρέπει να βγάλουμε το καπέλο στους Τζαζ, που τον επέλεξαν στο νούμερο 47 του ντραφτ του 2006 και στη συνέχεια τον μετέτρεψαν σε έναν πολύ αξιόπιστο φόργουορντ, ο οποίος, εκτός των άλλων, έμελλε να γίνει και τέσσερις φορές all star.
ΤΖΕΦ ΧΟΡΝΑΣΕΚ
Οι Σανς τον ανακάλυψαν στο νούμερο 46 του ντραφτ του 1986 και τον μετέτρεψαν σε έναν από τους πιο αξιόπιστους σουτέρ της εποχής του. Διέπρεψε τόσο με τους Σανς, δίπλα στους Κέβιν Τζόνσον και Τσέιμπερς, όσο και στους Γιούτα Τζαζ, δίπλα σε Καρλ Μαλόουν και Τζον Στόκτον.
ΤΖΕΡΟΜ ΚΕΡΣΕΪ
Το βασικό "3άρι" της μεγάλης ομάδας των Πόρτλαντ Τρέιλ Μπλέιζερς τη δεκαετία του '80, είχε επιλεγεί στο νούμερο 46 του ντραφτ του 1984. Από τους Μπλέιζερς, που παρότι είναι επιρρεπείς στις... γκάφες στο ντραφτ, σε αυτή την περίπτωση δεν λάθεψαν.
ΜΑΪΚΛ ΡΕΝΤ
Σκόραρε 19 πόντους ανά αγώνα και ήταν ο τελευταίος all star των Μπακς πριν από τον Γιάννη Αντετοκούνμπο. Εξαιρετική περίπτωση παίκτη, τον οποίον η ομάδα του Μιλγουόκι ανακάλυψε στο νούμερο 43 του ντραφτ του 2000.
ΣΤΙΒΕΝ ΤΖΑΚΣΟΝ
Σπουδαία περίπτωση παίκτη, που σκόραρε 15 πόντους ανά αγώνα στην καριέρα του στο ΝΒΑ, αλλά το 1997 οι Σανς τον επέλεξαν στο νούμερο 42 του ντραφτ και τον έκοψαν. Επέστρεψε μετά από 4 χρόνια στο πρωτάθλημα υπογράφοντας στους Νετς και έκανε θραύση.
ΤΖΟΡΤΖ ΓΚΕΡΒΙΝ
Ο θρυλικός "Άισμαν" έπαιξε 14 χρόνια με τους Σπερς σκοράροντας 25 πόντους ανά αγώνα με ποσοστό πάνω από 50% στα σουτ. Είναι ένας πραγματικός θρύλος του ΝΒΑ, μάλιστα ο επίσης θρυλικός Τζέρι Ουέστ έχει δηλώσει: "Είναι ο μόνος παίκτης που θα πλήρωνα για να δώ"! Παρόλα αυτά στο ντραφτ του 1974 έπρεπε να φτάσει το νούμερο 40 για να τον επιλέξουν οι Σανς, που κι αυτοί μετά τον έδωσαν...
ΝΙΚ ΒΑΝ ΕΞΕΛ
Οι Λέικερς τον επέλεξαν στο νούμερο 37 του ντραφτ του 1993, παρόλα αυτά στήριξαν πάνω του την προσπάθεια αναγέννησης μετά το τέλος της εποχής του Showtime. Αυτός ανταποκρίθηκε με επιτυχία κι έκανε μια αξιοπρόσεκτη καριέρα στο ΝΒΑ.
ΜΟΡΙΣ ΤΣΙΚΣ
Οι Σίξερς έκαναν μεγάλη μαντεψιά στο νούμερο 36 του ντραφτ του 1978 βρίσκοντας έναν από τους ακρογωνιαίους λίθους της μεγάλης ομάδας που έφτιαξαν τη δεκαετία του '80. Ο Τσικς πήρε ένα πρωτάθλημα το 1983, έπαιξε τέσσερις φορές σε all star game και ήταν ένας από τους καλύτερους αμυντικούς της εποχής του.
ΝΤΡΕΪΜΟΝΤ ΓΚΡΙΝ
Είναι ένας από τους παίκτες-κλειδιά των πρωταθλητών Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς, που πρέπει να αισθάνονται ευτυχείς που τον ανακάλυψαν στο νούμερο 35 του ντραφτ του 2012.
ΝΤΕ ΑΝΤΡΕ ΤΖΟΡΝΤΑΝ
Όταν ακούς Lob City πού πάει το μυαλό σου; Στους Κλίπερς του Κρις Πολ, που υψώνει, και του Ντε Αντρέ Τζόρνταν, που καρφώνει. Εξαιρετική επιλογή της ομάδας του Λος Άντζελες στο νούμερο 35 του ντραφτ του 2008.
ΚΑΡΛΟΣ ΜΠΟΥΖΕΡ
Οι Καβαλίερς τον ανακάλυψαν στο νούμερο 35 του ντραφτ του 2002 και του έδωσαν την ευκαιρία να γίνει ένας από τους πιο αξιόπιστους φόργουορντ της προηγούμενης δεκαετίας. Τη μεγάλη καριέρα πάντως την έκανε με τους Γιούτα Τζαζ.
ΧΑΣΑΝ ΟΥΑΪΤΣΑΪΝΤ
Την τελευταία τριετία στο Μαϊάμι έχει ξεπεταχτεί, με αποκορύφωμα τη φετινή σεζόν, που έκανε... παπάδες (17., 14ρ.) και αναδείχθηκε σε αμυντικό και όχι μόνο ογκόλιθο της ομάδας. Οι Σακραμέντο Κινγκς, που τον επέλεξαν στο νούμερο 33 του ντραφτ του 2010 και μετά τον παράτησαν, μάλλον το έχουν μετανιώσει.
ΡΑΣΑΡΝΤ ΛΙΟΥΙΣ
Ένας από τους μεγαλύτερους σουτέρ τριών πόντων, με ποσοστό καριέρας 39%, επιλέχθηκε μόλις στο νούμερο 32 του ντραφτ του 1998. Τυχεροί ήταν οι Σιάτλ Σουπερσόνικς, που τον αξιοποίησαν καταλλήλως...
ΓΚΙΛΜΠΕΡΤ ΑΡΕΝΑΣ
Πριν μπλέξει με τα όπλα και καταστρέψει την καριέρα και την υστεροφημία του, ήταν ένας "φονικός" γκαρντ, με μέσους όρους άνω των 20 πόντων και 5 ασίστ. Μεγάλος παίκτης, με μεγάλη καριέρα στους Ουάσιγκτον Ουίζαρντς, ωστόσο τον ανακάλυψαν οι Ουόριορς, που τον επέλεξαν στο νούμερο 31 του ντραφτ του 2001.
NTANI ΕΪΝΤΖ
Οι Σέλτικς βρήκαν τον πλέι μέικερ των τίτλων τους τη δεκαετία του '80 στο νούμερο 31 του ντραφτ του 1981. Καθόλου άσχημα...
ΤΖΙΜΙ ΜΠΑΤΛΕΡ
Κάτι είδαν σε αυτόν οι Σικάγο Μπουλς το 2011 και τον επέλεξαν στο νούμερο 30 του ντραφτ. Τον πίστεψαν και δικαιώθηκαν. Σήμερα ο Μπάτλερ είναι από τους πιο "καυτούς" σούτινγκ γκαρντ του πρωταθλήματος.
ΤΟΝΙ ΚΟΥΚΟΤΣ
Είναι γνωστή η συμβολή του στα πρωταθλήματα των Μπουλς τη δεκαετία του '90 δίπλα στους Μάικλ Τζόρνταν και Σκότι Πίπεν. Δεν πρέπει λοιπόν να έχουν παράπονο στο Σικάγο από έναν παίκτη που επέλεξαν στο νούμερο 29 του ντραφτ του 1990. Λίγο πιο μετά από τότε που κέρδισε τη δεύτερη από τις τρεις Ευρωλίγκες που πήρε με την Γιουγκοπλάστικα.
ΤΟΝΙ ΠΑΡΚΕΡ
Δεν χρειάζονται να πούμε πολλά για το ρόλο του στους Σπερς των δύο τελευταίων δεκαετιών. Και ο Γκρεγκ Πόποβιτς με τους συνεργάτες του πιστώνονται το ότι ανακάλυψαν έναν τέτοιον ηγέτη στο νούμερο 28 του ντραφτ του 2001.
ΡΟΥΝΤΙ ΓΚΟΜΠΕΡ
Με ύψος 2,17, χέρια σαν κουπιά και άλμα στο... Θεό, είναι απορίας άξιον πώς έπεσε μέχρι το νούμερο 27 του ντραφτ του 2013. Ακόμα πιο περίεργο είναι που οι Νάγκετς, που τον επέλεξαν, τον έδωσαν την ίδια στιγμή στους Τζαζ, οι οποίοι τώρα χαίρονται που έχουν έναν τέτοιο σέντερ στο ρόστερ τους.
ΝΤΕΝΙΣ ΡΟΝΤΜΑΝ
Ένα από τα περίφημα "κακά παιδιά" των Πίστονς, πήγε μετά και κέρδισε πρωταθλήματα και με τους Μπουλς του Τζόρνταν, γενικώς έκανε μια μεγάλη καριέρα κι ας είχε επιλεγεί μόλις στο νούμερο 27 του ντραφτ του 1986.
ΜΑΡΚ ΠΡΑΪΣ
Έκανε μεγάλη καριέρα επί μια δεκαετία με τους Κλίβελαντ Καβαλίερς (1986-95), σίγουρα πολύ μεγαλύτερη από αυτή που πίστευαν οι Μάβερικς όταν τον επέλεγαν στο νούμερο 25 του ντραφτ του 1986. Γι' αυτό άλλωστε τον έδωσαν και προφανώς το μετάνιωσαν.
ΑΛΕΞ ΙΝΓΚΛΙΣ
Θεωρείται ένας από τους πιο υποτιμημένους παίκτες στην ιστορία του ΝΒΑ. Σκόραρε πάνω από 24 πόντους κατά μέσο όρο για εννέα συνεχόμενες σεζόν και το 1997 μπήκε στο Hall of Fame. Καθόλου άσχημα για έναν παίκτη που επιλέχθηκε στο νούμερο 23 του ντραφτ του 1976 και οι Μιλγουόκι Μπακς πρέπει να αισθάνονται δικαιωμένοι που τον επέλεξαν.
ΡΑΤΖΟΝ ΡΟΝΤΟ
Ήταν ένας από τους ακρογωνιαίους λίθους των Σέλτικς την προηγούμενη δεκαετία κατακτώντας μαζί τους το πρωτάθλημα το 2008. Οι Σανς θα πρέπει να χτυπούν το κεφάλι τους, που τον ανακάλυψαν μόλις στο νούμερο 21 του ντραφτ του 2006, αλλά δεν τον κράτησαν.
ΤΖΟ ΝΤΟΥΜΑΡΣ
Οι Πίστονς τον ανακάλυψαν στο νούμερο 18 του ντραφτ του 1985 και δεν το μετάνιωσαν ποτέ. Ήταν ο ηγέτης τους σε δύο πρωταθλήματα, έγινε έξι φορές all star και ανάγκασε τον Μάικλ Τζόρνταν να παραδεχθεί ότι ήταν από τους δυσκολότερους αμυντικούς που είχε αντιμετωπίσει στην καριέρα του. Είναι και μέλος του Hall of Fame.
ΣΟΝ ΚΕΜΠ
Ένας παίκτης που γίνεται έξι φορές all star και έχει επί δέκα συνεχόμενες σεζόν πάνω από 15 πόντους και 8 ριμπάουντ κατά μέσο όρο, πρέπει κανονικά να είναι lottery pick. Οι Σιάτλ Σουπερσόνικς τον ανακάλυψαν στο νούμερο 17 του ντραφτ του 1989.
ΤΖΟΝ ΣΤΟΚΤΟΝ
Είναι ένας από τους καλύτερους πλέι μέικερ όλων των εποχών στο ΝΒΑ; Είναι. Το ότι βρέθηκαν 15 ομάδες στο ντραφτ του 1984 να επιλέξουν κάποιον άλλον, στέλνοντας το λαχείο στους Τζαζ, που τον διάλεξαν στο νούμερο 16, το λες και γκάφα. Πριν από αυτόν είχαν επιλεγεί τότε γκαρντ όπως ο Λάνκαστερ Γκόρντον και ο Λίον Γουντ, που δεν τους ξέρει ούτε η... μάνα τους, ενώ στο νούμερο 15, αμέσως πριν από τον Στόκτον, είχε επιλεγεί ο Τέρενς Στάνσμπερι, τον οποίον είχε φέρει ο Γιάννης Ιωαννίδης στην ΑΕΚ το 1997 και... δεν ακούμπησε.
ΚΛΑΪΝΤ ΝΤΡΕΞΛΕΡ
Τη δεκαετία του '80 και αυτή του '90 ήταν το αντίπαλο δέος του Μάικλ Τζόρνταν παίζοντας με το Πόρτλαντ. Αυτό από μόνο του τα λέει όλα. Το ότι οι Τρέιλ Μπλέιζερς τον είχαν επιλέξει στο νούμερο 14 του ντραφτ του 1983, είναι επιτυχία.
ΚΑΡΛ ΜΑΛΟΟΥΝ
Κατά πολλούς είναι ο καλύτερος πάουερ φόργουορντ που έπαιξε ποτέ στο ΝΒΑ. Το ότι χρειάστηκε να φτάσει το νούμερο 13 του ντραφτ του 1985 για να τον επιλέξει η Γιούτα και να επιλεγούν πριν από αυτόν... συγκλονιστικές προσωπικότητες, όπως οι Μπενόιτ Μπέντζαμιν, Τζον Κόνκακ, Τζο Κλάιν, Κιθ Λι και Κένι Γκριν, προκαλεί μεγάλη εντύπωση. Οι Τζαζ πάντως έγιναν πρώτοι μάγκες.
ΚΟΜΠΙ ΜΠΡΑΪΑΝΤ
Ούτε μία ούτε δύο, αλλά 12 ομάδες τον προσπέρασαν στο ντραφτ του 1996 πριν τον επιλέξουν οι Χόρνετς το 1996 στο νούμερο 13! Θέλετε μερικά ονόματα, που κρίθηκαν από τις ομάδες που τους επέλεξαν καλύτερες επιλογές από αυτή του Κόμπι; Κέρι Κιτλς, Σαμάκι Ουόκερ, Έρικ Νταμπίερ, Τοντ Φούλερ και ο Ουκρανός Βιτάλι Ποταπένκο!!! Κι όμως... Ο Κόμπι δεν έμεινε πολύ στη Σάρλοτ, διότι οι Λέικερς τον πήραν στο Λος Άντζελες για να γράψει εκεί την ιστορία του. Το ενδιαφέρον, όμως, σε εκείνο το ντραφτ του 1996 ήταν ότι αμέσως μετά τον Κόμπι επιλέχθηκαν κατά σειρά ο Πέτζα Στογιάκοβιτς (14), ο Στιβ Νας (15) και ο Τόνι Ντελκ (16), που πέρασε και... δεν ακούμπησε κάποια στιγμή από τον Παναθηναϊκό, ενώ στο νούμερο 23 οι Νάγκετς είχαν επιλέξει τον Ευθύμη Ρετζιά.
ΤΖΟΥΛΙΟΥΣ ΕΡΒΙΝΓΚ
Ο Dr.J θεωρείται ο προκάτοχος του Μάικλ Τζόρνταν. Ένας από τους μεγαλύτερους παίκτες όλων των εποχών. Όμως οι Μιλγουόκι Μπακς τον βρήκαν διαθέσιμο στο νούμερο 12 του ντραφτ του 1972. Τον πήραν, αλλά αυτός έγραψε ιστορία αργότερα με τους Σίξερς.
ΠΟΛ ΠΙΡΣ
Με δέκα συνεχόμενες παρουσίες σε all star game, ένα πρωτάθλημα το 2008 και τον τίτλο του καλύτερου σκόρερ στην ιστορία των Σέλτικς πάνω κι από τον Λάρι Μπερντ, το ότι επιλέχθηκε στο νούμερο 10 του ντραφτ του 1998 από την ομάδα της Βοστόνης είναι λίγο περίεργο. Πολύ περισσότερο από τη στιγμή που πριν από αυτόν βρέθηκαν παίκτες όπως ο Μάικλ Ολοβοκάντι, ο Ραφ ΛαΦρέντζ και ο Ρόμπερτ Τρέιλορ.
ΣΤΕΦΕΝ ΚΑΡΙ
Τρελαίνει κόσμο τα τελευταία χρόνια με τους Ουόριορς και θεωρείται ένας από τους καλύτερους παίκτες στον κόσμο. Το 2009 στο ντραφτ, όμως, οι Ουόριορς τον βρήκαν διαθέσιμο στο νούμερο 7. Οι προηγούμενοι δεν τον είχαν δει; Και ειδικά οι Τίμπεργουλφς, που στο νούμερο 6 πήραν τον Τζόνι Φλιν, ο οποίος σήμερα έχει κόψει το μπάσκετ...
ΛΑΡΙ ΜΠΕΡΝΤ
Ένας από τους καλύτερους παίκτες όλων των εποχών, είδε την πλάτη πέντε παικτών στο ντραφτ του 1978 όταν οι Σέλτικς τον επέλεξαν στο νούμερο 6. Για την ιστορία, οι πέντε αυτοί παίκτες ήταν κατά σειρά ο Μάικαλ Τόμπσον, ο Φιλ Φορντ, ο Ρικ Ρόμπι, ο Μάικλ Ρέι Ρίτσαρντσον (γνωστός και ως "Σούγκαρ", παικταράς, αλλά με αδυναμία στα ναρκωτικά, έπαιξε και στην Ευρώπη με την Βίρτους Μπολόνια), Πέρβις Σορτ! Πώς είπατε;
ΜΑΪΚΛ ΤΖΟΡΝΤΑΝ
Ο καλύτερος παίκτης όλων των εποχών δεν ήταν ο καλύτερος στο ντραφτ του 1984! Κι όμως, έχει συμβεί και αυτό. Και καλά, οι Ρόκετς επέλεξαν στο νούμερο 1 τον Χακίμ Ολάζουον. Αλλά αυτοί οι Μπλέιζερς τι σκέφτονταν όταν άφηναν τον Τζόρνταν για να πάρουν κάποιον Σαμ Μπούι (σέντερ), ο οποίος δεν έπαιξε πότε; Κανείς δεν ξέρει. Το σίγουρο είναι πως οι Μπουλς δεν στεναχωρήθηκαν καθόλου. Άρπαξαν τον "Μιχαλάκη" στο νούμερο 3 και τα υπόλοιπα είναι ιστορία...
ΜΠΙΛ ΡΑΣΕΛ
Αν υπήρχαν οι Ρότσεστερ Ρόαγιαλς, θα έκλαιγαν ακόμα με μαύρο δάκρυ. Διότι το μακρινό 1956 προτίμησαν να πάρουν στο νούμερο 1 του ντραφτ κάποιον Σιχούγκο Γκριν, που κανείς πια δεν θυμάται, και άφησαν τον Μπιλ Ράσελ. Τον οποίον επέλεξαν στο νούμερο 2 οι Σεντ Λιούις Χοκς για να τον δώσουν μετά με ανταλλαγή στους Σέλτικς. Και κάπως έτσι ο Ράσελ έχτισε το μύθο του...
