Στο μακρινό 1994, ο Ολυμπιακός (όπως και ο Παναθηναϊκός) έφτανε για πρώτη φορά σε φάιναλ φορ κυπέλλου Πρωταθλητριών. Από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι με τους αδελφούς Αγγελόπουλους να μετακομίζουν από τις εξέδρες του "Γιάντ Ελιάου" τότε στο τιμόνι του Ολυμπιακού (μόνοι τους) από το 2009 και να ετοιμάζονται να δουν την ομάδα τους για 10η φορά να δηλώνει παρούσα στο κορυφαίο ραντεβού του Ευρωπαϊκού μπάσκετ. Το Basketa.gr σας υπενθυμίζει τα προηγούμενα εννέα φάιναλ φορ, χωρισμένα σε δύο μέρη. Αρχικά είναι τα 4 πρώτα της δεκαετίας του 1990 επί Σωκράτη Κόκκαλη και στη συνέχεια τα άλλα πέντε επί εποχής αδελφών Αγγελόπουλων.
ΤΕΛ ΑΒΙΒ 1994 : Το πρώτο αίμα (και δάκρυ...)
Ο Ολυμπιακός γίνεται η πρώτη ελληνική ομάδα που φτάνει σε τελικό κυπέλλου Πρωταθλητριών στο Τελ Αβίβ αποκλείοντας τον Παναθηναϊκό στα ημιτελικά. Ομως χάνει το τρόπαιο από την Μπανταλόνα (59-57) με το μοναδικό τρίποντο που επιχείρησε ο Κορνέλιους Τόμπσον στον τελικό, 20'' πριν το φινάλε και μετά από δύο επιθετικά ριμπάουντ της ομάδας του !
Ιδιαίτερα στο δεύτερο ημίχρονο του τελικού Ιωαννίδης και Πάσπαλι λες και τους είχαν κάνει μάγια, έμειναν σχεδόν απλοί θεατές. Ο Ολυμπιακός είναι σχεδόν σε όλο τον αγώνα μπροστά αλλά πετυχαίνει το τελευταίο του καλάθι με τον Σιγάλα (τρίποντο) στο 32' και τον τελευταίο του πόντο με τον Τόμιτς (1/2 βολές) στα 6'.40'' πριν τη λήξη (57-52). Οι Ερυθρόλευκοι χωρίς σκορ για όλο αυτό το διάστημα (και οκτώ λεπτά συνολικά χωρίς καλάθι) δέχονται μεταξύ άλλων δύο τρίποντα από Βιγιακάμπα και Τόμπσον την ώρα που ο Πάσπαλι ακόμα χάνει βολές !
Σε έναν τελικό που θύμιζε αρχαία ελληνική τραγωδία, ο από μηχανής θεός ήταν ο Κορνέλιους Τόμπσον για τους Ισπανούς και τραγικός ήρωας ο Ζάρκο Πάσπαλι (σε δεύτερο αλλά ίδιο ρόλο και ο "ξανθός" στον πάγκο) με αυτόν τον τρόπο να γράφεται ο επίλογος της πρώτης συμμετοχής του Ολυμπιακού σε φάιναλ φορ αλλά και τελικό Ευρωλίγκας.
https://youtu.be/87oszU_Tox8
https://youtu.be/NSCLnTd1gFU
1995 ΣΑΡΑΓΟΣΑ: Ολοι ευχαριστημένοι
Εχετε δει - οι παλαιότεροι - πολλές φορές τον Γιάννη Ιωαννίδη ευδιάθετο και σχεδόν χαμογελαστό μετά από ήττα ; Και όμως στη Σαραγόσα το 1995, ο Ολυμπιακός με την πρόκρισή του στον τελικό (κόντρα στον Παναθηναϊκό που ήταν και φαβορί) κόντρα στην πανίσχυρη και αχτύπητη Ρεάλ Μαδρίτης του Ομπράντοβιτς (με Σαμπόνις και Αρλάουκας μεταξύ άλλων) είχε ουσιαστικά φτάσει στο ταβάνι του. Η ήττα με 73-61 έρχεται απόλυτα φυσιολογικά με τις δύο ομάδες να έχουν σημαντική διαφορά απλά η Ρεάλ το επιβεβαίωσε στο παρκέ, σε αντίθεση με τον Ολυμπιακό που δεν είχε κάνει το ίδιο κόντρα στη Μπανταλόνα ένα χρόνο νωρίτερα.
https://youtu.be/XK3RVCYqQDY
ΡΩΜΗ 1997: Ερυθρόλευκος Αυτοκράτορας
Η Γη της επαγγελίας κατά τας γραφάς ήταν στο Ισραήλ, αλλά το Τελ Αβίβ είχε εξελιχθεί ως κρανίου τόπος για τον Ολυμπιακό. Που βρήκε τη δική του νιρβάνα στην Αιώνια Πόλη, τη Ρώμη όπου και στέφτηκε για πρώτη φορά στην ιστορία του αυτοκράτορας του Ευρωπαϊκού Μπάσκετ. Ο θρίαμβος επί της πανίσχυρης Μπαρτσελόνα (73-58) με τον εκπληκτικό Ντέηβιντ Ρίβερς να τη χορεύει στον ρυθμό του και τον μαέστρο Ντούσαν Ιβκοβιτς να ξορκίζει το φάντασμα των μεγάλων χαμένων ευκαιριών στην Ευρώπη για τους Πειραιώτες. Τα πούρα που άναψαν νωρίς, το χειροκρότημα του Ιβκοβιτς στον Νακιτς σε χαμένο λέι άπ στα πρώτα επτά λεπτά όπου ο Ολυμπιακός δεν είχε καταφέρει να πετύχει καλάθι εντός παιδιάς και το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός γινόταν μόλις η δεύτερη ομάδα μετά τη Γιουγκοπλάστικα που έπαιρνε το πρωταθλητριών μόνο με έναν ξένο (Ρίβερς).
https://youtu.be/oL9u0YCxWvU
ΜΟΝΑΧΟ 1999: Τέλος εποχής
Στο Μόναχο ο Ολυμπιακός πήγαινε ίσως για πρώτη φορά ως φαβορί μετά το 1994. Μάλιστα δεν ήταν λίγοι αυτοί που είχαν προεξοφλήσει τελικό Ολυμπιακού-Κίντερ, χωρίς να υπολογίζουν τα απίθανα μωρά του Καζλάουσκας και της Ζαλγκίρις Κάουνας που έκανε την Ευρώπη να παραμιλάει και όλους να χειροκροτούν όρθιοι αποθεώνοντας το πιο θεαματικό μπάσκετ. Οι Λιθουανοί δεν νίκησαν απλά τα δύο φαβορί (87-71 τον Ολυμπιακό στον ημιτελικό και 82-74 την Κίντερ στον τελικό) αλλά τα αιχμαλώτισαν με τον εκπληκτικό Τάιους Εντνι. Μια ακόμα μεγάλη έκπληξη είχε συντελεστεί στο γήπεδο των μεγάλων θαυμάτων, το Ολύμπια Χάλε του Μονάχου (Σοβιετική Ενωση στους Ολυμπιακούς του 1972, Γιουγκοπλάστικα στο φάιναλ φορ του 1989, Εθνική Γερμανίας στο Ευρωμπάσκετ του 1993). Για τον Ολυμπιακό ήταν κάτι σαν τέλος εποχής καθώς χρειάστηκε μια δεκαετία (και αλλαγή προέδρων) για να ξαναφτάσει η ομάδα σε φάιναλ φορ .
http://www.dailymotion.com/video/xpt500_o%CE%BB%CF%85%CE%BC%CF%80%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CF%8C%CF%82-%CE%B6%CE%B1%CE%BB%CE%B3%CE%BA%CE%AF%CF%81%CE%B9%CF%82-%CE%BC%CF%8C%CE%BD%CE%B1%CF%87%CE%BF-1999_sport
