Ο Παναθηναϊκός έκανε ολόκληρη την Ευρώπη να μιλάει για εκείνον με μία νίκη που θύμισε άλλες εποχές.
Η μοίρα των πρωταθλητών Ελλάδας δεν άλλαξε από το διπλό στην έδρα της Χίμκι. Δεν θα άλλαζαν πολλά πράγματα ακόμα κι αν έχανε, όπως περιμέναμε και οι περισσότεροι να συμβεί, κάνοντας το γνωστό λάθος της σύγκρισης μεταξύ των ρόστερ και των μπάτζετ, χωρίς να υπολογίζουμε άλλα πράγματα.
Ωστόσο η ομάδα του Γιώργου Βόβορα απέδειξε ποιος θα είναι ο τρόπος της να παλεύει. Σκληρές βραδιές θα έρθουν και ίσως θα είναι και πολλές, όμως το πρώτο δείγμα στην Ευρωλίγκα ήταν ενθαρρυντικό. Παρά τις σοβαρές απουσίες, οι παίκτες έμοιαζαν συσπειρωμένοι κι έτοιμοι να θυσιάσουν τους εαυτούς τους για να βοηθήσουν το διπλανό τους.
Μπάσκετ δεν είναι μόνο η άμυνα και η ψυχή. Αυτό είναι βέβαιο. Ίσως η ψυχή είναι και υπερτιμημένο στοιχείο. Αν δεν είσαι καλός αθλητής, όσο πάθος κι αν βγάλεις στο παρκέ, δύσκολα θα καταφέρεις κάτι πέρα από τις δυνατότητές σου. Αυτή τη στιγμή όμως οι παίκτες των «πράσινων» δείχνουν ότι πιστεύουν κι εμπιστεύονται τη διαδικασία δημιουργίας ενός συνόλου που θα «τρυπήσει» το ταβάνι του και θα φτάσει... εκεί που δεν μπορεί.
Επί της ουσίας ήταν μία απάντηση προς όλους εκείνους που τους... μηδένισαν, θεωρώντας ότι αυτή η ομάδα είναι εξαιρετικά χαμηλού επιπέδου και θα τερματίσει στις τελευταίες θέσεις. Την ίδια στιγμή που μία άλλη ομάδα παρουσιάζεται ως... Dream Team, έχοντας -όπως και ο Παναθηναϊκός- ξένους «στοιχήματα», προβληματική φροντ λάιν και μόνο θετικό την επιστροφή ενός σπουδαίου γκαρντ ο οποίος όμως δεν έχει ηγηθεί ποτέ έως τώρα σε όσες ομάδες αγωνίστηκε. Βέβαια αυτή η απάντηση δεν ήρθε εσκεμμένα, αφού όσοι πάτησαν το παρκέ της «Μιτίσι Αρένα» έπαιξαν πρώτα και κύρια για την πάρτη τους και για τον Παναθηναϊκό.
Την επόμενη εβδομάδα ακολουθεί το πρώτο «αιώνιο» ντέρμπι της χρονιάς στο άδειο ΟΑΚΑ. Είναι πραγματικά κρίμα που το γήπεδο δεν θα έχει κόσμο, αφού μετά από αυτό το σπουδαίο αποτέλεσμα, είναι βέβαιο ότι δεν θα υπήρχε κενή θέση ούτε για δείγμα. Ωστόσο δύο ανέτοιμες ομάδες θα κληθούν να αντιμετωπίσουν η μία την άλλη. Φαβορί γι' αυτόν τον αγώνα είναι ο Ολυμπιακός, αφού διαθέτει περισσότερους έμπειρους παίκτες στο ρόστερ τους που γνωρίζουν πολύ καλά αυτά τα παιχνίδια. Όμως για να νικήσει θα πρέπει να «ματώσει», καθώς το ψυχολογικό προβάδισμα είναι στη μεριά του «τριφυλλιού».
Μέχρι τότε όμως μεσολαβεί αρκετός καιρός και θα πρέπει να δούμε και τις απουσίες των δύο αντιπάλων. Προς το παρόν στις τάξεις του Παναθηναϊκού έχουν κάθε δικαίωμα να πανηγυρίζουν για μία τεράστια νίκη σε μία έδρα που όσες φορές έπαιξαν την τελευταία δεκαετία, είχαν φύγει σε όλες τις περιπτώσεις με σκυμμένο το κεφάλι, ενώ μάλιστα κάποιες φορές είχαν υποστεί ταπεινωτικές ήττες.
Η δουλειά είναι βέβαιο ότι θα συνεχιστεί με ακόμα μεγαλύτερη διάθεση και ποιος ξέρει, ίσως σε λίγο καιρό να μην προκαλούν ιδιαίτερη έκπληξη οι καλές εμφανίσεις των «πράσινων». Άλλωστε κάποιοι παίκτες είναι φανερό ότι έχουν δυνατότητες. Κι αυτό δεν αφορά τον Νεμάνια Νέντοβιτς ο οποίος αν κι έμεινε χαμηλά, δεν κόστισε αυτή η μέτρια εμφάνισή του, αλλά ορισμένους αθλητές που δείχνουν έτοιμοι για το κορυφαίο επίπεδο. Οι δύο που ξεχώρισαν είναι φυσικά ο Μάρκους Φόστερ και ο Μπεν Μπέντιλ. Ο πρώτος δεν είναι σουτέρ, ενώ ο δεύτερος έχει εξαιρετικό κορμί και κατέχει τα βασικά του αθλήματος. Εξαιρετική ήταν και η εμφάνιση του Λευτέρη Μποχωρίδη, παρά την κακή του επιλογή στο φινάλε όταν λίγο έλειψε να γίνει μοιραίος με τη βιαστική εκδήλωση επίθεσης.
Μέσα σ' όλα λίγο έλειψε να παραλείψουμε το πιο ενθαρρυντικό σημάδι του Παναθηναϊκού. Αυτό δεν είναι άλλο από την κυριαρχία στον τομέα των ριμπάουντ. Πόσες φορές τα τελευταία χρόνια έχει χάσει αγώνες λόγω αδυναμίας στη συλλογή «σκουπιδιών». Ουκ ολίγες. Πάντοτε κάτι έφταιγε. «Δεν έχει πεντάρι» έλεγαν κάποιοι, «δεν έχει συγκέντρωση» υποστήριζαν κάποιοι άλλοι. Ό,τι κι αν δεν είχε, στην πρεμιέρα φάνηκε να το διαθέτει πλέον και γι' αυτό κυριάρχησε. Στην πραγματικότητα το ριμπάουντ είναι ομαδική δουλειά. Και μόνο όταν αντιμετωπίζεται ως τέτοια υπάρχει θετικό αποτέλεσμα.
Το σίγουρο είναι ότι αυτό το παιχνίδι πέρασε στην ιστορία. Κι αυτό συνέβη διότι είναι το ξεκίνημα μίας νέας εποχής που όλοι περιμένουν να είναι «σκοτεινή». Τα δύσκολα πάντως είναι για τους δυνατούς και κανείς δεν έχει πρόθεση να ρίξει λευκή πετσέτα στο παρκέ, πριν αφήσει πρώτα όλες του τις δυνάμεις εκεί.
