Τι σχέση μπορεί να έχουν τα γερμανικά κολοκυθάκια, η γιόγκα και το πρωϊνό του Φάνη Χριστοδούλου με τον άθλο του 1987 ;
Όποιον και αν ρωτήσεις από την ομάδα θρύλο της εποχής θα σου πει κατηγορηματικά ότι έχει άμεση σχέση και το μυστικό κρύβεται πίσω από ένα όνομα:
Νίκος Σισμανίδης.
Ανήμερα του επικού τελικού με τη Σοβιετική Ενωση τη βραδιά που το ελληνικό μπάσκετ έφτασε στα ουράνια της Ευρώπης και όχι μόνο, τριάντα χρόνια μετά, το Basketa.gr μιλάει με έναν από τους αφανείς ήρωες εκείνης της τιτάνιας προσπάθειας, τον γυμναστή Νίκο Σισμανίδη, που εφάρμοζε – τότε – τεχνικές που βλέπουμε ακόμα και μετά από 30 χρόνια κάποιες να παραμένουν διαχρονικές !
Έχοντας δώσει το δικό του στίγμα στην εθνική ομάδα, αγωνιζόμενος τα πέτρινα χρόνια και στα Ευρωμπάσκετ προς το τέλος της δεκαετίας του 1960, ο Νίκος Σισμανίδης (μέλος της χρυσής ομάδας του Παγκρατίου αλλά και του Ολυμπιακού και μάλιστα μεταξύ άλλων στη χρονιά που οι Ερυθρόλευκοι πήραν αήττητοι το πρωτάθλημα) ήταν πάντα κοντά στο μπάσκετ και με τον Κώστα Πολίτη που γνωρίζονταν από τα γήπεδα (και όχι μόνο) πρωτοσυνεργάστηκαν σε επίπεδο συζήτησης και ανάλυσης, το 1985.
Ήταν η εποχή που ο Κώστας Πολίτης, με αφορμή την αποτυχία πρόκρισης μέσω του τσάλεντζ ράουντ της Φινλάνδίας, στο Ευρωμπάσκετ του 1985 είχε αποφασίσει να προχωρήσει στην περίφημη ανανέωση της ομάδας.
«Αυτό που είχαμε παρατηρήσει από το 1983 και τη συμμετοχή της ομάδας στο Ευρωμπάσκετ της Γαλλίας, τότε στη Νάντ χάναμε σχεδόν όλα τα παιχνίδια με μεγάλες ομάδες στον πόντο ή στο καλάθι.
Αυτό είχε να κάνει με την πνευματική συγκέντρωση και την κούραση που δεν άφηνε το μυαλό να λειτουργήσει απόλυτα καθαρά.
Πάντα με την πολύτιμη συνεργασία του εργομετρικού κέντρου στο ΟΑΚΑ και με βάση κάποια τεστ που είχαμε περάσει τους παίκτες κατά το διάστημα της προετοιμασίας στη Νάουσα, είχαμε δει ότι σε ένα παιχνίδι διάρκειας 40 λεπτών, ένας παίκτης μπορούσε να παίζει σε φουλ ένταση μόλις τα 12 !
Όταν ξεκίνησε το Ευρωμπάσκετ είχαμε ανεβάσει κατακόρυφα αυτό τον αριθμό στα 32 λεπτά» λέει ο Νίκος Σισμανίδης, που το παρατσούκλι του ήταν «Μπόντ» λόγω του άψογου στυλ του και της τελειότητας των κινήσεων του που θύμιζε το διάσημο μυστικό πράκτορα.
Η πρώτη συνεργασία των δύο πλευρών σε αγωνιστικό πλαίσιο έγινε στο Μουντομπάσκετ της Ισπανίας ένα χρόνο πριν το Ευρωμπάσκετ (η εθνική πήρε τη 10ηθέση) και όπως θυμάται ο Νίκος Σισμανίδης:
«Είχαμε πάει πολύ καλά αναλογικά και έτσι προσπαθήσαμε να βρούμε και στη χώρα μας μια πόλη σαν τη Σαραγόσα όπου μέναμε το 1986, σε κλίμα και συνθήκες.
Στον ίδιο γεωγραφικό παράλληλο ήταν το Ναύπλιο και γι’ αυτό και κάναμε το πρώτο στάδιο της προετοιμασίας εκεί ώστε να βοηθήσει καλύτερα στην προσαρμογή.
Ενώ για πρώτη φορά είχαμε εισαγάγει στην εθνική γυμναστήριο με βάρη, συνθήκη άγνωστη για την εποχή».
Το ωρολόγιο πρόγραμμα προπόνησης της εθνικής καταρτίστηκε με βάση τις ώρες των αγώνων, που ήταν όλες βραδινές για να προσαρμοστεί καλύτερα η εθνική στο Μουντομπάσκετ.
Ιδιο σύστημα ακολουθήσαμε και το 1987, όπου κάναμε τη βασική προπόνηση μεταξύ 21.00-23.00 τις ώρες που θα ήταν οι αγώνες μας καθώς ήμασταν οι διοργανωτές.
Στο ξενοδοχείο, το Τζόνς στη Γλυφάδα, πηγαίναμε κατά τις 23.30 για να φάνε οι παίκτες και μετά τους έβγαζα και βόλτα γύρω στη μία το πρωί και ο κόσμος που έβλεπε ή ο Τύπος ιδιαίτερα που δεν γνώριζαν, έγραφε:
«Πάει ο Σισμανίδης τρελάθηκε και ξενυχτάει τους παίκτες»
Μας δεν ήταν δυνατόν να συνέλθει ένα σώμα από τέτοια προπόνηση, να φάει στις 23.30 και να τον πας απ’ ευθείας για ύπνο.
Προσαρμόζαμε το πρόγραμμά μας ακριβώς πάνω σε αυτό των αγώνων και μάλιστα με τη σειρά που είχαμε τα παιχνίδια».
Ενα άλλο πρωτοποριακό – για την εποχή – πρόγραμμα ήταν αυτό της διατροφής με βάση και τις ανάγκες του κάθε παίκτη (με οδηγό τις μετρήσεις που έκαναν στο εργομετρικό)
«Ο κάθε παίκτης έπρεπε να προσλαμβάνει διαφορετικό αριθμό θερμίδων ανάλογα με τις ανάγκες του σώματος του και σύμφωνα με τις μετρήσεις.
Στο πρωινό όλοι οι παίκτες κατέβαιναν στην τραπεζαρία και είχε ο καθένας το...σκονάκι του.
Ένα χαρτάκι που τους είχαμε φτιάξει με το τι θα φάνε. Ο Φάνης Χριστοδούλου για παράδειγμα, που δεν είχε τότε θέμα με τα κιλά του, είχε ειδική διατροφή για να διασφαλίσουμε ότι δεν θα πρηστεί το γόνατό του που είχε πρόβλημα. Ε για να καταλάβετε σε όλο το τουρνουά δεν του πρήστηκε ποτέ.
Εκείνος που ήταν ο πιο επιρρεπής να πάρει κιλά τότε ήταν ο Νίκος Σταυρόπουλος και γι’ αυτό είχε το πιο λιτό πρωινό από όλους»
Όμως το κυνήγι της σωστής διατροφής είχε και τα εμπόδιά του.
«Σε ένα τουρνουά στο Ααχεν, θυμάμαι ότι έψαχνα με άνθρωπο του ξενοδοχείο μια μέρα σχεδόν για να βρω τα περίφημα Ζουκίνι, τα κολοκυθάκια δηλαδή. Όλα είχαν τη σημασία τους και η λεπτομέρεια έκανε τη διαφορά».
Το άλλο θέμα συζήτησης στην ομάδα, ήταν επίσης η περίφημη γιόγκα που έκαναν τότε με τον Νίκο Σισμανίδη.
«Δεν φανταζόντουσαν ότι μπορεί να χαλαρώσουν τόσο πολύ. Μια αποθεραπεία ενός τετάρτου με γιόγκα τους αποφόρτιζε και ήταν σαν να είχαν κάνει έξι ώρες χαλάρωμα».
Αυτό που ήταν τρομερό τότε με την εθνική μας ομάδα, ήταν το εκρηκτικό της ξεκίνημα σε κάθε αγώνα, αποτέλεσμα αυτής της ξεχωριστής προετοιμασίας. Κάτι που αιφνιδίαζε κάθε αντίπαλο.
Μετά το Ευρωμπάσκετ είχαν καλέσει τον Νίκο Σισμανίδη σε ένα συνέδριο στην Ιταλία και εκεί τον ρωτούσαν συνέχεια (μεταξύ των οποίων και ο Ιταλοαμερικανός προπονητής Νταν Πέτερσον) πως κατάφερε η μικρή Ελλάδα σχεδόν με πέντε παίκτες να νικήσει την Ιταλία η οποία δεν είχε χάσει ποτέ στην ιστορία της από τη χώρα μας.
«Είναι απλό» τους έλεγε ο καθηγητής φυσικής αγωγής, αν βάλετε τον Γιαννάκη με τον Ρίβα να κάνουν ασκήσεις ο δικός εκεί που ολοκληρώνεται η προσπάθεια του δικού σας, αυτός θα συνεχίσει» είχε πει και άφησε άφωνους τους παρόντες.
Ένα άλλο κομβικό κομμάτι για την ψυχολογία των αθλητών τόσο στους αγώνες όσο και στην προετοιμασία ήταν η μουσική και ο Νίκος Σισμανίδης είχε και εδώ τον τρόπο του.
« Με το που μπαίναμε στο ΣΕΦ, έκανα ένα νεύμα στον DJ και αμέσως έπαιζε το “Eye of the Tiger” και το “We are the Champions”, ενώ συνήθως όταν ήμασταν στο εξωτερικό πάντα είχα τραγούδια στο πούλμαν από τις ταινίες του Ρόκυ για να τους φτιάξω τη διάθεση και να τους «ξυπνήσω» και έπιανε το κόλπο».
Ο Νίκος Σισμανίδης έδινε και μεγάλη σημασία στους βιορυθμούς και δούλευε πολύ με αυτό το σύστημα.
«Ο κάθε παίκτης αλλά και ο κάθε άνθρωπος έχει τους βιορυθμούς του και είναι πολύ σημαντικό να προσέχεις κάποιες σημαντικές ημερομηνίες που είναι ξεχωριστές για τον καθένα. Ένας παίκτης δεν με άκουσε συγκεκριμένη μέρα, δεν δέθηκε όπως έπρεπε και ήταν ο μοναδικός τραυματισμός που είχαμε σε όλη τη διοργάνωση» λέει ο άνθρωπος-κλειδί που εννοεί φυσικά τον Νίκο Φιλίππου, τον μεγάλο άτυχο του Ευρωμπάσκετ.
Δίπλα του ο Νίκος Σισμανίδης είχε τον Γκας Σαρηγιαννίδη ο οποίος είχε έρθει από τις ΗΠΑ με τρομερές γνώσεις σε εκγύμναση με βάρη και σε ιδιαίτερες τεχνικές. Οι δύο άντρες έδεσαν αμέσως και έκαναν ένα αχτύπητο δίδυμο (με τον δεύτερο να παίρνει τον τίτλο του φυσιοθεραπευτή καθώς δεν μπορούσε να περάσει δύο γυμναστές η ομάδα για τη διοργάνωση).
Μάλιστα ο Γκάς έπαιζε και το ρόλο του…ψυχολόγου πολλές φορές καθώς οι παίκτες πήγαιναν στο δωμάτιό του και συζητούσαν με τις ώρες, πάντα με την πιο προχωρημένη μουσική εκ των ΗΠΑ.
Κλείνοντας ο Νίκος Σισμανίδης, που είχε μείνει και αυτός στην ιστορία για τις μεγάλες παρτίδες τάβλι με τον Νίκο Γκάλη, αποκαλύπτει μετά από 30 χρόνια την αλήθεια…
«Ο Γκάλης ήταν αχτύπητος στο μπάσκετ, στο τάβλι απλά τον αφήναμε να νικάει για το γούρι και για να του φτιάχνουμε τη διάθεση» λέει γελώντας ο 72χρονος καθηγητής φυσικής αγωγής που ακόμα και σήμερα έχει φυσική κατάσταση 25χρονου αφού ποτέ δεν σταμάτησε να γυμνάζεται.
ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΥΡΤΙΝΑ
Για να λειτουργούν βέβαια όλα ρολόι, υπήρχε από την πρώτη στιγμή μια αγαστή συνεργασία της ελληνικής ομοσπονδίας μπάσκετ με την εθνική ομάδα.
Ο αφανής ήρωας της υπόθεσης ήταν ο αείμνηστος Πέτρος Καπαγέρωφ ο οποίος ήταν νυχθημερόν δίπλα στην ομάδα και έλυνε το κάθε πρόβλημα που προέκυπτε ή ακόμα και πριν αυτό εμφανιστεί !
Πράγματα πρωτόγνωρα για την εποχή που όμως έκαναν τη διαφορά.
Ο πρόεδρος Ζαχαρίας Αλεξάνδρου είχε στηρίξει από την πρώτη στιγμή όλο το εγχείρημα, ενώ ο Γενικός Γραμματέας της Γιώργος Βασιλακόπουλος έλυνε και έδενε στα διεθνή θέματα, έχοντας μάλιστα πείσει και τον καλό του φίλο, τον ομόλογό του στη ΦΙΜΠΑ, Μπόρισλαβ Στάνκοβιτς, να μας δώσει τη διοργάνωση.
Ολα αυτά το 1984 σε ένα ιστορικό τραπέζι στου Δουράμπεη με θέα το υπό ανέργεση Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας το οποίο και κατασκευαζόταν τότε για το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου του 1987.
Τότε που ο ισχυρός άντρας της Διεθνούς Ομοσπονδίας πήγε και είδε από κοντά το στάδιο και ουσιαστικά πίεσε ο ίδιος τον Γιώργο Βασιλακόπουλο (που φυσικά είχε ρίξει το...δόλωμα και έπιασε το μεγάλο ψάρι, μιας και τρώγανε και ψάρια !) να του στείλει την επιστολή ζητώντας την ανάθεση της διοργάνωσης την οποία και έδωσε με συνοπτικές διαδικασίες στη χώρα μας.
Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΤΙΤΛΟ
Ας θυμηθούμε ένα ένα τα παιχνίδια της εθνικής μας προς το ψηλότερο σκαλί του βάθρου.
3/6/1987: Ελλάδα-Ρουμανία 109-77
Η πρεμιέρα μπροστά στο ελληνικό κοινό με έναν Γκάλη-πολυβόλο από την αρχή και τον Νίκο Φιλίππου στο καλύτερό του παιχνίδι, καθώς τη δεύτερη αγωνιστική τραυματίστηκε αλλά ξανάπαιξε σε ημιτελικό και τελικό.
Ελλάδα: Γκάλης 44, Σταυρόπουλος, Γιαννάκης 8(1), Λινάρδος 4, Καμπούρης 6, Καρατζάς 2, Ρωμανίδης 3, Φιλίππου 12, Φασούλας 20, Ιωάννου 2, Χριστοδούλου 6(1), Ανδρίτσος 2.
Ρουμανία: Ερμουράκε 10, Αρντελεάν 5, Ιονέσκου 8, Τσέρνατ 9, Μπραντιστεάνου 14(2), Νικολέσκου, Νετολίσκι 5(1), Πόπα 2, Ντάβιντ 2, Βινιρεάνου 12.
4/6/1987 Ελλάδα-Γιουγκοσλαβία 84-78
Πρώτη μεγάλη νίκη επί ενός μπασκετικού κολοσσού που είχε τεράστιους παίκτες και μια εμβληματική μορφή για προπονητή (Τσόσιτς). Ο Γκάλης έβγαλε και πάλι 44άρι ενώ Γιαννάκης και Χριστοδούλου είχαν εξουδετερώσει σε μεγάλο βαθμό τον αείμνηστο Μότσαρτ του μπάσκετ, Ντράζεν Πέτροβιτς.
Ελλάδα: Γκάλης 44, Γιαννάκης 11(1), Φασούλας 8, Καμπούρης 5, Φιλίππου 4, Ανδρίτσος 2, Σταυρόπουλος 1, Ρωμανίδης, Χριστοδούλου 9(2).
Γιουγκοσλαβία: Ντ.Πέτροβιτς 18(2), Αλ.Πέτροβιτς 5(1), Πάσπαλι 24(2), Κούκοτς 2, Γκρμπόβιτς 11(3), Ράντοβιτς 2, Ραντοβάνοβιτς 10, Βράνκοβιτς 2, Τσβετίτσιανιν 4, Τζόρτζεβιτς.
5/6/1987: Ελλάδα-Ισπανία 89-106
Ανώμαλη προσγείωση από μια ομάδα που ήταν ο κακός μας δαίμονας, πριν γίνουμε εμείς μετά από λίγα χρόνια ο δικός της εφιάλτης. Ολα πήγαν στραβά από την αρχή και οι Ισπανοί του Μιγκέλ Ντίας με ασταμάτητους τους Σαν Επιφάνιο και Χιμένεθ έκαναν περίπατο.
Ελλάδα: Γκάλης 35(1), Γιαννάκης 17(3), Καμπούρης 1, Ρωμανίδης 8(2), Φασούλας 20, Χριστοδούλου 8, Ανδρίτσος, Σταυρόπουλος, Λινάρδος.
Ισπανία: Βιγιακάμπα 12, Σαν Επιφάνιο 27, Σιμπίλιο 9(2), Χιμένεθ 24, Ρομάι 19, Μοντέρο 15(1), Σολοθάμπαλ.
6/6/1987: Ελλάδα-Σοβιετική Ένωση 66-69
Η άδικη (ελέω διαιτησίας σε μεγάλο βαθμό) ήττα από τη Σοβιετική Ενωση, δημιουργεί εκνευρισμό σε εξέδρα και ομάδα. Χριστοδούλου και Γιαννάκης αποβάλλονται με πέντε φάουλ από Κοτλέμπα και Ρίτσαρσον, αλλά ο Γκάλης ισοφαρίσει με τρίποντο (66-66) πριν ο Παγκράσκιν με καλάθι και φάουλ δώσει τν νίκη στους Σοβιετικούς που βγήκαν και από πάνω με τον προπονητή τους Αλεξάντερ Γκομέλσκι να μιλάει για τη διαιτησία και τον Κώστα Πολίτη να παίρνει την πάσα και να λέει για αλλοίωση αποτελέσματος. Η ΕΟΚ κάνει την κίνηση ματ, εν' όψει πλέον του - ουσιαστικά νοκ άουτ για την πρόκριση στην οκτάδα - αγώνα με τη Γαλλία και μοιράζει πριν νίκης 2.000.000 δραχμές.
Ελλάδα: Γκάλης 31(1), Γιαννάκης 9(1), Καμπούρης 7, Φασούλας 13, Ιωάννου 2, Χριστοδούλου 4, Ρωμανίδης, Σταυρόπουλος, Ανδρίτσος.
Σοβιετική Ένωση: Βολκόφ 2, Έντεν, Γιοβάισα 9(1), Βάλτερς 4, Παγκράσκιν 5, Χομίτσιους 5(1), Μπαμπένκο 11, Τιχονένκο 9(1), Μαρτσουλιόνις 22(3), Τκατσένκο 2.
7/6/1987: Ελλάδα-Γαλλία 82-69
Ελλάδα-Γαλλία-Συμμαχία λέει το περίφημο ρητό αλλά εμείς όπου βρίσκαμε τους Γάλλους τους...κοπανάγαμε για χρόνια (μάλιστα ήταν κομβική η νίκη μας επί της Γαλλίας στον ημιτελικό με ανατροπή και στον επόμενο ελληνικό θρίαμβο το 2005 στο Βελιγράδι). Με τον Γκάλη σε ρόλο οδηγού και εξαιρετικό τον Χριστοδούλου η ελληνική ομάδα έκανε περίπατο παίρνοντας την νίκη και την 4η θέση στον όμιλο που οδηγούσε στην οκτάδα και στα νοκ άουτ παιχνίδια.
Ελλάδα: Γκάλης 34(2), Γιαννάκης 10(2), Καμπούρης 10, Ρωμανίδης 7(1), Ανδρίτσος 4, Φασούλας 5, Χριστοδούλου 12, Ιωάννου.
Γαλλία: Ιφναγκέλ 9(1), Ντεμορί 12(2), Ντακουρί 15(1), Ντιμπουισόν 11(3), Οστρόφσκι 10, Μπρεσάντ 2, Ντεγκανίς 2, Μπενιό 4, Βεστρίς 4, Τσαμ.
10/6/1987: Ελλάδα-Ιταλία 90-78 (Προημιτελικός)
Μέχρι τότε η εθνική μας ομάδα δεν είχε νικήσει ποτέ την Ιταλία σε επίσημο αγώνα και οι πρωτοπόροι του άλλου ομίλου φάνταζαν ως φαβορί. Οταν όμως άρχισε το παιχνίδι η Ελλάδα έπαιξε σαν την γάτα με το ποντίκι τους Ιταλούς και η πρώτη νίκη ήρθε στο πιο κατάλληλο σημείο με Γκάλη-Γιαννάκη να συνθέτουν σε εκείνο το ματς ένα "φονικό" δίδυμο που πέτυχε συνολικά τους 60 από τους 90 πόντους της ομάδας !
Ελλάδα: Γκάλης 38(1), Γιαννάκης 22(4), Καμπούρης 14, Φασούλας 9, Ιωάννου 4, Χριστοδούλου 3(1).
Ιταλία: Μοντέκι 5(1), Τζεντίλε 5(1), Μανίφικο 14, Τονούτ 12, Κόστα 4, Βιλάλτς 5(1), Ρίβα 23(3), Μοραντότι 2, Καρέρα 8, Μπρουμαμόντι.
12/6/1987: Ελλάδα-Γιουγκοσλαβία 81-77 (Ημιτελικός)
Οι «πλάβι» ψάχνουν τη ρεβάνς, αλλά το μόνο που καταφέρνουν είναι να φύγουν και πάλι με σκυμμένο το κεφάλι. Η Γιουγκοσλαβία προηγείται με 45-34 στο ημίχρονο, αλλά στο δεύτερο μέρος έρχεται η μεγάλη αντεπίθεση. Ο Χριστοδούλου παίζοντας από πλέι μέικερ μέχρι τεσσάρι κάνει το κορυφαίο του παιχνίδι στο τουρνουά, ενώ ο Πάσπαλι δεν μπορεί να σταματήσει τον Γκάλη και ο Φασούλας με τον Γιαννάκη κυριαρχούν στο δεύτερο μέρος. Αρχή της επικής ανατροπής η βουτιά του Γιαννάκη σε αιφνιδιασμό των Γιουγκοσλάβων που σώζει σίγουρο καλάθι του Γκρμπόβιτς.
Ελλάδα: Γκάλης 30(1), Γιαννάκης 14(2), Ανδρίτσος 8, Φασούλας 11, Χριστοδούλου 18(3), Σταυρόπουλος, Ιωάννου, Καμπούρης, Φιλίππου.
Γιουγκοσλαβία: Ντ.Πέτροβιτς 22(3), Αλ. Πέτροβιτς 4, Κούκοτς 3(1), Πάσπαλι 9(1), Γκρμπόβιτς 14(3), Ράντοβιτς 1, Ραντοβάνοβιτς 2, Ντίβατς 13, Τσβετίτσιανιν 9(1), Βράνκοβιτς.
14/6/1987: Ελλάδα-Σοβιετική Ένωση (89-89 κανονική διάρκεια) 103-101 στην παράταση (Τελικός)
https://youtu.be/PnfPCyUZ3M0
Η πιο μεγάλη ώρα του ελληνικού μπάσκετ. Μετά από ένα συγκλονιστικό αγώνα, το παιχνίδι είναι στην κόψη του ξυραφιού. Τρομερές μάχες σώμα με σώμα
Η Σοβιετική Ένωση προηγείται με 89-87 της ελληνικής ομάδας, που έχει τη μπάλα στην κατοχή της. Ο Νίκος Γκάλης διεισδύει και αφού «μαζεύει» την άμυνα των Σοβιετικών πάνω του πασάρει στον Λιβέρη Ανδρίτσο που κερδίζει το φάουλ 36’’ πριν το τέλος και πηγαίνει στις βολές. Εκεί αποδεικνύεται τέρας ψυχραιμίας και ισοφαρίζει σε 89-89, στέλνοντας τον αγώνα στην παράταση, αφού οι δύο ομάδες δεν αξιοποίησαν τις τελευταίες τους επιθέσεις με τον Ιωάννου να χάνει την ευκαιρία για να δώσει τη νίκη στην εθνική μας. Ευτυχώς το καλάθι του Γιοβάισα είναι καθαρά εκπρόθεσμο και έχουμε έξτρα πεντάλεπτο. Ολα αυτά χωρίς τον Παναγιώτη Γιαννάκη και τον Παναγιώτη Φασούλα που έχουν βγει με πέντε φάουλ και είναι θηρία στο κλουβί στον πάγκο.
Με το σκορ στο 101-101 στην παράταση, η μπάλα βρίσκεται σε ελληνικά χέρια, αλλά ο Μέμος Ιωάννου αστοχεί για μια ακόμα φορά στο φινάλε. Εκεί όμως ως από μηχανής θεός ο Αργύρης Καμπούρης πετάγεται ανάμεσα στα θηρία και κερδίζει το επιθετικό ριμπάουντ και ταυτόχρονα το φάουλ από τον Γκομπόροφ, πηγαίνοντας στις βολές 4’’ πριν το τέλος.
Η συνέχεια επί της...οθόνης, αφού η (γεμάτη συγκίνηση) φωνή του αείμνηστου Φίλιππου Συρίγου πραγματικά συγκλονίζει.
«Τίποτα, τίποτα δεν μας σταματά. Πραγματικά είμαστε τόσο κοντά. Η πρόκριση στα χέρια αυτού του τίμιου γίγαντα…
Αργύρης Καμπούρης: 102-101… και μόνο τέσσερα δευτερόλεπτα. Προσοχή μόνο να μην επωφεληθούν οι Σοβιετικοί από αυτά τα 4 δευτερόλεπτα.
103-101. Βάλτερς, στον Γιοβάισα, θέλει προσοχή… η μπάλα έξω, είναι το τέλος. Η ελληνική ομάδα είναι πρωταθλήτρια Ευρώπης…».
Το όνειρο γίνεται πραγματικότητα για ένα ολόκληρο λαό με τον Δαυίδ να νικάει το Γολιάθ και να το κάνει μάλιστα ακόμα πιο επιβλητικά δύο χρόνια αργότερα και στον ημιτελικό του Ζάγκρεμπ.
Ελλάδα: Γκάλης 40 (1), Γιαννάκης 10 (2), Καμπούρης 10, Χριστοδούλου 10 (2), Φασούλας 12, Ανδρίτσος 10, Ιωάννου 8 (1), Ρωμανίδης 3, Φιλίππου.
Σοβιετική Ένωση: Βάλτερς 23 (4), Μαρτσουλιόνις 16, Χομίτσιους 10, Τκατσένκο 14, Γιοβάισα 17 (4), Βολκόφ 4, Ταρακάνοφ 5, Γκομπόροφ 4, Τιχονένκο, Μπαμπένκο, Παγκράσκιν 8.
Αξίζει να παρακολουθήσει κανείς το εξαιρετικό αφιέρωμα που είχε κάνει ο Φίλιππος Συρίγος στην ΕΡΤ, για το Ευρωμπάσκετ 1987, με τίτλο "Ο Δρόμος προς τη Δόξα" που παρουσιάζει τον άθλο βήμα προς βήμα από τις πρώτες εικόνες του ελληνικού μπάσκετ μέχρι το έπος με τη Σοβιετική Ενωση.
https://youtu.be/Bv1JiLJZ6uU
https://youtu.be/WqhO1Bv9yJg
