Ο Ουέσλι Τζόνσον πέρασε μια «Οδύσσεια» μέχρι να καταλήξει στο ΝΒΑ και, τώρα, περνά την πρώτη του περιπέτεια εκτός αυτού, αποτελώντας την τελευταία «βόμβα» του Παναθηναϊκού. Το Basketa.gr σας παρουσιάζει το ταξίδι του Αμερικανού φόργουορντ.
Η οικογένεια Τζόνσον ζούσε στην Κορσίκανα του Τέξας, μια μικρή πόλη 25 χιλιάδων κατοίκων. Ο πατέρας δούλευε σε κατασκευές τρένων και η μητέρα πακετάριζε πατατάκια. Ο γιος τους, ο Ουέσλι, δεν είχε τίποτα άλλο στο μυαλό του από το μπάσκετ. Ο ίδιος γνώρισε μια πολύ μεγάλη αλλαγή στο Λύκειο, όταν από ένας... κοντοπίθαρος πλέι μέικερ ύψους 1.55 μέτρων, αναπτύχθηκε μόλις σε έναν χρόνο στα 2.01 μέτρα. Αυτές οι απότομες αλλαγές φέρνουν συνήθως προβλήματα σωματοδομής και αυτό ίσχυσε, φυσικά, για τον νεαρό τότε Ουες.
Αυτό το πρόβλημα είχε ως αποτέλεσμα να χάσει σημαντικές καλοκαιρινές διοργανώσεις, με τον προπονητή του, Τόνι Τζόνσον, να τον πιστεύει ωστόσο και να επιχειρεί να τον προωθήσει σε Λύκεια, όπου θα μπορούσε να παίξει αγώνες για λίγο καιρό, για να καταφέρει να μπει σε κάποιο Πανεπιστήμιο χάρη στις επιδόσεις του. Ο Ουέσλι θα χρειαζόταν να περάσει από δύο Λύκεια, μέχρι να καταφέρει να βρει τη θέση του στο Πανεπιστήμιο της Αϊόβα, με καθένα να έχει τα δικά του προβλήματα. Στο Πάτερσον υπήρχε μια απάτη, καθώς οι προπονητές του περνούσαν μόνο e-mail από το Σαν Ντιέγκο, προσπαθώντας χωρίς κανένα πρόσχημα να τον προωθήσουν σε εκείνο το κολλέγιο, αποκρύπτοντας μηνύματα από το Μαρκέτ ή το Μίσιγκαν, εξίσου διάσημα Πανεπιστήμια.
Στη συνέχεια, το Έλντον Ακάντεμι στο Πετόσκι του Μίσιγκαν δεν είχαν καν... σχολικό κτίριο, παρά μόνο μια ομάδα μπάσκετ. Το σχολείο έκλεισε δύο μήνες μετά την άφιξη του Τζόνσον, ο οποίος αναγκαζόταν για κάποιο καιρό να κοιμάται σε κρεβάτι, όπου δεν χωρούσαν καν τα πόδια του. Στο τέλος, κατάφερε να μπει στο Πανεπιστήμιο της Αϊόβα και να ξεκινήσει εκεί την πορεία του. Μόνο που εκεί... τον κατακρεούργησαν, αφού το δεύτερο χρόνο υπέφερε από κάταγμα στο πόδι του, το οποίο οι ιατροί δεν μπορούσαν να εντοπίσουν. Ο μετέπειτα προπονητής στο Σίρακιους, Γκρεγκ ΜακΝτέρμοτ, παρατήρησε πως ήταν τέτοιο το αίμα που είχε μαζευτεί γύρω από το συγκεκριμένο σημείο, που δεν μπορούσε να το βρει κάποιος εύκολα.
Ο προπονητής στην Αϊόβα τον κατηγορούσε ως... μαλθακό, αλλά ο Τζόνσον πραγματικά πονούσε. Στο Σίρακιους, όμως, αφού ξεπέρασε τον τραυματισμό του, άρχισε... να πετάει. Μέσα σε έναν χρόνο κατάφερε να γίνει πρωταγωνιστής, ή ακόμη καλύτερα ο ιθύνων νους με 16.5 πόντους, 8.5 ριμπάουντ και 2.2 ασίστ ανά αγώνα, έχοντας αποτυπώσει καθένα από τα... 100 συστήματα που είχε καταστρώσει ο προπονητής του, με αποτέλεσμα να γίνει γρήγορα περιζήτητος στο ΝΒΑ.
Το 2010 και στο draft εκείνου του καλοκαιριού κατάφερε να μπει στο νούμερο 4, επιλεγείς τότε από τους Μινεσότα Τίμπεργουλβς. Για σχεδόν 10 χρόνια καθιερώθηκε στο ΝΒΑ, αποτελώντας ένα χρήσιμο «εργαλείο» για όλες τις ομάδες, χάρη στα αλτικά του προσόντα, το καλό του σουτ και την εξαιρετική άμυνα που μπορεί να παίξει σε αρκετές θέσεις. Οι κορυφαίες του σεζόν βρίσκονται στο Λος Άντζελες, όπου έφτασε να έχει 9.9 πόντους και 4.4 ριμπάουντ ανά αγώνα με τους Λέικερς. Με την φανέλα των Κλίπερς, βέβαια, είχε κάνει όλο το διαδίκτυο κάποτε να ασχοληθεί μαζί του... για αρνητικό λόγο, αφού είναι ο παίκτης, του οποίου τους αστραγάλους είχε «σπάσει» ο Τζέιμς Χάρντεν σε μία από τις καλύτερες ενέργειες της καριέρας του.
Με τα χρόνια, όμως, έβλεπε πως δεν μπορούσε να σταθεροποιηθεί σε κάποιο σύλλογο. Πήρε τα περισσότερα χρήματα της καριέρας του φέτος (6.1 εκατομμύρια δολάρια), αλλά οι Ουάσινγκτον Ουίζαρντς τον άφησαν, με το που τελείωσε η σεζόν. Είναι η χρονική περίοδος, όπου παίκτες ελπιδοφόροι από το Σίρακιους, όπως ο Μάικλ Κάρτερ-Ουίλιαμς, ο Τζεράμι Γκραντ, ο Τάιλερ Λίντον και ο Ντιόν Ουέιτερς βλέπουν να μην τους πηγαίνουν... όλα ίσια. Τουναντίον, πρέπει να κάνουν κάτι, για να αντιστρέψουν το κλίμα.
Αυτό έκανε και ο Ουέσλι Τζόνσον. Αποφάσισε να έρθει στην Ευρώπη, για να προσδώσει στον Παναθηναϊκό μια λύση σούπερ σταρ στην περιφέρεια του, έχοντας υποχρέωση να «σπάσει» την κατάρα, που λυμαίνεται τα τελευταία χρόνια τους απόφοιτους του Σίρακιους. Το «τριφύλλι» είναι ο ιδανικός δρόμος, έχοντας προέλθει από την καλύτερη οικονομικά χρονιά της καριέρας του, για να ξαναπεί στους συμπατριώτες του, ότι... είναι εδώ.
